600 Blend er. Kompendium
600 Blend er. Kompendium
Rysunek 15.90.
Zawartość rozwijanego menu Field Type
Na wstępie przyjrzyjmy się typom pola Var1a. Wind oraz Sphaical, ponieważ wszystkie one mają taki sam zestaw opcji służących do ich edycji (rysunek 15.91).
Rysunek 15.91.
Ustawienia pola Wind odpowiadajg ustawieniom pól Vortex iSphencal
Jedyna istniejąca pomiędzy nimi różnica polega na zróżnicowanym kształcie zawirowania „powietrza", które tworzą; W md bowiem „wieje” wyłącznie po linii prostej, Vortex— według spirali, nasuwającej skojarzenia z tornadem, podczas gdy Sphericalgeneruje przypominającą czarną dziurę sferę, zasysającą okoliczne cząsteczki ku swojemu cenirum (rysunek 15.92).
Rysunek 15.92.
Ruch częsteczek Iczarne punkty) znajdujęcych sif pod wpływem działania pola Vortex (1). Wind (2) oraz Spherical (3)
Przy dołączeniu do sceny pola bądź przy zmianie jego ustawień należy zawsze pamiętać o konieczności ponownego przeliczenia kierunku poruszania się cząsteczek Partides poznaną już funkcją RecalcAll
Parametrem odpowiadającym za siłę pola jest Strengtb, przyjmujący zarówno dodatnie, jak i ujemne wskazania; domyślnie siła każdego pola jest równa 0.00, co oznacza brak jakichkolwiek „podmuchów” (rysunek 15.93).
Rysunek 15.93. Generujący pola Wind obiekt Empty (oś po lewej stronie ilustracji) oraz wystrzeliwujące w górą cząsteczki obok; wartość Strengtb wynosiła odpowiednio 0.00 (ilustracja ?.), 0 30 (ilustracja 2.) oraz-1.30 (ilustracja 3.)
Stalą i niezależną domyślnie od odległości dzielące) pole od obiektów silę możemy osłabić dzięki parametrowi Fall-trff. Zagwarantuje nam on spadek wartości stosownie do dystansu dzielącego obiekty interakcji (rysunek 15.94).
Rysunek I5.94. Generujący polo Wind obiekt Empty (oś po lewej stronie ilustracji) oraz wystrzeliwujące w górę cząsteczki obok. wartość Strength dla każdego z przykładów wynosiła 1.30. podczas gdy Foll-off 0.00 (ilustracja I.) i 0.400 (ilustracja 2.); zmiana położenia pola przy jednoczesnym zachowaniu wszelkich wartości również zaowocowała delikatną zmianą kierunku lotu cząsteczek, ponieważ dzielący je dystans od pola uległ zwiększeniu
Celem ograniczenia wpływu pola do określonego obszaru należy wykorzystać znajdujące się u dołu okna opcje MaxDńt (rysunek 15.95).
Rysunek 15.95.
Opcje Use MaxDist oraz MaxDist pozwalają na ustalenie zasiągu edytowanego polo
Samo wprowadzenie określonych liczb do parametru MacDist, odpowiadaiących promieniowi tworzonego zasięgu pola wyrażonego w (ednostkach U mb, nte przyniesie żadnych rezultatów. Uzyskamy je bowiem dopiero w chwili, gdy wciśniemy znajdujący się powyżej przycisk Use MaxDi.fl (rysunek 15.96).
1 2 3
Ryswtek 15.96. Generujący pola Wind obiekt Empty (oś po lewej stronie ilustracji) oraz wystrzeliwujące w górą cząsteczki obok: wartość Strength dla każdego z przykładów wynosiła 1.30; dopóki przycisk McwDist był wyłączony, wpływ pola no cząsteczki by/ stoły 1 niezależny od odległości dzielącej Wind od ich strumiemo iłiStiocja ].): ustanowienie go jednak o zasiągu 8.00 (ilustracja 2.) oraz 10.0 zmieniło tor lotu tych cząsteczek, które znalazły się w granicach wirtualnego okręgu