24 luty 07 (3)

24 luty 07 (3)



Metoda Culmana umożliwia rozwiązanie graficzne zagadnienia równowagi czterech sił o znanych kierunkach leżących w jednej płaszczyźnie, nie tworzących układu środkowego ani równoległego, z których tylko jedna siła jest znana co do wartości, a trzy są nieznane. Warunkiem wystarczającym równowagi takiego układu sił jest, aby wypadkowa dwóch dowolnie wybranych sił była w równowadze z wypadkową dwóch pozostałych sił nierównoległych. Obie wypadkowe leżą na prostej Culmana łączącej punkty przecięcia pierwszej i drugiej dwójki sił nierównoległych.

Ilustrację graficzną rozwiązania zagadnienia równowagi płaskiego dowolnego układu czterech sił pokazano w przykładzie 3.7.

Przykład 3.7

Wyznaczyć graficznie metodą Culmana wartości sił P2.P3.P4. które pozostają w równowadze ze znaną siłą Pj.

Dane: Wartość, kierunek i zwrot siły P1t kierunki sił P2, P3, P4.

Rozwiązanie

1.    Znajdujemy odcinek prostej Culmana MN łączący punkt przecięcia prostej działania znanej siły P1 i kierunku nieznanej siły P2 (punkt M) oraz punkt przecięcia prostych działania nieznanych sił P3 i P4 (punkt N) (rys. 3.37a). W ogólnym przypadku można znaleźć trzy takie proste i otrzymać trzy równoważne rozwiązania zadania.

2.    Znajdujemy wykreślnie siłę P2 oraz wypadkową W12 takie, że spełnione jest równanie: Pr +P2 = W12, a wypadkowa W12 leży na prostej Culmana.

3.    Znajdujemy wypadkową W3 4, korzystając z równania W12 + W3 4=0.

4.    Rozkładamy wypadkową W3 4 na kierunki działania sił P3 i P4, zgodnie z równaniem W3 4 = P3 +P4.

5.    Znajdujemy wykreślnie wartości sił P3 i P4.

Wyznaczone siły spełniają równanie: P1+P2+P3+P4 = 0.

Na rysunku 3.37b przedstawiono rozwiązanie tego samego zadania przyjmując, że w punktach M i N mamy dwa środkowe układy sił pozostające w równowadze:

P1+^2+ CNM - 0    (P3.47)

Cmn + P3 + P4 =0    (P3.48)

gdzie siły leżące na prostej Culmana pozostają w równowadze CNM +Qmn = 0.

153


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
24 luty 07 (43) Powtarzając podobną konstrukcję graficzną dla kolejnych położeń, otrzymujemy dyskret
24 luty 07 (20) Rys. 3.48. Analiza wykreślna warunku równowagi granicznej członu podpartego na podpo
24 luty 07 (30) Etapy 2 i 3. Analiza statyczna (rys. 3.59) Etap 2. Analiza sił działających na człon
24 luty 07 (4) Rys. 3.37. Graficzne rozwiązanie zagadnienia równowagi płaskiego dowolnego układu czt
24 luty 07 (116) 3.7.6. Rozwiązanie dynamicznego równania ruchu maszyny metodą równań różnicowych Pr
24 luty 07 (5) Przykład 3.8 Analiza statyczna metodą Culmana grupy strukturalnej suwak-dźwignia Grup
24 luty 07 (100) Rozwiązanie Po obliczeniu zredukowanego na wał silnika momentu bezwładności układu
24 luty 07 (106) Rozwiązanie Rozwiązanie zadania podzielimy na sześć etapów.Etap 1 Wyznaczenie zależ
24 luty 07 (127) Rozwiązanie W cyklu ruchu ustalonego praca sił czynnych jest równa pracy sił bierny
24 luty 07 (139) Sterowanie parametrami kinematycznymi układu napędowego można przeprowadzać różnymi
24 luty 07 (141) Rozwiązując równanie (P3.287) dla zadanych warunków początkowych, mamy: -
24 luty 07 (146) Rozwiązujemy równanie różniczkowe przyjmując, że koniec rozruchu oznacza osiągnięci
24 luty 07 (147) 4. KOMPUTEROWE MODELOWANIE I ANALIZA MECHANIZMÓW Rozwiązywanie zagadnień analizy me
24 luty 07 (40) Rozwiązanie W pierwszym etapie rozwiązania przeprowadzamy analizę statyczną mechaniz
24 luty 07 (6) Rys. 3.39. Analiza statyczna grupy strukturalnej P-0-0 z wykorzystaniem prostej Culma
24 luty 07 (78) b)W/M. zr zr m zr Rys. 3.95. Jednomasowe modele graficzne członów redukcji: a) człon
24 luty 07 (7) Korzystamy tu z twierdzenia o trzech siłach. W etapie drugim rozkładamy leżącą na pro
24 luty 07 (89) Rozwiązanie Rysunek 3.102a przedstawia model fizyczny układu napędowego, natomiast r
24 luty 07 (8) Rys. 3.40. Analiza statyczna grupy strukturalnej P-0-0 z wykorzystaniem prostej Culma

więcej podobnych podstron