lamia pięknu. Warszawa 2009 -01-15714-2. C* by WN PWN 2009
256 5. Funkcje składników kosmetyków wątroba, zboża, jajka, warzywa i owoce. Zastosowanie: w preparatach do pielęgnacji cery trądzikowej, jamy ustnej oraz włosów.
witamina B2
Witamina B3, witamina PP, niacyna, Nicotamide, Niacinamide, Nicobin, Nicoti-lamide, amid kwasu nikotynowego, należy do najbardziej trwałych witamin, mało wrażliwych na działanie podwyższonego ciśnienia, temperatury oraz tlenu atmosferycznego, ługów, kwasów i światła. Krystalizuje w postaci igieł o t.t. 129°C. Działanie: jako składnik enzymów uczestniczy w reakcjach utleniania-redukcji, oddychaniu tkankowym, przemianie węglowodanów, gospodarce wodnej, funkcjonowaniu błon śluzowych, wchodzi w skład niektórych enzymów, rozszerza naczynia krwionośne, uczestniczy w regulacji poziomu cholesterolu w organizmie, przepływu krwi w naczyniach oraz współdziała w syntezie hormonów płciowych (estrogenów, progesteronu), uczestniczy w utrzymaniu odpowiedniego stanu skóry. Awitaminoza: zaburzenia w metabolizmie cukrów i procesu oddychania komórkowego, dysfunkcje układu trawiennego (biegunki, spadek masy ciała, osłabienie), zakłócenia w funkcjonowaniu układu nerwowego (bezsenność, zawroty głowy, bóle głowy, zapalenie nerwów, zaburzenia pamięci i stany rozstroju nerwowego), szorstkość i zaczerwienienie skóry, tzw. rumień lombardzki (pelagra). Nazwa pclagra, użyta po raz pierwszy przez Frappoliego w 1771 r., pochodzi od słów pelto i agra, które są źle użytymi włoskimi słowami pellis i aegra, oznaczającymi „chora skóra”. Pierwsze badania nad pelagrą przeprowadził hiszpański lekarz Casal, który w 1735 r. opisał tę chorobę. Pelagra była uznana za jednostkę chorobową najpierw w Hiszpanii, Portugalii i Włoszech, a potem w kolejnych krajach europejskich. W 1881 r. na 16,5 miliona mieszkańców Włoch około 100 tysięcy chorowało na tę chorobę. Według przybliżonych danych w 1830 r. około 5% ludności tego kraju cierpiało na pclagrę. Polska nazwa pelagry brzmiała „rumień lombardzki”, ponieważ w owych czasach zapadalność na tę chorobę w Lombardii była największa. Zapotrzebowanie: dzieci 0-0,5 lat 6 mg, 0,5-1 lat 0.6 mg, 1-18 lat 10-15 mg; dorosłych 15-20 mg; dozy terapeutyczne 100-2000 mg dziennie. Zapotrzebowanie na witaminę PP wzrasta w czasie ciąży i naturalnego karmienia (ok. 4 mg). Występowanie: drożdże, wątroba, śledzie, warzywa (szczególnie fasola), owoce, orzechy, jaja, mleko, czarne porzeczki, poziomki, żurawiny.