5. Planowanie kariery
uczucie, a zatem próbuję siego pozbyć’ przerzucając winę na innych ludzi, na okoliczności-* w ten sposób bronię się-* to jest obrona mająca na celu poprawę mojego samopoczucia > obrona przez zmniejszenie poczucia przegranej-* jeśli wokół mnie pojawiają się ludzie, którym udało się osiągnąć swój cel' odnieśli sukces, bywam czasem wobec nich agresyw -ny—> jest to efekt porównywania mojej osoby z nimi, rodzi on frustrację-* staję się bardziej zamknięty na kontakty z innymi-* postrzegam siebie jako ofiarę okoliczności-* pocieszam się myśleniem: Jo nie ja przegrałem, to okoliczności nie pozwoliły mi wygrać"
Ja chcę (wygrać, osiągnąć, zdobyć) —» wierzę, że mogę to osiągnąć—> mam odwagę > jestem opanowany-* jestem odpowiedzialny—> działam—> zdobywam—»jestem otwarty w kontaktach z ludźmi —> jestem otwarty na nowe informacje—> czujf, że panuję nad swoim życiem—> ponoszę odpowiedzialność za okoliczności.
2. Prowadzący podkreśla: żeby coś osiągnąć, należy umieć obierać ważny cel, sporządzać plan jego realizacji i konsekwentnie, systematycznie go realizować, czyli działać.
ĆWICZENIE 27. Cel i jego realizacja
Cele:
E rozwój umiejętności obierania własnego celu;
B zapoznanie z etapami realizowania celu.
Czas: 30 minut
Pomoce: tablica, Załączniki L, M Przebieg:
1. Prowadzący rysuje na tablicy schemat:
marzenia-* pragnienia (ja chcę3—> planowanie—> działanie-* realizacja zamierzeń
2. Zachęca, aby nie zatrzymywać sic na marzeniach. Zachęca do naśladowania tych, którym marzenia udało się urzeczywistnić.
3. Prowadzący głośno czyta pytania zawarte w Załączniku L. Po ostatnim pytaniu może podać przykłady kosztów, które płaci w swoim
5.2. Umiejętność podejmowania decyzji
życiu biznesmen lub polityk. Jest to dobry moment na wymianę poglądów dotyczących specyfiki pewnych zawodów, obciążeń z nimi związanych, na wstępną informację dotyczącą roli cech osobowości oraz stylu życia właściwego dla pewnych zawodów.
4. Prowadzący krótko omawia zawartość Załącznika M, następnie prosi uczniów o wybranie jednego celu ze swojej „linii życia”, a następnie rozpisanie go według wskazówek podanych w Załączniku L (uczeń musi odpowiedzieć sobie na pytania 1-5) oraz w Załączniku M (odpowiedzi na pytania 1-6).
5. Po 15-20 minutach prowadzący zachęca uczniów, aby jeden spośród nich zechciał omówić swój plan realizacji celu. Pozostali uczestnicy słuchają. Po zakończeniu prezentacji mogą uzupełnić plan kolegi swoimi uwagami, radami (ważne jest, aby rady i uwagi były konstruktywne, a nie wyłącznie krytyczne). Jeśli żaden z uczniów nie zgłasza się dobrowolnie do omówienia swojego planu, prowadzący ogranicza się do ustalenia, czy pojawiły się w grupie następujące cele do realizacji: B zdanie egzaminu;
£3 opanowanie języka obcego;
3 zdobycie określonego zawodu;
.5 prowadzenie własnej Firmy;
SS założenie rodziny;
•a zdobycie znaczących trofeów sportowych itp.
Słowo wprowadzające
Współczesne doradztwo kariery zawodowej zwraca uwagę na fakt. że jednostka nie dokonuje w życiu jednorazowych wyborów zawodowych. Zwykle są one wynikiem całej serii decyzji, nie zawsze związanych bezpośrednio z pracą. Umiejętności decyzyjne warunkują zatem w dużej mierze proces własnego rozwoju i tworzenie indywidualnego obszaru kompetencji. W propozycji Donalda Supera (1980) kariera jest rozpatrywana jako uporządkowany opis kolejnych decyzji życiowych, przy czym obejmuje ona zarówno aspekt obiektywny (jest
65