Atlas muzyki2

• «l«■ w%tnn% Kr

UMmmitM

tym Mm

■ ¹ *nw»»mtur/A I rni»cr/> I

i iikmi krn%inmxMt j. r\ Aiuci fuli wtou»

i ifrfMI Hlobmi

wiVUa

buk'

CIII)

i«i i w n, m iii

Sndnluatn /> / Inka    /

f M

nu H«nK-iLi

I typ fet* fuuti    rm«.u

* ł*»₄* u ihafa^imei rrl.n h'mu.Kv kimono). Mili l|kp*m iarwv.nr» i m

HMnrta

IVriiMvm znanym iruKulunm WILIł||_Xł IX AkWlTANSKI f lfV7| - I I2~>. Pmwdano-•lohair ni ml poprmlmlK*W’. II i.< >NOK A \KWir\\SkA. mracdui WILHŁUMA IX. tkWtłwhi wazie* role w rozp r/wi rsron ictmi «ię •.'luiu truhadun'11 na mMnocy, M pterwa^in

mętem LUDWIK VII. luról Ffuicii. liruatm #M(łl52l ksui.-r III \RVK ANDHGAWKN-SKJ PLANTAGENET, ktdrv w J 154 joueftai fcró-

lem An(&jaku HENRYK li lek córki 5jvni** ł? ltaum>nuo»anui undyni rycerskiej «hi*łiy ua-mae, mawptfnw MARIA. «nw HENRYKA I Z SZAMPANII (aa 11*1). który rcotydown! w 'fhnm- MARIA *toralu pr/yci^noc na *wóa d«xk iw<v*jiznifjv7>ch trubadur.m i iruwe-roj**; wiród nich cnaieflt.sic CONON OK BETHUŃE. GACĘ BRULEi CHRETIEN DE TROYES^ który apocm(lam’itl icaitycjr opk-fl mania mnumwdi legendarnego królu Amant ikfo rycerry (Erce. Iweto. Lonedot, Rrocwal. Tlkton i to.1

Ruch irnbadurow wygMa w lianach tf^dnaiych XVII xv aa sprawa wojny prmdw albigemom 11209-1229). która objęła ppluifnic Francji.

tHWrsck irultw,x»i

mumi. pi uw, te 2500 wionący]

I    epoka (Itton II20> c\ u Akwlmnli i hrabia rSuti,J, uhowam teksty 11 nMni

II    epok* (| IZO i I5i»t IA( ł ok. 1150). tnncywtlairkicj i Ule. MAKCABRli izm ojd WILHELMA IX w fV.r,er Z KASTYLII, -I melodie. (URM

III epoka f 1150-1 IW): BERNAK i TADORN (ok. 11 .to 1200). _nU/ nukiiliii, /ychiMimwli lOmeKuhi.

/YrWri ,vA<»»r rtftiktr.

IV epoka (Illft)-I220) (ozkwnok I2W, FEfKf VI DAL («n- 1210). RAIMBAITT DE VĄ-QUEJRAS fam. 1207) na dwnnr BONIFACEGO fl Z MON I FIU*RAT (a 192. rvv Hl PHIROL. AIMERk DE PECJUILHAN ARNAUT DANIEL (rm 1210). muryk-pneta** (DANTE). FOLOUET DE MARSEILLE fam. 1231). wysoko wykooil-eony. Iwskup Tuluzy;

V epoka (p<»/m okres do 1.100): OUIRAUT Ul OUIEK tan. 1298). ostatni trubadur.

»ok

liii

M lv

Rł

DEL

n tr*.

ALFONSA

DE

łUu

VII

VI

------------- ok nśiwy XII *• pńmadvhr*

U indim.wy^u.n-n.^iuioknrU^- s>

M*aiu imnw»m'    m*ś i lWmrzi«« i<

uprawra 1*, |mHl«*bme jak 7*1¹

,U m*nl«u riniz uziUrtnioni* rzrUil* wni /nmulktom iy«cr*iw.» i w/« mieni nuumu

TemntyLa pirtoi Ciwory WILHELMA epcłiu-nr duża naturalność: fldcm jcart wtochetna. dworaka nerywkd

Mihtść in fiowny cetsaoat pieśni JAUFRfi KUDELA Izm ok 1150). Oplewa on pnodr wnjto-kim daleka ukodutnu Nic chi»d/J jodiwk o n«-Intalwc apcłntme mRomej lęaknpty. loąr o pod-trzymanie ucaoain, tuVI raltanonascpo. atyfiiaoray sy-UucjL Domu )mi wynokśego. niOOnąialnego Kiinu (floronaoni. Jujht- utirmc. patrz: niżej). lAl'FRfc RI.IDEL. podobnie jak BERNART DE YENTADORN i lei ni poeci pnchcidzcn iai

miauKatoakafu, pn rneeiar a alwhir aHacłily.

conaitfcMiWł |>BBC|im)ć. która dzieliła po od uko-duaM,

Trofcar dut Cmuuowolc wykiKiakoni wddflda* ale Jatrrałury Ltcintkie) duchowni, np PEIRE D'ALVERNIft lub stawny FOLQUET DC MARSfll U , nptmwh uóiunią poezje uu/>-rnuiui w dunnym. henndycmyni a nudny ni do axauyfiawaiiia Mytu bnuiz samara r dto), *n-wieraptę •»* fntncmfcidi wknmch obrazy; po-fAwssnu i aluzje doamyicznq atooked oraz ii-lozoAdiaco rcflcknjr

l*iotol laurów Wió* pleśni im chamlacr ludowy. OpirwH.w wtoeifi łwalor. mhuwęittr. Przykładem może test pieśń miijowu KAIMBaUTA DE VAOUEiRA8 Kut^mtu n*ayu. Pmyryi. lodikic rwy xc aioofytn rymem •Kid..,-4 w trój-

.i^iritini mittnua lekkość i roduić raliai. r.

Gfwracjc tniwcnh*. Rękopisy pieśniowe auk-rają nterJiceenie wieleimion. Zocłicnwolo się pomad 4000 wierszy, ok. 2000 melodii (lu^jsiamc w mitDiakryjKK Ctuintutmurr iT Urft¹. ok. 1300)

I    f I ISO- 1200) CHRBTIBN DE TROYES fok 1133 J 190), RYSZARD LWIE SERCE f/m 1199). BLONDEL DE NESI.E fur. 1155. uwolnienie RYSZARDA z ziomku TYifeh);

II    (1200 F 254>.i CONON DE BETHUNE (zni 1219 podc/as wyprawy krzyżowej), GACĘ BRI7LE <zm. 1220). COLIN MUSET (nu 1250). THJ HALIT IV DE CHAMPAlINE fkról Nawarry, zm. 1253.1; Opat GAU U ER DE COINCI (on. 1236; rei Mtracirs dr No~ jftłsAne. zawierające wiele kontrafaktur melodii ■świeckich, ooseroko nurowseecłinioacj,

IH(1250-łKW):JEHAN HRETELfzm 1272). micKCotniu z Arras oraz przede wszystkim ADAM DE LA HALLE (1237-1287), nńn-strd ROBERTA II z Arnas, w 1283 wyjechał x nim do Neapolu; alwontyf m.in lo tnw-gloaowycb rondeuut Is 192. rys, D. tfloa główny w środku, zok a 209) oraz 18 jeux partav wśród nich utwór iru dr Rabtn a dr Mark*** x dialogami i 28 pieśnią mi.

W XJJJ w. działalność iruwcłńw przenosiła ttędo mio/e/jonskich owiędedw śpiewaczych <puj»> Spontaniczność ustąpiła wpółzowodnici w u. konuo|jun<nviiniu i izlucawioi.

teatr (MiwutauLa iloiycn pwk wmysłkim i A -ihVe, Odn«m dc również do Utyki fr:    _

iL-uriu antyczna (nk V \\x^iahow.imi)r w/uretn

byłaby klasyczna poezja lar. (OWlDItfSL HOllACYl:

MM'tnMróżaa ihtrdzo pnmujpouob-iin); wa)r sannwityhy' ImiaiowiaciiK raman-■e top AMturd l HttMsuk liryku wipalśw urta/ppu/ju Teligi Julii

toltła nowinka imeŁwOianuwaiwi: wpływ antokto Uiykl mHouwj onu wórlkkao kutia kobiety w Miszpiijiii na mtodnui pd-I"riułvjv*-

teoria pleśni lmhmyi.ii twątpliwa): opMlinune pieśni ludowe soilsły podniesione do rangi dwoili olukl.

hidnświilr melodii me lewt jusue. Mogły noc alanowad kraatrafaklury lub nuladoiwiktau pieśni rd„ ko mwuv/ wywoitoćaci nk/mnqa>ir-ptiuuiru ptośnikwieckich Formy pieśni pnqpo * Zachodu, uotfńime formę Bar fraiicuskicj chanaoa mar nu odę *• kwcscyjni fr lal iLatch) Formy icftcooac nic w>‘i lepu ja cze*to (brak wpływu truwerów). Mdodtc pieśni tworzyli sami potu. Kuda pieśń miała wlusn.j melodie, mozfiwe jednak było pncejmowiuńc obcych, np wykonywano lic/nc tododae francuskie z uwagi na ich międzyjnua-d<w| popubniok (wyprawy krayfriwc. piel-Irzymjd iip i Termin Linl (pieśń, snmmiem. dni Tkt) odnosił się zrnzu-do tekstu flbrma zwrotko, wą), melodie nazywanu tłom* (fony) Jednak wierszy na ogól nic recytowano, lecz śpiewano Uwiera be£ muzyki jest jak młyn bez wody". FOLQUET DE MARSEILLE).

Ze względu na brak ńśdcl nionożfiacjcłl prze-śledzenie tntwoju melodii- Pierwsza epoko jod-noglotowofei ir/ypods na X1t-XUI w.; w dru-gtoi epoce, w XIV -XV w., zydrujc auanw tne-lodykadur. pojawiają <uc odosobnione opracowania wielogłosowe (MUNCH VON SALZ-lłllRG. OSWALD VON WOLKENSTE1N. tok h. 256).

Rytm. Z uwagi na zastoaawaaie w odnaesżmiudo więks/Hirlei melodii notacji cfaumluwr). niemożliwe jwi jodnoznncrae odtworzenie rytmu (podobnie we Francji). Wykotutnłe w równych wartościach na w/ór chorału należy odratoO, K«ly^ także pieśni rei. tego okrasa były rytmteowanc Ryw. B. s 196 ukazuje propozycję transkrypcji w metrum *H41 LUD WIO) ora/ w rytmie imnial-nv*n. nn wzór fr- (ML1SMANN),

Praktyku wyknoatferń. Wykc*n»wvaml pieśni pyli na oaM poeci -muzycy, jadnak korzvsł*ili cwpto akompaniamentu instrumentalistów (*spamu-

****•> śapwśsj eraiacy ti aa RML baas

up Inwna»ii*«t**f» p»toPhkiÓBMŚn

isŚMflaila 5|M^ns> — yaii^ił d},fet*r«drajksiwuMl mmwwmtratom dnfma mrł • ; ■ «»ruuit mu nmlnhał— ras mptopmann MŚM|di iSaifc .i,, latfra

sosltoapiWMsripsaii, Ms«Maamsu»

moc

Nbdaei. RsssnHindmkiditoiafani tept mtoydi ma oda (ahOisimk. VMwaa

damy kał, pnsśsiłni ter. w /uut    i

wywal, ufśaśma parvni Msstnwśaiiik sraiśnia łud/i.

Tematyka phśal iidpoanads tapai mhdwa ittysrta. sryymury urn|ńjsi >|l>f p 9^tuak>

cniiiwti n*r<?)aa na srysuoe s>1i/mt»nq um-or fot rn>. klóta ledyTiwniraickM pmo prmick -wilk o wypmiodi awbiią Prnnęty r Zachodu lyurnki iiWat lafcul aya kkr (Dśr wiwiru ). nic antijacci spałmnuo. mul Walory wychowaaciee Pnscwaasula mu d| anty słowa ..mflofć ahka** fMśrrsran Bora tematyka miłosną suną role odfyssły teksty przypowśrsooaę ifr. SbmM).

Ciawick inlniK-diniPiłów można praadsraak p

dynie na podsueńc ptrtodyasęji wwyeamsdk

terackag:

I    epoka (1159-1170), Kr»m ■ińnn ni Śno/śI (bez srnoiów nchT piyds autaś* i kh pieśni mdoaac o ludowym charakiaroc. ICURENBERGER ((braw ismilisw. jak w BbM o AłŚrhuBrś), MEtNLOH VON SEWUNGeN. D1ETMAR VON AłSt

II    epoka (1178-1200). ■Suw mśmmmtgu. dK ■pip*) nrhniłnil HENRYK VI (*yn Bzrna-roasy. an. 1197. Mcmynai. HENDRUC VAN YELDEKE i Dolna Nadrenia). FRIEDRICH VON l lOSRN fam. 1190 makom kracpoy Barłaunssy). RUDOLF VON FENK-NEU-ENBURO (Szwąiearu). HEINRICH VON RUOOE (Tybinga).

Ul epoka (1200-1230), rożku U mwewip: REINMAR VON HAOCNALi Un I3WJ Wiedeń: bolesna miłość doi Cmtarfe), IlARTMANN VDN.

Fryburg). HEINRICH VON MORCNGEN (cm: 1222, Miśnia, pieśni o ucmnjch podtek-stacłK. NIUDIIART VON RLUENTAL ł/m

ok l245.Bawam.dosadiK*śebkkpMtnreifc) |

i przede wnystkan WAI.THER VON DER VOCi! LWFIDF (ol II70-1230, Wfirabmgk niiimnichzy mianrónger Wkhher naarasf ^śpiewu i mowy” (a więc kompcuyc^i    |

w Austrii, działał na *b°^ne xv Wiedniu (do II9KI. u LnidgralaHERMA N-NA VON TWRINOEN (do 1302). W wil«mHcIern tepeodamraojtrw^ oramiii Wsrtbiug. 1207(7). pobwd^W «

datm OITONA IV (1212) i FRYDERYKA || (od 1214). który obdarzył go ternem w WOrzhuiga

nhktaa drriawa. 0\ALT(m 1215.