BILANS WARTOŚĆ POZNAWCZA I ANALITYCZNA (71)

sowych, a także dla okresowej oceny aktywności rynku związanej z ustaleniem ich ryzyka płynności.

Przedstawiane wyżej sposoby ustalania wartości godziwej nie są oczywiście jedynymi. Jednakże i tak na podstawie tylko tych kilku sposobów ustalania war-tości godziwej można dojść do wniosku, że nie jest ona tożsama z wartością rynkową. Wartość godziwa w dniu wyceny odzwierciedla bowiem cenę możliwą do uzyskania w efekcie przeprowadzenia natychmiastowej transakcji z udziałem danego składnika aktywów.

Skorygowana cena nabycia (zamortyzowany koszt) aktywów finansowych i zobowiązań finansowych jest ceną nabycia, w jakiej skład-

Pojecie ^nik aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych został po raz skorygowanej tierwszy wprowadzony do ksiąg rachunkowych (wartość początko-ceny /a), pomniejszoną o spłaty wartości nominalnej, odpowiednio skory-nabycla owaną o skumulowaną kwotę zdyskontowanej różnicy między war-ścią początkową składnika i jego wartością wyliczoną za pomocą iktywnej stopy procentowej, a także pomniejszoną o odpisy aktu-

a lizujące wartość.

Ta dosyć skomplikowana definicja skorygowanej ceny nabycia wymaga objaśnienia.

Skorygowaną cenę nabycia wylicza się za pomocą efektywnej stopy procentowej, w wyniku której dokonuje się zdyskontowania do bieżącej wartości związanych z instrumentem finansowym przyszłych przepływów pieniężnych oczekiwanych w okresie do terminu wymagalności, a w przypadku instrumentów o zmiennej stopie procentowej - do terminu następnego oszacowania.

Efektywna stopa procentowa'⁸⁸ stanowi wewnętrzną stopę zwrotu składnika aktywów lub zobowiązania finansowego za dany okres. Można ją obliczyć według następującego wzoru:

'** Najprościej wyliczyć tę stopę można stosując arkusz kalkulacyjny Excel i wykorzystując funkcję JRR (wewnętrzną stopę zwrotu określoną wzorem):

PV-\NV\

gdzie: r, i r₂ - stopom% dla których NPV>Q PV - NPV dla r, a NV=NPV dla r_} M - wartość bezwzględna NV

Efektywna stopa wzrostu

okres

* _wartość nominalna 7 wartość zakupu.

r«

LsssMsassssa-

Ropiały płacone lub otrzymywane“^WZ8l{d,“^,"^ę

K^ói^Pit^eJ' ^Sk0ry8°^Wana cena    jest sum< ***■!-►

1*1) cena nabycia (wartość początkowa),

2) «““*^{sptala wartości} nominalnej (kapitału podstawowej ^ pl^us/^,r|inu^s skumulowana kwot, zdyskontowanej różnicy między wart pikową i wartością w terminie wymagalności danego insfnlnentofias^

I ^liczona za pomocą efektywnej stopy procentowej.

W konkluzji dotychczasowych rozważań można stwierdzić, że:

U prowadzenie do ksiąg rachunkowych po raz pierwszy (tzn. nabytego składnika inwestycji) następuje po cenie nabycia lub kosztu wytworzenia, j wycenę tego składnika na dzień bilansowy dokonuje się:

a)    w przypadku inwestycji w nieruchomości - wartości godziwej (w cenie rynkowej) z uwzględnieniem różnic tej wartości (utraty lub wzrostu)¹⁹⁰; różnicę tę odnosi się na pozostałe koszty operacyjne lub pozostałe przychody operacyjne,

b)    w przypadku akcji i udziałów, zaliczanych do instrumentów finansowych, a także aktywów finansowych przeznaczonych do obrotu oraz dostępnych do sprzedaży:

•według wartości rynkowej (wartości godziwej),

•wedługceny nabycia¹⁹¹.

I ^IW Dyskontowanie jest procesem odwrotnym do kapitalizacji. Dyskontując ustala się, ile dziś ąwte pieniądze, które otrzyma się w przyszłości. Wartość bieżącą otrzymuje się dzieląc kwoię Bp. odsetek w przyszłości przez współczynnik (1 + stopa procentowa) podniesiony do potęgi równej liczbie okresów kapitalizacji.

^m W tym przypadku budynek trzeba traktować jako „obiekt inwentarzowy", tzn. bez ew. wyłączeń wmd, kotłowni itp. Dlatego też praktyczniej jest wyceniać inwestycje w nieruchomości w cenach nabycia lub po koszcie wytworzenia, powiększonym o wartość ulepszeń, apommq$zooydi •odpisy amortyzacyjne.

^1,1 Wybrany sposób wyceny powinien być odnotowany w ZPK, jako element skkdowy potoki rachunkowości przedsiębiorstwa.