Blok d (2)

2009-01-12

[&<li]0śEp«M)Ś(§ BEfDdM Kilka uogólnień w odniesieniu do pierwiastków bloku -d.		> Większość metali bloku -d powinna w swoim stanie podstawowym
r Generalnie, metale te są umiarkowanie reaktywne i łączą się dając		(tabela reakcji połówkowych) uwalniać wodór z kwasu jednakże w
binarne związki kiedy są ogrzewane w tlenie, siarce czy halogenach		praktyce, mogą tego nie robić ze względu na proces pasywacji lub
a stechiometria tworzącego się produktu w części zależy od		poprzez posiadanie wysokiego nadnapięcia lub obie te właściwości
możliwych stopni utlenienia.		naraz.
Os + 202 —*■ 0s04		r Au, Ag i Hg (drugi i trzeci szereg po prawej stronie układu okresowego) są w termodynamicznym znaczeniu najmniej
Fe + S —► FeS V + n/2Xj —► VX„ (X=F n=S; X=d n=4; X-Br, 1 n=3|		reaktywnymi metalami. Przykładowo, złoto nie jest atakowane przez tlen atmosferyczny czy przez kwasy za wyjątkiem mieszaniny 3:1 stężonego HCI i HNO,.
^ Łączenie się H2, B, C czy N2 może prowadzić do międzywęzłowych		*
wodorków, borków, węglików czy azotków.

Charakterystyczne właściwości -perspektywa ogólna
KOLOR
Kolor związków metali bloku -d jest charakterystyczną cechą dla indywiduów w stanie podstawowym o elektronowej konfiguracji innej niż d° lub d^10.
Przykładowo:
(Cr(H,0)„f	jest koloru niebieskiego.
	jest blado różowy.
|CoC/,)^:	różowy,
\MnO,\	jest intensywnie purpurowy a
| CoiH20)t)''	jest ciemno niebieski.
Dla kontrastu sole Sc (III) (d°) czy Zn(ll) (d^10) są bezbarwne.

	Długość fali inm} przybliżony zakres	Odpowiadający	Kolor światła
absorbowanego		2akres liczby	przepuszczonego
		falowej {cm ^l]	tzn. dopełniającego
	luuuuumuuuuuutuutuuuuuutti.....■ iw i umua ...'Lii
Czerwony	700-620	14 300-16 100	Zielony
Pomarańczowy	620-580	16 100-17 200	Niebieski
Żółty	580-560	17 200 17 900	Fioletowy
Zielony	560-490	17 900-20 400	Czerwony
Niebieski	490-430	20 400-23 250	Pomarańczowy
Fioletowy	430-380	23 250-26 300	Żółty

Fakt, że wiele obserwowanych kolorów jest o niskiej intensywności jest zgodny z kolorem pochodzącym z elektronowego przejścia „d-d”. Jeśli mamy do czynienia z izolowanym jonem w fazie gazowej takie przejście będzie zabronione przez :

REGUŁĘ LAPORTA

gdzie I jest orbitalną liczbą kwantową.

[MnO,\

I

Pochodzenie intensywnego koloru jest innego pochodzenia a mianowicie związane jest on z absorpcją lub emisją transferu fadunku (charge transfer') a te nie podlegają regule Laporta i są zawsze bardziej intensywne niż przejścia elektronowe pomiędzy orbitalami d.

Kompleksy typu „charge transfer"

Kompleksy „charge transfer"* to takie kompleksy w których donor i akceptor oddziałują ze sobą stosunkowo słabo z udziałem częściowego transferu ładunku elektrycznego zazwyczaj ułatwianego przez akceptor.

* z przeniesieniem ładunku Popatrzmy na kolory chlorowców (    ; Br₂; l₂):

obserwowane kolory pochodzą z ich elektronowej struktury przejścia pomiędzy najwyższym zajętym orbitalem it* do najniższego nie zajętego orbitalu MO a* tak jak jest to przedstawione na poniższym rysunku:

3