VII. LASKA BOŻA
VII. LASKA BOŻA
*
ip
do niczego się nie poczuwał; całe bowiem życie ludzkie bę* dzie badane i sądzone nie przez człowieka, lecz przez Boga, który „oświeci zakamarki ciemności i wyjawi myśli serc, a wtedy chwała będzie każdemu dana od Boga” [ I Kor 4, 4nJ. On bowiem, jak napisano, „odda każdemu według uczynków jego” [Rz 2, 6].
Nikt, kto nic przyjmuje wiernie i bez wahania katolickiej nauki o usprawiedliwieniu po takim jej wykładzie |kan. 33], nie może być usprawiedliwiony. Św. Sobór zadecydował [także] dołączyć następujące kanony, aby wszyscy wiedzieli nie tylko to, czego mają się trzymać i za czym ma ją iść, lecz czego także powinni unikać i wystrzegać się.
i
K a n o n y o usprawiedliwić n i u
*
77 Ka n. 1. Jeśli ktoś twierdzi, że człowiek może być uspra-
811 •
/55/ wiedliwiony przed Bogiem przez swoje czyny dokonywane
albo siłami natury ludzkiej, albo dzięki nauce Prawa, lecz
bez łaski Bożej poprzez Chrystusa Jezusa — niech będzie
wyłączony ze społeczności wiernych [por. nr 59|.
78 Kan. 2. Jeśli ktoś twierdzi, że łaska Boża przez Jezusa
812 • • 1 • • * ; /552 Chrystusa na to jest tylko dana, aby człowiek łatwiej mógł
sprawiedliwie żyć i na życie wieczne zasłużyć, jak gdyby [siłami] wolnej woli — bez łaski — jedno i drugie, chociaż nie-łatwo i z wielkim trudem [jednak] mógł wysłużyć — n.b.w. [por. nr 62].
79 K a n. 3. Jeśli ktoś twierdzi, że bez uprzedniego natchnie-zjjj nia Ducha Świętego i Jego pomocy człowiek może tak jak
należy wierzyć, ufać, miłować lub pokutować, aby została mu udzielona łaska usprawiedliwienia — n.b.w. [por. nr
80 Kan. 4. Jeśli ktoś twierdzi, że kiedy Bóg porusza i za-
814 • ^ w 1
1554 chęca wolną wolę człowieka, to ona w niczym nic współdziała, że jej zgodność z pobudzeniem i wezwaniem Bożym nie usposabia jej ani nie przygotowuje do otrzymania łaski usprawiedliwienia i że następnie nie może ona, nawet gdyby
327
SOBÓR TRYDENCKI (VI SESJA)
(ego chciała, odmówić swej zgody, lecz nic w ogóle nie działa i zachowuje się tylko biernie, jak coś bezdusznego — n.b.w. [por. nr 63].
Kan. 5. Jeśli ktoś twierdzi, że po grzechu Adama człowiek utracił wolni) wolę i została ona zniszczona albo że chodzi tu o samą nazwę, o tytuł bez treści i Fikcję wniesioną do Kościoła przez szatana — n.b.w. [por. nr 59, 63, 57, 36].
Ka n. 6. Jeśli ktoś twierdzi, że nie jest w mocy człowieka uczynić złymi swoje drogi [postępowanie], lecz że to Bóg wykonuje tak złe, jak i dobre uczynki, i to nie tylko z dopuszczenia, lecz właściwie i bezpośrednio, tak że zarówno własnym Jego dziełem jest tak zdrada Judasza, jak i powołanie Pawła — n.b.w.
i ,
Kan. 7. Jeśli ktoś twierdzi, że wszystkie czyny mające miejsce przed usprawiedliwieniem, w jakikolwiek sposób byłyby dokonane, są prawdziwie grzechami lub zasługują na nienawiść ze strony Boga albo że tym ciężej ktoś grzeszy, im gorliwiej usiłuje się usposobić do łaski — n.b.w. [por. nr 64].
/ ’ ’
Kan, 8. Jeśli ktoś twierdzi, że bojaźń piekła, która sprawia, iż/żałując za grzechy uciekamy się do miłosierdzia Bożego lub powstrzymujemy się od grzechu, jest grzechem lub czyni [ludzi] jeszcze większymi grzesznikami — n.b.w. [por. nr 64. Dz. 746].
Kan. 9. Jeśli ktoś twierdzi, że grzesznik zostaje uspra-
v
wiedliWiony przez samą wiarę w tym znaczeniu, iż nic potrzeba niczego innego do współdziałania w uzyskaniu łaski usprawiedliwienia, oraz że bynajmniej nie jest konieczne, aby aktem własnej woli przygotował się do niej i przysposobił — n.b.w. [por. nr 67].
Kan. 10. Jeśli ktoś twierdzi, że ludzie są usprawiedliwieni bez Chrystusa, który swoją sprawiedliwością wysłużył nam usprawiedliwienie, albo że ona sama formalnie jest dla nich sprawiedliwością — n.b.w. [por. nr 61, 65].
81
815 1555
82
816
1556
83
817
1557
84
818
1558
85
818
1550
86
820
1560