• . .•
Vil. ŁASKA BOŻA
■m: • ;
lii
Kan. 23. Wola Boża i wola człowieka. — Ludzie wyka żują własną wolę, nie Bożą, jeśli czynią, co się Bogu nie po doba. Kiedy zaś wykonują własną wolę, aby woli Bożej siu żyć, to choć czynią zgodnie ze swą wolą, jednak wykonuj! wolę Tego, który przygotował i nakazał czynić to, co oni chcą fSententia, 3401. *
K a n. 24. O gałązkach winorośli. — Gałązki winorośli nic jej nie udzielają, lecz od niej przyjmują to, z czego żyją; wino-rośl bowiem jest w swoich gałązkach po to, aby im udzielić życiodajnego pokarmu, ale nic od nich nie bierze. Tak samo po siadać w sobie Chrystusa i przebywać w Nim jest korzyścią dla uczniów — nie dla Chrystusa. Albowiem po odcięciu gałązki może z żywego korzenia inna wyrosnąć gałązka, odcięta żal bez korzenia żyć nie n Augustyn, In Jo. traci
Kan. 25. O miłości, jaką miłujemy Boga. —Miłość ku fg Bogu jest całkowicie Jego darem. Ten sam, który nie ko fg
—^ KB
chany kocha, sprawił to, aby był kochany. Zostaliśmy uko chani, gdyśmy się jeszcze Bogu nie podobali, aby w nas pogjjjl wstało to, co by było motywem miłości. Rozlał bowiem || Duch w sercach naszych miłość [por. Rz 5, 5] Ojca i Syna, JJj którego to Ducha kochamy na równi z Ojcem i Synem [iSententia, 372, św. Augustyn, In Jo. traci., 102, 5 — Pi 35, 1898].
[Zakończenie ułożone przez św. Cezarego z Arles]. Według wyżej przytoczonych zdań Pisma św. i orzeczeń da wnych Ojców powinniśmy tak głosić i w to wierzyć przy po mocy łaskawego Boga, że przez grzech pierwszego czło wieka wolna wola została w tym stopniu wypaczona i osła biona, iż nikt później nie mógł ani Boga kochać jak należy ani wierzyć weń, ani czynić ze względu na Boga to, co jes dobre, jeśli go nie pobudziła uprzedzająca łaska Bożego mi łosierdzia. Dlatego wierzymy, że sprawiedliwemu Ablowi Noemu, Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi oraz wszystkin
tak licznym świętym Starego Testamentu owa przesławni
. • • 1 .
wiara, jaką przedstawia w rozdziale napisanym na ich po
|por, J 15, 5 n; S< 1 — PL 35, 184]
mm
JsSswję?
lift
mmy
Mim.:-.
F*.ro»*.y
■ • ......J ..... iXS&fi---------i-------....... ... .. .
II SYNOD W ORANGE (ARAUSICANA)
303'
taft?
.
Z-
iJW£?£:y
.V£^'V
«•
£t
|||^
bSr»<
•y,
rQt*'
%
mh.
'/i.
lV tT_,
lii
•V1,
(hwalę Apostoł Paweł [Hbr 11], nie została udzielona przez d»»l»ro natury dane wpierw Adamowi, lecz przęz łaskę Bożą.
Ta laska — nawet po przyjściu Pana — nie pochodzi
wolnej woli wszystkich, co pragnęli się ochrzcić, lecz ze /(/odrobliwości Chrystusa. Wiemy o tym i wierzymy, że )«si ona wynikiem hojności [Bożej], zgodnie ze stałą nauką |kościoła] i z tym, co mówi Apostoł Paweł: „Otrzymaliście laskę — ze względu na Chrystusa — nie po to tylko, by w Niego uwierzyć, ale po to także, byście dla niego cierpieli”
[I lj> 1, 29]; i jeszcze: „Ten, który rozpoczął w was dobrą sprawę, dokona jej aż do dnia Jezusa Chrystusa” [Flp 1, 6]; i jeszcze: „Łaską zostaliście zbawieni przez wiarę i to nie'
/ was, bo i ona jest darem Bożym” [Ef 2, 8|; i jeszcze to,
• o Apostoł mówi o sobie: „Miłosierdzia dostąpiłem, abym hyl wierny” [1 Kor 7, 25; 1 Tm 1, 13). Nie mówi: ponieważ byłem, ale „abym był”. I jeszcze: „Cóż masz, czego byś nic olr/ymał” [1 Kor 4, 7] oraz: „Wszelki dar dobry i każda łaska doskonała pochodzi z nieba, zstępuje od Ojca światłoś-ei” (Jkb 1, 17]; i jeszcze: „Nikt nie może czegokolwiek posiadać, jeśli mu z nieba nie będzie dane” [J 3, 27].
Niezliczone świadectwa Pisma św. moglibyśmy przytoczyć na dowód istnienia łaski, lecz dla krótkości pominęliśmy | jej, komu bowiem nie wystarcza mała ilość tekstów, to i większa nie pomoże..
Wierzymy także zgodnie z wiarą katolicką, że wszyscy 38 ochrzczeni, otrzymawszy łaskę przez chrzest, mogą i powin- ™ ni, jeśli zechcą, przy pomocy i współdziałaniu Chrystusa — wiernie pracować i wypełnić to wszystko, co potrzebne jest do zbawienia duszy. Nie tylko nie wierzymy w to, że niektórzy mocą Bożą są przeznaczeni do zła, lecz jeśli są tacy, którzy chcieliby wierzyć w tak wielkie nieszczęście, z całą stanowczością wykluczamy ich ze społeczności wiernych.
Wyznajemy także dla zbawienia [duszy] i w to wierzymy, że w każdym czynie dobrym nie my pierwsi działamy, a polem otrzymujemy pomoc Boskiego miłosierdzia, lecz że sam Bóg bez żądnych naszych uprzednich dobrych zasług daje
<V>;