CCF20090530010

302    VII. LASKA UOŻA

34    Kan. 23. Wołu Hoża i wola człowieka. — Ludzie wyka

JJ5 żują własną wolę, nic Bożą, jeśli czynią, co się Bogu nic po

doba. Kiedy zaś wykonują własną wolę, aby woli Bożej sło żyć, to choć czynią zgodnie ze swą wolą, jednak wykonują wolę Tego, który przygotował i nakazał czynić to, co oni chcą [Sententia, 340).

35    Kan. 24. O gałązkach winorośli.—Gałązki winorośli nic

JJJ jej nic udzielają, lecz od niej przyjmują to. z czego żyją; winorośl bowiem jest w swoich gałązkach po to, aby im udzielić życiodajnego pokarmu, ale nic od nich nie bierze. Tak samo posiadać w sobie Chrystusa i przebywać w Nim jest korzyścią dla uczniów — nie dla Chrystusa. Albowiem po odcięciu gałązki może z żywego korzenia inna wyrosnąć gałązka, odcięta zaś bez korzenia żyć nie może [por. J 15, 5 n; Sententia, 368, św. Augustyn. In Jo. tract., 81, 1 — PL 35, 184).

36    Kan. 25. O miłości, jaką miłujemy Boga. — Miłość ku

JJ5 Bogu jest całkowicie Jego darem. Ten sam, który nic kochany kocha, sprawił to, aby był kochany. Zostaliśmy ukochani. gdyśmy się jeszcze Bogu nie podobali, aby w nas powstało to, co by było motywem miłości. Rozlał bowiem Duch w sercach naszych miłość [por. Rz 5, 5) Ojca i Syna, którego to Ducha kochamy na równi z Ojcem i Synem [Sententia, 372, św. Augustyn, In Jo. traci., 102, 5 — PL 35, 1898).

37    IZakończenie ułożone przez św. Cezarego z ArlesJ. — Według wyżej przytoczonych zdań Pisma św. i orzeczeń dawnych Ojców powinniśmy tak głosić i w to wierzyć przy po mocy łaskawego Boga, żc przez grzech pierwszego człowieka wolna wola została w tym stopniu wypaczona i osłabiona, iż nikt później nie mógł ani Boga kochać jak należy, ani wierzyć weń, ani czynić ze względu na Boga to, co jest dobre, jeśli go nic pobudziła uprzedzająca laska Bożego miłosierdzia. Dlatego wierzymy, że sprawiedliwemu Ablowi, Noemu, Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi oraz wszystkim tak licznym świętym Starego Testamentu owa przesławna wiara, jaką przedstawia w rozdziale napisanym na ich po-

hwalę Apostoł Paweł [Hbr 11), nic została udzielona przez iImIho natury dane wpierw Adamowi, lecz przęz łaskę Bożą.

la laska — nawet po przyjściu Pana — nic pochodzi / wolnej woli wszystkich, co pragnęli się ochrzcić, lecz ze

•    /«/odrobliwości Chrystusa. Wiemy o tym i wierzymy, że |. .i ona wynikiem hojności (Bożej), zgodnie ze stałą nauką (Kościoła] i z tym, co mówi Apostoł Paweł: „Otrzymaliście

hr. kę — ze względu na Chrystusa — nic po to tylko, by w Niego uwierzyć, ale po to także, byście dla niego cierpieli”

|l ip l, 29); i jeszcze: „Ten, który rozpoczął w was dobrą

piawę, dokona jej aż do dnia Jezusa Chrystusa” (Flp 1, 6J; i leszcze: „Łaską zostaliście zbawieni przez wiarę i to nic / was, bo i ona jest darem Bożym” (Ef 2, 8|; i jeszcze to,

•    o Apostoł mówi o sobie: „Miłosierdzia dostąpiłem, abym hyl wierny” [l Kor 7, 25; I Tm 1, 13). Nic mówi: ponieważ byłem, ale „abym był”. I jeszcze: „Cóż masz, czego byś nie utrzymał” (1 Kor 4, 7) oraz: „Wszelki dar dobry i każda łaska doskonała pochodzi z nieba, zstępuje od Ojca światloś-« r (Jkb 1, 17); i jeszcze: „Nikt nie może czegokolwiek posiadać, jeśli mu z nieba nic będzie dane” (J 3, 27).

Niezliczone świadectwa Pisma św. moglibyśmy przytoczyć

ii. i dowód istnienia łaski, lecz dla krótkości pominęliśmy |jc), komu bowiem nic wystarcza mała ilość tekstów, to i większa nie pomoże.

Wierzymy także zgodnie z wiarą katolicką, że wszyscy 38 ochrzczeni, otrzymawszy łaskę przez chrzest, mogą i powin-ni, jeśli zechcą, przy pomocy i współdziałaniu Chrystusa — wiernie pracować i wypełnić to wszystko, co potrzebne jest do zbawienia duszy. Nic tylko nie wierzymy w to, że niektórzy mocą Bożą są przeznaczeni do zła, lecz jeśli są tacy, któ-izy chcieliby wierzyć w tak wielkie nieszczęście, z całą stanowczością wykluczamy ich zc społeczności wiernych.

Wyznajemy także dla zbawienia (duszy) i w to wierzymy, że w każdym czynie dobrym nic my pierwsi działamy, a polom otrzymujemy pomoc Boskiego miłosierdzia, lecz że sam Iłóg bez żadnych naszych uprzednich dobrych zasług daje