342 VII. ŁASKA BOŻA
-••I
• t'
błędów odnoszących się do Kościoła (II. 30-31), do sakra- §Ę meritów (Dz. 1527-1560) i liturgii (Dz. 1561-1574), zaznaczając, że pozostały jeszcze inne błędy, których bulla nie wymienia. Mówiąc o łasce, bulla (Dz. 1516-1526) wyszczególnia odrzucone już błędy jansenistów i Ba jusa.
KW1ETYZM I SPÓR NA TEMAT CZYSTEJ MIŁOŚCI
i
I
I
W
(Mołinos, Pet mcci, Feneion)
Zagadnienie kwietyzmu należy formalnie do dziejów as-cezy i mistyku lecz nie można go pominąć wśród dokumentów mówiących o łasce Bożej. f
f
i
0
\
1
\
(1687)
Michał de Malin os, kapłan hiszpański (1628-1696) był znanym kierownikiem duchowym w Rzymie w łatach 1663- j -1685. Jego podstawowym dziełem jest „La Gnida spirituale' (1675). Autor prowadził w Rzymie różne intrygi, które wre- M szcic obróciły się przeciwko niemu. Jego nauka została | uznana za nieprawowierną dekretem Św. Ojficium i konstytucją „Caelestis Pastor" Innocentego XI (1687). Zasadniczą myślą jego „Duchowego przewodnika” jest to, że Pan Bóg || sam działa w duszy. Wystarczy, by chrześcijanin zachowywał fi spokój wewnętrzny (c/uietem) bez żadnych trosk o zbawienie, w bez żadnych pragnień, bez niepokojów metafizycznych.
151
1221
2201
1222
2202
I* [Człowiek] powinien unicestwić swe władze duchowe. Na tym polega życic wewnętrzne.
2! Woła czynnego działania jest obrazę Boga, który chce być jedynym czynnikiem aktywnym. Dlatego należy całego
siebie całkowicie pozostawić Bogu i następnie zachowywać
#
się jak bezduszne ciało.
1224
2204
4* Naturalne działanie przeciwstawia się łasce i przeszkadza działaniu Boga [w duszy] oraz prawdziwej doskonałości, ponieważ Bóg chce działać w nas bez naszej współpracy.
5* Kiedy dusza nic nic działa, wówczas unicestwia się i wraca do swego źródła, do początku, którym jest Boża istota. W niej trwa — przekształcona i ubóstwiona; Bóg zaś pozostaje sam w sobie, ponieważ nic ma już wtedy dwu rze-czy złączonych, lecz tylko jedna. W ten sposób Bóg żyje i króluje w nas, a dusza siebie unicestwia w aktywnym bycie.
1225
2205
7* Dusza nie powinna myśleć ani o nagrodzie, ani o ka- 1227' rze, ani o raju, ani o piekle, ani o śmierci, ani o wieczności.
13* Gdy się oddało Bogu swoją wolną wolę, należy Mu 1233 także zostawić myśl i troskę o wszelkie nasze sprawy. [Trze- 2212
0 ą
ba) pozwolić Mu, aby w nas, ale bez naszej współpracy, pełnił swą Bożą wolę.
/
15* Ludzie nie powinni prosić Boga o jakąś rzecz i tak 1235 samo nie powinni za cokolwiek dziękować, bo jedno i drugie 2215 jest czynnością własnej woli.
2250
36* Żadne stworzenie: ani Święta Dziewica, ani święci nie 1256 powinni zajmować naszego serca, ponieważ Bóg sam chce je zajmować i
61* Skoro dusza osiągnęła śmierć mistyczną, nic może już t2«t
ia 4— l
chcieć czegoś innego poza tym, czego Bóg pragnie, ponieważ nie posiada już własnej woli, którą Bóg jej odebrał.
(1687)
Odwołanie błędów kard. P. M. Petrucciego
Wielu innych kwietystów szerzyło swoją nauką w ciągu XVII wieku. Zob. P. Dudon „Le cjuietiste espagnol Michel Mołinos”, Paris 1921. W czasie procesu Molinosa Św. Offi-cium rozpatrywało sprawą kardynała Piotra-Mateusz a Pe-!nieci, który odwołał swoje opinie 17.XII. 1687 r.
Tekst włoski i przekład łaciński podaje J. de Guibert n* „Documenta ecclesiastica Christianae perfectionis studium spectantia”, Romae 1931, s. 294-310. Por. ks. W. Granat,