CCF20090530017

CCF20090530017




'r ' '    1>-J5yy


■ ■'■n-m : \ a-m


Sit'3


316


VII. LASKA BOŻA


' 'W

* «*'    y


;>-r:


64

798

1526


527


nie może własną wolną wolą skierować się ku sprawiecilr ści [kan. 3]. Dlatego kiedy czytamy w Piśmie św.: „Zwró się do mnie, a ja zwrócę się do was” [Zach 1,3], jest to p pomnienie o naszej wolnej woli; a gdy odpowiadamy: „ wróć nas Panie ku sobie, a nawrócimy się” [Lm 5, 21], wyznajemy, że łaska Boża nas uprzedza.


1

(M ■ '••iii


w


[mwMM Wmm


Rozdział VI. Sposób przygotowania się.—Grzeszą u y przygotowują się do usprawiedliwienia [kan. 7, 9], kiedy \m §J| budzeni i wspomożeni łaską Bożą, przyjmując wiarę „ze stu chania” [por. Rz 10,* 17], dobrowolnie zwracają się do Wierzą wówczas, że prawdą jest to wszystko, co Bóg obja i przyobiecał [kan. 12—14], a przede wszystkim to, że sznik od Boga otrzymuje usprawiedliwienie przez łasi» dzięki Odkupieniu, które jest w Jezusie Chrystusie [Rz 3, 24].

A kiedy pojmują, że są grzesznikami, od bojaźni która ich z pożytkiem przejmuje, zwracają się do Bożego miłosierdzia, nabierają nadziei, ufając, że Bóg b dzie im łaskawy ze względu na Chrystusa — zaczynają Gu miłować jako źródło sprawiedliwości i dlatego odnoszą m do swoich grzechów z jakimś obrzydzeniem i niena [kan. 9], tzn. w duchu pokuty, którą przed chrztem n

czynić |Dz Ap 2, 38],    §1111

Wreszcie [przygotowują się], kiedy zamierzają p

chrzest, rozpocząć nowe życie i zachowywać Boskie p

zania.



. i


' o'


;<k>)

>V*



MW,


O tym przygotowaniu napisane jest: „Przystępując; Boga winien wierzyć, że Bóg jest i że nagradza tych, k Go szukają” [Hbr 11, 6]; a także: „Ufaj, synu, odpuszcza

t    9    .'    ‘ Ł

ci są grzechy twoje” [Mt 9, 2; Mk 2, 5]; oraz: „Bojaźń ska wypędza grzech” [Syr 1, 27]; „Czyńcie pokutę i nie każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odp^ czenie grzechów swoich, a otrzymacie dar Ducha [Dz,Ap 2, 38]; i jeszcze: „Idźcie więc nauczać wszystkie rody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha nauczając je zachowywać wszystko, cokolwiek wam po




1 *<A


mm


w


M


• V'


&


wki


, :';'v

i * V- *7. *


n


Ś

f ni" IMt 28, 19-201; a wreszcie: „Przygotujcie serca wasze

tllii Puna” [1 Kri 7,3],

• « •

Uo/,dział VIL Istota i przyczyny usprawiedliwienia grzesz-


— Po tym przysposobieniu i przygotowaniu następuje imiio usprawiedliwienie, które nie jest prostym odpuszczę-* Hit m grzechów [kan. 11], lecz także uświęceniem i odnowie-' iiii en wewnętrznego człowieka przez dobrowolne przyjęcie l i .Ki i darów/Dzięki temu człowiek staje się z niesprawiedli-wrgo sprawiedliwy, z nieprzyjaciela przyjacielem, aby stał się /godnie z nadzieja dziedzicem żywota wiecznego” [Tyt 3,7]. Przyczyny tego usprawiedliwienia: [Przyczyną] celową jestchwała Boga i Chrystusa oraz życie wieczne. [Przyczyną] jłiawczą — miłosierny Bóg, który darmo „obmywa i uświę-11 Kor 6, 11], znacząc i namaszczając „Świętym Duchem obietnicy, który jest zadatkiem dziedzictwa naszego” [por.

I I 1, 13 n]. [Przyczyną] zasługującą umiłowany Jednoro-d/uny Syn Jego, Pan nasz Jezus Chrystus, który „kiedy byli-,my nieprzyjaciółmi” [Rz 5, 10], „z powodu wielkiej miło-< r jaką nas ukochał” [Ef 2, 4] swoją najświętszą męką na di/cwie krzyża wysłużył nam usprawiedliwienie [kan: 10] i za nas zadośćuczynił Bogu Ojcu. [Przyczyną] nadrzędną —

sakrament chrztu, „sakrament wiary” [św. Ambroży, De

• * #

Spiritu Sancto, I, III, 42 — PL 16, 743 A; św. Augustyn, l isi 98, 9 — PL 33, 364], bez której nikt nie został nigdy' usprawiedliwiony. Jedyną wreszcie przyczyną formalną jest „sprawiedliwość Boga, nie ta, którą On sam jest sprawiedliwy, lecz którą nas sprawiedliwymi czyni” [kan. 10 i 11; por. sw. Augustyn, De Trinitate, XIV. XII, 15 — PL 42, 1048]. Kiedy On nam tej sprawiedliwości udziela, odnawiamy się najgłębiej duchowo i nie tylko uchodzimy zą sprawiedliwych, ale sprawiedliwymi prawdziwie nazywamy się i jesteśmy, otrzymując każdy swoją sprawiedliwość według miary, w jakiej „Duch Święty udziela każdemu, jak chce” [1 Kor

12, 11], i według własnej każdego dyspozycji i współpracy.

# l

Można bowiem być sprawiedliwym tylko przez uczestnictwo v/ zasługach męki Pana naszego Jezusa Chrystusa. Ale



65

799

1528


ml

|§&3

Wk-

;*v>

£ Ir

4 it


I

W'/ *

Wp


y


66

8()0

1530



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
CCF20090530015 V T1U Vtfi Er@& -■ • :.:V • r/il312 VII. LASKA BOŻA IXIX SOBÓR
CCF20090530028 • . .V‘o> SĄjb:, &M§M ■M v- t • • i*1 VII. ŁASKA BOŻA m W vi:^v /r I . •
CCF20090530002 mSm fWfemm. VII . ŁASKA BOŻA ; ■ W- czcnia grzechów już popełnionych, natomiast jest
CCF20090530004 mm XX w&<8si )t. Wb 290 VII. LASKA BOŻA >7-11 134 243 Mjgr v. *.%WN * •; K
CCF20090530007 VII. LASKA BOŻA co zbawienia nie dostąpili, mimo że wzgardziwszy tym odk pieniem, za
CCF20090530008 VII. LASKA BOŻA Kanony pochodzące z Rzymu nie potrzebowały nowej baty (chociaż wyraż
CCF20090530011 . ■■. ■-/ VII. LASKA BOŻA nam wpierw natchnienie wiary i miłości ku Niemu, aby gorli
CCF20090530012 VII. LASKA BOŻA w Langres (Synodus Lingonensis, maj 859). Zatwierdzili tani pierwsze
CCF20090530018 n. .Oji •: - •r. .■ VII. LASKA BOŻA . ten udział [w zasługach męki] następuje przy u
CCF20090530019 VII. LASKA BOŻA VII. LASKA BOŻA 69 803 1535 Rozdział X. Wzrost otrzymanego W ten spo
CCF20090530020 322 VII. LASKA BOŻA ciężają własną gnuśność i zachęcają się do biegu w zawodach, doł
CCF20090530022 VII. LASKA BOŻA VII. LASKA BOŻA * ip do niczego się nie poczuwał; całe bowiem życie
CCF20090530023 328 VII. ŁASKA BOŻA / 328 VII. ŁASKA
CCF20090530024 330 VII. ŁASKA BOŻA 330 VII. ŁASKA BOŻA 101 835 1575 102 836 1576 103 * 837
CCF20090530027 VII. ŁASKA BOŻA VII. ŁASKA BOŻA PĄl". Iftfev ■ -• </OłA ł •». . lis pp# fV t
CCF20090530030 ■■ miw/ VII. LASKA BOŻA 14* Chociażby zatwardziały grzesznik był najbardziej oddalon
CCF20090530031 342 VII. ŁASKA BOŻA -••I • t błędów odnoszących się do Kościoła (II. 30-31), do sak
CCF20090530032 VII. LASKA BOŻA „O łasce Bożej ’, Lublin 1959, s kład z oryginału włoskiego. 95-96.
CCF20090530033 ■ mm VII. LASKA BOŻA mm PIUS XII: Encyklika „Mystici Corporis (1943) 5iS?r? -

więcej podobnych podstron