CCF20090530004

mm

XX

w&<8si )_t.

Wb

290

VII. LASKA BOŻA

>7-

11

134

243

M

jgr

v. *.%WN * •;

Ki®.? •:

%' : AL':

12

135

244

;;li

>:w2

KStf^;

3mS

i

5.    Natomiast wszelkie usiłowania, uczynki i zasługi Ś tych należy odnosić do chwały i uczczenia Boga, bo nikt może się czym innym podobać Bogu jak tylko Jego darc Do takiego zdania skłania nas bezsprzeczny autorytet bło sławionej pamięci papieża Zozyma, który pisząc do bis pów całego świata, tak przemawia: „My zaś z natchni Bożego (cokolwiek bowiem jest dobre, należy do spraw od którego pochodzi) wszystkośmy poddali osądowi suit nia braci naszych, współuczestniczących z nami w godna biskupiej” [PL 48,90]. Tę mowę jaśniejącą światłem n czystszej prawdy z tak wielką czcią przyjęli biskupi afryka scy, iż takie oto skreślili słowa do tego męża: „To zdat w liście rozesłanym za twoim staraniem po wszystkich pro ncjach, w którym mówisz: My jednak z natchnienia Boże etc., pojęliśmy w ten sposób, że nim jakby dobytym mi

4.

czem prawdy [por. Ap 1, 16] błyskawicznie przechodząc p ścinałeś tych, którzy wynoszą wolność ludzkiej woli z u czerbkiem dla Boskiej pomocy. Cóż bowiem mogłeś uczyi z bardziej wolnego wyboru, jak to, że wszystko odniosłeś sądu sumienia nas niegodnych! A jednak że to się sta

. *    • * f X>t

z natchnienia Bożego, dokładnie to i mądrze poznając, pr wdziwie i śmiało wypowiedziałeś. I oczywiście dlatego, i Pan wolę przysposabia [Prz 8, 35 — wg LXX] i ojcowskim tchnieniem serc dzieci swych dotykając sprawia, że coś d brego czynią: «Którychkołwiek bowiem ożywia duch Boży. ci są synami Bożymi» [Rz 8, 14]; nie tylko czujemy się w p siadaniu wolnej woli, lecz także nie wątpimy, że w każdym poszczególnym odruchu woli ludzkiej, który jest dobi przeważa jego pomoc”.

6.    Bóg w sercach ludzkich oraz w samej wolnej woli t działa, że święta myśl, pobożny zamiar i wszelkie dobre ruszenie woli od Boga pochodzą, ponieważ przez Niego, b którego nic nie możemy [J 15, 5], stajemy się zdolni do bra. Takiego nas wyznania uczy tenże [nauczyciel] Zozy kiedy biskupom całego świata podaje następującą o udzielaniu łaski Bożej: „Gdzież taka chwila, kiedy nie potrzebowali Jego pomocy? We wszystkich zatem

■Xm

w

mm,

X- X

a-m

'tir**'*

idź

/ 7^,J»

W*.

INDICULUS

n

f

291

HMMiiłch, sprawach, myślach i poruszeniach należy wzywać . li i'.n pomocy i opieki. Pychą jest, gdy natura ludzka cokol-wtrk sobie przypisuje. Woła bowiem Apostoł: «Prowadzimy w.łlkę nie z ciałem i krwią, ale przeciw książętom i władzom, pi /reiw rządcom świata tych ciemności, przeciw złym du-t hum w przestworzach niebieskich» [Ef 6, 12]. I jak sam znowu mówi: «Nieszczęśliwy ja człowiek, któż mnie uwolni • ul ciała tej śmierci? Laska Boga przez Jezusa Chrystusa P.iua naszego» [Rz 7, 24]. I znowu: «Z łaski Bożej jestem lym, czym jestem, i łaska jego na próżno nie była mi dana, ulem więcej od nich pracował: wszakże nic ja, lecz łaska Hoża ze mną»” [1 Kor 15, 10].

7. Także i to, co zamieszczone zostało w postanowieniach 13 synodu w Kartaginie [418], przyjmujemy jako naukę Stolicy ^ Apostolskiej. Mianowicie w III rozdziale zostało określone w ten sposób*! „Jeśli ktoś twierdzi, że łaska Boża, którą nas usprawiedliwia Pan nasz Jezus Chrystus, ma znaczenie tylko dla odpuszczenia grzechów już popełnionych, natomiast jest bez znaczenia, gdy chodzi o pomoc w ich niepopełnianiu — niech będzie wyłączony ze społeczności wiernych” [por. nr 1],

I znowu w IV rozdziale: „Jeśli ktoś twierdzi, że łaska Boża 137 przez Jezusa Chrystusa o tyle tylko nas wspomaga, by nie grzeszyć, o ile za jej sprawą poznajemy i pojmujemy przykazania pouczające, czego pragnąć, a czego unikać należy, nie otrzymujemy zaś przez nią także chęci oraz mocy czynienia lego, co wiemy, że.czynić trzeba — n.b.w.” Gdy bowiem Apostoł mówi: „Wiedza nadyma, miłość zaś buduje” [1 Kor (S, 1], byłoby wielką bezbożnością wierzyć, że do tego, co nadyma, mamy łaskę Chrystusa, do tego zaś, co buduje, nie mamy, podczas gdy jedno i drugie jest darem Bożym: i wiedza o tym, co czynić mamy, i ochota, by czynić, aby przy budującej miłości wiedza nie mogła nadymać. Jak bowiem nąpisane jest o Bogu: „Który uczy człowieka mądrości” [Ps 93, 10], tak napisane jest również: „Miłość z Boga jest” [i J 4, 7; por. nr 2],

Także w rozdzale V: „Jeśli ktoś twierdzi, iż dlatego otrzy- m mujemy łaskę usprawiedliwienia, abyśmy mogli łatwiej z jej ²⁴⁵