CCF20100503046

102 Wybrane typy roślinności

FANEROFITY

40’

ki Fi

i'¹.

20'

fi n

i v,

Ce-A C-A

S-P

F-U

A-F

G-C

M-F

L-F

C-Q

L-P

C-P

Vu-P

					PNĄCZA '
15'
10-
5	I \|			'	! • I r i rr.i ___u
0	Ce-A	C-A	S-P	F-U	A-F G-C M-F L-F C-Q L-P C-P Vu-P


i-r r-1					LJ.kF,......_T_

f Ce-A C-A S-P F-U A-F G-C M-F L-F C-Q L-P C-P Vu-P

TEROFITY


n				n i n	i: 71	m	.rsra _i
Ce-A	C-A	S-P	F-U	A-F G-C	M-F	L-F	C-Q	L-P	C-P Vu-P

Ryc. 37. Udział procentowy różnych form życiowych roślin w ujęciu RAUNKIAERA w składzie florystycznym prezentowanych zespołów leśnych (oryg.)

Ce-A - Carici elongatae-Alnetum, C-A - Circaeo-Alnetum, S-P - Salici-Populetum, F-U - Ficario-Ulmetum, A-F - Astrantio-Fraxinetum, G-C - Galio-Carpinetum, M-F - Melico-Fagetum, L-F - Luzulo-Fagetum, C-Q - Calamagrostio-Quercetum, L-P - Leucobryo-Pinetum, C-P - Cladonio-Pinetum, Vu-P - Vaccinio uliginosi-Pinetum znych lasów liściastych (kol. 2 w tab. 4), z których na uwagę zasługują: Impatiens noli-tangere, Chrysosplenium alternifolium i Festuca gigantea. Fragmenty łęgu je-sionowo-olszowego obserwować można w kompleksie leśnym koło Słomowa [punkt terenowy 4],

Cechą rozpoznawczą zespołu jest jednoczesna obecność w jego płatach gatunków typowych dla olsów i roślin wspólnych z innymi lasami łęgowymi.

Nadrzeczny łęg topolowo-wierzbowy Salici-Populetum

tęgi topolowo-wierzbowe występują wyłącznie na terasach zalewowych (alu-wiach) dolin dużych rzek, na glebach typu mad (ryc. 39). Zbiorowisko to jest obecnie niezwykle rzadkie, a jego pozostałością są pojedyncze stare drzewa. Fragmenty tego lasu obserwować można w dolinie Warty koło Rogalinka [punkt terenowy 12]. Częstym wskaźnikiem siedlisk omawianego łęgu są zarośla wiklin nadrzecznych Salicetum triandro-viminalis

Drzewostan omawianego łęgu budują wierzby i topole. Bardzo dobrze rozwiniętą warstwę krzewów tworzą liczne gatunki wierzb wąskolistnych (np. Salix pur-purea, S. triandra i S. viminalis), w suchszych miejscach także Rhamnus cathartica i Cornus sanguinea (ryc. 38c).

Gałęzie drzew i krzewów oplecione są przez pnącza: Calystegia sepium, Poly-gonum dumetorum, Humulus lupulus i Solanum dulcamara. W warstwie zielnej licznie rosną rozmaite gatunki wilgociolubne, w tym terofity namułkowe (Bidens melanocarpus, Polygonum nodosum i in., ryc. 37g). Warstwa mszysta przeważnie nie występuje.

Gatunkami charakterystycznymi Salici-Populetum są: Populus alba, P. nigra, Salix alba i S. fragilis (tab. 4).

Łęg wiązowo-jesionowy Ficario-Ulmetum

Siedliska łęgów wiązowo-jesionowych są w środkowej Wielkopolsce stosunkowo rozpowszechnione. Należą do nich między innymi wyższe terasy i stoki dolin rzecznych oraz rynien jeziornych, a także wilgotne niecki terenowe, gdzie wykształciły się bardzo żyzne gleby typu mad, czarnych ziem lub gleb brunatnych. Ze względu na wysoką przydatność takich siedlisk dla rolnictwa zostały one niemal całkowicie odlesione.

Bardzo rzadko spotykane dziś w Wielkopolsce fitocenozy łęgu wiązowo-jesio-nowego cechują się bogactwem florystycznym, różnorodnością form życiowych i rozbudowaną strukturą warstwową (ryc. 37 i 38e). Drzewostan składa się z wielu warstw. Wyższe piętra budują Quercus robur, Fraxinus excelsior i pojedynczo rosnący Ulmus laevis, w najwilgotniejszych postaciach też Alnus glutinosa. Pod ich okapem wyrastają Ulmus campestris, Acer pseudoplatanus, A. campestre oraz młodsze okazy dobrze odnawiającego się jesionu, poza tym w domieszce szereg dalszych gatunków drzew przechodzących z innych lasów liściastych (kol. 4 w tab. 4). Uwagę zwraca bujna warstwa krzewów, budowana m.in. przez: Cornus sanguinea, Padus avium, Corylus avellana i Sambucus nigra, a także podrost wymienionych wyżej drzew. Dobrze rozwinięte runo wykazuje zmienność sezonową. Przed pełnym ulistnieniem drzewostanu dominują w nim geofity: Ficaria verna, Gagea lutea, Adoxa moschatellina, Anemone ranunculoides, A. nemorosa

GEOFITY

201--——i-r ' —