chalmers0088

chalmers0088



90


Granice falsyfikacjonizmu

łowe poszczególnych obserwatorów. Te drugie są w pewnym sensie „dane” jednostkom w akcie obserwowania, ale nie ma żadnej prostej drogi prowadzącej od tych subiektywnych doznań (zależnych od czynników właściwych każdemu obserwatorowi, takich jak oczekiwania, posiadana przezeń wiedza, itd.), do zdania obserwacyjnego, które ma opisywać zaobserwowaną sytuację. Zdanie obserwacyjne, sformułowane w języku „publicznym”, jest sprawdzalne i można je poddawać modyfikacjom lub odrzucić. Poszczególni obserwatorzy mogą akceptować poszczególne zdania obserwacyjne, ale nie muszą. Ich decyzja w tej sprawie będzie motywowana częściowo przez odpowiednie doznania zmysłowe, ale żadne doznania zmysłowe nie wystarczą, aby wykazać poprawność zdania obserwacyjnego. Obserwator może przyjąć pewne zdanie obserwacyjne na podstawie jakiegoś postrzeżenia, lecz zdanie to może być fałszywe.

Ilustrują to następujące przykłady. „Księżyce Jowisza są widzialne przez teleskop” oraz „Mars jest kwadratowy i silnie zabarwiony” to zdania obserwacyjne. Pierwsze z nich mógł wypowiedzieć Galileusz lub jego zwolennik, drugie zostało zanotowane przez Keplera. Oba te zdania mają charakter „publiczny” w tym sensie, że głosić lub krytykować je może każdy, kto ma na to ochotę. Galileuszow-ska decyzja, aby bronić pierwszego z nich, była motywowana doznaniami zmysłowymi, które towarzyszyły teleskopowej obserwacji Jowisza, zaś Keplerowskie postanowienie, aby zapisać drugie, było podobnie motywowane doznaniami zmysłowymi podczas obserwacji teleskopowej Marsa. Oba zdania obserwacyjne są sprawdzalne. Przeciwnicy Galileusza twierdzili, że plamy, które Galileusz interpretował jako księżyce Jowisza, były aberracjami optycznymi, mającymi źródło w działaniu teleskopu. Galileusz bronił swego twierdzenia o możliwości prowadzenia obserwacji księżyców Jowisza argumentując, że gdyby księżyce te były aberracjami, wówczas księżyce podobne musiałyby się pojawiać w pobliżu innych planet. Debata na te tematy ciągnęła się długo i w miarę, jak udoskonalono teleskopy i teorie optyczne, zdania o księżycach Jowisza zyskiwały dodatkowe wsparcie, a krytyka skierowana przeciwko nim przycichła. Większość uczonych ostatecznie przyjęła to zdanie. W przeciwieństwie do niego zdanie Keplera o kształcie i kolorze


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
chalmers0086 VI. Granice falsyfikacjonizmu1. ZALEŻNOŚĆ OBSERWACJI OD TEORII I OMYLNOŚĆ FALSYFIKACJI
184 4 runki współpracy poszczególnych jego części. Obserwacje te, jeśli są prowadzone odpowiednio wn
chalmers0090 92 Granice falsyfikacjonizmu omylne. Popper podkreśla to przekonanie za pomocą poruszaj
chalmers0092 94 Granice falsyfikacjonizmu jeszcze planety, Neptuna. Teraz rozważmy argument, dzięki
chalmers0094 96 Granice falsyfikacjonizmu zostałyby odrzucone zaraz po ich zaproponowaniu. Dla każde
chalmers0096 98 Granice falsyfikacjonizmu Newtona. Szczegóły tej wielkiej przemiany teoretycznej, kt
chalmers0098 100 Granice falsyfikacjonizmu Inny argument mechaniczny przeciwko teorii Kopernika doty
chalmers0100 102 Granice falsyfikacjonizmu sza. Księżyce Jowisza obaliły arystotelesowski argument p
chalmers0102 104 Granice falsyfikacjonizmu tyczne, na przykład doświadczenia z kulami staczającymi s
chalmers0104 106 Granice falsyfikacjonizmu WSKAZÓWKI BIBLIOGRAFICZNE Lakatosa krytyka różnych wersji
Region i regionalizm w stosunkach międzynarodowych Oba te pojęcia są współzależne w sensie
chalmers0060 IV. Idea falsyflkacji Falsyfikacjonista sądzi, że obserwacja znajduje się pod kierownic
skanuj0048 różnych stron. Obserwacje te układają się w pewne charaktery® styczne spostrzeżenia, któr
skanowanie0040 126 Organizacja cytoplazrny Iową (odczynnik Bracheta). Obserwacje te zostały potwierd
skanowanie0040 126 Organizacja cytoplazrny Iową (odczynnik Bracheta). Obserwacje te zostały potwierd
15 Znaczenie wybranych narzędzi lne. Stanowiące wykres punktowy poszczególnych obserwacji lub
144 pięcioletnich. Dla lat poszczególnych różnice te rzadko tylko przekraczają 10%, jak to wskazuje
P1080183 Granicznymi wilgotnościami rozdzielającymi poszczególne konsystencje są granice

więcej podobnych podstron