1 ja System Instytucjonalny Unii Europejskiej
decyzyjnego1*. Gabinety stanowią rodzaj filtra projektów decyzji. Współpraca między Gabinetami a Dyrekcjami Generalnymi opiera się na zaufaniu, gdyżobir te struktur)' dążą do tego samego, czyli określenia ostatecznego kształtu propozycji rozwiązań prawnych.
Projekt zmienia swój charakter w procesie przechodzenia od konsultacji wewnątrz Służb do konsultacji na poziomie szefów Gabinetu. Interwencja nabiera tutaj bardziej politycznego charakteru. Wymiar narodowy pojawia się jako jeden z istotniejszych argumentów. Pomimo że Komisja ma za zadanie stać na straty interesu wspólnotowego, aspekty narodowe w rozmowach pojawiają się bardzo często*.
Istotne znaczenie dla kreowania charakteru rozwiązań strukturalnych, którym dialog wewnętrzny zawdzięcza swój deliberatywny charakter, ma Kolegium, które tworzą wszyscy komisarze. Istotnym elementem dla interpretacji funkcjonowania Kolegium jest określenie relacji pomiędzy Przewodniczącym Komisji i pozostałymi komisarzami. Uchwały podejmowane są jednak na podstawie głosów większości członków.
Przewodniczący odpowiada w Komisji za te dziedziny, które wymagają koordynacji prac jako całości. Są to: Sekretariat Generalny, Służba Prawna, Służba Specjalna ds. środków Masowego Przekazu i Komunikacji oraz rzecznik prasowy.
Należy także uwzględnić fakt, iż sposób postępowania w ramach Komisji Europejskiej zależy od charakteru aktualnie wypełnianych przez ową komisję kompetencji.
Informacje na temat sposobu podejmowania decyzji w Komisji można znale# zarówno w traktatach, jak też w regulaminie Komisji. Zgodnie z art. 219 TWE, Komisja podejmuje decyzje większością głosów swoich członków. Do uznania glosowania za ważne niezbędna jest obecność określonej w regulaminie liczby komisarzy. Kworum wynosi 50% + i.
Artykuł 4 Regulaminu Komisji stanowi, że decyzje Komisji są podejmowane:
• w trakcie posiedzeń;
■ na drodze procedury pisemnej (art. 12 Regulaminu) - około 5% decyzji;
■ na drodze procedury umocowania (art. 13 Regulaminu) - około 25% decyzji;
■ na drodze procedury delegowania (art. 14 Regulaminu) - około 70% decyzji” j
W10 dal po tym spotyka' alf Komisja Europejska i glosuje nad projektami.
L GnizłanO) On iheEuropean Commulon.... op. cit.
M M. Kenig-Wukowaka. A. Łazowski, R_ Oatriha ntky (red.), Prawo Instytucjonalni Unii Bunptjikirf ■ .ł
dUŁlIl.
Propozycja procedury pisemnej może wypłynąć od jednego z członków Komisji. leżeli nie sprzeciwi się temu żaden komisarz (tm nie zażąda przeprowadzenia dyskusji) i jeśli pomysł zostanie zaaprobowany przez Dyrektora Generalnego oraz Służby Prawne, tekst propozycji krąży między członkami Komisji. Jeżeli we wskazanym terminie żaden z nich nie wystąpi wobec niego ze sprzeciwem, projekt uważa się za przyjęty. W przypadku głosów sprzeciwu dochodzi do dyskusji na najbliższym posiedzeniu Komisji.
Procedura umocowania polega na upoważnieniu jednego lub więcej komisarzy do podjęcia w imieniu Komisji środków administracyjnych lub innych. Ponadto Przewodniczący może dać wybranemu komisarzowi instrukcje co do przyjęcia ostatecznego tekstu propozycji.
Procedura delegowania pozwala na oddanie Dyrektorom Generalnym i szefom Służb prawa do podejmowania kroków administracyjnych w imieniu KomisjP.
Sprawując funkcje wykonawcze. Komisja podejmuje liczne samodzielne decyzje, wiążące i niewiążące. Nie ma jednak kompetencji do podejmowania decyzji wszystkich rodzajów. Ma je jedynie w odniesieniu do decyzji pozbawionych mocy wiążącej, czyli zaleceń i opinii. W porównaniu z instrumentami prawnymi wymienionymi w art. 249 (rozporządzenia, dyrektywy i decyzje). Komisja może uchwalać rozporządzenia wykonawcze i w określonych warunkach dyrektywy i decyzje. Są to również akty prawne sui generis, takie jak rozporządzenia finansowe, oceny, raporty, komunikaty, powszechnie obowiązujące ustalenia, akceptacje czy memoranda*1.
Komisja ma więc prawo do podejmowania samodzielnych decyzji tytko w wybranych obszarach. Widać w tym przejaw funkcjonowania zasady równowagi instytucjonalnej.
Funkcje wykonywane przez Komisję można podzielić na następujące grupy:
• funkcja strażnika prawa wspólnotowego,
■ funkcja prawodawcza,
• funkcja wykonawczo-zarządcza.
• funkcja w zakresie stosunków zewnętrznych.
Wypełniając te uprawnienia. Komisja Europejska współpracuje z innymi instytucjami, tworząc sieć powiązań funkcjonalnych z tymi organami. Powiązania te są jednocześnie wpisane w normy traktatowe.
Ibidem.*. 112.
K. M khaktwaka > Góry woda. /Wcjmo wurtif decyzji w l*mi... op. c»U *. 171.