DSC00994 (6)

HH System Instytucjonalny Unii Europejskiej

powierzonymi przez Radę Europejską w tym funkcjonowaniem Unii Gospodn-czej i Walutowej;

■ koordynuje całokształt działań podejmowanych w sferze zewnętrznej HE -Wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa. Europejską Politykę Bezpiecwi stwa i Obrony, handel zagraniczny, rozwój współpracy i pomoc)' humanitarnej.

Pozostałe formacje wypełniają zadania związane z procesem decyzyjnym w odniesieniu do sfer, które reprezentują dani ministrowie. Może się zdarzyć, ii ten sam minister uczestniczy w więcej niż jednej konfiguracji Rady, lub też w tym samym spotkaniu jeden kraj będzie reprezentowany przez ministrów stojących nt czele różnych resortów, co wynika z charakteru omawianej problematyki i praktyki narodowej.

Kalendarz spotkań formacji jest wyznaczany przez Prezydencję na siedem miesięcy przed objęciem Urzędu Przewodnictwa w Radzie UE przez dany knj. Rada ds Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych spotyka się raz w miesiącu. Mol-liwc są także nadzwyczajne spotkania na wniosek samej Rady (decyzja podjęta jednomyślnie) lub COREPER.

3.1.4. Poziom Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej Sekretariat Generalny Rady UE (SG) jest strukturą organizacyjną, bez która I organ decyzyjny, jakim jest Rada, nie mógłby sprawnie funkcjonować. Pracami w SG kieruje Sekretarz Generalny, a wspomaga go zastępca Sekretarza Generalnego. Obydwaj są mianowani przez Radę kwalifikowaną większością głosów na okres pięciu łat z możliwością reełekcji (art 207 TWE). Od 1999 roku Sekretarzem Generalnym jest }avier Solana.

Sekretariat Generalny ma za zadanie przede wszystkim zapewnić zaplecze administracyjne, logistyczne i techniczne pracom całej Rady.

Zasady funkcjonowania SG określone są w Regulaminu Rady. Należą do nich następujące założenia:

■ o organizacji SG decyduje Rada (art 23 ust. 2 Regulaminu);

• Sekretariat Generalny ma być blisko związany w swoich działaniach organizacyjnych i koordynacyjnych z planem działania Rady i ma przyczyniać się do zapewnienia jej spójności; wraz z Prezydencją będzie podejmował wszelkie działania dla jej zapewnienia (art. 23 ust. 3 Regulaminu);

• Sekretarz Generalny bierze udział, wraz z Radą i Prezydencją. w sprawach dotyczących WPZIB (art 23 ust 3 Regulaminu);

• Sekretarz Generalny lub jego zastępca przedstawia Radzie preliminarz wydatków w czasie wystarczającym na uwzględnienie niezbędnych uzgodnień wynikających z limitów finansowych;

■ podpisywanie aktów uchwalonych przez Radę następuje przez Sekretarza Generalnego lub zastępcę Sekretarza Generalnego (art. 15 Regulaminu);

■ Sekretarz Generalny zarządza ogłoszenie aktu w Dzienniku Urzędowym UE; • Sekretariat Generalny zapewnia pomieszczenia konferencyjne, usługi służb lingwistycznych, reguluje kontakty z prasą, odpowiada za powielanie i dystrybucję dokumentów.

Sekretariat Generalny wraz z całym swoim zapleczem personalnym i technicznym ma odciążać Radę UE w kwestiach, które stanowią sprawy administracyjne, ale ma także przyczyniać się do osiągania wstępnych porozumieli na forum COREPER. Zastępca Sekretarza Generalnego obsługuje spotkania COREPER II i inne posiedzenia Rady.

Sekretariat Generalny ma swoją wewnętrzną organizację. Dzieli się na Dyrekcje Generalne, które odpowiadają za różne zakresy spraw (patrz Załącznik 7). Integralną część SG stanowią Służba Prawna oraz osobiste gabinety sekretarza i jego zastępcy. Osoby zatrudnione w SG mają status funkcjonariuszy europejskich. W końcu 2000 roku personel liczy) ponad 2600 osób. Należy się spodziewać, iż do chwili obecnej liczba ta mogła wzrosnąć*'.

Istotne zmiany w odniesieniu do funkcjonowania SG nastąpiły pod wpływem regulacji zawartych w Traktacie amsterdamskim. Zgodnie z nimi Sekretarz Generalny został mianowany Wysokim Przedstawicielem ds. WPZIB. W związku z przejęciem tę) funkcji sekretarz musiał większość prac dotyczących kierowaniem pracami SG przekazać swojemu zastępcy.

3.1.5. Poziom Komitetu Stałych Przedstawicieli

Komitet Stałych Przedstawicieli (Comitć des reprćsentants permanents, COREPER) jest organem pomocniczym Rady UE. Istnieje on jako umocowane traktatowo dało Wspólnot Europejskich. Jego kształt był wzorowany na Komlte-de Koordynacyjnym Rady Ministrów EWWIS. Obecnie jego działanie uregulowane jest w art 207 TWE oraz art. 19 Regulaminu Rady UE.

Na strukturę organizacyjną tego organu składają się dwa poziomy współprac)': COREPER I i COREPER II. COREPER II tworzą ambasadorowie państw członkowskich akredytowani przy UE. Zajmują się oni najbardziej delikatnymi, trudnymi i drażliwymi sprawami i to przede wszystkim oni przygotowują comiesięczne spotkania Rady ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych. Pracom COREPER II przewodniczy, zgodnie z art. 19 ust. 4 Regulaminu Rady. stały przedstawiciel kraju pełniącego Przewodnictwo UE.

ILMichakwib-Gorf

ónttuWUndMlU.