Dwudziestolecie międzywojenne Jerzy Kwiatkowski (16)

_K^u<-yi

■ »»nci ^ks*-l>Jce

>_VI    <Wcltlin był ^nil

Wiitiii^i wc^/io ao ^0,11 jt** _w    A/wi/f <7 fyrz+cr*- ******

‘    ftiik/e ołi<ia*nie >

P^CJ i».r

c

*> ri a

w> ra/«mcmu tak. Jak gdy^y gdyby r*' -^c._a s^im odkrył je ■

nikt

sam

^c*Xri i wojny, sprz^c*^ ^et^n*j|    2 nimi.    I

•>>*li    Słonimski • Tuwim Pucyfi^m Wmlina był j«edna>.

itarny _Zf-ola świctoTr»nci«kaAakI <P^oeła prrygolowywal ^uncis#ku>. t b*ard.zi^j uniwcnalny. i w mofywacj^ch *wycl»

wojnie • w icd/ ial. jak tma w ygi uda i kanonu poc/ji Dwudricslolccia f*rvc4%c *«>s“r»v //r.V.^ V, /v'-*■" uiwonSw p.^n.cjs*ych. litery «o hyl

«.kamandryia- in.in. wicrN/ o Annie C sil lag

Eint ZepAdkiMic/. mad. Konrad Kr/yfimoMAki. 1921

C«ul /xpdlo*icx.    bfi*vłjrir. W a-

tłnwicc 1923. stawu ₄ jłwŁmK „ kurzu, ry%. autor

modnym wówcjłsi* symbolu nostalgii u « perr/ir r.,Wiailomoki Literackie" I*33 3 k

reklam, r/u re-mf*

p.cknym pacyfiMyc/nym

ych

^{f k}" ^ttX*—>*    -__*_ _~I_a___ ^    perw#

wiers/u Zr>//ftrrr znany (powu CThamulC* klórego nazwisko posłużyło Przybosiowi ^iłcych inwckiyw pr/eciwko poc-^ja Kasprowicza, Zegadlowica *tilina.

posran.c^u poetyki ck'.prc«-_J^on,s,y^czncJ ■ 'kamandryckicj nie spo«» ^mnieC- o Bronisławie Osirowskiej. Ta wybitna poetka wiekszoicit

przynależała c*o poprzedniej epoki <ju>- w r. 1919 wydala młodopolski    . er** -• * i>*crri). P^es/.ła w Dwudziestoleciu pewien

swojego talentu, zjrdwno w prozie i twórczości dla d/icci i bohaterski jak w poezji, przejawił **e ^on zwłaszeza ^w cyklach f~isrtak sfesncczm ‘aVeorv</ Av-ed[v. powstałych w r. 1923, choć wydanych w książce (pod -    ran***.    t -m . tytułem! dopiero w 1928 roku. Mamy tu <*>

ic* z dwiema wielkimi metalorami lud^Kcae^o losu, ale bardziej jcszcat * oskarżeniem pustej, bezdusznej współczesności. Rozlewność poetyc-pewna hieraiyczno<c i Hipcrboliczność stylu. pitt etyczno- retoryczni inwokacyjnoś<f spotykają »ic «u *• realiami wziętymi z codziennego _Zy_Cj ■ przede wszystkim z językiem kolokwialnym i z oryginalnie potraktowany* motywem pseudorozmowy czy ^raczcJ dyskusji toczonej z po s zeregółoya skamandrytami. AVz/c» /ts'#ęecme> krrcftr przynosi jedną z bardziej nicsamowiłyd tai poetyckich swojego czasu:    następujący po przytoczeniu zdawkowy**

:m<Sw <lw*uwi

Kctuma wialnie W

o

m

icrgo > W*'* “sans

■ |

inrizc,

> mc

*>

VS

ył »2e

<sn

wiedr.

j^H vv^rit^lin od ckspresjonizmu zwracał się ku poetyce skamandrydA sadlowicz rozwija!    ekspresjonizm ^w kierunku wręcz przeciwnym: b

lylizacji Iudowej. franciszkaniztnowi w wersji pryinits* to już ck spresjon i zm właściwy, nurt ten w owej bocw

tional > zmówi.

Nie byl

-czarta kowskiej*' odnodze str.icil na ambicjach filozoficznych, zmalał, zaharuił %ię innymi tendencjami. Niemniej zyskał na oryginalności i — mimo wszystko —- na wartościach estetycznych.

Zegadłowicz pisał hard/o dużo i ..wiclostownic**. icgo poetyckie g^duUtuu

tlało się niemal przysłowiowe. Same już tytuły jego utworów poetyckich

bywały nieznośnie pretensjonalne, jak ten: U tinio, którego me znam. stoję

tram Poerntt symfoniczne wysnute z mister" snów nad rannych. me pierzchliwą

doganiających* dzień zdmuchujący gwiazdy witających spod szczelin wpoi

przymkniętych powiek- Spisał srebrną dłonią księżniczki Astmlu inki Tod** Ralf

ifaor rui liść u, kłoni, „podłego Jo jej stóp » “^lr‘ P^ark“ sifzriomgopmz Sfm

...irzydłorui .- < 1921). To. co w jego    poetyclae, było Mosurtouo

najcenniejsze i nie do pominięcia w h.siori. ł*»«J' ^.esrolec,, - powMaln

.. ,^_n c w okres.c „c ^makowskrn". Mowa o prych pa,

bt.k.dzArch <1923> . Kolędiiotkach beskidzkich (J» » W P««w«>"< <

.ivliz<K'i*'ł na naiwną ludowy religijno^, cyklów tematyka pracy połączyła sic « st>n^j

S5

tyeznej