pkn pMrwvy «K K\ln,d nuiomiU kreacja paychukgNtoi i 4^
angin" kzearja psycfedufK na to — zapiekły zardwtoJ * ikóąg • M«nm - W) przewoźnik. rrprezrnunl ule tu niżącego i*i*^ \łiuł>. wypierany eh przrz nowoczesną cywilizację; ..Juch mą*a" Anw—vm wwl .Łotwą > v. „i ludzkimi kwami. niby gw/Jic KMnu. »irtUm Sury przewoźnik c/ęwici znajduje »< poza weną nil iu mm. jejng,
- juto 1 (U|wyu/iHivrych w dramacie Dwudncuotom — mm ngo, mu ponad :o kwestii To pnyklad lakoniczności Szamawskapn, 1 oruo
— mm jego <ui\/inu
1 realistycznymdramacieo tcmjtycc współczesnej Lomcdwwołć («rrr*aix iujnagiamaciŁjnna tonacjinad ».icnin+ humor iuJ grozą Sztuki.* tów jwanjc duch ua«Ji!. 1 jego cpcv>fic/nj atmosferą uw/nioślonego nict&jtm anmkitnorj Uu-if- !.. winy 1 kjry — były stosunkowo rzadkie hhka Mk M dranwi) kiwmklcgo, lampka diuna i (Ha: fmktfi kul łowicza, Nmpakumb1 Rostworowskiego. Dzień je^n powrotu Nalkotdagp MtofK w.»ł I l>;„ ,M~mi z lam Szaniawskiego — niewiele witaj, tęM uttl o pwiMiejujdi wartościach, można by dorzucić do tego spisu Jak wytłumaczyć ową aiugic/ność realistycznego dramatu DwulnMfca Zapewne, znaczną rolę musiał iu odegrać incccnat koraucypnji ■ 1 nltwrtf od pubłic ranki, w porównaniu i poprzednią epoką z pmli Bvncj wymbaawej 1 oczekującej ud teatru mc tyk kathanŃ. ic — btałn fnaywki Bywał) jednak i miry ambitne. 1 drugiej td stnwy — tof przeocz epoki, t których puMk/notf woli płakać niż hakć m ® dn pmntor Toki mnuały ea wmieć takie 1 inne przyczyny.
W parwucj połowic lat dwudziestych były one proste. Pi ul o nich la
piw WaplM f> •i/iUlillli ■ KM /miwlMfn I uul/< • l«iu kVc Itmlm Wl lf "
M W • mtUM Uwa hrm mpl to IU Ommmśt mwW Wjadi***
DiuUłs jadu* atoototoymy przyzwyczajeń, a przy tym młode pkdm Ui wydnaatycfc — to. które mogłoby stworzyć nowym inguw *** 410 Dmdnruołnia - by ło pokoleniem poetów 1 prozaików. mc — drumitiuf1'*
Ma tmmh 1 Juliuu Ouaraa pny pracy md uwmm "dmąk mśi CM* • mWwtk • Tenrw Narodu*)* * Waruamt. 1925
kto ttk chwalonej U swoją komedinwość. a mc tragizm hjpdśnaH. and od tnpemoki wtatnae. Nie były to jednak próby oaąflrae. Jego 4ii«iłB|ldiHpni1nbof dramaty: Pomad torf hiefirwn si( amg (ojt 1919. jd 19201 i Buk rtkmok (wyal. 1 pcw dr. 1921). nią mejedtokakną toawrj. kaoąicznołaą motywacji, mckomccznofcią katastrofy. wmaem -kpktoKwi w melodram.ii Zgodnym /daniem krytyki arietą do njjmniej iądfaak Żeromskiego
Tndauotem obydwu tych sztuk, a zwłaszcza pierwszej 1 nich. jest dramat ■ okgo /icmiaiirtwa jego anachroniczność w nowej rzeczywistości mepod-ląkfo paktwa. jego - antycypowany, ale pr/ecic/ juz i dokonujący »* adaow) — kres jako realnej klasy społecznej. W Po*ad Met h,h:\m n< ■ątiB ten dokonuje mc — istnieją to pewne podntocśnws t pkacjoya • pat Iu Turoniem — /j przyczyną ul zewnętrznych: oddtok Hpb toeeebego. który wkracza do polskiego dworu na liwk Wlikiwsm •■tom jert tu jednak co innego: wrogu posuwa chłopów wobec .państwa".
' nuyra mc mu/c już jej zmienić szlachetny, lecz spełniony gest młodego kudnu. który — traktując swoją dccyljc jako akt sprawiedliwości ^tkanej - sjrrtka uę nj ich rzecz rodowego nujątku Sztokątą tieimiki iktouwri 411