56
hkamandryia: rrncuns J«P,ł
Wielkie /4iś J/ie6k Leśmiana po%^ ale
nianc r**'-*-■ •'
v odoaotMtieniu. ■ł,c
«rk-ar**Ł rrgd/gca nu p*»Kkim PłimaKM?
najt»ur#liwt>7CB0 fermentowanił*! wielka /u lej pocaeja nie ^a»Wr«r|>la jrz e solni, granice programów - cdic
pł>nne. nu/wy - nicpcwttc ■ *mae«oe lub mylące - «
mepororumicniuch. Tuwim występuje j ako „pierw&zy w l^oliwce ful lwa>^kicwic/ .Jutur> %t4i" narwal Lechonia, sam z kolei w«p<^tpraeujc z elLapre sjociisiyc/nyni .Zdrojem" ■ otrzymuje nom i nacje na c k spresjon i się -r; . Stuni. icewetyka tego pntdu Ale iak>e 1 a futurysty Si
prz> 'tepuje <3*» redagowania innego pisma ..TMov* ej Sztuki**. Ikitu ry ^ca drukują " Pciperowsk icj .-Zwrotnicy*’. Poetyka Jasieńskiego ^bliZa poetyki, która można określić jako skamandry ck*|. Iwaszkiewicz -j-
Słonimski ..ckspeesjonizuj u”. Tuwim • Wierzyński ..futury zuju-*. »la%|ca
futuryzmow i początki awangardzistów; Przybosia. Kurka1—
Jednak, mamo w s/ystko. podobieństwa wewnmrz.gB «*<ół n,/ różnice. Totcl »* uwagach powyższych r*~*y opisie tej poezji z podziału grupowego z.rez.yg fslowa poezja wyrosła z przekonunaa o końcu1 swa«ra Problem nowatorstwa i stosunku do tradycj^^^Jj
Latu I9I8 - 1*^23 «o okres
__programów. P**ci> k
jej nurty mieszają
sic
M. f>>
dopicn.
nowa
Skamandiyc (M lewej Jan Lechoń, Julian Tuwim. Kanim WnnyfaU Jmnln Iwaubrwic/. Aniom Slownmki. fotoęnfii. 1926
plan pierwszy Pod lym względem zarysowują się w lym okresie dwie postawy: ewolucyjna i rewolucyjna. Postawę ewolucyjny repre/eniuja skamandryci i ekspresjoniści, rewolucyjną — futury ści i Awangarda Krakowska Skamandryci. jak 10 już po trosze wynika i poprzednich u w as. stanowili grupę dość swobodną i punktu widzenia wspólnego programu i poetyki, jakkolwiek — dość' rwaną z punktu widzenia zarówno uktyczno-orgamzacyj ■ego. jak towarzyskiego By posfuzyc %»ę sformułowaniami Michała Głowińskiego. tworzyli r.ic/oj grupę sytuacyjną iii/, programową. Niemniej poezje ich nuny najważniejsze łych poezji, łączyło wiele cech wspólnych, pozwalających, mimo wszystko, mówić o skamandryckicj poetyce Poetyka la odegrała w Dwudziestoleciu międzywojennym ogromną rolę: me tylko dlatego. Ze zamanifestowała się w dziełach pięciu wybitnie uzdolnionych twórców, którzy ra/ein wystąpili na arenę literacką; lakZe dlatego. Ze cechowała ją silna ekspansywna -i Współ realizatorami jej byli nie tylko Jan I cchon, Julun Tuwim, Antoni Słonimski. Jarosław Iwaszkiewicz i Kazimierz Wierzyński, ule również — w mniejszym czy większym stopniu — l.copold Staff i bardzo bliska im wówczas Marii Pawlikowska. Władysław Broniewski. Stanisław Baliński. Jerzy l.icbcil, przez pewien czas Kazimiera lllakowiczówna. a spośród pomniejszych: Feliks Przysiecki, skromny prekursor skamandryckicj poezji dniu codziennego i skamandryckiego sentymentalizmu (jego Śpiew w ciemnoiaack 57