72 Rozdzia艂 2. Elastyczno艣膰 cel贸w i strategii
1. Strategia przedsi臋biorstwa formu艂owana w warunkach turbulentnego otoczenia organizacji powinna mie膰 charakter og贸lny (powinna raczej przybiera膰 posta膰 zasad ani偶eli programu w kategoriach rynkowo-produktowych). Poziom og贸lno艣ci strategii mo偶na wybra膰 na podstawie wskazanych poziom贸w epistemolo-gicznych.
2. Kategoriami sytuowanymi nad tradycyjnie rozumian膮 strategi膮 s膮: misja, zamiar strategiczny oraz dominuj膮ca logika. Niezb臋dna elastyczno艣膰 organizacji dzia艂aj膮cej w turbulentnym otoczeniu zwi臋ksza wa偶no艣膰 tych kategorii kosztem tradycyjnie rozumianej strategii.
3. W turbulentnym otoczeniu szczeg贸lnego znaczenia nabieraj膮 ci膮g艂e korekty strategii wynikaj膮ce z uwzgl臋dniania pojawiaj膮cych si臋 okazji i innych zdarze艅 zachodz膮cych na rynku. Podstawowym problemem staje si臋 takie wykorzystanie okazji, by przedsi臋biorstwo odnios艂o sukces.
4. Wa偶nym sposobem zapewnienia istnienia i rozwoju przedsi臋biorstwa jest dywersyfikacja dzia艂alno艣ci w klasycznych postaciach (wertykalna, horyzontalna, w jej ramach dywersyfikacja koncentryczna i konglomeratowa), dywersyfikacja obejmuj膮ca dzia艂alno艣ci w sektorach, kt贸re znajduj膮 si臋 na r贸偶nych etapach cykl贸w 偶ycia (krzywa Lotka-Volterra) oraz dywersyfikacja typu business migration.
5. Z metodycznego punktu widzenia najlepsz膮 (pod wzgl臋dem wiarygodno艣ci) metod膮 planowania strategicznego w przedsi臋biorstwie dzia艂aj膮cym w turbulentnym otoczeniu jest planowanie scenariuszowe. Im wi臋cej scenariuszy i odpowiadaj膮cych im strategii, tym wi臋ksze prawdopodobie艅stwo, 偶e firma podejmie dzisiaj prawid艂owe decyzje dotycz膮ce przysz艂o艣ci. Wad膮 metody s膮 wysokie koszty jej opracowania i stosowania.
6. W zarz膮dzaniu przedsi臋biorstwem dzia艂aj膮cym w turbulentnym otoczeniu szczeg贸lnego znaczenia nabieraj膮 okazje. Okazje mo偶na definiowa膰 ex ant臋, mo偶na okre艣la膰 cykl ich 偶ycia, mo偶na r贸wnie偶 strukturalizowa膰 dzia艂ania zmierzaj膮ce do ich wykorzystywania.
7. Strategi臋 organizacji dzia艂aj膮cej w turbulentnym otoczeniu mo偶na definiowa膰 w kategoriach filtru: okazji (zewn臋trznych), pomys艂贸w (wewn臋trznych) oraz nadmiar贸w zasob贸w i kompetencji.
Allaire Y., Firsirolu M.B. (2000), My艣lenie strategiczne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Betlis R.A., Prahalad C.K.. (1995), Tlie Dominant Logic: Retrospective and Extension, 鈥濻trategie Management Journal鈥, vol. 16, cyt. za: K. Ob艂贸j (2003a).
Chakravarthy B. (1997), A New Strategy Framework for Coping with Turbulence, 鈥濻lo膮n Management Review鈥.
D鈥橝veni R.A. (1994), Hypercompetition: Managing the Dynamics of Strategie Manoeuvring, Free Press, New York.
Eisenhardt K.M., Sull D.N. (2001), Strategy as Simple Rules, Harvard Business Review, January.
Glueck W.F. (1980), Strategie Management and Business Policy, New York.
Grossman G.M., Helpman E. (1995), Innovation and Growth, MIT Press, Cambridge, Mass.
Hamel G., Prahalad C.K. (1996), Competing for the Futur臋, Harvard Business School Press, Boston, Mass.
Hayes R.H. (1997), Strategische Planung in einer instabilen Welt, 鈥濶eue Ziircher Zeitung鈥, Nr. 171.
Heinen E. (red.) (1984), Betriebswirtschaftliche Fuhrungslehre. Gruntladen鈥擲trategien鈥 -Modelle, Wiesbaden.
Kieser A. (1995), Organisationstheorien, Stuttgart.
Kim W.C., Mauborgne R.A. (1997), Value Innovation. The Strategie Logic of High Growth, ,,Harvard Business Review鈥, January-February.
Krupski R. (2002), Planowanie strategiczne w warunkach turbulentnego otoczenia. Najnowsze instrumenty opisu organizacji, Zeszyty Naukowe WWSZiP, Wa艂brzych.
Krupski R. (2003a), Strategia bez cel贸w, 鈥濸rzegl膮d Organizacji鈥, nr 11.
Krupski R. (red.) (2003b), Zarz膮dzanie strategiczne. Koncepcje. Metody, Akademia Ekonomiczna, Wroc艂aw.
Krupski R. (2004), Ewolucja pogl膮d贸w na tre艣膰 i rol膮 strategii, w: R. Krupski (red.), Zarz膮dzanie strategiczne. Krytyczna analiza szk贸l i kierunk贸w zarz膮dzania, WWSZiP, Wa艂brzych.
Mintzberg H鈥 Ahlstrand B., Lampel J. (1998), Strategy Safari. A Guided Tour Through the Wilds of Strategie Management, Prentice Hall, London.
Mintzberg H鈥 Quinn J.B., Ghoshal S. (1995), The Strategy Process: Concepts, Contexts and Cases, Prentice Hall, Englewood Cliffs.
Moszkowicz M. (red.) (2005), Zarz膮dzanie strategiczne. Systemowa koncepcja biznesu, PWE, Warszawa.
Ob艂贸j K. (2000), Strategia sukcesu firmy, PWE, Warszawa.
Ob艂贸j K. (2002), Tworzywo skutecznych strategii, PWE, Warszawa.
Obl贸j K. (2003a), Dominuj膮ca logika firmy, WSPiZ, Warszawa.
Ob艂贸j K. (2003b), Dominuj膮ca logika. Teoria i praktyka strategii polskich firm, WSPiZ, Warszawa.
Payne A. (2002), Marketing us艂ug, PWE, Warszawa.
Rokita J. (2003), Organizacja ucz膮ca si膮, 鈥濸race Naukowe鈥, Akademia Ekonomiczna, Katowice.
Skat-Rordam P. (2001), Zmiany decyzji strategicznych. Wykorzystywanie okazji rynkowych do rozwoju przedsi膮biorstwa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.