Hejnicka Bezwinska ped og 1

r

U

»!

Wstęp

„...od samego początku świat życia codziennego jest wszechświatem mającym dla nas znaczenie. Jest on strukturą sensu, którą musimy interpretować, by znaleźć w nim nasze miejsce i poznać go. Ta struktura sensu ma swe źródło i została ustanowiona przez ludzkie działanie, nasze własne, naszych współczesnych bliźnich i przodków i to odróżnia rzeczywistość kultury od natury”.

(Alfred Schutz)

Dobrym obyczajem piszących stało się informowanie Czytelnika o tym, kto zabiera głos, dlaczego chce mówić i z jakiego miejsca swoją wypowiedź konstruuje. I właśnie o tym chcę powiedzieć we wstępie.

Rozważania przedstawione w niniejszej pracy koncentrują się na poszukiwaniu sensu poprzez interpretację złożonych relacji między: pedagogiką (jako dyscypliną naukową) — kształceniem (w zakresie pedagogiki) — edukacją (jako społecznym działaniem). Truizmem jest przypomnienie, że między tymi trzema rodzajami działań istnieje ścisły związek, który może być definiowany jako związek „teorii z praktyką”. Sens jego związku wydaje się być możliwy do opisania i wyjaśnienia przy uwzględnieniu kontekstu kulturowo--historycznego.

Perspektywę poznawczą, którą w tej pracy chcę zaprezentować trudno byłoby wpisać w metodologię pedagogiki jako dyscypliny naukowej, bowiem łączę w niej wieloletnie doświadczenie nauczycielskie z doświadczeniem badacza, które wymaga innych kompetencji, a jeszcze na dodatek zamierzam interpretować te różne doświadczenia w kontekście lektur mających mało wspólnego z tym, co za pedagogikę zwykło się uznawać. Wydaje się jednak, że uwzględnienie różnych perspektyw poznawczych i nakładanie na siebie różnych do-

EDUKACJA - KSZTAŁCENIE - PEDAGOGIKA 7