Ćwiczenia z pomysłem | Klasa 1 ©ućzę.pl
Przebieg zajęć
T. Zabawa na powitanie „W jakim jestem nastroju?".
U. stoją w kręgu. N. rzuca piłkę do dowolnego dziecka i pyta: „W jakim jesteś nastroju?". U. łapie piłkę i odpowiada, określając swój nastrój. Następnie rzuca piłkę do dowolnego kolegi i zadaje to samo pytanie. N. określa nastrój grupy i w zależności od tego proponuje więcej zabaw ruchowych i relaksacyjnych.
2. Burza mózgów „Od czego zależy nasz nastrój?".
U. podają swoje propozycje, a N. zapisuje jena tablicy. Dzieci opisują sytuacje pokazane na zdjęciach i w sposób graficzny określają emocje dzieci. Można wykorzystać „Pomoce demonstracyjne. Emocje" WSiP.
3. Słuchanie fragmentu książki Marii Kownackiej „Plastusiowy pamiętnik".
N. czyta U. rozdział książki „Dlaczego nazywam się Plastuś".
Dlaczego nazywam się Plastuś
Jestem malutki ludzik z plasteliny.
Dlatego na imię mi Plastuś.
Mam śliczne mieszkanie: oddzielny drewniany pokoik. Obok mnie, w drugim pokoiku, mieszka tłuściutka, biała guma. Ta guma nazywa się „myszka”. A zaraz koło gumki mieszkają cztery błyszczące, ostre stalówki. A z drugiej strony, w długim korytarzu, mieszka pióro, ołówek i scyzoiyk. Z początku nie wiedziałem, jak się nasz dom nazywa. Teraz już wiem: piórnik.
Naszą gospodynią jest mała Tosia.
Na lekcji rysunków siedziałem na ławce w rowku koło ołówka. Ołówek mi opowiedział, skąd się tu wziąłem.
To było tak:
Na pierwszej lekcji, zaraz po wakacjach, było lepienie z plasteliny. Pani rozdała dzieciom zieloną i czerwoną plastelinę i dzieci lepiły, co same chciały. Bronka ulepiła gniazdo z jajeczkami, Wicuś ulepił grzybki, chłopcy spod okna ulepili samoloty, a Tosia ulepiła mnie - takiego malutkiego luja mam duży czeiwony nos, odstające uszy i zielone majteczki. Wszyscy powiedzieli w klasie.
U. wypowiadają się na temat bohatera, kim jest, jak wygląda, gdzie mieszka, z kim mieszka, ile jest stalówek w piórniku, kim jest Plastuś dla Tosi.
4. Lepienie z plasteliny Plastusia.
N. jeszcze raz odczytuje fragment opisujący wygląd Plastusia, a U. lepią postać zgodnie z pizeczytanym opisem. Podczas zajęć U. mogą słuchać utworów W.A. Mozarta z płyty „Mozart dla umysłu dziecka".
5. Tworzenie wystawki prac - stwarzanie sytuacji problemowej.
U. porównują swoje ludziki. Czy są one takie same, czym się różnią postacie, dlaczego mogą być inne, pomimo że wszyscy wykonywali je według jednego opisu?
W każdym scenariuszu mam w jednym miejscu spis wszystkich pomocy dydaktycznych potrzebnych do ► przeprowadzenia zajęć. Pozwala mi to na lepsze przygotowanie się do pracy z moimi uczniami. Mogę skorzystać także z dodatkowych publikacji WSiP, do których odwołania znajdę w scenariuszach.
W scenariuszach na bocznym marginesie ma i Ćwiczeń z pomysłem (np. ĆzPl s. 6 ćw. 1), c
n podane konkretne strony z podręcznika MEN (np. PI s. 8 ćw. 1) znacznie ułatwia mi pracę w trakcie zajęć.