I. Funk cj e p ar tli p olityczny ch
Funkcje partii politycznych (Marek Sobolewski) - to zadania, które partia ma do spełnienia i wypełnienia w systemie politycznym danego państwa. Wyróżnia się:
- funkcje założone: przewidziane do
wypełnienia według danego modelu normatywnego czy teorii socjologicznej,
- funkcj e wykonywane w praktyce
Partie polityczne od ich powstania do dziś przeszły znacząca ewolucję. Uległy zmianie zasady ich
wewnętrznej organizacji, zmieniła się ich rola w życiu politycznym poszczególnych państw, nastąpiło znaczne zróżnicowanie ich charakteru i ich związków z aparatem państwowym. Partie występują jako siła napędowa i motor działania zarówno społeczeństwa jak i państwa.
Klaus von Beyme
Podstawowe funkcje spełniane przez partie polityczne:
- określenie celów przez tworzenie programów politycznych
- artykułowanie i agregowanie interesów społecznych
- mobilizowanie i socjalizowanie społeczeństwa w ramach istniejącego systemu politycznego
- rekrutowanie elity politycznej i tworzenie rządu
Sigmund Neumann
Cztery podstawowe funkcje partii politycznych:
- organizowanie chaotycznych żądań społecznych
- wychowywanie ludzi w duchu odpowiedzialności politycznej
- spełnianie roli ogniwa łączącego rząd z opinią publiczną
- selekcja przywódców
Marek Sobolewski
TYzy podstawowe funkcje partii:
- kształtowanie opinii i postaw politycznych
- funkcja wyborcza (a w niej tworzenie programów politycznych i selekcja kandydatów)
- funkcja rządzenia (a w niej kierowanie organami państwowymi i kontrola rządu)
Ryszard Herbut
Partie mają wiele komplementarnych funkcji, z których trzy wydaja się szczególnie istotne:
- funkcja społeczna (partia jest ogniwem pośredniczącym pomiędzy struktura społeczeństwa a państwa. Partia oferuje wyborcy określoną tożsamość wyborczą, tylko w ten sposób może spełniać funkcje mobilizacyjną)
- funkcja państwowo-publiczna
- funkcja organizacyjna
S. M. Lipset i S. Rokkana
Wyróżniają następujące funkcje partii politycznych:
- funkcje ekspresyjne (wytwarzają retorykę służącą do przekładania sprzecznych potrzeb i interesów w strukturze społecznej na postulaty
działań oraz wywiera naciski w tej materii)
- funkcje instrumentalne
- funkcje reprezentacyjne
Funkcja artykulacji i agregacji potrzeb i interesów społecznych - proces artykulacji potrzeb i interesów społecznych wiąże się z ujawnianiem, formułowaniem, hierarchizowaniem i reprezentowaniem w procesie decyzyjnym przez partie polityczne preferencji odpowiednich grup społecznych, będących zwolennikami tych ugrupowań.
- Funkcja ekspresyjna
- Funkcja kształtowania opinii społecznej
Funkcja wyborcza - odgrywa doniosła rolę w funkcjonowaniu demokratycznego systemu politycznego. Przez te funkcję uzyskują społeczną legitymizację zarówno zwycięskie ugrupowania, wywodzące się z nich elity polityczne, jak i cały system polityczny. Sobolewski wyróżnia dwa jej składniki:
- selekcje kandydatów na wybieralne stanowiska
- formułowanie programu wyborczego
Wybory są zatem decyzja w sprawach zarówno programowych, jak i personalnych, aczkolwiek obydwa elementy mogą odgrywać różne role.
Selekcja kandydatów
Cztery (idealne) typy procesu nominacji kandydatów:
- nieuregulowany, żywiołowy
- nominacje przez organy lokalne
- nominacje przez organy centralne
- wyb ór przez członków partii
Sześć najczęściej występujących typów procesu nominacji kandydatów:
- władze centralne partii politycznych całkowicie kontrolują wybór kandydatów
- władze lokalne partii proponują zestaw kandydatów, lecz ostateczną decyzję podejmują organy centralne partii
- władze centralne partii dostarczają listę nazwisk kandydatów, z której organa lokalne partii mogą wybrać listę ostateczną
- władze lokalne partii decydują, za zgodą organów centralnych partii, włączając w to prawo dodawania oraz usuwania nazwisk kandydatów według ustalonych warunków
- organa lokalne partii całkowicie kontrolują proces selekcji kandydatów i podejmują ostateczna decyzję
- proces selekcji kandydatów dokonywany jest przez członków (wyborców) poszczególnych partii politycznych lub nawet przez bezpartyjnych w drodze glosowania
Formułowanie programu
Wyróżnia się dwa zasadnicze modele procedur układania programu (platformy wyborcze):
- opracowanie programu wyłącznie lub w dużej mierze przez indywidualnych kandydatów
- powierzenie redakcji programu wyborczego