Kultura Romów jako przedmiot badań 21
Mostowicza oraz relacją Szlemka, świadka eksterminacji Cyganów z getta łódzkiego w samochodach-komorach gazowych03.
Tematem, który zainteresował cyganologów na początku XX wieku, był również język cygański. Wcześniej wzmianki o języku zamieszczali w swoich pracach Narbutt, Dowoyno-Sylwestrowicz i Zieliński. Chociaż nie wniosły one niczego nowego do poznania języka Cyganów, to jednak stały się inspiracją dla innych autorów. Dopiero w 1906 roku pojawiła się nowa praca autorstwa J. M. Rozwadowskiego. Tego roku autor ogłosił słownik Cyganów podkarpackich — Wórterbuch desZi-geunerdialekts von Zakopane na Wydziale Filologicznym Akademii Umiejętności w Krakowie. Słownik ten opublikowano dzięki staraniom E. Klicha dopiero w 1936 roku34. Klich uzupełnił rękopis i przygotował go do druku. Sam wcześniej opublikował trzy rozprawy dotyczące między innymi języka cygańskiego. Były to: Fonetyka cygańszczyzny rabczańskiej z 192 7 roku, Wpływyjęzyka polskiego na dialekty Cyganów polskich z 1928 roku oraz Cygańszczyzna w „Chacie za wsią” Kraszewskiego z 1931 roku05. Rozwadowski był współautorem artykułu Język cygański i Cyganie w Polsce zawartego w krakowskiej Encyklopedii polskiej z 1915 roku oraz zebrał i opracował materiał leksykalny Cyganów z Nowogródka. Natomiast Klich zebrał materiał w Rabce, w okolicach Tarnowa i na Litwie. Żaden z nich nie opublikował zebranych przez siebie materiałów36.
Po drugiej wojnie światowej badania nad językiem cygańskim kontynuował T. Pobożniak. W 1948 roku opublikował w „Sprawozdaniach PAU” pracę Spółgłoski płynne w dialektach cygańskich*'. Rok później ten sam tekst ukazał się w „Roczniku Orientalistycznym”, a w 1964 roku w „Pracach Komisji Orientali-stycznej PAN” praca poświęcona gramatyce dialektu Lowari38. Bardzo ciekawe artykuły tegoż autora, dotyczące imion polskich Cyganów, ukazały się w 1958 roku w „Onomastica”09. Pobożniak zwrócił uwagę na typologię imion oraz ich genezę. W 1972 roku opublikował również pracę zestawiającą swoją wiedzę zatytułowaną Cyganie40.
W okresie przedwojennym nie podejmowano badań dotyczących zwyczajów cygańskich. Ukazujące się w prasie codziennej, czy w dodatkach, artykuły nie zawierały informacji ważnych dla poznania obyczajowości. Większość takich informacji
33 J. Baranowski, Zigeunerlager in Litzmannstadt — Obóz cygański w Lodzi — The Gypsy Camp in Łódź. 1941-1942. Łódź 2003.
34 J. M. Rozwadowski, Wórterbuch des Zigeunerdialekts von Zakopane—Słownik Cyganów z Zakopanego, „Prace Komisji Orientalistycznej, nr 21, Kraków 1936.
35 E. Klich, Fonetyka cygańszczyzny rabczańskiej, w: Symbolaegrammaticae in honorem loannis Rozwadowski, Cracoviae 1927 (vol. 1); idem, Wpływy języka polskiego na dialekty Cyganów polskich, „Prace Filologiczne” 1928, t. XII, s. 335; idem, Cygańszczyzna w „Chacie za wsią" Kraszewskiego, „Prace Filologiczne" 1931, t. XV, cz. II, s. 171.
36 Za: J. Ficowski, op. cit., s. 334.
37 T. Pobożniak, Spółgłoski płynne w dialektach cygańskich, „Sprawozdania PAU” 1948, t. XLIX, nr 1; idem, Liąuid sounds in the Gypsy language, „Rocznik Orientalistyczny” 1949, t. XV, s. 357.
38 Idem, Grammar oj the Lovari dialekt, „Prace Komisji Orientalistycznej PAN” 1964, nr 3.
39 Idem, Imiona Cyganów polskich, „Onomastica” 1956, z. 2, s. 323-331; 1957, z. 1, s. 188-192.
40 Idem, Cyganie, Kraków 1972.