KPP 3/2007 63
____ _Problem „Prawa karnego międzynarodowego"
międzynarodowego (np. wprowadzenie znamion przestępstw przeciwko ludzkości w postaci czystek etnicznych). Z tego też powodu, mimo że statut MTK najpełniej ze wszystkich dotychczasowych aktów stanowiących podstawy działania międzynarodowych trybunałów karnych wyraża obecny stan rozwojowy prawa karnego międzynarodowego, jego relacje z prawem zwyczajowym nie są jednoznaczne - w niektórych przypadkach statut dodaje pewne elementy zbrodni i zasad odpowiedzialności do dotychczasowego orzecznictwa trybunałów ad hoc i prawa zwyczajowego, w innych pozostaje wobec nich w istotnym nieraz regresie13.
Należy jeszcze zwrócić uwagę na to, że zdecydowana większość norm zwyczajowych z zakresu prawa karnego międzynarodowego powstała w wyniku wynoszenia na poziom ponadnarodowy sposobów argumentacji prawniczej stosowanej przez sądy krajowe w sprawach z zakresu bezprawia o charakterze zbrodni międzynarodowych. Innymi słowy, w procesie kształtowania się wspólnego języka dogmatycznego prawa karnego międzynarodowego oraz jego reguł odegrały istotną rolę różne tradycje prawne radzenia sobie z przypadkami prawnymi, w tym zasadniczą rolę odegrało zderzenie między kulturą common law, nawiązującej do autorytetu rozumowania prawniczego, i kontynentalną, opartą na ideale koherentnego, prospektywnego systemu prawa. Przemieszanie się kultur spotęgował udział prawników z różnych tradycji w działalności międzynarodowych trybunałów karnych. Spowodowało to kształtowanie się norm odpowiadających zawartości części ogólnej prawa karnego na drodze przemieszania się konstrukcji występujących w różnych krajach i tradycjach prawnych, jak również odmienny sposób traktowania precedensów w działalności orzeczniczej trybunałów przez sędziów. Tożsamość prawa karnego międzynarodowego wyznacza siatka konstrukcji i pojęć z zakresu zasad indywidualnej odpowiedzialności karnej utkana z różnych tradycji prawnych, wymuszająca kształtowanie się odrębnej doktryny prawa karnego międzynarodowego14.
Proponowana definicja prawa karnego międzynarodowego (sensu stricto) oznacza postrzeganie jej jako wyodrębnionej części prawa międzynarodowego, równoległej do prawa międzynarodowego publicznego15, zawierającej normy o charakterze penalnym. Propozycja ta pozwala wydobyć konsekwencje normatywne na poziomie wykładni i stosowania prawa związane z przemieszaniem się struktur prawnokarnych i prawa
13 A. Cassese, International Cńminal...; G. Werle, op.cit.; M. Płachta, Międzynarodowy trybunał karny, Zakamycze 2004, t. 1.
14 Ibidem.
Nawiązuję tu do propozycji J. Gilasa - tenże, op.cit., s. 96-97.
15