3870136289

KPP 3/2007 79

_ Problem „Prawa karnego międzynarodowego*

analizowane orzecznictwo wyraża normy zwyczajowe prawa karnego międzynarodowego"⁴⁶.

3.4. Źródła szczegółowe prawa karnego międzynarodowego

W związku z ogólnymi źródłami prawa karnego międzynarodowego, wyznaczonymi przez schemat źródeł prawa międzynarodowego

-    z opisanymi wyżej modyfikacjami - należy wymienić kilka grup źródeł szczegółowych, które odgrywają istotną rolę w systemie prawa karnego międzynarodowego. W pierwszej kolejności należy zaliczyć do nich statut rzymski stałego Międzynarodowego Trybunału Karnego (dalej: MTK) z 1998 r., przyjęty w formie umowy międzynarodowej, który wszedł w życie 1.7.2002 r. Statut reguluje przede wszystkim ustrój trybunału, zagadnienia jurysdykcyjne i definicję przestępstw, ogólne zasady prawa karnego i wymiaru kary, przepisy procesowe regulujące postępowanie przygotowawcze, sądowe, kontrolne i odwoławcze, zagadnienia związane ze współpraca międzynarodową i pomocą prawną. Stosownie do art. 9 i 21 statutu, w ramach działalności orzeczniczej MTK istotną rolę w ustalaniu treści znamion przestępstw, form sprawczych i w szczególności - elementów strony podmiotowej odgrywają Elementy Zbrodni. Rozwijają one elementy zawarte w definicjach art. 6-8 statutu i zgodnie z art. 9 - stanowią pomoc dla trybunału w ich interpretacji i stosowaniu. Drugim dokumentem towarzyszącym statutowi rzymskiemu są Reguły Procesowe i Dowodowe. Zawierają one przede wszystkim przepisy regulujące kwestie szczegółowe dotyczące ustroju trybunału, organizację aparatu urzędniczego, postępowanie dyscyplinarne, zagadnienia związane z jurysdykcją trybunału, jego orzeczeniami, postępowaniem dowodowym, ujawnianiem informacji, stron postępowania, prowadzenie postępowania przygotowawczego i przewodu sądowego, formy naprawienia szkody, jak również zagadnienia wykonawcze. Całość tych dokumentów stanowi jak dotąd najpełniejszy zbiór norm regulujących kwestie systemu prawa karnego międzynarodowego, w tym norm materialnych, procesowych i ustrojowych. Sposób powstania, zbierający doświadczenia orzecznicze dotychczas działających międzynarodowych trybunałów karnych, jak również negocjacyjna forma prac przygotowawczych pozwala z jednej strony na

-    prawidłową w wielu wypadkach - intuicję o kompleksowości regulacji w relacji do prawa zwyczajowego i innych norm traktatowych, jak

⁴⁶ Ibidem.