ROZRÓŻNIANIE MOLEKUL A SPEKTROSKOPIA NMR W CIECZY 83
nych. W takich próbkach następuje uśrednienie sygnałów od postaci skomplekso-wanej i nieskompleksowanej badanej substancji. Niezależnie od nadmiaru, czy niedomiaru odczynnika kompleksującego w widmie obserwuje się co najwyżej dwa zestawy sygnałów dla (Afl + ARCR) i (As + ASCR). Stosunek ich intensywności odpowiada składowi enancjomerycznemu substancji badanej a ich położenia są dosyć skomplikowanąfunkcjąstężeń reagentów, stałych równowagi i granicznych przesunięć chemicznych (Rys. 13):
*1 =XAfi)M + y(ARCR)6ARCR (3)
dl = y(As)SA + y(AsCR)ĆArCR (4)
gdzie y(X) oznaczają frakcje molowe odpowiednich obiektów, np.:
A AR) = [ARy([ARJ + [ArCr]) (5)
m
Rysunek 13. Obserwowana w widmie Różnica położeń sygnałów związanych z enancjomcrami,
A = 6(AR+ARCR) - 8(As+AjCp), dla racemicznej substancji A, tworzącej nietrw-ałe kompleksy z optycznie czystym odczynnikiem CR, w funkcji całkowitego stężenia tego odczynnika.
W obliczeniach przyjęto: c^= 1 ul, średni efekt komplcksowania: [8(ARCR) + 6(A^CR)]/2- 8(A) = 10 u2 (ul, u2 - arbitralne jednostki) oraz różnice przesunięć chemicznych dla czystych kompleksów odpowiednio.
-6{ArCr) - S(AsCp) = 1,0 u2,---8(ArCr) - S(A,C„) = 0,0 u2
Warunkiem zaobserwowania oddzielnych sygnałów dla obu enancjomerów w widmie badanej próbki jest dostatecznie duża wartość różnicy efektywnych przesunięć chemicznych, \S\-S2\, w stosunku do szerokości linii. W ogólnym przypadku różnica £1—<52 może być większa co do wartości bezwzględnej niż SArCr - SAsCr a także może mieć przeciwny znak. Oczywiście wielkość jej zależy od czystości enancjomerycznej odczynnika kompleksującego (solwatującego) i znika jeśli odczynnik ten jest racemiczny, czyli gdy środowisko staje się achiralne. Jest dosyć interesujące, że nawet jeśli przesunięcia chemiczne dla kompleksów obu enan-