456719698

z

ŻAŁOBNEJ

KARTY

PRZEGLĄD BIBLIOTECZNY 2001 z. 4 PL ISSN 0033-202X

HELENA WIĄCKÓWNA (1921-2001)

Helena Zofia Wiąckówna urodziła się 10.05.1921 r. w Siedliszczanach w pow. tarnobrzeskim jako najstarsze z trojga dzieci Tomasza Wiącka i Zofii ze Zmarzłych, małorolnych. Wychowywała się głównie w Racławicach, na przedmieściu Niska, gdzie proboszczował wuj, brat matki, a ojciec prowadził gospodarstwo przykościelne. Helena ukończyła w 1. 1933-1939 Państwowe Gimnazjum i Liceum Humanistyczne w Nisku. Jako uczennica działała w harcerstwie. Była przyboczną i wespół z drużynową Heleną Sawicką, studiującą równocześnie z Wiąckówną w KUL pedagogikę, prowadziła obozy harcerskie w Tatrach. Wojna uniemożliwiła studia z zakresu filologii klasycznej w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, do których przygotowywała się na kursie wakacyjnym w 1939 r.

W latach 1944-1948 H. Wiąckówna studiowała filologię klasyczną w KUL. Głównym profesorem Jej był w 1. 1944-1946 Mieczysław Stanisław Popławski, w 1. 1946-1948 — Marian Plezia, w którego seminarium napisała łacińską pracę magisterską De Marco T\illio Cicerone — oeterum poetamm aestimatore, a więc omawiającą poglądy Cycerona na dawną poezję łacińską. Profesor M. Plezia, nieskory do pochwał nadmiernych i zawsze sprawiedliwy, napisał w recenzji, że praca „zawiera samodzielne i oryginalne przemyślenia problemu i (...) wykracza nawet poza wymagania stawiane przeciętnie pracy magisterskiej” ¹. Mimo pochwały znakomitego promotora skromna Autorka tej pracy nie myślała o pokazaniu jej światu, bodaj częściowo. Bezskutecznie namawiałem Ją do tego po latach, by przesłała fragment do księgi ku czci Mariana Plezi. Ale w dalszej działalności H. Wiąckówna nie była filologiem klasycznym. Uczyła łaciny jedynie przez 2 lata, jeszcze w czasie studiów, w Państwowym Gimna-

1

Akta w Archiwum KUL.