5409391382

122 Współczesne trendy w zarządzaniu projektami

należy dostarczy ć informacji dotyczących sytuacji i dowiedzieć się jak najwięcej na temat drugiej strony. Konieczność podziału korzyści wynikających z porozumienia sprawia, że konflikt jest nieuniknionym aspektem także tych negocjacji, które charakteryzuje duży' stopień współpracy między stronami. Użycie emocji, gniewu, wypaczonej informacji lub podstępnych taktyk to sposoby zwiększania relatywnej przewagi i siły. Irracjonalizm i emocje często pomagają w targowaniu się w ramach strategii podziału, hamują natomiast wspólne rozwiązywanie problemów. Irracjonalne argumenty i oznaki irytacji mogą wzmocnić pozycję przetargową danej strony. Wybierając strategię, należy się skoncentrować na dwóch wymiarach: wyniku (co można wygrać lub przegrać) i relacjach z drugą stroną (jak ważne są te relacje i w jakim stopniu wynik negocjacji może je zmienić). Większość negocjacji nie jest ani czystą odmianą negocjacji o sumie zerowej, ani sytuacji typu wygrana-wygrana, lecz przeplata elementy współpracy i konfliktu [K. Karsznicki 2013, s. 34],

Dylemat negocjatora polega zatem na podejmowaniu trudnych wyborów i utrzymaniu równowagi między' strategią konkurencyjną (utrudniającą współpracę i kreowanie wartości) a strategią współpracy (utrudniającą rywalizację i skuteczne żądania należnej nam wartości). Wiedza na temat tego, czy rywalizować, gdy interesy są sprzeczne (żądać więcej zamiast mniej), lub tworzyć wartość poprzez wymianę informacji, która prowadzi do wzajemnie korzystnego porozumienia, jest sednem sztuki negocjacji [R. Dawson 2011, s. 21],

11.6. Negocjacje i mediacje jako sposoby rozwiązywania

konfliktów w zespołach projektowych

Pojęcie Zarządzanie konfliktami w zespołach projektowych zajmuje ważne miejsce w zarządzaniu. Choć konflikt można rozwiązać na kilka sposobów, takich jak: negocjacje, mediacja, arbitraż czy droga sądowa to w przypadku pracy zespołu projektowego w grę wchodzą w zasadzie negocjacje, czy też mediacja. Dzieje się tak dlatego, iż są to najtańsze i najszybsze metody, które jednocześnie pozwalają zespołowi na kontynuowanie pracy po załagodzeniu lub zakończeniu konfliktu.

Mediacja posiada wiele zalet. Jako, że mediacją zajmują się przedstawiciele różnych nauk, od nauk politycznych, przez zarządzanie aż do psychologii, istnieje wiele definicji mediacji, między którymi czasem na próżno szukać konsensusu. Wprowadzenie do problematyki mediacji zazwyczaj rozpoczyna się od ustaleń definicyjnych, po to, by ułatwić zrozumienie cech charakterystycznych dla tego procesu, pozwalających na odróżnienie go od innych form interwencji w konflikt, prowadzonych przez tzw. trzecią stronę, takich jak arbitraż czy działania sądu. A zatem mediacje zazwyczaj rozumie się jako nieformalny proces, w którym neutralna trzecia strona, niemająca mocy, by wprowadzić w życie rozwiązanie, pomaga stronom w osiągnięciu obopólnego akceptowalnego porozumienia [M. Rostocki 2015, s. 102],

Sukces mediacji zależy przede wszystkim od motywacji i chęci stron do osiągnięcia porozumienia. Fakt, iż wynik porozumienia nie jest wiążący odróżnia tę formę od innych form, charakteryzujących się zewnętrzną interwencją, takich jak