©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

1

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska

TYDZIEŃ 16.

ZAWITAŁA DO NAS ZIMA

Zajęcia 1.

Zawitała do nas zima

I

II

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do oglądania książek i albumów w kąciku książki.
2. „Zima” – wyeksponowanie w kąciku książki pozycji związanych z tematem. Rozwijanie zainteresowa-

nia książką. Odczytywanie treści obrazków. Budowanie wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia.

3. „Ptaszki na śniegu” – zabawa z elementem równowagi.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. Śnieg – słuchanie wiersza A. Łady-Grodzickiej połączone z wykonaniem ćwiczenia „Bałwanki” w

K2., 18.

Uważne słuchanie utworu. Dostrzeganie zmian zachodzących w otoczeniu zimą. Rozumienie okre-
śleń: najmniejszy – największy. Nabieranie odwagi w malowaniu palcem.

5. „Podskocz wyżej niż bałwanek” – zabawa z elementem podskoku.
6. „Ścieżka w śniegu” – zabawa z elementem równowagi w ogrodzie.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Dalej dzieci w szeregu” – zabawa ruchowa.
9. „Dalej dzieci w szeregu” – gra na bębenkach. Ćwiczenie mięśni narządów mowy na zgłoskach: tup,

chrup. Rozwijanie poczucia rytmu. Gra na instrumencie perkusyjnym – bębenku.

10. Zabawy dowolne – zachęcanie do konstruowania budowli z różnego rodzaju klocków.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

książki o tematyce zimowej, K2., 18, biała farba, sylweta bałwanka, CD

z piosenką z zasobów N., bębenki.

Rodzaj zajęć:

y

y

Śnieg – słuchanie wiersza Anny Łady-Grodzickiej połączone z wykonaniem ćwiczenia „Bałwanki”

w K2., 18.

Przebieg dnia:

I

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do oglądania książek i albumów w kąciku książki.

y

y

„Zima” – wyeksponowanie w kąciku książki pozycji związanych z tematem. Odczytywanie treści

obrazków – nazywanie osób, przedmiotów, rzeczy, zwierząt, roślin, kolorów. Próby opowiadania,

co się na nich dzieje.

y

y

„Ptaszki na śniegu” – zabawa z elementem równowagi.

Dzieci-ptaszki biegają, na sygnał zatrzymują się i stają raz na jednej, raz na drugiej nodze – ptasz-

kom marzną na śniegu nogi.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

II

y

y

Śnieg – słuchanie wiersza Anny Łady-Grodzickiej.

N. recytuje wiersz i ilustruje jego treść ruchem.

Śnieg
Lecą białe płatki z nieba

Dzieci poruszają dłońmi i palcami z góry na dół.

Z góry na dół, tak jak trzeba.

Dookoła biało wszędzie

Dzieci mają ręce rozpostarte na boki, wykonują obrót.

I niedługo bałwan będzie.

Dzieci rysują bałwana dwoma palcami obu rąk jednocześ-

nie – każda ręka rysuje połowę bałwana.

książki
o tematyce
zimowej

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

2

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Maria Urbaniak-Kiełbasińska

Rozmowa kierowana pytaniami N.:

– Co w zimie leci z nieba?

– Jakiego koloru jest śnieg?

– Co dzieci ulepią ze śniegu?

Ponowna recytacja wiersza połączona z ilustrowaniem ruchem jego treści.

y

y

„Bałwanki” – wykonanie ćwiczenia w K2., 18.

Nalepianie najmniejszemu bałwankowi garnka, a największemu miotły. Malowanie palcem

padającego śniegu.

y

y

„Podskocz wyżej niż bałwanek” – zabawa z elementem podskoku.

N. pokazuje dzieciom sylwetę bałwanka, podskakuje razem z nim i zaprasza dzieci do skakania

z bałwankiem – Kto podskoczy wyżej niż bałwanek?. Dzieci podskakują, bałwanek odpoczywa –

dzieci stoją.

y

y

„Ścieżka w śniegu” – zabawa z elementem równowagi w ogrodzie.

N. wybiera w ogrodzie miejsce dobrze ośnieżone i płaskie. Idzie pierwszy, stawia stopy blisko

siebie i udeptuje wąską ścieżkę. Dzieci idą za nim po tej ścieżce, starają się stawiać nogi tak, aby

iść tym samym śladem.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

III

y

y

„Dalej, dzieci, w szeregu” – zabawa ruchowa ze śpiewem.

Dalej, dzieci, w szeregu

sł. i muz. popularne
Dalej, dzieci, w szeregu,

Dzieci ustawione w szeregu maszerują, wysoko unosząc

kolana.

maszerujmy po śniegu.

Dalej, dalej, tup, tup, tup,

Dzieci zatrzymują się i tupią przy słowach: tup, tup, tup.

śnieżek chrupie chrup, chrup, chrup. Dzieci klaszczą przy słowach: chrup, chrup, chrup.

y

y

„Dalej, dzieci, w szeregu” – gra na bębenkach.

Wspólna recytacja wiersza połączona z rytmicznym uderzaniem w bębenek przy wyrazach

dźwiękonaśladowczych: tup, tup, tup; chrup, chrup, chrup.

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do konstruowania budowli z różnego rodzaju klocków.

Zajęcia 2.

Jaka jest zimowa muzyka?

I

II

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do oglądania książek i albumów w kąciku książki.
2. „Odgłosy zimy” – zajęcia z profilaktyki logopedycznej. Ćwiczenia artykulacyjne na wyrazach dźwięko-

naśladowczych. Utrwalanie prawidłowych nawyków oddechowych, wydłużanie fazy wydechu.

3. „Skoki przez śnieżną zaspę” – zabawa z elementem skoku.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. „Jaka jest zimowa muzyka?” – zajęcia muzyczno-ruchowe. Zabawy ze śnieżynkami do muzyki symfo-

nicznej P. Czajkowskiego.

5. „Celuj śnieżką” – zabawa z elementem rzutu.
6. „Śniegowe babki” – zabawy śniegiem w ogrodzie. Poznawanie właściwości śniegu.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Kotki piją mleko” – zabawa z elementem czworakowania.
9. „Zgadnij, kto to mówił” – zabawa słuchowa. Doskonalenie spostrzegawczości słuchowej. Wdrażanie

do przestrzeganie reguł zabawy.

10. Zabawy dowolne – zachęcanie do konstruowania budowli z różnego rodzaju klocków.

K2., 18, biała
farba

sylweta
bałwanka

CD z piosenką

bębenki

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Maria Urbaniak-Kiełbasińska

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

3

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

woreczki, CD, mały kawałeczek miękkiej i lekkiej waty dla każdego dziecka,

K1., 26, małe piłeczki z gąbki (woreczki), duża obręcz, łopatki, wiaderka, foremki.

Rodzaj zajęć:

y

y

„Jaka jest zimowa muzyka?” – zajęcia muzyczno-ruchowe.

Przebieg dnia:

I

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do oglądania książek i albumów w kąciku książki.

y

y

„Odgłosy zimy” – zajęcia z profilaktyki logopedycznej na podstawie wiersza Patrycji Siewiera-

-Kozłowskiej.

N. zachęca dzieci do kilkakrotnego powtarzania wyrazów dźwiękonaśladowczych; przed każdym

powtórzeniem należy przypomnieć o oddychaniu prawidłowym torem oddechowym: nabieraniu

powietrza przez nos, wypuszczaniu, wypowiadaniu danej frazy.

Odgłosy zimy
Buciki po śniegu wciąż tupią i tupią: tup, tup,

Ale te buciki też ślizgać się lubią: ziuuup, ziuuup!

Dźwięczą długie sople: dzyń, dzyń, dzyń, dzyń,

A w karmniku wróble: ćwir, ćwir, ćwir, ćwir!

Wśród gałęzi wiatr nam zaszumi: szuuu, szuuu!

Zawieje, zamiecie: fiuuuu, fiuuuu!

y

y

„Skoki przez śnieżną zaspę” – zabawa z elementem skoku.

N. układa z woreczków śnieżne zaspy. Dzieci chodzą między ułożonymi zaspami. Na hasło: Prze-

skocz przez śnieżną zaspę! – zatrzymują się i przeskakują przez woreczki obunóż (bez rozbiegu).

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

II

y

y

„Jaka jest zimowa muzyka?” – zajęcia muzyczno-ruchowe.

Dzieci siedzą w rozsypce. N. metodą pytań (Co to jest – białe, delikatne, zimne, mokre, spada

z nieba?) naprowadza dzieci na słowa: śnieg, śnieżynka. Dzieci oglądają płatki śniegu z K1., 26.

N. mówi, że śnieżynki, powoli wirując, spadają na ziemię. Obiecuje zabawę ze śniegiem i śnie-

żynkami.

1. Ćwiczenia dłoni.

Dzieci siedzą i naśladują gesty N. w trakcie opowieści.

Była sobie kulka ze śniegu (palce jednej ręki zwijają się w pięść). Poszła na spacerek i spotka-

ła drugą kulkę (palce drugiej ręki zwijają się w pięść). Przywitały się (pięści lekko pukają o sie-

bie) i poszły razem dalej (delikatne naprzemienne pukanie pięści w podłogę). Słońce mocno

grzało i kulki roztopiły się, najpierw jedna (pięść jednej ręki rozchyla się mocno w otwartą dłoń

z rozcapierzonymi palcami), a potem druga (jak poprzednio). Chmura zasłoniła słońce, chwy-

cił mróz i kulki znowu zamarzły (palce obu rąk jednocześnie zwijają się w pięść), potem znowu

się rozpuściły, znowu zamarzły…

Po ostatnim rozpuszczeniu N. mówi: Wreszcie woda z roztopionych kulek wsiąkła w ziemię

(otwarte dłonie przesuwają się po podłodze).

woreczki

CD,
mały kawałeczek
miękkiej i lekkiej
waty dla każdego
dziecka,

K1., 26

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Maria Urbaniak-Kiełbasińska

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

4

2. Zabawy z muzyką.

a) Dzieci wstają. N. rozdaje każdemu dziecku po bardzo małym kawałku miękkiej waty. Dzie-

ci mogą spróbować zrolować go w kulkę. N. odtwarza Taniec wieszczki cukrowej, dzieci

podrzucają swoją watę do góry i pozwalają jej powoli opaść na podłogę. Podnoszą ją i znów

podrzucają itd. N. stwarza atmosferę tajemniczości, ciszy, by dzieci nie były zbyt głośno

i nie zagłuszyły cichej muzyki. W trakcie zabawy N. nic nie mówi, tylko prezentuje każdy

kolejny ruch.

b) N. najpierw wyjaśnia i prezentuje zabawę, po czym odtwarza muzykę. Dzieci siedzą lub leżą

na brzuchu. Kładą przed sobą watę i powoli dmuchają, by przesunęła się jak najdalej.

Następnie przysuwają ją dłonią z powrotem i znów dmuchają. Można się bawić tak przez

cały czas nagrania lub N. może ten czas skrócić.

c) N. zbiera od dzieci watę i prosi o powstanie oraz ustawienie się w pewnej odległości

od siebie. Prezentuje taniec śnieżynek: najpierw dłonie, potem całe ciało. Odtwarza nagra-

nie i cały czas towarzyszy dzieciom ruchem własnego ciała. Dzieci podnoszą jedną rękę jak

najwyżej i obracają kilkakrotnie dłonią powoli gestem przypominającym wkręcanie żarówki

(śnieżynka wiruje). Następnie opuszczają rękę, podnoszą drugą i powtarzają gest. Na koniec

rozkładają ręce na boki i bardzo powoli próbują się obrócić wokół własnej osi (śnieżynka

tańczy). Po chwili powrót do ruchów dłoni itd. Obracanie się wokół własnej osi musi być

dość krótkie, by dzieciom nie zakręciło się w głowie.

3. Odpoczynek.

Dzieci kładą się na plecach, N. stoi tak, by był widoczny dla wszystkich dzieci, i prezentuje

gesty do naśladowania:
Lecą z nieba śnieżynki i pac – na nosek (dotyka palcem wskazującym swojego nosa), pac –

na policzek, na czoło, na brodę, na ucho. Zasypały buzię, więc musimy je zdmuchnąć: fuuu…

I znowu lecą z nieba płatki… itd.

y

y

„Celuj śnieżką” – zabawa z elementem rzutu.

Dzieci ustawione w rzędzie jedno za drugim. N. trzyma w górze obręcz. Dzieci kolejno rzucają

piłeczkami, starając się celować tak, aby trafiły one do obręczy. Podnoszą piłeczkę i wracają

na koniec rzędu.

y

y

„Śniegowe babki” – zabawy ze śniegiem w ogrodzie.

Dzieci robią babki ze śniegu przy użyciu łopatek, wiaderek i foremek.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

III

y

y

„Kotki piją mleko” – zabawa z elementem czworakowania.

Dzieci-kotki chodzą na czworakach, zatrzymują się w pozycji siadu klęcznego. Dłonie oparte

na podłodze, zwrócone palcami do siebie. Kotki pochylają się nisko nad podłogą i piją mleko,

głośno mlaszcząc. Następnie zwijają się w kłębuszek i zasypiają. Po chwili budzą się, przeciągają

i idą dalej.

y

y

„Zgadnij, kto to mówił” – zabawa słuchowa.

Dzieci siedzą w kole. Jedno dziecko siada w środku koła i zamyka oczy, za jego plecami siada

drugie dziecko, które wypowiada jedną z sekwencji: dzyń, dzyń, fiu, fiu, szu, szu. Dziecko siedzące

z przodu rozpoznaje kolegę / koleżankę po głosie i podaje jego / jej imię.

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do konstruowania budowli z różnego rodzaju klocków.

małe piłeczki
z gąbki (woreczki),
duża obręcz

łopatki, wiaderka,
foremki

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

5

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Barbara Nawolska

Zajęcia 3.

Płatki śniegu

I

II

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do oglądania książek i albumów w kąciku książki.
2. Pada śnieżek – ilustrowanie ruchem treści fragmentu wiersza D. Gellner. Wdrażanie do uważnego

słuchania i obserwowania. Doskonalenie orientacji w schemacie własnego ciała.

3. „Ptaszki na śniegu” – zabawa z elementem równowagi.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. „Śnieżynki” – zabawy matematyczne połączone z wykonaniem ćwiczenia „Lekki jak płatek śniegu”

w

K2., 19. Używanie określeń: lekki, lżejszy, ciężki, cięższy. Grupowanie obiektów na lekkie i ciężkie.

5. „Śnieżynki” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
6. „Śnieżynki” – obserwowanie płatków śniegowych w ogrodzie. Rozumienie zwrotów: unoszą do góry,

opadają na dół, wirują wkoło.

7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Pada śnieg” – zabawa naśladowcza.
9. „Śniegowe płatki” – ćwiczenia oddechowe. Rozwijanie pojemności płuc. Wdrażanie do zachowywa-

nia prawidłowego toru oddechowego.

10. Zabawy dowolne – zachęcanie do konstruowania budowli z różnego rodzaju klocków.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

wycięte specjalnym „dziurkaczem” papierowe płatki śniegu i inne przedmioty

mało ważące, które w dużych ilościach są ciężkie, np. ziarenka ryżu i kilogramowa torebka ryżu, ziarna

groszku i woreczek groszku, pojedyncze kartki A4 i ryza papieru do drukarki, pojedyncze kawałki

papieru toaletowego i paczka 8–12 rolek papieru toaletowego, pojedyncze klocki lego i pudło takich

klocków, waciki i duża paczka waty, kropelki wody spuszczane na dłonie dzieci i 3-litrowa butla wody,

pojedyncze wysuszone listki zebrane jesienią i inne ciężkie przedmioty z otoczenia dzieci, K2.,19, kred-

ki, bębenek, kulki z waty.

Rodzaj zajęć:

y

y

„Śnieżynki” – zabawy matematyczne połączone z wykonaniem ćwiczenia „Lekki jak płatek

śniegu” w K2.,19.

Przebieg dnia:

I

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do oglądania książek, albumów w kąciku książki.

y

y

Pada śnieżek – ilustrowanie ruchem treści fragmentu wiersza Doroty Gellner.

Pada śnieżek
Pada śnieżek,

Dzieci naśladują dłońmi padający śnieg – z góry na dół.

pada śnieżek.

Już ze śniegu

mam kołnierzyk,

Pokazują kołnierzyk – układają dłonie przy szyi.

białe uszy

Wskazują uszy.

i policzki,

Wskazują policzki.

i śniegowe rękawiczki (…)

Machają dłońmi.

y

y

„Ptaszki na śniegu” – zabawa z elementem równowagi.

Dzieci-ptaszki biegają, na sygnał zatrzymują się i stają raz na jednej, raz na drugiej nodze – ptasz-

kom marzną na śniegu nogi.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

6

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Barbara Nawolska

II

y

y

„Lekki jak płatek śniegu” – zabawy matematyczne.

N. pokazuje dzieciom płatki śniegu z K1., 26. Później daje im wycięte specjalnym dziurkaczem

papierowe płatki śniegu. Dzieci je oglądają, ważą w dłoniach, podrzucają tak wysoko, jak to tylko

możliwe, obserwują, jak spadają. Stwierdzają, że płatki spadają wolno, nie lecą prosto z góry na

dół, tylko ich tor jest kręty, zygzakowaty, płatki wirują. Dla kontrastu N. upuszcza z wysoka małą

kuleczkę plasteliny. Dzieci obserwują, jak spada, i stwierdzają, że kulka spada inaczej niż płatki

śniegu – spada szybko, prosto, nie wiruje. (To ważne doświadczenie, by rozumieć określenia:

prosto, krzywo, istotne w kształtowaniu pojęcia odcinka i pojęcia prostej).

N. pyta: A co jeszcze jest tak lekkie jak płatki śniegu?. Słucha pomysłów dzieci. Później wystawia

przygotowane przedmioty i prosi, by wśród nich poszukały tych lekkich. N. podpowiada: Weź

do ręki, podnieś, sprawdź. Czy trzeba dużo siły, by to podnieść?. Dzieci dzielą przedmioty na 2 grupy:

lekkie i ciężkie.

Ważne jest odkrycie (doświadczenie własne), że ziarenko ryżu jest lekkie, ale dużo takich ziare-

nek, np. cała torebka ryżu, jest już ciężkie. Można polecić, by każdy wziął jedno ziarenko ryżu

i ocenił, czy jest ono lekkie czy ciężkie. Potem na oczach dzieci N. wkłada do przeźroczystego

woreczka najpierw jedno ziarenko, potem drugie, następnie powoli wsypuje bardzo dużo ziare-

nek – cały kilogram ryżu – i podaje dzieciom pełny woreczek (zawiązany), by oceniły, jaki jest:

lekki czy ciężki. Każde dziecko waży ryż w dłoniach i podaje następnemu. Podobnie należy

postępować z innymi przedmiotami.

y

y

„Lekki jak płatek śniegu” – wykonanie ćwiczenia w K2.,19.

Wskazanie rzeczy, która jest lekka jak płatek śniegu. Łączenie jej linią z płatkiem śniegu.

y

y

„Śnieżynki” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci biegają w tempie podanym przez N. na bębenku: szybko – wolno; gdy instrument cichnie,

śnieżynki opadają na ziemię.

y

y

„Śnieżynki” – obserwowanie płatków śniegowych w ogrodzie.

Zwrócenie uwagi na to, jak tańczą na wietrze – unoszą się do góry, opadają na dół, wirują.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

III

y

y

„Pada śnieg” – zabawa naśladowcza Joanny Wasilewskiej.

Pada śnieg

Pada, pada śnieżek biały,

Dzieci pokazują rękami, jak pada śnieg z góry na dół.

Już zasypał ogród cały.

Dzieci wykonują obszerne ruchy rękami.

Płoty, ławki i huśtawki

Mają miękkie białe czapki.

Pokazują czapki – ręce uniesione nad głową i złączone

dłonie.

Wielkie drzewa, krzaczki małe

Mają kołdereczki białe.

Wyciągają się do góry i robią niski przysiad.

Pędzi z wiatrem pani Zima,

Nic jej w biegu nie powstrzyma.

Dzieci biegną.

y

y

„Śniegowe płatki” – ćwiczenia oddechowe.

Dzieci zdmuchują z dłoni kulki z waty – wdech nosem i wydech ustami.

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do konstruowania budowli z różnego rodzaju klocków.

K1., 26, wycięte
specjalnym
dziurkaczem
papierowe płatki
śniegu i inne
mało ważące
przedmioty,
które w dużych
ilościach są
ciężkie, np. ryż,
groszek, papier
toaletowy,
klocki, waciki
pojedynczo
i w opakowaniach

K2., 19, kredki

bębenek

kulki z waty

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

7

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Justyna Mordas

Zajęcia 4.

Wszędzie biało

I

II

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do oglądania książek i albumów w kąciku książki.
2. Biały kolor – słuchanie wiersza D. Gellnerowej. Uważne słuchanie utworu. Uwrażliwianie na piękno

zimowego krajobrazu.

3. „Zabawa w klaskanie” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. „Krajobraz z padającym śniegiem” – zajęcia plastyczne. Rozwijanie ekspresji twórczej i umiejętności

pracy w grupie.

5. „Stań na jednej nodze” – zabawa z elementem równowagi.
6. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Pajac skacze” – zabawa z elementem podskoku.
9. „Kule śniegowe” – zabawa kulami z gazet. Rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji wzroko-

wo-ruchowej. Doskonalenie liczenia w dostępnym zakresie. Rozumienie określeń: w koszu, poza
koszem.

10. Zabawy dowolne – zachęcanie do konstruowania budowli z różnego rodzaju klocków.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

dwa obrazki z K1., 28, granatowy lub ciemnoszary brystol (100 cm x 70 cm) –

jeden na grupę, biała farba plakatowa, folia bąbelkowa, grube pędzle, brązowa kredka, wata kosme-

tyczna, gazety, kosz wiklinowy lub plastikowy.

Rodzaj zajęć:

y

y

„Krajobraz z padającym śniegiem” – zajęcia plastyczne.

Przebieg dnia:

I

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do oglądania książek i albumów w kąciku książki.

y

y

Biały kolor – słuchanie wiersza Danuty Gellnerowej.

Biały kolor
Jaki kolor zimą w modzie?

Biały.

Na święto i na co dzień.

W mieście, w polu

i w ogrodzie.

Biało tu i biało tam.

Wyjdź na balkon,

zobacz sam.

Obserwowanie zimowego krajobrazu przez okno. Zwrócenie uwagi na dominujący wokół biały

kolor – śnieg na chodnikach, dachach, drzewach, oraz na piękno zimowego krajobrazu.

y

y

„Zabawa w klaskanie” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci biegają swobodnie, zatrzymują się i na hasło: Ręce bawią się w klaskanie! – klaszczą

rytmicznie w dłonie. Na hasło: Ręce bawią się z kolegą i koleżanką! – szukają pary i uderzają o ręce

kolegi lub koleżanki.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

8

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Justyna Mordas

II

y

y

„Krajobraz z padającym śniegiem” – zajęcia plastyczne.
Część I – inspiracja

Dzieci oglądają dwie ilustracje przedstawiające to samo miejsce w dwóch różnych porach roku

(można wykorzystać K1., 28). Wskazują obrazek, który przedstawia krajobraz zimowy. Wyjaśnia-

ją, po czym to poznały, czym różnią się te dwa obrazki (np. drzewa z liśćmi – drzewa bez liści,

zielona trawa – zaspy śniegu). N. proponuje dzieciom wykonanie wspólnego dużego zimowego

krajobrazu.
Część II – aktywność twórcza

1. Dzieci wspólnie zamalowują pędzlami dół brystolu, tworząc zaspy leżącego śniegu.

2. Za pomocą folii bąbelkowej robią padający z nieba śnieg – malują folię farbą i odciskają

ją w dowolnym miejscu kartki.

3. Gdy farba wyschnie, można narysować na kartce brązową kredką duże drzewo, na którym

dzieci przykleją leżący na gałęziach śnieg – watę kosmetyczną.

Część III – omówienie i prezentacja

Dzieci oglądają powstałą pracę. Jeszcze raz wymieniają cechy charakterystyczne zimowego kra-

jobrazu.

y

y

„Stań na jednej nodze” – zabawa z elementem równowagi.

Dzieci poruszają się swobodnie, na sygnał zatrzymują się i próbują stanąć przez chwilę na jednej

nodze, potem na drugiej.

y

y

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.

III

y

y

„Pajac skacze” – zabawa z elementem podskoku.

Dzieci-pajace podskakują (tak jak potrafią), zatrzymują się i wykonują ruchy rękami – klaśnięcie

nad głową. Kto potrafi, może podskakiwać z klaskaniem. Pajace odpoczywają w przysiadzie pod-

partym.

y

y

„Kule śniegowe” – zabawa kulami z gazet.

Dzieci zgniatają gazetę, formując kulę śniegową. Bawią się nią – podrzucają do góry i próbują

złapać. Wrzucają kule do kosza. Liczą kule w koszu i poza nim.

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do konstruowania budowli z różnego rodzaju klocków.

Zajęcia 5.

Bałwanki i sanki

I

II

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do oglądania książek i albumów w kąciku książki.
2. „Bałwanki i sanki” – zabawa dydaktyczna. Porównywanie liczebności zbiorów przez dobieranie

elementów w pary. Rozumienie określenia tyle samo.

3. „Bałwanki i sanki” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4.

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 16 – wzmacnianie siły mięśni rąk i nóg.

5. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
6. W ogrodzie – lepienie bałwana.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Bałwan na sankach” – zabawa w kole.
9. „Sanki” – układanie obrazka z części. Doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej i dokładności przez

dopasowywanie elementów.

10. Zabawy dowolne – zachęcanie do konstruowania budowli z różnego rodzaju klocków.

K1., 28,
granatowy
lub ciemnoszary
brystol
(100 cm x 70 cm)
– jeden na grupę,
biała farba
plakatowa, folia
bąbelkowa, grube
pędzle, brązowa
kredka, wata
kosmetyczna

gazety,
wiklinowy
lub plastikowy
kosz

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

9

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

K1., 25 – zestaw obrazków (sanki, bałwanki) dla każdego dziecka, obrazki

sanek (z zasobów N.) pocięte na 4 części, wzór do ułożenia.

Rodzaj zajęć:

y

y

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 16.

Przebieg dnia:

I

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do oglądania książek i albumów w kąciku książki.

y

y

„Bałwanki i sanki” – zabawa dydaktyczna.

N. recytuje fragment wiersza Danuty Gellnerowej i ilustruje jego treść obrazkami.

Bałwanki i sanki
Popatrz! Tu stoją bałwanki.

A tutaj są dla nich sanki.

Martwi się jeden bałwanek:

– Czy nie za mało sanek? (…)

Dzieci (każde ma swój zestaw obrazków – liczba w zależności od możliwości dzieci) układają

obrazki sanek w szeregu i sadzają na nie bałwanki z K1., 25. Udzielają odpowiedzi na pytanie:

Czy wystarczyło sanek dla bałwanków?. N. mówi: Sanek i bałwanków jest tyle samo.

y

y

„Bałwanki i sanki” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

N. ustawia dzieci trójkami. Dwoje, trzymając się za ręce, robi sanki, trzecie dziecko w środku

to bałwanek. Saneczki z bałwankiem poruszają się swobodnie. Po krótkim biegu zmiana bałwanka.

y

y

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

II

y

y

Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 16.

– „Wirujące śnieżynki” – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Dzieci biegają w tempie podanym przez N. Na sygnał zatrzymują się i powoli, obracając się

dookoła, opadają na podłogę.

– „Odgarnianie śniegu” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych.

Dzieci naśladują czynność odgarniania i zmiatania śniegu. Wykonują skłony, skręty i skręto-

skłony tułowia w lewo i w prawo.

– „Zmarznięty kotek” – zabawa z czworakowaniem.

Dzieci-kotki chodzą na czworakach, zatrzymują się, miauczą. Wyprost – wstają i pocierają

zmarznięte łapki.

– „Sarenki na śniegu” – zabawa bieżna.

Lekki bieg z wysokim unoszeniem kolan – sarenki biegną po głębokim śniegu.

– „Zabawa śnieżkami” – ćwiczenie tułowia.

Dzieci naśladują lepienie kul śniegowych i rzucanie. Przysiad – lepienie, wyskok w górę

i okrzyk: Pac! – rzut śnieżką.

– „Chuchamy na zmarznięte ręce” – ćwiczenie oddechowe.

– „Po głębokim śniegu” – ćwiczenie nóg.

Dzieci chodzą po sali, unosząc wysoko kolana.

y

y

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.

y

y

W ogrodzie – lepienie bałwana.

Dzieci wspólnie z N. toczą kule śniegowe i ustawiają je jedna na drugiej. N. pokazuje marchewkę,

duże czarne guziki i pyta: Co z nich zrobimy bałwankowi?. Przyczepia bałwanowi nos i oczy.

Pokazuje garnek i pyta: Gdzie założymy bałwankowi garnek?. Zakłada garnek na głowę bałwana.

K1., 25

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

10

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska

III

y

y

„Bałwan na sankach” – zabawa w kole.

Dzieci chodzą w kole i mówią rymowankę Joanny Wasilewskiej:

Bałwan na sankach
Jedzie bałwan na saneczkach

Z wysokiej góreczki.

Tak rozpędził się nieborak,

Że wpadł w choineczki – bach!

Na „bach” dzieci puszczają ręce i upadają na podłogę.

y

y

„Sanki” – układanie obrazka z części.

Składanie według wzoru obrazka pociętego na 4 części (cięcia wykonane wzdłuż linii poziomych

i pionowych – kwadraty i prostokąty).

y

y

Zabawy dowolne – zachęcanie do konstruowania budowli z różnego rodzaju klocków.

obrazki sanek
pocięte na 4 części,
wzór do ułożenia

©

Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015

Przygoda z uśmiechem

|

Trzylatki

|

Część 1

Wychowanie przedszkolne

11

AUTORKA:

Katarzyna Skafiriak

TYDZIEŃ 16.

ZAWITAŁA DO NAS ZIMA

Drodzy Rodzice!

Dzieci uwielbiają śnieg i zabawy na nim. Rzucanie śnieżkami, lepienie bałwana czy robienie orła daje im wiele radości.

I chociaż zima bywa różna – ze śniegiem i bez – to w minionym tygodniu przedszkolaki pogłębiały swą wiedzę oraz

doświadczenia związane ze śnieżną zimą. Badały, jak wygląda płatek śniegu, oceniając, czy jest ciężki, czy lekki, oraz

podziwiały świat, który tak bardzo się zmienia, gdy przykrywa go biały puch.

Wprowadzamy w świat wartości: ja, samodyscyplina, uwrażliwianie na piękno…

Uczymy tego, co najważniejsze

y

y

Doświadczenia emocjonalno-społeczne:

– wdrażanie do życia w grupie społecznej przez naukę czerpania radości ze wspólnej zabawy, przestrzegania reguł

oraz zasad dotyczących bezpieczeństwa oraz umiejętności pracy w grupie;

– rozwijanie umiejętności budowania wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia;

– kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem;

– rozwijanie zainteresowania książką;

– czerpanie radości ze śpiewania i zabaw przy muzyce.

y

y

Doświadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:

– rozwijanie zainteresowania książką;

– wdrażanie do uważnego słuchania i obserwowania, doskonalenie spostrzegawczości słuchowej, doskonalenie

orientacji w schemacie własnego ciała;

– wyjaśnienie określeń: najmniejszy – największy;

– zyskiwanie odwagi w malowaniu palcem;

– ćwiczenie artykulacyjne na wyrazach dźwiękonaśladowczych, utrwalanie prawidłowych nawyków oddechowych,

wydłużanie fazy wydechu;

– rozwijanie poczucia rytmu, gra na instrumencie perkusyjnym (bębenek);

– uwrażliwianie na piękno zimowego krajobrazu, poznawanie właściwości śniegu;

– rozwijanie sprawności manualnej, koordynacji wzrokowo-ruchowej i umiejętności obserwacji;

– doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej i dokładności przez dopasowywanie elementów;

– wdrażanie do używania określeń, zwrotów i wyrażeń: lekki, lżejszy, ciężki, cięższy, unoszą do góry, opadają na dół,

wirują wkoło, w koszu, poza koszem, porządkowanie elementów od najlżejszego do najcięższego;

– rozwijanie ekspresji twórczej;

– porównywanie liczebności zbiorów przez dobieranie elementów w pary, rozumienie określenia tyle samo.

Jak wspierać dziecko?

Rozwój fizyczny trzylatka jest już na takim poziomie, że dziecko coraz więcej rzeczy potrafi zrobić samo, ma bardzo

dużo energii, którą doskonale można wykorzystać zimą podczas zabawy na śniegu. Warto rozwijać równowagę, siłę,

celność w czasie zabaw na świeżym powietrzu. Dziecko bardzo potrzebuje ruchu, dlatego warto wspólnie zbudować

igloo, babki ze śniegu lub urządzić bitwę na śnieżki.

Warto porozmawiać o... niejedzeniu śniegu

Biały puszek zachęca każdego do zabawy. Bardzo często podczas zimowych spacerów dziecko zaczyna jeść śnieg.

Warto porozmawiać z nim na ten temat. Eksperyment z przyniesionym śniegiem z dworu (w przezroczystym pojem-

niku) i obejrzenie śniegu po roztopieniu może być silnym argumentem za tym, że śniegu jeść nie wolno.

Warto poczytać...

R.S. Berner, Zima na ulicy Czereśniowej, Dwie Siostry

T. Jansson, Zima Muminków, Nasza Księgarnia

Ch. Tielmann, Maks zimą, Media Rodzina