untitled

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Katarzyna Kowalska

TYDZIEŃ 38.

LUBIMY CZYTAĆ KSIĄŻKI

Zajęcia 1.

Idziemy do księgarni

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.
2. „Książki, książeczki” – oglądanie książek. Rozwijanie zainteresowania książką. Rozumienie wyrazów:

okładka, początek, koniec.

3. „Nosimy książki” – zabawa ruchowa.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. Kup mi, mamo, książeczkę – słuchanie fragmentu wiersza T. Kubiaka połączone z wykonaniem ćwi-

czenia „W księgarni” K4., 23. Uważne słuchanie utworu. Posługiwanie się wyrazem księgarnia. Bu-
dowanie wypowiedzi poprawnej gramatycznie. Doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej.

5. „W księgarni” – zabawa ruchowa.
6. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Wilk i zając” – zabawa ruchowa.
9. „Jaką książkę ci kupić?” – zabawa dydaktyczna. Podawanie tytułów znanych dzieciom książek. Posłu-

giwanie się wyrazami związanymi z tematyką książek, np. o kwiatach, samochodach.

10. Zabawy dowolne – wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: nowe ksiÈĝki, np. o kwiatach, zwierzÚtach, pojazdach, bÚbenek, obrazek

„W ksiÚgarni” z zasobów N., K4., 23, maïa i duĝa piïka.

Rodzaj zajęć:

Kup mi, mamo, ksiÈĝeczkÚ – sïuchanie fragmentu wiersza Tadeusza Kubiaka poïÈczone z wyko-
naniem Êwiczenia „W ksiÚgarni” w K4., 23.

Przebieg dnia:

Zabawy dowolne – zachÚcanie do korzystania z materiaïów w kÈciku plastycznym.

„W kÈciku z ksiÈĝkami” – umieszczenie nowych pozycji w kÈciku.
N. pokazuje dzieciom ksiÈĝki, np. o kwiatach, zwierzÚtach, pojazdach, i mówi: Ta ksiÈĝka opowia-
da o kwiatach, ta o zwierzÚtach, a ta o pojazdach. NastÚpnie wskazuje pierwszÈ stronÚ okïadki –
poczÈtek ksiÈĝki – i ostatniÈ stronÚ okïadki – koniec ksiÈĝki. Kaĝde dziecko wybiera ksiÈĝkÚ,
którÈ chce obejrzeÊ. Mówi, o czym jest jego ksiÈĝka, oraz wskazuje pierwszÈ i ostatniÈ stronÚ
okïadki. Po obejrzeniu ksiÈĝek dzieci odkïadajÈ je na wyznaczone miejsce, starajÈc siÚ, aby pierw-
sza strona okïadki zwrócona byïa w kierunku sali.

„Nosimy ksiÈĝki” – zabawa ruchowa.
N. gra na bÚbenku. Dzieci chodzÈ w róĝnych kierunkach z ksiÈĝkami na gïowie. StarajÈ siÚ,
by ksiÈĝki nie spadïy im z gïów.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

Kup mi, mamo, ksiÈĝeczkÚ – sïuchanie fragmentu wiersza Tadeusza Kubiaka.

Kup mi, mamo, ksiÈĝeczkÚ
Kolorowe ksiÈĝeczki,
kolorowe bajeczki,

nowe książki,
np. o kwiatach,
zwierzętach,
pojazdach

bębenek

obrazek
„W księgarni”

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Katarzyna Kowalska, Marzena Borowiecka

w kolorowych bajeczkach
kolorowy jest Ăwiat.

Kup mi, mamo, ksiÈĝeczkÚ,
przeczytamy bajeczkÚ,
a w bajeczce tej – dziwy.
Kaĝdy poznaÊ je rad.

Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– O jakich ksiÈĝkach jest mowa w wierszu?
– O co dziecko prosiïo mamÚ?
– Co przeczytajÈ, kiedy kupiÈ ksiÈĝkÚ?
– Gdzie kupuje siÚ ksiÈĝki?
– Kto z was byï w ksiÚgarni?
OglÈdanie obrazka „W ksiÚgarni”. Nazywanie przedstawionych na nim osób i rzeczy. Próby opo-
wiadania, co siÚ na nim dzieje.

„W ksiÚgarni” – wykonanie Êwiczenia w K4., 23.
PrzyglÈdanie siÚ obrazkowi na górze kartki i udzielanie odpowiedzi na pytanie: Gdzie jest dziew-
czynka?. Nalepianie brakujÈcych fragmentów obrazka na dole kartki.

„W ksiÚgarni” – zabawa ruchowa.
Dzieci maszerujÈ po sali – ksiÚgarni. Na hasïo: OglÈdamy ksiÈĝkÚ! – zatrzymujÈ siÚ, siadajÈ w sia-
dzie skrzyĝnym i naĂladujÈ oglÈdanie ksiÈĝki.

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeñstwa.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

III

„Wilk i zajÈc” – zabawa ruchowa.
Dzieci siedzÈ w kole. N. tïumaczy dzieciom, ĝe maïa piïeczka to zajÈc, a duĝa piïka to wilk. Dzie-
ci podajÈ sobie maïÈ piïeczkÚ, a za niÈ podajÈ duĝÈ piïkÚ – wilk goni zajÈca. Dzieci starajÈ siÚ nie
upuĂciÊ ĝadnej z piïek.

„JakÈ ksiÈĝkÚ ci kupiÊ?” – zabawa dydaktyczna.
N. turla piïkÚ do kolejnych dzieci i pyta: JakÈ ksiÈĝkÚ mam ci kupiÊ w ksiÚgarni?. Wybrane dziecko
podaje tytuï ksiÈĝki lub okreĂla, o czym ona ma byÊ (o samochodach, kwiatach, rycerzach),
i odsyïa piïkÚ do N.

Zabawy dowolne – wdraĝanie do uĝywania zwrotów grzecznoĂciowych.

Zajęcia 2.

Lubimy bajki

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.
2. „Książka z bajkami” – zajęcia z profilaktyki logopedycznej P. Siewiera-Kozłowskiej. Usprawnianie ru-

chomych narządów artykulacyjnych, w szczególności warg i języka. Rozwijanie wydolności oddecho-
wej płuc, ćwiczenie podparcia oddechowego.

3. „Wysoko – nisko” – zabawa ruchowa.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. „Bajeczki” – zajęcia muzyczno-ruchowe. Nauka piosenki. Kształcenie słuchu i poczucia rytmu. Ćwi-

czenie reagowania na zatrzymanie i powrót do ruchu.

5. „Zabawy z piłką” – zabawa ruchowa.
6. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Postaci z bajki” – zabawa ruchowa.

K4., 23

mała i duża piłka

piłka

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Katarzyna Kowalska, Marzena Borowiecka

9. „W bajkowej krainie książek” – zabawa dydaktyczna. Rozpoznawanie i nazywanie bohaterów znanych

bajek. Przyporządkowywanie charakterystycznych elementów do bajkowej postaci, np. wilk, koszy-
czek – Czerwony Kapturek.

10. Zabawy dowolne – wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: CD, kolorowe chusty, krÈĝki gimnastyczne, trójkÈt, bÚbenek, tamburyno,

piïki, ksiÈĝki z biblioteczki przedszkolnej, ilustracje do ksiÈĝek i rekwizyty, np.: wilk lub kapturek
i koszyczek (Czerwony Kapturek); królewna na ïóĝku i wrzeciono (¥piÈca Królewna); lokaj przymie-
rzajÈcy but zïej siostrze i pantofelek (Kopciuszek); rybak ciÈgnÈcy sieÊ i zïota rybka (O rybaku i zïotej
rybce); Baba-Jaga i piernik (JaĂ i Maïgosia); stolarz albo drewniany pajac i kawaïek drewna (Pino-
kio); kot i buty (Kot w butach); ïóĝko z mnóstwem koïder i poduch oraz ziarnko grochu (KsiÚĝniczka
na ziarnku grochu).

Rodzaj zajęć:

„Bajeczki” – zajÚcia muzyczno-ruchowe.

Przebieg dnia:

Zabawy dowolne – zachÚcanie do korzystania z materiaïów w kÈciku plastycznym.

„KsiÈĝka z bajkami” – zajÚcia z profilaktyki logopedycznej Patrycji Siewiera-Kozïowskiej.

KsiÈĝka z bajkami

Na najwyĝszej póïce (dzieci majÈ otwarte usta i czubkiem jÚzyka siÚgajÈ jak najwyĝej), wĂród

grubych ksiÈĝek (nabierajÈ nosem duĝo powietrza i zatrzymujÈ je w policzkach – takie grube sÈ
ksiÈĝki, nastÚpnie wolno wypuszczajÈ powietrze przez usta) i bardzo cienkich ksiÈĝek (mocno
zaciskajÈ wargi tak, aby powstaïa z nich jak najcieñsza kreska) staïa sobie ksiÈĝka – ani gruba
(nabierajÈ nosem duĝo powietrza i zatrzymujÈ je w policzkach, nastÚpnie wolno wypuszczajÈ
powietrze przez usta), ani cienka (mocno zaciskajÈ wargi tak, by powstaïa tylko cienka kreska),
ale za to bardzo, bardzo kolorowa. W tej ksiÈĝce mieszkaïy ulubione przez dzieci bajki. Byïa
tam róĝowa Ăwinka Peppa (ukïadajÈ wargi w ryjek i poruszajÈ nim w lewÈ i prawÈ stronÚ)
i maleñka dziewczynka – Calineczka, która byïa tak malutka, ĝe mogïa lataÊ na skrzydïach
motylka (zamieniajÈ jÚzyk w skrzydeïko motyla – szerokim, pïaskim jÚzykiem delikatnie uderza-
jÈ o górnÈ wargÚ). W ksiÈĝce mieszkaïa teĝ Zïotowïosa i trzy misie (dzieci mruczÈ: mrrru,
mrrru), a takĝe dziewczynka w czerwonej czapeczce, która w drodze do babci spotkaïa zïego
wilka (robiÈ minÚ jak zïy wilk: pokazujÈ zÚby i szeroko rozciÈgajÈ wargi, delikatnie uderzajÈc
zÚbami o siebie). Na kartkach naszej ksiÈĝki mieszkaïy teĝ dzieci: JaĂ (siÚgajÈ jÚzykiem do pra-
wego kÈcika warg) i jego siostra Maïgosia (siÚgajÈ jÚzykiem do lewego kÈcika warg), które
zgubiïy w lesie ĂcieĝkÚ do domu i trağ ïy do chatki z pierników i ciasteczek (oblizujÈ dookoïa
caïe wargi – raz w jednÈ, raz w drugÈ stronÚ, na koniec mówiÈ: mniam). Czy pamiÚtacie, kto miesz-
kaï w chatce z piernika?

„Wysoko – nisko” – zabawa ruchowa.
Dzieci maszerujÈ w róĝnych kierunkach. Na hasïo: KsiÈĝka wysoko! – stajÈ na palcach i unoszÈ
rÚce jak najwyĝej. Na hasïo: KsiÈĝka nisko! – zatrzymujÈ siÚ, kucajÈ i kïadÈ rÚce na podïodze.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

„Bajeczki” – zajÚcia muzyczno-ruchowe.

CD, kolorowe chusty,
krążki gimnastyczne, trójkąt,
bębenek, tamburyno

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Katarzyna Kowalska, Marzena Borowiecka

1. Bajeczki – sïuchanie piosenki.

Bajeczki
sï. Urszula Piotrowska
muz. Magdalena Melnicka-Sypko
1. Na póïkach mieszkajÈ ksiÈĝeczki,

W ksiÈĝeczkach mieszkajÈ bajeczki.
Opowiem o nich wam,
Bo wszystkie dobrze znam.
Opowiem o nich wam,
Bo wszystkie dobrze znam.

2. W bajeczkach znajdziecie rycerzy,

KrólewnÚ, co spaïa na wieĝy,
I dobrych wróĝek sto.
I czarownicÚ zïÈ.
I dobrych wróĝek sto.
I czarownicÚ zïÈ.

3. A kiedy siÚ dziecko zasïucha,

To wróĝki mu szepczÈ do ucha:
Pokochaj bajek Ăwiat
Na wiele, wiele lat.
Pokochaj bajek Ăwiat
Na wiele, wiele lat.

Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– Jakie postacie bajkowe wystÚpujÈ w piosence?
– Które z tych postaci sÈ dobre, a które zïe?

2. Nauka piosenki.

Dzieci stojÈ w kole, a N. zapowiada, ĝe sam bÚdzie Ăpiewaï piosenkÚ. Prosi dzieci, by wykony-
waïy w odpowiednich miejscach nastÚpujÈce ruchy przedstawiajÈce poszczególne postacie:
– I zwrotka – dzieci kïadÈ rÚce na biodrach i lekko, z nogi na nogÚ, przenoszÈ ciÚĝar ciaïa

w rytm piosenki (walc);

– II zwrotka – chïopcy-rycerze kïaniajÈ siÚ (N. moĝe zademonstrowaÊ ukïon rycerski), a dziew-

czynki-królewny robiÈ taneczny obrót dookoïa wïasnej osi; nastÚpnie dziewczynki-wróĝki
machajÈ rÚkÈ, a czarownice i czarownicy robiÈ groěnÈ minÚ wedïug wïasnego pomysïu;

– III zwrotka – dzieci przedstawiajÈ zasïuchanie, kïadÈc zïÈczone dïonie pod policzek i koïy-

szÈc siÚ lekko; nastÚpnie razem z N. próbujÈ szeptaÊ koñcowe dwa wersy: Pokochaj bajek
Ăwiat na wiele, wiele lat (tekst do wyszeptania warto wczeĂniej poÊwiczyÊ).

3. „Marsz wróĝek i rycerzy” – zabawa ruchowa.

N. dzieli dzieci na dwie grupy: wróĝki i rycerzy. Wróĝki otrzymujÈ kolorowe chusty, a rycerze
– krÈĝki. Gdy N. wystukuje rytm ÊwierÊnutowy na trójkÈcie – wróĝki tañczÈ swobodnie, poru-
szajÈc chustÈ, a gdy gra na bÚbenku, rycerze maszerujÈ po sali, trzymajÈc krÈĝki z przodu jak
tarczÚ.

4. „¥piÈce krasnoludki” – zabawa inhibicyjno-incytacyjna.

Dzieci odgrywajÈ rolÚ krasnoludków. MaszerujÈ swobodnie po sali przy akompaniamencie
tamburyna w rytmie ÊwierÊnut, trzymajÈc rÚce zïÈczone nad gïowÈ (czapeczki). Na przerwÚ
w grze kïadÈ siÚ na podïodze i zasypiajÈ. Gdy ponownie sïyszÈ tamburyno, wstajÈ i maszerujÈ.
N. moĝe zmieniaÊ akompaniament, a wtedy dzieci dostosowujÈ do niego swój sposób porusza-
nia siÚ, np. marsz, podskoki, bieg.

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Katarzyna Kowalska, Barbara Nawolska

„Zabawy z piïkÈ” – zabawa ruchowa.
Dzieci w parach siedzÈ w rozkroku naprzeciwko siebie i turlajÈ do siebie piïkÚ. Na hasïo: Maszeru-
jemy! – wstajÈ, jedno dziecko z pary bierze piïkÚ, i maszerujÈ w róĝnych kierunkach. Na hasïo: Ba-
wimy siÚ piïkÈ! – dobierajÈ siÚ w pary tak, by kaĝda para miaïa jednÈ piïkÚ i znów turlajÈ jÈ do siebie.

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeñstwa.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

III

„Postaci z bajki” – zabawa ruchowa.
Dzieci chodzÈ po sali w róĝnych kierunkach. Na hasïo: ¥piÈca Królewna! – kïadÈ siÚ skulone
na dywanie. Na hasïo: Kot w butach! – robiÈ przysiad podparty i koci grzbiet.

„W bajkowej krainie ksiÈĝek” – zabawa dydaktyczna.
N. pokazuje dzieciom ksiÈĝki, a one majÈ rozpoznaÊ bajkÚ i podaÊ jej tytuï. NastÚpnie pokazuje
obrazki postaci z ksiÈĝek, a dzieci podajÈ imiÚ tej postaci (lub tytuï ksiÈĝki). Dodatkowo N. moĝe
przygotowaÊ róĝne rekwizyty, które dzieci majÈ dopasowaÊ do bohaterów, np.: wilk lub kapturek
i koszyczek (Czerwony Kapturek), królewna na ïóĝku i wrzeciono (¥piÈca Królewna), lokaj przy-
mierzajÈcy but zïej siostrze i pantofelek (Kopciuszek), rybak ciÈgnÈcy sieÊ i zïota rybka (O rybaku
i zïotej rybce), Baba-Jaga i piernik (JaĂ i Maïgosia), stolarz albo drewniany pajac i kawaïek drewna
(Pinokio), kot i buty (Kot w butach), ïóĝko z mnóstwem koïder i poduch oraz ziarnko grochu
(KsiÚĝniczka na ziarnku grochu).

Zabawy dowolne – wdraĝanie do uĝywania zwrotów grzecznoĂciowych.

Zajęcia 3.

Zmartwienia pewnej książki

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.
2. „W kąciku z książkami” – prace porządkowe. Rozumienie potrzeby dbania o książki. Wyszukiwanie

zniszczonych książek w kąciku – obserwowanie czynności N. związanych z ich naprawianiem. Rozu-
mienie wyrazów: okładka, kartki.

3. „Okładka” – zabawa ruchowa.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. „Różne książki” – zabawy matematyczne połączone z wykonaniem ćwiczenia „Regał z książkami”

w K4., 24. Ukazanie różnorodnej tematyki książek. Rozwijanie zainteresowania książką. Kształtowanie
umiejętności klasyfikowania. Doskonalenie liczenia. Rozumienie określeń: mniej, więcej, tyle samo.

5. „Regały z książkami” – zabawa ruchowa.
6. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Piłeczki i kaczuszki” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
9. Zniszczona książka – słuchanie utworu I.R. Salach. Uważne słuchanie utworu. Wdrażanie do szanowa-

nia książek. Ustalenie zasad dotyczących korzystania z książek.

10. Zabawy dowolne – wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: ksiÈĝki z przedszkolnego kÈcika wymagajÈce naprawy, taĂma klejÈca, noĝyczki,

ksiÈĝki: o kwiatach, zwierzÚtach, pojazdach, z bajkami; obrazki z zasobów N.: kwiatek, kot, samochód,
wróĝka, K4., 24, kredki, tamburyno, pacynki / lalki: dziewczynka i chïopiec, ksiÈĝki o Kopciuszku –
jedna poplamiona, z zagiÚtymi kartkami, a druga czysta.

Rodzaj zajęć:

„Róĝne ksiÈĝki” – zabawy matematyczne poïÈczone z wykonaniem Êwiczenia „Regaï z ksiÈĝkami”
w K4., 24.

piłki

książki z biblioteczki
przedszkolnej,
ilustracje do książek
i rekwizyty związane
z tymi bajkami i ich
bohaterami

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Katarzyna Kowalska, Barbara Nawolska

Przebieg dnia:

Zabawy dowolne – zachÚcanie do korzystania z materiaïów w kÈciku plastycznym.

„W kÈciku z ksiÈĝkami” – prace porzÈdkowe.
N. naprawia ksiÈĝki – podkleja kartki, grzbiety okïadek. Dzieci wyszukujÈ w kÈciku takie ksiÈĝki,
które wymagajÈ naprawy, i przynoszÈ je N.

„Okïadka” – zabawa ruchowa.
Dzieci biegajÈ w róĝnych kierunkach. Na hasïo: Okïadka! – dobierajÈ siÚ w pary i stajÈ tyïem
do siebie, dotykajÈc siÚ plecami.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

„Róĝne ksiÈĝki” – zabawy matematyczne.
Moje ksiÈĝki – sïuchanie wiersza Iwony Róĝy Salach.

Moje ksiÈĝki
Moje ksiÈĝki kolorowe
stojÈ równo na póïeczce,
myjÚ rÚce i oglÈdam
kartkÚ po karteczce.

Czasem ksiÈĝki czyta mama,
bo ja nie potrafiÚ sama.
Z ksiÈĝek wiele siÚ dowiecie
o szerokim piÚknym Ăwiecie.

O roĂlinach, o zwierzÚtach,
o dalekich krajach teĝ.
Wszystko w ksiÈĝce jest zamkniÚte,
a wiÚc jÈ do rÚki bierz.

Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– Gdzie stojÈ ksiÈĝki dziewczynki?
– Co robi dziewczynka przed oglÈdaniem ksiÈĝek?
– Kto jej czyta ksiÈĝki?
– O czym opowiadajÈ ksiÈĝki?
Z ksiÈĝek rozïoĝonych na dywanie N. wybiera niektóre pozycje i pokazuje dzieciom ksiÈĝki: z baj-
kami, o kwiatach, zwierzÚtach i pojazdach, a dzieci okreĂlajÈ, o czym one opowiadajÈ. NastÚpnie
N. ukïada obrazki i prosi dzieci, aby przy kwiatku poïoĝyïy ksiÈĝki o roĂlinach, przy kocie –
ksiÈĝki o zwierzÚtach, przy samochodzie – ksiÈĝki o pojazdach, a przy wróĝce – ksiÈĝki z bajkami.
Po wykonaniu zadania N. wspólnie z dzieÊmi liczy, ile jest ksiÈĝek o roĂlinach, zwierzÚtach, po-
jazdach i z bajkami.

„Regaï z ksiÈĝkami” – wykonanie Êwiczenia w K4., 24.
Liczenie ksiÈĝek na kaĝdej póïce. Rysowanie kropki przy póïce, na której jest wiÚcej ksiÈĝek.
Dorysowywanie na dolnej póïce tylu ksiÈĝek, aby na kaĝdej póïce byïo ich tyle samo.

„Regaïy z ksiÈĝkami” – zabawa ruchowa.
Dzieci biegajÈ po sali. Na hasïo N.: Regaï z ksiÈĝkami! – ustawiajÈ siÚ w rzÚdzie. N. moĝe okreĂlaÊ
liczbÚ ksiÈĝek na regaïach, a dzieci ustawiajÈ siÚ w rzÚdach w liczbie, którÈ wymieniï N.

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeñstwa.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

książki
z przedszkolnego
kącika wymagające
naprawy, taśma
klejąca, nożyczki

książki: o kwiatach,
zwierzętach,
pojazdach,
z bajkami; obrazki:
kwiatek, kot,
samochód, wróżka

K4., 24, kredki

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Katarzyna Kowalska

III

„Piïeczki i kaczuszki” – zabawa orientacyjno-porzÈdkowa.
Dzieci poruszajÈ siÚ po sali w tempie podanym na tamburynie. Na hasïo N.: Piïeczki! – zatrzymu-
jÈ siÚ i podskakujÈ w miejscu. Na hasïo: Kaczuszki! – lekko uginajÈ kolana, palce stóp ustawiajÈ
do Ărodka, piÚty na zewnÈtrz i chodzÈ po sali, machajÈc skrzydeïkami – dïonie na ramionach,
dzieci poruszajÈ ïokciami.

Zniszczona ksiÈĝka – sïuchanie utworu Iwony Róĝy Salach.
N. ilustruje treĂÊ utworu, uĝywajÈc pacynek / lalek.

Zniszczona ksiÈĝka
Jacek: Maïgosiu, Maïgosiu! Co robisz?
Maïgosia: OglÈdam ksiÈĝkÚ o Kopciuszku.
Jacek:

O, ja teĝ mam bajkÚ o Kopciuszku, zobacz!

Maïgosia: Co to jest?
Jacek:

Jak to co? To jest moja ksiÈĝka.

Maïgosia: To jest ksiÈĝka?! Co ty z niÈ zrobiïeĂ? Jakie brzydkie plamy! SkÈd one siÚ wziÚïy?
Jacek:

No bo... akurat gdy oglÈdaïem ksiÈĝkÚ, mamusia zawoïaïa mnie na obiad. Nie mo-
gïem siÚ od niej oderwaÊ, wiÚc oglÈdaïem przy jedzeniu.

Maïgosia: A ta plama? To masïo?
Jacek:

KsiÈĝka ma takie piÚkne obrazki, ĝe gdy zjadïem kolacjÚ, to obejrzaïem jÈ jeszcze
raz i nie miaïem czasu, ĝeby... ĝeby... umyÊ rÚce.

Maïgosia: ProszÚ, proszÚ. Nie miaïeĂ czasu? A te rogi. O, tutaj. SÈ pozaginane, dlaczego?
Jacek:

A, to? Zaznaczyïem sobie miejsce, w którym skoñczyïem oglÈdaÊ. No co? Ty tak
nie robisz?

Maïgosia: Nigdy! Zobacz, to sÈ dwie takie same bajki, ale wyglÈdajÈ zupeïnie inaczej. Moja

– jest jak nowa. A twoja – ma chyba sto lat!

Jacek: Oj,

Maïgosiu, nie krzycz na mnie. Juĝ i tak jest mi wstyd.

Maïgosia: To bardzo dobrze! MyĂlÚ, ĝe od dzisiaj bÚdziesz szanowaï ksiÈĝki!
Jacek:

Tak,

Maïgosiu, obiecujÚ. Juĝ nigdy nie pozaginam rogów, nie bÚdÚ czytaï przy je-

dzeniu. I zawsze, gdy bÚdÚ chciaï oglÈdaÊ ksiÈĝki, dokïadnie umyjÚ rÚce.

Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– O czym byïa ksiÈĝka, którÈ oglÈdaïa Maïgosia?
– Kto jeszcze miaï ksiÈĝkÚ o Kopciuszku?
– Czy ksiÈĝki Maïgosi i Jacka byïy takie same?
– Jaka byïa ksiÈĝka Maïgosi?
– A jaka byïa ksiÈĝka Jacka?
– Które z dzieci szanowaïo swojÈ ksiÈĝkÚ?
Ustalenie zasad korzystania z ksiÈĝek:
– mamy czyste rÚce, kiedy oglÈdamy ksiÈĝki,
– nie oglÈdamy ksiÈĝek przy jedzeniu,
– nie zaginamy rogów kartek w ksiÈĝkach.

Zabawy dowolne – wdraĝanie do uĝywania zwrotów grzecznoĂciowych.

tamburyno

pacynki / lalki:
dziewczynka
i chłopiec, książki
o Kopciuszku –
jedna poplamiona,
z zagiętymi
kartkami, a druga
czysta

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Katarzyna Kowalska, Justyna Mordas

Zajęcia 4.

Robimy zakładki

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.
2. „Zakładka do książki” – słuchanie wiersza J.M. Chmielewskiej. Uważne słuchanie utworu. Rozumienie

wyrazu zakładka. Poznanie zastosowania zakładki.

3. „Gąsienica i kwiatek” – zabawa ruchowa.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4. „Zakładka do książki – gąsienica” – zajęcia plastyczne połączone z wykorzystaniem K4., 25. Kształ-

towanie umiejętności tworzenia własnych kompozycji z gotowych elementów.

5. „Latający dywan” – zabawa ruchowa.
6. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Książka z zakładką” – zabawa ruchowa.
9. „Kolorowe zakładki” – zabawa dydaktyczna. Doskonalenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej.

Posługiwanie się nazwami kolorów podstawowych.

10. Zabawy dowolne – wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: róĝne zakïadki do ksiÈĝki, K4., 25, klej, tamburyno, szarfy dla 1/3 grupy,

z dowolnÈ muzykÈ, 4 zakïadki: czerwona, niebieska, zielona, ĝóïta.

Rodzaj zajęć:

„Zakïadka do ksiÈĝki – gÈsienica” – zajÚcia plastyczne z wykorzystaniem K4., 25.

Przebieg dnia:

Zabawy dowolne – zachÚcanie do korzystania z materiaïów w kÈciku plastycznym.

„Zakïadka do ksiÈĝki” – sïuchanie wiersza Joanny Marii Chmielewskiej.

Zakïadka do ksiÈĝki
Moĝe byÊ w ksztaïcie pieska, gÈsienicy, kwiatka,
róĝnie moĝe wyglÈdaÊ ksiÈĝkowa zakïadka.
Ale kaĝda zakïadka ma waĝne zadanie:
zaznacza, na której stronie rozpoczÈÊ czytanie.

Rozmowa kierowana pytaniami N.:
–  Do czego sïuĝy ksiÈĝkowa zakïadka?
–  Jak moĝe wyglÈdaÊ zakïadka do ksiÈĝki?
–  Jaka jeszcze moĝe byÊ zakïadka do ksiÈĝki?

„GÈsienica i kwiatek” – zabawa ruchowa.
Dzieci poruszajÈ siÚ w róĝnych kierunkach. Na hasïo: GÈsienica! – dzieci czoïgajÈ siÚ. Na hasïo:
Kwiatek! – zatrzymujÈ siÚ, unoszÈ rozïoĝone rÚce do góry, nad gïowÚ.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

„Zakïadka do ksiÈĝki – gÈsienica” – zajÚcia plastyczne.

CzÚĂÊ I – inspiracja
N. otwiera ksiÈĝkÚ i zaczyna dzieciom czytaÊ dowolny wierszyk lub opowiadanie. W pewnym
momencie zamyka ksiÈĝkÚ i zajmuje siÚ czymĂ innym (np. udaje, ĝe coĂ sprawdza w szafce).
Po powrocie do ksiÈĝki udaje, ĝe nie moĝe znaleěÊ miejsca, gdzie skoñczyï czytaÊ. Prosi dzieci

różne zakładki
do książki

K4., 25, klej

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Katarzyna Kowalska, Justyna Mordas

o wymyĂlenie, co moĝna zrobiÊ, ĝeby, odkïadajÈc ksiÈĝkÚ na jakiĂ czas, móc potem ïatwo wróciÊ
do miejsca, gdzie siÚ skoñczyïo czytaÊ. N. z dzieÊmi wspólnie dochodzi do wniosku, ĝe potrzebna
jest zakïadka do ksiÈĝki. N. proponuje dzieciom wykonanie takich zakïadek.

CzÚĂÊ II – aktywnoĂÊ twórcza
1. Dzieci majÈ przed sobÈ wypchniÚtÈ z K4., 25 sylwetÚ gÈsienicy i róĝne gotowe ksztaïty.
2. WybierajÈ dowolne elementy i przyklejajÈ je do gÈsienicy.

CzÚĂÊ III – omówienie i prezentacja
Dzieci dostajÈ ksiÈĝki i wypróbowujÈ swoje zakïadki. WkïadajÈ gÈsienicÚ na dowolnej stronie
i zamykajÈ ksiÈĝkÚ, po czym otwierajÈ jÈ na stronie z gÈsienicÈ.

„LatajÈcy dywan” – zabawa ruchowa.
Dzieci poruszajÈ siÚ w tempie podanym na tamburynie. Na hasïo: LatajÈcy dywan! – siadajÈ za N.,
jedno dziecko za drugim, i wykonujÈ polecenia i ruchy N., np. W prawo! – pochylajÈ siÚ na prawÈ
stronÚ, W lewo! – pochylajÈ siÚ na lewÈ stronÚ, Do góry! – pochylajÈ siÚ do tyïu.

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeñstwa.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

III

„KsiÈĝka z zakïadkÈ” – zabawa ruchowa.
N. dzieli dzieci na trzy grupy. Jednej z nich daje szarfy. Dzieci z szarfami to zakïadki do ksiÈĝek.
Pozostaïe to okïadki ksiÈĝek. Dzieci poruszajÈ siÚ po sali w rytm muzyki. Gdy muzyka cichnie,
dzieci ïÈczÈ siÚ w trójki – dwie okïadki chwytajÈ siÚ za rÚce, a dziecko-zakïadka staje miÚdzy nimi.

„Kolorowe zakïadki” – zabawa dydaktyczna.
N. ukïada w szeregu 4 zakïadki, a dzieci nazywajÈ ich kolory: czerwona, niebieska, zielona, ĝóïta.
Wybrane dziecko zasïania oczy dïoñmi, a N. chowa jednÈ zakïadkÚ. Po odsïoniÚciu oczu dziecko
ma okreĂliÊ, jaki kolor miaïa zakïadka, która zniknÚïa.

Zabawy dowolne – wdraĝanie do uĝywania zwrotów grzecznoĂciowych.

Zajęcia 5.

Moja książka

III

Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – zachęcanie do korzystania z materiałów w kąciku plastycznym.
2. Złotowłosa i trzy misie – słuchanie bajki na podstawie tekstu J. Boudart. Uważne słuchanie utworu.

Wdrażanie do przestrzegania zasad kulturalnego zachowania. Rozpoznawanie i nazywanie emocji:
złość, smutek, żal.

3. „Smutny niedźwiadek” – zabawa ruchowa.

Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.

4.  Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 38 – przyjmowanie prawidłowej pozycji do ćwiczeń.
5.  Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
6. „Ukrywające się niedźwiadki” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
  7.  Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Niedźwiedź skrada się do ula” – zabawa ruchowa.
  9.   „Książeczka o Złotowłosej i trzech misiach” – wykonanie ćwiczenia w K4., 26, 27. Tworzenie książeczki

z gotowych elementów. Doskonalenie sprawności manualnej.

10. Zabawy dowolne – wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: buzie misiów z zasobów N.: tata – zïy, mama – zdziwiona, synek – smutny;

szarfy w 4 kolorach, skakanki, woreczki w 4 kolorach, bÚbenek, krÚgle, krzesïo, K4., 26, 27, wstÈĝka.

tamburyno

szarfy dla 1/3 grupy,
CD z dowolną
muzyką

4 zakładki:
czerwona, niebieska,
zielona, żółta

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Katarzyna Kowalska

Rodzaj zajęć:

mwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 38.

Przebieg dnia:

Zabawy dowolne – zachÚcanie do korzystania z materiaïów w kÈciku plastycznym.

Zïotowïosa i trzy misie – sïuchanie bajki na podstawie tekstu Jennifer Boudart.

Zïotowïosa i trzy misie

Tata MiĂ, mama Misiowa i ich synek Misiaczek codziennie rano przygotowywali trzy misecz-

ki owsianki i wychodzili na spacer, aby owsianka w tym czasie nieco ostygïa.

Pewnego ranka dziewczynka o imieniu Zïotowïosa zgubiïa siÚ w lesie. Byïa gïodna i zmÚ-

czona. W pewnej chwili dostrzegïa przytulnÈ chatkÚ.

– Czy ktoĂ jest w domu? – zawoïaïa, ale nikt nie odpowiadaï, wiÚc Zïotowïosa weszïa

do Ărodka.

– Chciaïabym, ĝeby ktoĂ zaproponowaï mi odrobinÚ owsianki – powiedziaïa, spoglÈdajÈc na

miseczki. Poczekaïa chwilkÚ i siÚgnÚïa po ïyĝkÚ. Zïotowïosa spróbowaïa owsianki z najwiÚkszej
miseczki. Byïa zdecydowanie za gorÈca. Spróbowaïa wiÚc trochÚ ze Ăredniej miseczki. Owsian-
ka byïa za chïodna. Wreszcie Zïotowïosa spróbowaïa z najmniejszej miseczki. „Ta jest w sam
raz”, pomyĂlaïa i opróĝniïa miseczkÚ do dna.

Dziewczynka po jedzeniu postanowiïa odpoczÈÊ. W pokoju staïy trzy fotele. Najpierw usia-

dïa w najwiÚkszym z nich, ale okazaï siÚ za twardy. Usiadïa w Ărednim. Ten byï jednak zdecy-
dowanie za miÚkki. Wreszcie Zïotowïosa usiadïa w najmniejszym fotelu. „Ten bÚdzie w sam
raz!”, ucieszyïa siÚ. Ale gdy spróbowaïa usiÈĂÊ, fotel zïamaï siÚ i rozpadï na kawaïki. Byï caï-
kiem zniszczony.

– Ojej – zmartwiïa siÚ. – BÚdÚ musiaïa powiedzieÊ gospodarzom, jak bardzo mi przykro.
Chciaïa poczekaÊ na powrót wïaĂcicieli, ale nie miaïa gdzie usiÈĂÊ. Zïotowïosa postanowiïa

wiÚc zwiedziÊ chatkÚ. Na piÚtrze znalazïa pokój z trzema ïóĝkami. Dziewczynka poïoĝyïa siÚ
na najwiÚkszym ïóĝku, ale ono okazaïo siÚ za twarde. Spróbowaïa ïóĝka Ăredniej wielkoĂci.
To byïo zdecydowanie za miÚkkie. Wreszcie poïoĝyïa siÚ w najmniejszym ïóĝeczku.

– To jest w sam raz! – ucieszyïa siÚ Zïotowïosa i usnÚïa w jednej chwili. Spaïa tak gïÚboko,

ĝe nie usïyszaïa, jak rodzina wróciïa ze swojego spaceru.

Tata MiĂ, mama Misiowa i Misiaczek byli gotowi do Ăniadania. Kiedy jednak weszli

do kuchni, nie mogli uwierzyÊ wïasnym oczom!

– KtoĂ jadï mojÈ owsiankÚ! – powiedziaï tata MiĂ.
– KtoĂ jadï i mojÈ owsiankÚ – powiedziaïa mama Misiowa.
Maïy miĂ podszedï do swojej miseczki.
– A mojÈ owsiankÚ ktoĂ zjadï – zapïakaï – i nie zostawiï dla mnie nawet odrobinki.
Trzy misie byïy oburzone.
– Kto mógïby zrobiÊ coĂ takiego? – spytaïa mama Misiowa.
– Kto Ămiaï zrobiÊ takÈ rzecz? – ryknÈï tata MiĂ.
– I co ja mam teraz zjeĂÊ? – westchnÈï Misiaczek.
Rodzina przeszïa do salonu, aby to wszystko przemyĂleÊ.
– Hej, ktoĂ siedziaï w moim fotelu – powiedziaï tata.
– W moim takĝe ktoĂ siedziaï – powiedziaïa mama.
Synek zobaczyï swój poïamany fotel.
– KtoĂ siedziaï w moim fotelu i ten ktoĂ musiaï byÊ bardzo nieostroĝny, bo go poïamaï.
– Dlaczego ktoĂ miaïby robiÊ takie rzeczy? – spytaïa mama.

buzie misiów:
tata – zły, mama
– zdziwiona,
synek – smutny

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Katarzyna Kowalska

– Jak ktoĂ Ămiaï zrobiÊ coĂ takiego? – ryknÈï tata MiĂ.
– I gdzie ja mam teraz siedzieÊ? – westchnÈï Misiaczek.
Rodzinka zaczÚïa siÚ martwiÊ.
– Moĝe powinniĂmy sprawdziÊ sypialniÚ? – zapytaïa mama Misiowa.
– MuszÚ siÚ zdrzemnÈÊ – westchnÈï synek.
– Wszyscy musimy – powiedziaï tata.
Rodzina poszïa wiÚc na piÚtro.
– Hej, ktoĂ leĝaï na moim ïóĝku – powiedziaï tata.
– Na moim teĝ ktoĂ leĝaï – powiedziaïa mama.
Synek podszedï do ïóĝeczka i przetarï oczy ze zdziwienia.
– W moim ïóĝeczku ktoĂ nadal leĝy i ten ktoĂ nadal tu Ăpi!
– Kim jesteĂ? – ryknÈï tata MiĂ.
Zïotowïosa natychmiast siÚ przebudziïa. Widok nieděwiedzi jÈ przeraziï i zaczÚïa uciekaÊ.

Wyskoczyïa przez okno i pobiegïa prosto do domu.

Rodzina nieděwiedzi nigdy nie dowiedziaïa siÚ, kim byïa i co robiïa w ich chatce.

Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– Co rodzina misiów robiïa codziennie rano?
– Kto wszedï do chatki misiów, kiedy nie byïo ich w domu?
– Co zrobiïa Zïotowïosa, kiedy zobaczyïa owsiankÚ w miseczkach?
– Co staïo siÚ z fotelem, w którym chciaïa odpoczÈÊ po jedzeniu?
– Dlaczego usnÚïa w najmniejszym ïóĝeczku?
– Czy misiom podobaïo siÚ to, co zobaczyïy po powrocie do domu?
N. pokazuje buzie misiów z minami: tata – zïoĂÊ, mama – zdziwienie, syn – smutek, i pyta: Jak czuïy
siÚ misie, kiedy zobaczyïy, co w ich domu zrobiïa Zïotowïosa?.

„Smutny nieděwiadek” – zabawa ruchowa.
Dzieci-nieděwiadki poruszajÈ siÚ wolno na czworakach w róĝnych kierunkach. Na hasïo: Smutny
nieděwiadek! – siadajÈ w siadzie skrzyĝnym, zasïaniajÈ twarz i udajÈ, ĝe pïaczÈ.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

mwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 38.
– „KsiÈĝki na regaïach” – zabawa orientacyjno-porzÈdkowa.

N. rozdaje dzieciom szarfy w 4 kolorach. Na dywanie rozkïada skakanki w 4 rzÚdach – regaïy.
Przy kaĝdej skakance kïadzie woreczek w innym kolorze. Dzieci poruszajÈ siÚ w tempie poda-
nym przez N. Na hasïo: KsiÈĝki na regaïach! – dzieci dobierajÈ siÚ w grupy o jednym kolorze
szarf, ustawiajÈ siÚ w rzÚdach na skakankach, zgodnie z kolorem woreczka. Pierwsza osoba
w kaĝdym rzÚdzie stoi przodem do swojego woreczka.

– „Nieděwiadki idÈ po miód” – Êwiczenie duĝych grup miÚĂniowych.

Dzieci-nieděwiadki chodzÈ powoli i ciÚĝko. Na hasïo: Nieděwiadki biorÈ miód! – stajÈ we wspiÚ-
ciu na palcach, unoszÈ rÚce do góry i naĂladujÈ wybieranie miodu. Na hasïo: Pszczoïy! – kucajÈ
i nakrywajÈ gïowy rÚkami.

– „Na póïce, na stole” – zabawa z elementem biegu.

Dzieci biegajÈ w róĝnych kierunkach. Na hasïo N.: KsiÈĝka na póïce! – dzieci dobierajÈ siÚ w pary,
stajÈ tyïem do siebie, dotykajÈc siÚ plecami. Na hasïo: KsiÈĝka na stole! – dobierajÈ siÚ w pary
i kïadÈ siÚ na plecach obok siebie – naĂladujÈ otwartÈ ksiÈĝkÚ leĝÈcÈ na stole.

– „Obserwujemy nieděwiadki” – Êwiczenie miÚĂni brzucha.

Dzieci maszerujÈ swobodnie w róĝnych kierunkach. Na hasïo: Obserwujemy nieděwiadki! –
kïadÈ siÚ na brzuchu, lekko odchylone do tyïu, robiÈ lornetki z rÈk. Po chwili znów maszerujÈ.

szarfy w 4 kolorach,
skakanki, woreczki
w 4 kolorach

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKI:

Bożena Godzimirska, Katarzyna Kowalska

– „Nieděwiadek i pszczoïy” – Êwiczenie tuïowia.

Dzieci-nieděwiadki siedzÈ w siadzie skrzyĝnym, rÚce majÈ uniesione, zgiÚte w ïokciach. Wyko-
nujÈ skrÚty tuïowia raz w prawo, raz w lewo, odganiajÈc w ten sposób pszczoïy.

– Maszerowanie z wyklaskiwaniem rytmu.

Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeñstwa.

„UkrywajÈce siÚ nieděwiadki” – zabawa orientacyjno-porzÈdkowa.
N. dzieli dzieci na dwa zespoïy: drzewa i nieděwiedzie. Dzieci-drzewa stojÈ w rozsypce. Niedě-
wiadki spacerujÈ na czworakach miÚdzy drzewami. Na sygnaï N., np. mocne uderzenie w bÚbe-
nek, nieděwiedzie chowajÈ siÚ za drzewami, stajÈ przy dziecku-drzewie, dotykajÈc swoimi plecami
jego pleców. Po kilku powtórzeniach dzieci zamieniajÈ siÚ rolami.

CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.

III

„Nieděwiedě skrada siÚ do ula” – zabawa ruchowa.
N. rozkïada krÚgle przez Ărodek sali z jednego jej koñca na drugi. Na koñcu stawia krzesïo – ul.
Dzieci-nieděwiadki po kolei idÈ slalomem na czworakach do ula. Gdy dojdÈ do celu, dotykajÈ
krzesïa, wstajÈ na nogi i wracajÈ do linii startu.

„KsiÈĝeczka o Zïotowïosej i trzech misiach” – wykonanie Êwiczenia w K4., 26, 27. Skïadanie
ksiÈĝeczki zgodnie z kolejnoĂciÈ zdarzeñ. (N. moĝe przewiÈzaÊ ksiÈĝki wstÈĝkÈ, ĝeby siÚ nie roz-
padïy).

Zabawy dowolne – wdraĝanie do uĝywania zwrotów grzecznoĂciowych.

bębenek

kręgle, krzesło

K4., 26, 27,
wstążka

Przygoda z uśmiechem

Trzylatki

Część 2

Wychowanie przedszkolne

AUTORKA:

Katarzyna Skafiriak

TYDZIEŃ 38.

LUBIMY CZYTAĆ KSIĄŻKI

Drodzy Rodzice!

KsiÈĝki sÈ ěródïem wiedzy, dziÚki nim moĝna siÚ zrelaksowaÊ, miïo spÚdziÊ czas. Kontakt z ksiÈĝkÈ powinien zaczÈÊ siÚ juĝ
we wczesnym dzieciñstwie. W 2001 roku rozpoczÚïa siÚ kampania „Caïa Polska czyta dzieciom” (por. www.calapolskaczyta-
dzieciom.pl). Propaguje ona codzienne czytanie dzieciom ksiÈĝek jako skutecznÈ, taniÈ i przyjaznÈ metodÚ wspomagania ich
wszechstronnego rozwoju – psychicznego, umysïowego, spoïecznego i moralnego – oraz budowania zasobów wewnÚtrznych
dziecka: kompetencji emocjonalnych i intelektualnych. W minionym tygodniu przedszkolaki poznaïy budowÚ ksiÈĝki, do-
wiedziaïy siÚ, gdzie moĝna je kupiÊ oraz jak naleĝy o nie dbaÊ.

Wprowadzamy w Ăwiat wartoĂci:

ja, samodyscyplina, uprzejmoĂÊ, kulturalnoĂÊ...

Uczymy tego, co najwaĝniejsze

DoĂwiadczenia emocjonalno-spoïeczne:

– ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem;

– zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeñstwa;

– wdraĝanie do uĝywania zwrotów grzecznoĂciowych;

– wdraĝanie do przestrzegania zasad kulturalnego zachowania;

– rozpoznawanie i nazywanie emocji: zïoĂÊ, smutek, ĝal.

DoĂwiadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:

– rozwijanie zainteresowania ksiÈĝkÈ;

– rozumienie wyrazów: okïadka, kartki, poczÈtek, koniec, mniej, wiÚcej, tyle samo;

– wdraĝanie do uwaĝnego sïuchania utworu;

– posïugiwanie siÚ wyrazem ksiÚgarnia;

– doskonalenie umiejÚtnoĂci budowania wypowiedzi poprawnej gramatycznie;

– doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej i sprawnoĂci manualnej;

– usprawnianie ruchomych narzÈdów artykulacyjnych, w szczególnoĂci warg i jÚzyka, rozwijanie wydolnoĂci oddechowej

pïuc, Êwiczenie podparcia oddechowego;

– ksztaïcenie sïuchu i poczucia rytmu, rozwijanie reagowania na zatrzymanie i powrót do ruchu;

– rozpoznawanie i nazywanie bohaterów znanych bajek, przyporzÈdkowywanie charakterystycznych elementów do baj-

kowej postaci, np. wilk, koszyczek – Czerwony Kapturek;

– rozumienie potrzeby dbania o ksiÈĝki, szanowania ich, ustalenie zasad korzystania z ksiÈĝek;

– ksztaïtowanie umiejÚtnoĂci klasyfikowania, doskonalenie liczenia;

– doskonalenie pamiÚci i spostrzegawczoĂci wzrokowej, posïugiwanie siÚ nazwami kolorów podstawowych;

– ksztaïtowanie umiejÚtnoĂci tworzenia wïasnych kompozycji z gotowych elementów.

Jak wspieraÊ dziecko?
Organizatorzy kampanii „Caïa Polska czyta dzieciom” przekonujÈ, ĝe czytanie dziecku dla przyjemnoĂci codziennie przez
20 minut jest przemyĂlanym sposobem spÚdzania czasu z dzieckiem i najlepszÈ inwestycjÈ w jego przyszïoĂÊ. Warto wprowa-
dziÊ taki zwyczaj w kaĝdym domu – z pewnoĂciÈ bÚdzie on korzystny dla dziecka i jego rozwoju, a takĝe dla budowania
wiÚzi rodzinnych.

Warto porozmawiaÊ o... dbaniu o ksiÈĝki
Dzisiaj dostÚp do ksiÈĝek jest niemal nieograniczony. Nawet dotarcie do literatury w obcym jÚzyku nie jest problemem.
Bez wzglÚdu na liczbÚ ksiÈĝek i ich dostÚpnoĂÊ trzeba uczyÊ dziecko dbaÊ o ksiÈĝki. Rozmawiajmy z nim o tym, jakie
miejsca sÈ dobre do czytania i oglÈdania ksiÈĝek, a jakie nie. Uzmysïawiajmy wagÚ odkïadania ich na miejsce. WïaĂciwy
sposób obchodzenia siÚ z ksiÈĝkami Ăwiadczy o naszej kulturze, a takĝe daje szansÚ na skorzystanie z nich innym dzieciom.