©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Przygoda z uśmiechem
|
Trzylatki
|
Część 2
Wychowanie przedszkolne
1
AUTORKI:
Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska
TYDZIEŃ 23.
ZIMĄ JEST WESOŁO!
Zajęcia 1.
Zimą jest wesoło!
I
II
III
Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – wdrażanie do zgodnego współdziałania w zespole.
2. „Zimowe zabawy” – praca z obrazkiem. Rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej. Wzbogacanie słow-
nika. Budowanie prostych wypowiedzi zrozumiałych dla otoczenia.
3. „Taniec bałwanków” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
4. Zimowe zabawy – słuchanie opowiadania A. Galicy połączone z wykonaniem ćwiczenia „Zabawy
na śniegu” w K3., 7. Uważne słuchanie utworu. Poznanie sposobów spędzania czasu na powietrzu
zimą. Rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej i sprawności manualnej.
5. „Zabawa śnieżkami” – zabawa z elementem podskoku.
6. „Śniegowe babki” – zabawy w ogrodzie.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Skoki przez śnieżną zaspę” – zabawa z elementem skoku.
9. „Co pasuje do zimy?” – zabawa dydaktyczna. Wyodrębnianie spośród różnorodnych obrazków tych,
które związane są z zimą. Rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej.
10. Zabawy dowolne – wdrażanie do zachowania porządku w najbliższym otoczeniu.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: obrazek „Zimowe zabawy” z zasobów N., bÚbenek, K3., 7, ïopatki, wiaderka,
foremki, woreczki, obrazki z zasobów N.: baïwan, ïyĝwy, sanki, narty, rower, hulajnoga, nadmuchiwane
koïo, gwiazdka Ăniegowa.
Rodzaj zajęć:
y
Zimowe zabawy – sïuchanie opowiadania Agnieszki Galicy poïÈczone z wykonaniem Êwiczenia
„Zabawy na Ăniegu” w K3., 7.
Przebieg dnia:
I
y
Zabawy dowolne – wdraĝanie do zgodnego wspóïdziaïania w zespole.
y
„Zimowe zabawy” – praca z obrazkiem.
Nazywanie osób i rzeczy na obrazku. Wskazywanie sanek, nart, ïyĝew, baïwana. Swobodne wypo-
wiedzi dzieci na temat ich ulubionych zabaw zimowych.
y
„Taniec baïwanków” – zabawa orientacyjno-porzÈdkowa.
Dzieci biegajÈ w tempie podawanym na bÚbenku. Na sygnaï N. zatrzymujÈ siÚ, dobierajÈ siÚ
parami i chodzÈ w maïych kóïeczkach. Po kilku obrotach puszczajÈ rÚce i biegajÈ dalej.
y
CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.
II
y
Zimowe zabawy – sïuchanie opowiadania Agnieszki Galicy.
Zimowe zabawy
¥nieg padaï caïÈ noc i caïy ranek. I gdy przedszkolaki wyszïy na dwór, nie poznaïy swojego
ogródka. Wszystko byïo zasypane biaïym puchem.
– Patrzcie! – woïaïa Martysia. – W piaskownicy zamiast piasku mamy Ănieg, moĝemy lepiÊ
Ăniegowe babeczki.
obrazek
„Zimowe
zabawy”
bębenek
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Przygoda z uśmiechem
|
Trzylatki
|
Część 2
Wychowanie przedszkolne
2
AUTORKI:
Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska
– Babeczki? Ze Ăniegu? – zaĂmiaï siÚ Franio i rzuciï ĂniegowÈ kulkÈ. – Kto umie trağ Ê
w baïwanka?
Zaraz znalazïo siÚ paru chÚtnych. Lepili kule ze Ăniegu i rzucali w baïwanka, który staï koïo
zasypanej Ăniegiem zjeĝdĝalni.
– Nie zgadzam siÚ! – pisnÈï jeĝ Julek. – Baïwanek jest moim kolegÈ.
Ale nikt go nie chciaï sïuchaÊ. Caïe szczÚĂcie, ĝe po chwili przyszïa pani i zarzÈdziïa,
ĝe wszyscy biorÈ sanki i bÚdÈ zjeĝdĝaÊ z górki.
Tymczasem Julek zostaï z baïwankiem.
– SkÈd tu siÚ wziÈïeĂ? – zapytaï.
– Ulepiïy mnie starszaki – odpowiedziaï baïwanek.
– Czemu nosisz taki Ămieszny kapelusz? – pytaï Julek.
– ¿eby Ănieg nie prószyï mi do oczu – wyjaĂniï baïwanek.
– A szalik? Pewnie ci zimno na mrozie? – dopytywaï Julek.
– My, baïwanki, bardzo lubimy mróz – uĂmiechnÈï siÚ baïwanek. – Nigdy nie jest nam zimno.
– No to czemu jesteĂ tak ubrany? – dziwiï siÚ Julek.
– Sam nie wiem, ale starszaki mówiïy, ĝe ïadnie wyglÈdam.
– Wracamy juĝ, wracamy! – woïaïa pani. – DziĂ jest duĝy mróz.
– Ale ja tu zostanÚ – zamruczaï Julek – bo baïwankowi bÚdzie smutno.
– Wracaj z nami, bo zmarzniesz – powiedziaïa pani. – A dla baïwanka zaraz ulepimy Ănie-
gowego kolegÚ.
Dzieci razem z paniÈ zabraïy siÚ do pracy i juĝ po chwili w ogródku staïy dwa baïwanki,
i Ăpiewaïy takÈ mroěnÈ piosenkÚ:
Ale zima, ale mróz, zaïóĝ czapkÚ, szalik wïóĝ.
Przyszïa do nas biaïa zima, Ănieĝek prószy i mróz trzyma.
Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– Co padaïo przez caïÈ noc i ranek?
– Co chciaïa robiÊ ze Ăniegu w piaskownicy Martysia?
– Czym dzieci rzucaïy w baïwanka?
– Na czym dzieci zjeĝdĝaïy z górki?
– Ile baïwanków ulepionych przez dzieci staïo w ogródku?
y
„Zabawy na Ăniegu” – wykonanie Êwiczenia w K3., 7.
PrzyglÈdanie siÚ obrazkowi na górze kartki. Opowiadanie, co siÚ na nim dzieje. Nalepianie bra-
kujÈcych fragmentów obrazka na dole kartki.
y
„Zabawa Ănieĝkami” – zabawa z elementem podskoku.
Dzieci naĂladujÈ lepienie kul Ăniegowych i rzucanie. Przysiad – lepienie, wyskok w górÚ i okrzyk:
Pac! – rzut ĂnieĝkÈ.
y
„¥niegowe babki” – zabawy w ogrodzie.
Dzieci robiÈ babki ze Ăniegu przy uĝyciu ïopatek, wiaderek i foremek.
y
CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.
III
y
„Skoki przez ĂnieĝnÈ zaspÚ” – zabawa z elementem skoku.
N. ukïada z woreczków „Ănieĝne zaspy”. Dzieci chodzÈ miÚdzy uïoĝonymi zaspami. Na hasïo:
Przeskocz przez ĂnieĝnÈ zaspÚ! – zatrzymujÈ siÚ i przeskakujÈ przez woreczki obunóĝ (bez rozbiegu).
y
„Co pasuje do zimy?” – zabawa dydaktyczna.
Dzieci nazywajÈ obrazki, np. baïwan, ïyĝwy, sanki, narty, rower, hulajnoga, nadmuchiwane koïo.
WybierajÈ spoĂród nich te, które pasujÈ do zimy, i umieszczajÈ je przy gwiazdce Ăniegowej.
y
Zabawy dowolne – wdraĝanie do zachowania porzÈdku w najbliĝszym otoczeniu.
K3., 7
łopatki, wiaderka,
foremki
woreczki
obrazki: bałwan,
łyżwy, sanki, narty,
rower, hulajnoga,
nadmuchiwane
koło, gwiazdka
śniegowa
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Przygoda z uśmiechem
|
Trzylatki
|
Część 2
Wychowanie przedszkolne
3
AUTORKI:
Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Barbara Nawolska, Maria Urbaniak-Kiełbasińska
Zajęcia 2.
Zimowe zabawy
I
II
III
Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – wdrażanie do zgodnego współdziałania w zespole.
2. „Zabawa na śniegu” – ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza P. Siewiera-Kozłowskiej. Wdraża-
nie do uważnego słuchania. Ćwiczenie mięśni narządów mowy na zgłoskach onomatopeicznych:
śmiiig, fiku-mik, szu, wiju-wiu, ziiiiu, fiiiu.
3. „Na sankach” – zabawa naśladowcza.
Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
4. „Lato – zima” – praca z obrazkiem połączona z wykonaniem ćwiczenia „Zabawy latem i zimą” w K3., 8.
Określanie różnic w krajobrazie, sposobie ubierania i zabawach latem i zimą. Doskonalenie spostrze-
gawczości wzrokowej i sprawności manualnej.
5. „Lato – zima” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
6. „Śnieżki” – zabawa ruchowa w ogrodzie.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Biegnij do kolegi / koleżanki” – zabawa bieżna.
9. „Lubimy zimę” – zajęcia muzyczno-ruchowe. Utrwalenie piosenki Tupu-tup po śniegu. Kształcenie
umiejętności wokalnych, pamięci i wyobraźni.
10. Zabawy dowolne – wdrażanie do zachowania porządku w najbliższym otoczeniu.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: obrazki: „Lato”, „Zima” z zasobów N., K3., 8, CD.
Rodzaj zajęć:
y
„Lato – zima” – praca z obrazkiem poïÈczona z wykonaniem Êwiczenia „Zabawy latem i zimÈ”
w K3., 8.
Przebieg dnia:
I
y
Zabawy dowolne – wdraĝanie do zgodnego wspóïdziaïania w zespole.
y
„Zabawa na Ăniegu” – Êwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza Patrycji Siewiera-Kozïowskiej.
Zabawa na Ăniegu
Na saneczkach Ămigiem – Ămiiiiiig!
I na ïyĝwach – fiku-mik!
A na nartach – szu, szu, szu!
Wiatr nas woïa – wiju-wiu!
Tak pÚdzimy z górki – ziiiiu!
Prosto na pazurki – fiiiiu!
Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– Na czym jeědziïy dzieci?
– Jak jeědziïy na saneczkach / ïyĝwach / nartach?
– Jak wiatr woïaï dzieci?
– Jak dzieci pÚdziïy z górki?
N. ponownie recytuje wiersz, a dzieci dopowiadajÈ wyrazy děwiÚkonaĂladowcze.
y
„Na sankach” – zabawa naĂladowcza.
Dzieci stojÈ w parach, jedna para za drugÈ, i trzymajÈ siÚ za rÚce. Na znak N. idÈ powoli (pod
górÚ), wysoko unoszÈc kolana (po gïÚbokim Ăniegu), nastÚpnie biegnÈ (sanki jadÈ z górki),
a na koniec upadajÈ (sanki wywracajÈ siÚ).
y
CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Przygoda z uśmiechem
|
Trzylatki
|
Część 2
Wychowanie przedszkolne
4
AUTORKI:
Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Barbara Nawolska, Maria Urbaniak-Kiełbasińska
II
y
„Lato – zima” – praca z obrazkiem.
Dzieci wskazujÈ obrazek, na którym przedstawione jest lato / zima. OpowiadajÈ, co dzieje siÚ
na obrazkach. OkreĂlajÈ róĝnice w krajobrazie, ubiorze ludzi, zabawach dzieci.
y
„Zabawy latem i zimÈ” – wykonanie Êwiczenia w K3., 8.
Udzielanie odpowiedzi na pytanie: Kiedy moĝna jeědziÊ na sankach i ïyĝwach?. Wskazywanie
odpowiedniego obrazka. Umieszczanie na nim wïaĂciwych nalepek dzieci ze sprzÚtem spor-
towym.
y
„Lato – zima” – zabawa orientacyjno-porzÈdkowa.
Dzieci biegajÈ swobodnie. Na hasïo: Lato! – podskakujÈ jak piïeczki. Na hasïo: Zima! – dobiera-
jÈ siÚ w pary, stajÈ jedna para za drugÈ i, trzymajÈc siÚ za rÚce, biegnÈ („jadÈ na sankach”).
y
„¥nieĝki” – zabawa ruchowa w ogrodzie.
Dzieci lepiÈ Ăniegowe kule i celujÈ do wyznaczonego wczeĂniej miejsca, np. do pnia drzewa,
tablicy, murka.
y
CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.
III
y
„Biegnij do kolegi / koleĝanki” – zabawa bieĝna.
N. dzieli dzieci na dwie grupy. Jedna grupa stoi naprzeciwko drugiej (najlepiej po przeciwlegïych
stronach sali, aby dzieci dobiegaïy do Ăciany). N. wyznacza grupÚ, która bÚdzie biegïa pierwsza.
Na hasïo: Biegnij do kolegi / koleĝanki! – dzieci biegnÈ i zatrzymujÈ siÚ przy grupie kolegów i ko-
leĝanek. Po chwili wracajÈ na swoje miejsca. NastÚpnie biegnie druga grupa.
y
„Lubimy zimÚ” – zajÚcia muzyczno-ruchowe.
1. „Uzupeïniamy sïowa”.
Dzieci siedzÈ w rozsypce. N. przypomina wprowadzonÈ wczeĂniej piosenkÚ Tupu-tup po Ăniegu,
prezentujÈc jÈ w peïnej wersji, z gestami i podkïadem. NastÚpnie Ăpiewa tylko czÚĂÊ tekstu
zwrotek, pozostawiajÈc dzieciom do dopowiedzenia ostatnie sïowa co drugiego, rymujÈcego
siÚ wersu (np. Przyszïa zima biaïa, Ăniegu…). Trzecia zwrotka ma inny schemat rymu, moĝna
siÚ do niego dostosowaÊ podobnie jak do refrenu.
2. „Dzieci i wrony”.
N. odtwarza piosenkÚ, a dzieci w tym czasie tupiÈ rytmicznie, chodzÈc po obwodzie koïa i wy-
soko podnoszÈc kolana. N. zatrzymuje nagranie, a dzieci na hasïo: Wrony latajÈ! – biegajÈ po
caïej sali, naĂladujÈc rÚkami machanie skrzydeï. Gdy N. wïÈcza nagranie, dzieci powracajÈ
do tupania. Podczas kolejnej pauzy na hasïo: Wronom marznÈ ogony! – dzieci zatrzymujÈ siÚ,
lekko pochylajÈ i poruszajÈ bioderkami (machajÈ „ogonami”) w lewo i prawo. NastÚpnie
wracajÈ do tupania. ZabawÚ moĝna powtarzaÊ dowolnÈ liczbÚ razy.
3. „Zgadnij, co to?”.
N. zapowiada dzieciom, ĝe bez sïów pokaĝe im róĝne rzeczy z piosenki, a ich zadaniem bÚdzie
odgadnÈÊ, co pokazuje:
– Ănieg – unosi wysoko rÚce, palce dïoni wyprostowane, opuszczajÈc rÚce, wykonuje szybkie
ruchy palcami;
– lód – wykonuje ruchy podobne do jazdy na ïyĝwach, caïym ciaïem próbuje utrzymaÊ równo-
wagÚ;
– wrony – naĂladuje lecÈcego ptaka, moĝe wypowiadaÊ: kra, kra;
– okruszki – wykonuje gest sypania okruchów na ziemiÚ;
– rÚkawiczki – wykonuje ruchy nakïadania na dïonie rÚkawiczek;
– szalik – naĂladuje owijanie szalika wokóï szyi;
– baïwanek – kreĂli w powietrzu kontury postaci.
4. „Rozgrzewamy siÚ”.
N. odtwarza piosenkÚ i zachÚca dzieci do biegu po obwodzie. Gdy muzyka cichnie, dzieci za-
trzymujÈ siÚ i na hasïo: Rozgrzewamy rÈczki! – pocierajÈ dïonie jedna o drugÈ. W zabawie
moĝna wydawaÊ róĝne polecenia, np.: Rozgrzewamy policzki!, Chuchamy w rÚce!.
obrazki: „Lato”,
„Zima”
K3., 8
CD
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Przygoda z uśmiechem
|
Trzylatki
|
Część 2
Wychowanie przedszkolne
5
AUTORKI:
Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Maria Urbaniak-Kiełbasińska, Barbara Nawolska
5. Wyciszenie.
Dzieci siadajÈ na podïodze z nogami wyprostowanymi i rozïoĝonymi na boki – palcami naĂla-
dujÈ gest sypania okruszków lub dïoniÈ naĂladujÈ wrony dziobiÈce okruchy z ziemi.
y
Zabawy dowolne – wdraĝanie do zachowania porzÈdku w najbliĝszym otoczeniu.
Zajęcia 3.
W co się bawić zimą?
I
II
III
Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – wdrażanie do zgodnego współdziałania w zespole.
2. „Zgadnij, co zniknęło” – zabawa dydaktyczna. Rozwijanie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej.
Posługiwanie się nazwami zimowego sprzętu sportowego: sanki, narty, łyżwy.
3. „Zimowe zabawy” – zabawa naśladowcza.
Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
4. „Zimowi sportowcy” – zabawy matematyczne połączone z wykonaniem ćwiczenia „Pory roku”
w K3., 9. Poznawanie zimowych dyscyplin sportowych.
Doskonalenie liczenia. Utrwalanie pojęcia para. Posługiwanie się nazwami pór roku oraz dostrzeganie
ich następstwa. Rozwijanie sprawności manualnej.
5. „Stań na jednej nodze” – zabawa z elementem równowagi.
6. „Narciarze” – zabawa ruchowa w ogrodzie.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Jedziemy na nartach” – zabawa naśladowcza.
9. „Narty” – zabawa dydaktyczna. Rozumienie pojęcia para. Rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej.
Doskonalenie liczenia.
10. Zabawy dowolne – wdrażanie do zachowania porządku w najbliższym otoczeniu.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: obrazki z zasobów N.: sanki, narty, ïyĝwy, hokeista, panczenista, snowboar-
dzista, narciarz biegowy, pory roku, K3., 9, kartony, klej, dla kaĝdego dziecka zestaw kolorowych
nart – 2–4 pary.
Rodzaj zajęć:
y
„Zimowi sportowcy” – zabawy matematyczne poïÈczone z wykonaniem Êwiczenia „Pory roku”
w K3., 9.
Przebieg dnia:
I
y
Zabawy dowolne – wdraĝanie do zgodnego wspóïdziaïania w zespole.
y
„Zgadnij, co zniknÚïo” – zabawa dydaktyczna.
Dzieci nazywajÈ rzeczy przedstawione na obrazkach: sanki, narty, ïyĝwy. NastÚpnie wybrane
dziecko zamyka oczy, a N. chowa jeden obrazek. Po otworzeniu oczu dziecko odgaduje, jakiego
obrazka brakuje, i podaje jego nazwÚ.
y
„Zimowe zabawy” – zabawa naĂladowcza.
Na hasïo: Narty! – dzieci naĂladujÈ narciarzy zjeĝdĝajÈcych z górki, na hasïo: yĝwy! – naĂladujÈ
ïyĝwiarzy na lodowisku, a na hasïo: Sanki! – parami „zjeĝdĝajÈ z górki” na sankach.
y
CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.
obrazki: sanki,
narty, łyżwy
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Przygoda z uśmiechem
|
Trzylatki
|
Część 2
Wychowanie przedszkolne
6
AUTORKI:
Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Barbara Nawolska
II
y
„Zimowi sportowcy” – zabawy matematyczne.
1. Kto chce jeědziÊ razem ze mnÈ? – sïuchanie fragmentu wiersza Jadwigi Korczakowskiej.
Kto chce jeědziÊ razem ze mnÈ?
Narty sunÈ,
sanki jadÈ,
ïyĝwy znaczÈ Ălad zygzaków...
Barwny tïumek,
gïoĂna radoĂÊ –
górka rojna od dzieciaków! (...)
(...) SunÈ narty.
MknÈ saneczki,
w ruchu kijki, paski, sznurki...
¥miech i ĝarty,
czasem sprzeczki.
Z górki, z górki na pazurki!
N. wyjaĂnia wyraĝenia: Ălad zygzaków, górka rojna od dzieciaków.
Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– Gdzie bawiïy siÚ dzieci?
– Na czym jeědziïy?
– Czy tylko dzieci jeĝdĝÈ na sankach, nartach, ïyĝwach?
N. pokazuje obrazki: hokeisty, panczenisty, snowboardzisty, narciarza biegowego, i nazywa
tych sportowców. Wskazuje obrazki i pyta:
– Ile nart ma narciarz?
– Ile kijków ma narciarz?
– Ile ïyĝew ma hokeista?
– Ile desek ma snowboardzista?
Zwraca uwagÚ na parzysty sprzÚt sportowy i uĝywa wyraĝeñ: para nart, para ïyĝew, para kijków.
Pyta dzieci: O jakiej porze roku jeědzimy na nartach, ïyĝwach i sankach? Jakie inne pory roku
znacie?. N. kolejno pokazuje obrazki i nazywa pory roku: zima, wiosna, lato, jesieñ. NastÚpnie
pyta dzieci: Ile jest pór roku?. Wymienia je z dzieÊmi po kolei, a dzieci jednoczeĂnie liczÈ pory
roku na palcach. NastÚpnie pyta: Po czym moĝemy poznaÊ na obrazku zimÚ / wiosnÚ / lato /
jesieñ? Jaka pora roku jest najzimniejsza / najcieplejsza? Jaka pora roku bÚdzie po zimie / wioĂnie /
lecie / jesieni?.
2. „Pory roku” – wykonanie Êwiczenia w K3., 9.
Dobieranie nalepek do obrazków i nalepianie ich. Wypychanie obrazków i naklejanie ich
na karton.
y
„Stañ na jednej nodze” – zabawa z elementem równowagi.
Dzieci biegajÈ swobodnie w róĝnych kierunkach. Na hasïo: Stop! – zatrzymujÈ siÚ i stajÈ przez
chwilÚ na jednej nodze, potem na drugiej.
y
„Narciarze” – zabawa ruchowa w ogrodzie.
N. wyznacza teren do zabawy (najlepiej taki, gdzie jest udeptany Ănieg). Dzieci naĂladujÈ jazdÚ
na jednej narcie – wysuwajÈ do przodu jednÈ nogÚ, a drugÈ z tyïu odpychajÈ siÚ. Po kilku ruchach
zmiana nogi.
y
CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.
III
y
„Jedziemy na nartach” – zabawa naĂladowcza.
Dzieci poruszajÈ siÚ posuwistym krokiem, rÚce naĂladujÈ odpychanie siÚ kijkami.
obrazki: hokeista,
panczenista,
snowboardzista,
narciarz biegowy,
pory roku, K3., 9,
kartony, klej
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Przygoda z uśmiechem
|
Trzylatki
|
Część 2
Wychowanie przedszkolne
7
AUTORKI:
Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Justyna Mordas
y
„Narty” – zabawa dydaktyczna.
Dzieci oglÈdajÈ narty i nazywajÈ ich kolory. N. dobiera w pary narty i ukïada je w szeregu, mówiÈc
np.: Mam zielonÈ / czerwonÈ / niebieskÈ nartÚ, szukam do niej pary. Liczy, wskazujÈc kolejne pary
nart, i mówi: Mam trzy pary nart. Kaĝde z dzieci ma 2–4 pary (liczba par uzaleĝniona od moĝliwo-
Ăci dzieci) wymieszanych nart w róĝnych kolorach. Dzieci dobierajÈ w pary narty i ukïadajÈ je
w szeregu. LiczÈ pary nart i okreĂlajÈ ich liczbÚ liczebnikiem.
y
Zabawy dowolne – wdraĝanie do zachowania porzÈdku w najbliĝszym otoczeniu.
Zajęcia 4.
Na górce i lodowisku
I
II
III
Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – wdrażanie do zgodnego współdziałania w zespole.
2. Na saneczkach – słuchanie wiersza W. Grodzieńskiej. Dzielenie się swoimi wrażeniami i spostrzeże-
niami na temat zabaw na sankach. Budowanie wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia.
3. „Jedziemy na sankach” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
4. „Lodowisko” – zajęcia plastyczne połączone z wykonaniem ćwiczenia w K3., 10. Rozwijanie ciekawo-
ści poznawczej i umiejętności konstruowania prostych zabawek.
5. „Łyżwiarze” – zabawa z elementem równowagi.
6. „Przeskocz przez śnieżną zaspę” – zabawa w ogrodzie z elementem skoku.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Pieski na spacerze” – zabawa z czworakowaniem.
9. „Kto za kim jedzie?” – zabawa dydaktyczna. Wdrażanie do uważnego słuchania i obserwowania.
Rozumienie wyrażenia jedno za drugim.
10. Zabawy dowolne – wdrażanie do zachowania porządku w najbliższym otoczeniu.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: K3., 10, kostki lodu, plastikowe kubeczki, czarne kartki z bloku technicznego A5,
kredki Ăwiecowe lub pastele olejne, spinacze biurowe, magnesy, dla kaĝdego dziecka zestaw obrazków
z zasobów N.: dziewczynka, miĂ, lalka.
Rodzaj zajęć:
y
„Lodowisko” – zajÚcia plastyczne poïÈczone z wykonaniem Êwiczenia w K3., 10.
Przebieg dnia:
I
y
Zabawy dowolne – wdraĝanie do zgodnego wspóïdziaïania w zespole.
y
Na saneczkach – sïuchanie wiersza Wandy Grodzieñskiej.
Na saneczkach
¥nieĝek skrzy siÚ
Od sïoneczka,
Jedzie Krysia
na saneczkach.
Lala Ala
W dole stoi,
Bo siÚ lala
¥niegu boi.
dla każdego
dziecka zestaw
kolorowych
nart – 2–4 pary
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Przygoda z uśmiechem
|
Trzylatki
|
Część 2
Wychowanie przedszkolne
8
AUTORKI:
Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska, Justyna Mordas
A ten misio,
Nieděwiedě bury,
Zjeĝdĝa z KrysiÈ
PÚdem z góry.
Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– Na czym zjeĝdĝaïa Krysia?
– Dlaczego lala Ala nie chciaïa zjeĝdĝaÊ na sankach?
– Kto zjeĝdĝaï z KrysiÈ z górki?
– Czy lubicie zjeĝdĝaÊ z górki na sankach?
– Kto chodzi z wami na górkÚ?
– Z kim zjeĝdĝacie na sankach?
y
„Jedziemy na sankach” – zabawa orientacyjno-porzÈdkowa.
Dzieci ustawione parami, jedna para za drugÈ, biegajÈ w jednym kierunku. Na hasïo: Pod górkÚ!
– biegnÈ wolniej, na hasïo: Z górki! – biegnÈ szybciej.
y
CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.
II
y
„Lodowisko” – zajÚcia plastyczne.
CzÚĂÊ I – inspiracja
Dzieci majÈ przed sobÈ kostki lodu w plastikowych kubeczkach. N. pyta: Co to jest lód?. Wspól-
nie dochodzÈ do wniosku, ĝe jest to zamroĝona woda. Kaĝde dziecko bierze swojÈ kostkÚ lodu
do rÚki i opowiada, jaki jest lód w dotyku (zimny, twardy, Ăliski, mokry), czy pachnie, jaki ma
kolor. N. proponuje dzieciom wykonanie lodowiska, po którym bÚdzie jeědziïo dziecko
na ïyĝwach.
CzÚĂÊ II – aktywnoĂÊ twórcza
1. N. prosi, aby dzieci wskazaïy kolory kredek kojarzÈce im siÚ z lodem, z zimÈ, z zimnem, kolory,
które moĝna nazwaÊ zimnymi (N. nie neguje wyborów dzieci, nawet jeĝeli wybiorÈ kolory po-
wszechnie uwaĝane za ciepïe).
2. Dzieci zamalowujÈ wybranymi kolorami kartkÚ czarnego papieru. N. zwraca uwagÚ, aby stara-
ïy siÚ jak najdokïadniej wypeïniÊ przestrzeñ kartki.
3. Kaĝde dziecko wypycha sylwetÚ ïyĝwiarza lub ïyĝwiarki z K3., 10. Zagina dóï sylwety i do za-
giÚtego kawaïka przymocowuje spinacz biurowy.
CzÚĂÊ III – omówienie i prezentacja
Dzieci nazywajÈ zimne kolory, których uĝyïy do pokolorowania lodowiska. StawiajÈ sylwety ïyĝ-
wiarzy na kartkach. PoruszajÈ sylwetami za pomocÈ trzymanych pod kartkami magnesów. Moĝe
to byÊ dobry wstÚp do rozmowy i eksperymentowania z przedmiotami, które przyciÈga i których
nie przyciÈga magnes.
y
„yĝwiarze” – zabawa z elementem równowagi.
Dzieci naĂladujÈ jazdÚ na ïyĝwach, poruszajÈ siÚ lekkim, tanecznym krokiem. Na sygnaï N. za-
trzymujÈ siÚ i próbujÈ utrzymaÊ równowagÚ na jednej nodze, druga lekko uniesiona w tyï, rÚce
szeroko rozïoĝone w bok (jaskóïka).
y
„Przeskocz przez ĂnieĝnÈ zaspÚ” – zabawa z elementem skoku w ogrodzie.
N. usypuje maïÈ ĂnieĝnÈ zaspÚ. Dzieci ustawiajÈ siÚ jedno za drugim przed zaspÈ i przeskakujÈ
jÈ po kolei. WracajÈ na koniec kolejki i przeskakujÈ jÈ jeszcze raz.
y
CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.
III
y
„Pieski na spacerze” – zabawa z czworakowaniem.
Dzieci-pieski w przysiadzie podpartym ustawiajÈ siÚ przed N. Na hasïo: Pieski idÈ na spacer!
– dzieci chodzÈ swobodnie na czworakach. Na hasïo: Pieski wracajÈ do domu! – podchodzÈ
do N. i stajÈ w gromadce.
K3., 10, kostki
lodu, plastikowe
kubeczki, czarne
kartki z bloku
technicznego A5,
kredki świecowe
lub pastele
olejne, spinacze
biurowe, magnesy
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Przygoda z uśmiechem
|
Trzylatki
|
Część 2
Wychowanie przedszkolne
9
AUTORKI:
Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska
y
„Kto za kim jedzie?” – zabawa dydaktyczna.
N. mówi: Z górki jedno za drugim zjeĝdĝali na sankach: pierwsza Krysia, za niÈ miĂ, a za misiem lala
Ala, i ukïada w szeregu obrazki w odpowiedniej kolejnoĂci. Pyta dzieci: Kto zjeĝdĝaï z górki
pierwszy? Kto jechaï za KrysiÈ? Kto jechaï za misiem?. NastÚpnie dzieci samodzielnie ukïadajÈ
obrazki wedïug wzoru. Kolejno wskazujÈ obrazki i mówiÈ: Z górki pierwsza jechaïa Krysia,
za niÈ miĂ, a za misiem lala Ala.
y
Zabawy dowolne – wdraĝanie do zachowania porzÈdku w najbliĝszym otoczeniu.
Zajęcia 5.
Bezpieczne zabawy
I
II
III
Propozycja zapisu w dzienniku zajęć:
1. Zabawy dowolne – wdrażanie do zgodnego współdziałania w zespole.
2. Tak się zachmurzyło! – słuchanie wiersza Z. Dyktor-Dąbrowskiej. Uważne słuchanie utworu. Poznanie
zasad bezpiecznej zabawy na sankach.
3. „Na sankach” – zabawa naśladowcza.
Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
4. Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 23 – wzmacnianie odporności fizycznej.
5. Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.
6. „Saneczki” – zabawa ruchowa w ogrodzie.
7. Czynności higieniczne – kształtowanie nawyku mycia rąk po zabawie i przed posiłkiem.
8. „Celuj woreczkiem” – zabawa z elementem rzutu.
9. „Wiem, jak się bawić zimą” – praca z obrazkiem. Doskonalenie spostrzegawczości wzrokowej. Dostrze-
ganie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu w czasie zabaw zimowych.
10. Zabawy dowolne – wdrażanie do zachowania porządku w najbliższym otoczeniu.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: obrazki dzieci na sankach: dzieci leĝÈce, siedzÈce i stojÈce (z zasobów N.),
woreczki, duĝy pïaski kosz, obrazki z zasobów N. przedstawiajÈce zabawy dzieci na Ăniegu – bezpiecz-
ne i niebezpieczne, rysunki uĂmiechniÚtej i smutnej buzi.
Rodzaj zajęć:
y
mwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 23.
Przebieg dnia:
I
y
Zabawy dowolne – wdraĝanie do zgodnego wspóïdziaïania w zespole.
y
Tak siÚ zachmurzyïo! – sïuchanie wiersza Zofii Dyktor-DÈbrowskiej.
Tak siÚ zachmurzyïo!
Tak siÚ zachmurzyïo,
sïonko siÚ ukryïo.
Pada, pada Ănieĝek biaïy,
dawno go nie byïo.
Choděmy na saneczki,
chïopcy i dzieweczki.
Pojedziemy wszyscy razem
z wysokiej góreczki.
dla każdego
dziecka zestaw
obrazków:
dziewczynka, miś,
lalka
obrazki dzieci
na sankach: dzieci
leżące,
siedzące i stojące
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Przygoda z uśmiechem
|
Trzylatki
|
Część 2
Wychowanie przedszkolne
10
AUTORKI:
Bożena Godzimirska, Joanna Wasilewska
PÚdzimy, pÚdzimy,
nic siÚ nie boimy.
Aĝ tu naraz
bÚc! na Ănieĝek.
Wszyscy juĝ leĝymy!
Rozmowa kierowana pytaniami N.:
– Co padaïo z nieba?
– Kto poszedï na saneczki?
– Z jakiej górki zjeĝdĝaïy dzieci?
– Jak skoñczyïa siÚ ich zabawa?
N. pokazuje obrazki dzieci na sankach: dzieci leĝÈce, siedzÈce i stojÈce. Dzieci wskazujÈ obrazek,
który pokazuje bezpiecznÈ postawÚ na sankach. PróbujÈ wyjaĂniÊ, dlaczego nie moĝna zjeĝdĝaÊ
na sankach w pozycji stojÈcej i leĝÈcej.
y
„Na sankach” – zabawa naĂladowcza.
Dzieci ustawione w parach idÈ powoli (pod górÚ), unoszÈ wysoko kolana (po gïÚbokim Ăniegu),
a potem biegnÈ (saneczki jadÈ z górki). Na koniec dzieci upadajÈ (sanki wywracajÈ siÚ).
y
CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.
II
y
mwiczenia gimnastyczne – zestaw nr 23.
– „Na sankach” – zabawa orientacyjno-porzÈdkowa.
Dzieci ustawione w parach idÈ powoli (pod górÚ), unoszÈ wysoko kolana (po gïÚbokim Ăniegu),
a potem biegnÈ (saneczki jadÈ z górki). Na koniec dzieci upadajÈ (sanki wywracajÈ siÚ).
– „Robimy orzeïka na Ăniegu” – Êwiczenie rÈk i nóg.
W leĝeniu na plecach dzieci wykonujÈ energiczne ruchy rÈk i nóg: od siebie i do siebie.
– „Otrzepujemy siÚ ze Ăniegu” – Êwiczenie duĝych grup miÚĂniowych.
Dzieci naĂladujÈ otrzepywanie ze Ăniegu poszczególnych czÚĂci ciaïa: gïowy, ramion, pleców,
brzucha, nóg, stóp.
– „yĝwiarze” – zabawa.
Wykonywanie swobodnych tanecznych ruchów: do przodu, na boki, piruetów.
– „Przeskocz przez zaspÚ” – skoki.
Dzieci skaczÈ obunóĝ do przodu: skok – odpoczynek.
– „Toczenie Ănieĝnych kul” – Êwiczenie tuïowia.
Dzieci poruszajÈ siÚ do przodu, naĂladujÈc toczenie kul. WykonujÈ na przemian skïony w przód
i wyprosty.
– Maszerowanie po obwodzie koïa z wysokim unoszeniem kolan.
– Zabawy dowolne w ogrodzie – zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeñstwa.
y
„Saneczki” – zabawa ruchowa w ogrodzie.
N. wyznacza teren do Ălizgania siÚ i prosi drugÈ dorosïÈ osobÚ o pomoc. Dzieci stajÈ jedno
za drugim, N. i druga dorosïa osoba chwytajÈ za rÚce pierwsze dziecko, które robi przysiad.
CiÈgnÈ „saneczki” po wyznaczonej wczeĂniej trasie. WracajÈ i ciÈgnÈ po kolei wszystkie dzieci.
y
CzynnoĂci higieniczne – ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem.
III
y
„Celuj woreczkiem” – zabawa z elementem rzutu.
Dzieci stojÈ koïem, kaĝde dziecko trzyma woreczek, w Ărodku stoi kosz. Na hasïo: RzuÊ woreczek!
– dzieci celujÈ i próbujÈ wrzuciÊ woreczek do kosza. ZabawÚ powtarza siÚ kilka razy.
y
„Wiem, jak siÚ bawiÊ zimÈ” – praca z obrazkiem.
Dzieci oglÈdajÈ obrazki przedstawiajÈce bezpieczne i niebezpieczne zabawy zimowe. N. umiesz-
cza obok siebie rysunki uĂmiechniÚtej i smutnej buzi. Pod rysunkiem buzi uĂmiechniÚtej dzieci
ukïadajÈ te obrazki, na których dzieci zachowujÈ siÚ wïaĂciwie, a pod rysunkiem smutnej buzi
– te, na których dzieci zachowujÈ siÚ niewïaĂciwie.
y
Zabawy dowolne – wdraĝanie do zachowania porzÈdku w najbliĝszym otoczeniu.
woreczki, duży
płaski kosz
obrazki przedstawiające
zabawy dzieci
na śniegu – bezpieczne
i niebezpieczne,
rysunki uśmiechniętej
i smutnej buzi
Przygoda z uśmiechem
|
Trzylatki
|
Część 2
Wychowanie przedszkolne
AUTORKA:
Katarzyna Skafiriak
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
11
TYDZIEŃ 23.
ZIMĄ JEST WESOŁO!
Drodzy Rodzice!
¥nieg i zabawa na nim dajÈ dzieciom duĝo radoĂci. Przyjemnie jest bawiÊ siÚ w biaïym puchu, trudniej siÚ pobrudziÊ, a i upa-
dek nie jest tak bolesny. Zabawy na Ăwieĝym powietrzu hartujÈ dziecko, wzmacniajÈ jego odpornoĂÊ. W minionym tygodniu
przedszkolaki rozmawiaïy o zimowych zabawach, dzieliïy siÚ wïasnymi doĂwiadczeniami na ich temat oraz utrwalaïy zasady,
których naleĝy przestrzegaÊ, aby zawsze bawiÊ siÚ bezpiecznie.
Wprowadzamy w Ăwiat wartoĂci:
ja, samodyscyplina...
Uczymy tego, co najwaĝniejsze
y
DoĂwiadczenia emocjonalno-spoïeczne:
– przygotowywanie do ĝycia w grupie spoïecznej przez wdraĝane do zgodnego wspóïdziaïania w zespole;
– ksztaïtowanie nawyku mycia rÈk po zabawie i przed posiïkiem;
– wdraĝanie do zachowania porzÈdku w najbliĝszym otoczeniu;
– zwracanie uwagi na przestrzeganie zasad bezpieczeñstwa;
– poznanie zasad bezpiecznej zabawy na sankach;
– uwraĝliwienie na dostrzeganie sytuacji zagraĝajÈcych bezpieczeñstwu w czasie zabaw zimowych.
y
DoĂwiadczenia sensoryczno-motoryczne i poznawcze:
– doskonalenie umiejÚtnoĂci budowania prostych wypowiedzi zrozumiaïych dla otoczenia, dzielenie siÚ swoimi wraĝenia-
mi i spostrzeĝeniami na temat zabaw na sankach;
– wdraĝanie do uwaĝnego sïuchania i obserwowania;
– rozwijanie pamiÚci i spostrzegawczoĂci wzrokowej;
– Êwiczenie miÚĂni narzÈdów mowy;
– ksztaïtowanie umiejÚtnoĂci dostrzegania i okreĂlania róĝnic w krajobrazie, sposobie ubierania i zabawach latem i zimÈ;
– ksztaïcenie umiejÚtnoĂci wokalnych, pamiÚci i wyobraěni;
– posïugiwanie siÚ nazwami zimowego sprzÚtu sportowego: sanki, narty, ïyĝwy;
– poznawanie zimowych dyscyplin sportowych;
– doskonalenie liczenia, utrwalanie pojÚcia para;
– posïugiwanie siÚ nazwami pór roku oraz dostrzeganie ich nastÚpstwa;
– rozwijanie sprawnoĂci manualnej;
– rozwijanie ciekawoĂci poznawczej i umiejÚtnoĂci konstruowania prostych zabawek;
– rozumienie wyraĝenia jedno za drugim.
Jak wspieraÊ dziecko?
Rozwój fizyczny dziecka w wieku przedszkolnym jest niezmiernie waĝnÈ sprawÈ, dlatego zimowe dni warto spÚdzaÊ z dziec-
kiem na dworze. Zabawy na Ăniegu, bez wÈtpienia, sprawiÈ dzieciom duĝo przyjemnoĂci, a dorosïym – przypomnÈ dzieciñ-
stwo. W co siÚ bawiÊ? MoĝliwoĂci jest bardzo duĝo. Chodzenie po Ăladach, lepienie baïwana, rzucanie Ănieĝkami, orzeïki
na Ăniegu, rysowanie na Ăniegu – to tylko niektóre propozycje. A moĝe uda siÚ stworzyÊ wspólnie jakÈĂ ĂnieĝnÈ rzeěbÚ?
Warto porozmawiaÊ o... ludziach Ăniegu
W Polsce Ănieg mamy przez krótki czas w ciÈgu roku, a sÈ miejsca na Ziemi, w których jest on stale. Warto porozmawiaÊ
z dzieckiem o Inuitach, ludziach, którzy ĝyjÈ w mroěnej krainie przez caïy czas. Dobrze jest poznaÊ ich zwyczaje, zobaczyÊ,
jak mieszkajÈ. Moĝe i wam siÚ uda wspólnie zbudowaÊ igloo?
Warto poczytaÊ...
R.S. Berner, Zima na ulicy CzereĂniowej, Dwie Siostry
T. Kubiak, Idzie zima, Zysk i S-ka
Ch. Tielmann, Maks zimÈ, Media Rodzina