00:00:18:LAMPART
00:02:46:Święta Mario, Matko Boża,|módl się za nami grzesznymi,
00:02:48:teraz i w godzinę śmierci naszej.|Amen.
00:02:51:Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu,
00:02:53:teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.
00:02:58:Tajemnica druga bolesna -|Biczowanie Pana Jezusa.
00:03:03:Ojcze nasz, któryś jest w niebie,|święć się imię Twoje;
00:03:06:przyjdź Królestwo Twoje;|bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi.
00:03:09:Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;|i odpuść nam nasze winy,
00:03:14:jako i my odpuszczamy naszym winowajcom;
00:03:17:i nie wódź nas na pokuszenie,|ale nas zbaw ode Złego. Amen.
00:03:21:Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,|błogosławionaś Ty między niewiastami
00:03:24:i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus.
00:03:26:Święta Maryjo, Matko Boża,|módl się za nami grzesznymi
00:03:30:teraz i w godzinę śmierci naszej.|Amen.
00:04:33:Gdzie idziesz?|Nie wolno ci! Wracaj!
00:05:29:Co to za zamieszanie?
00:05:32:-Co się stało? Mów!|-Jaśnie panie, proszę o wybaczenie...
00:05:36:ale znaleziono w ogrodzie|martwego żołnierza.
00:05:39:Co takiego?
00:05:43:Okropne zamieszki przetaczają się przez kraj.
00:05:47:Dostarczono list od księcia di Malvica.
00:05:51:Mówią, że bardzo pilny.
00:06:01:"Drogi Fabrizio,|przeczytaj straszne wieści w gazecie.
00:06:10:Piemontczycy wylądowali,|jesteśmy zgubieni.
00:06:15:Dziś w nocy wraz z rodziną|poszukam schronienia
00:06:18:na zakotwiczonych tu angielskich okrętach.|Tobie radzę to samo.
00:06:27:Niech Bóg ma w opiece ukochanego króla.|Ściskam." Tchórz!
00:06:35:"11 maja nastąpił atak piracki.
00:06:38:Zbrojny oddział wylądował w Marsali.
00:06:41:Okazało się, że liczy 800 ludzi
00:06:45:dowodzonych przez Garibaldiego.
00:06:50:Bandyci uniknęli starcia|z oddziałami królewskimi
00:06:54:udając się do Castelvetrano,|gdzie nękają spokojnych obywateli
00:06:59:-rabując i niszcząc."|-Garibaldi!
00:07:04:Paolo, musimy przenieść się|do pałacu w Palermo.
00:07:07:-Jeśli dom pozostanie pusty, stracimy go.|-Nie, proszę!
00:07:10:Fabrizio, to zbyt niebezpieczne!
00:07:13:Fabrizio, nie! To wojna!
00:07:17:-Francesco Paolo, wezwij Mimi.|-Tak, ojcze.
00:07:27:Nadeszła rewolucja...
00:07:32:Boże, ma atak!
00:07:41:Krople!
00:07:43:Duszę się!
00:07:46:Concetta, pospiesz się, szybko!
00:07:53:Proszę, madame.|Proszę to wypić, poczuje się pani lepiej.
00:07:57:Mimi! Domenico!
00:08:05:-Mimi już idzie, tato.|-Tato!
00:08:10:-Jaśnie panie, znaleźliśmy martwego...|-Wiem!
00:08:13:Mimi, niech Don Antonio każe|zaprząc gniadosze. No dalej!
00:08:22:-Jadę do Palermo zaraz po obiedzie.|-Tak, Wasza Wysokość.
00:08:28:-Ojcze Pirrone.|-Słucham?
00:08:30:-Pojedzie ksiądz ze mną.|-Ja?
00:08:36:Boże, miej nas w opiece.
00:08:39:Fabrizio!|Na ulicach pełno żołnierzy!
00:08:44:Stello, uspokój się.
00:08:47:Zabawisz dwie godziny|u przyjaciół z Casa Professa.
00:08:50:-Wrócimy o jedenastej.|-Dobrze, Wasza Wysokość.
00:09:06:Obiad zjemy za pół godziny.
00:09:10:Wszyscy.
00:09:30:-Cóż poczniemy?|-Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia,
00:09:33:życie, słodyczy i nadziejo nasza, witaj!
00:09:35:Do Ciebie wołamy wygnańcy Ewy;|do Ciebie wzdychamy jęcząc i płacząc
00:09:39:na tym łez padole.|Przeto, Orędowniczko nasza,
00:09:43:one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć,
00:09:46:a Jezusa błogosławiony owoc żywota|Twojego, po tym wygnaniu nam okaż.
00:09:50:O łaskawa, o litościwa,|o słodka Panno Maryjo!
00:09:54:Smród tych świń trwa nawet po śmierci.
00:09:58:-Salvatore, poinformowałeś garnizon?|-Tak.
00:10:02:Jaśnie panie, już zgłosiliśmy|w garnizonie, żeby go zabrali.
00:10:24:Okrutne czasy, Wasza Wysokość.
00:10:35:Widać ogniska w górach!
00:10:41:-To obozowiska buntowników.|-Widzę, proszę księdza.
00:10:55:Czy Wasza Wysokość nie|martwi się o Don Tancrediego?
00:11:02:Don Tancredi powinien unikać|złego i niebezpiecznego towarzystwa.
00:11:09:-To nie wina Tancrediego, tylko czasów!|-Tak, zgadzam się.
00:11:14:Obecnie młodzieniec z dobrego domu
00:11:16:nie może nawet zagrać w karty|bez wpadnięcia w nieodpowiednie towarzystwo.
00:11:20:-Tak, rozumiem.|-Więc przestań, ojcze.
00:11:25:-Mimo wszystko, odrobina ostrożności...|-Dość.
00:11:32:Stać!|Sierżancie!
00:11:36:Rogatka Villa Airoldi!
00:11:38:-Dobry wieczór, Wasza Wysokość.|-Dobry wieczór. -Proszę o wybaczenie.
00:11:42:Przepuśćcie ich.|To Jego Wysokość Książę Salina.
00:11:46:-Dobrej nocy, Wasza Wysokość.|-Dobrej nocy.
00:11:49:Przepuścić ich!
00:12:00:Ten kraj byłby wspaniały,|gdyby tylko...
00:12:03:...Nie było tu tylu jezuitów.
00:12:18:Przyjadę po księdza za dwie godziny.|I... przyjemnych modłów.
00:12:23:Ruszaj!
00:12:49:-Dokąd pójdziemy?|-Do gospody przy porcie.
00:12:58:Dobry wieczór przystojnemu panu!
00:13:01:-Melina, on nie dla ciebie.|-Pilnuj własnego nosa.
00:13:10:Książątko...
00:13:43:-Witaj, wuju.|-Tancredi!
00:13:48:-Coś ty wyrabiał wczorajszej nocy?|-W nocy?
00:13:51:Zupełnie nic.|Byłem z przyjaciółmi.
00:13:54:Wesoła noc.
00:13:57:Niektórzy nieźle się zabawili|w Palermo.
00:14:02:-Kto taki?|-Ty, wuju.
00:14:07:Widziałem cię na własne oczy|przy Villa Airoldi
00:14:09:kiedy rozmawiałeś|z sierżantem przy rogatkach.
00:14:13:Jesteś na to za stary!|I to w towarzystwie wielebnego!
00:14:18:-Te libertyńskie nawyki!|-No cóż, to prawda.
00:14:27:Mimi?
00:14:42:Dlaczego jesteś tak ubrany?|Co się dzieje?
00:14:46:-Poranny bal maskowy?|-Wyjeżdżam za godzinę.
00:14:50:-Przyszedłem się pożegnać.|-Dlaczego?
00:14:54:Gdzie jedziesz?|Nie chodzi chyba o pojedynek?
00:14:57:Tak, i to wielki: pojedynek|z królem, z "Franceschiello".
00:15:02:Jadę w góry, do Ficuzzy.
00:15:05:Wydarzą się wielkie rzeczy,|a ja chcę być przy tym.
00:15:09:-Zresztą oni i tak by po mnie przyszli.|-Zwariowałeś?
00:15:13:To ludzie mafii!|Oszuści!
00:15:18:-Dziedzic Falconerich ma stać przy królu!|-Oczywiście!
00:15:25:Ale przy jakim?|Sam nieraz mówiłeś:
00:15:28:"Gdyby żył król Ferdinando!"
00:15:31:Ale Franceschiello...|Nie, drogi wuju, nie ma mowy.
00:15:35:Uważasz, że Piemontczyk będzie lepszy?
00:15:38:Będzie miał akcent turyński|zamiast neapolitańskiego i tyle!
00:15:41:A republika Don Peppino Mazziniego?
00:15:45:Uwierz mi wuju, tylko my możemy|zapobiec ustanowieniu republiki.
00:15:52:By wszystko pozostało tak, jak jest,|wszystko musi się zmienić.
00:15:57:Czy mnie rozumiesz?
00:16:03:Do zobaczenia wkrótce.|Wrócę pod trójkolorowym sztandarem!
00:16:07:Trójkolorowy!
00:16:10:Wszyscy o nim mówicie!
00:16:14:Czy on może się równać|z białym sztandarem ze złotą lilią?
00:16:17:-Czego oczekujecie od tych niedopasowanych kolorów?|-Zaczekaj.
00:16:20:-A zobaczysz, że mam rację.|-Marzyciel!
00:16:24:Żegnaj, wuju.
00:16:31:Żegnaj.
00:16:35:Do zobaczenia wkrótce!
00:16:48:-Do zobaczenia, Rosalio.|-Au revoir, Tancredi.
00:16:53:-Carolino.|-Do widzenia.
00:17:21:Tancredi!
00:17:23:Zaczekaj.
00:17:27:Wuju...
00:17:32:Co robisz?|Chyba nie wspierasz rewolucji?
00:17:36:Bardzo ci dziękuję, wuju.
00:17:40:Do zobaczenia!|Uściskaj ode mnie ciotkę!
00:17:55:Concetto, nie.|Szybko wrócę.
00:18:03:Do prędkiego zobaczenia, Concettino.
00:18:09:W drogę.
00:18:47:-Dzień dobry, Wasza Wysokość.|-Dzień dobry, proszę księdza.
00:18:51:-Wasza Wysokość chce się wyspowiadać?|-Dziś nie sobota.
00:19:03:Wasza Wysokość powinien mnie posłuchać|i wyspowiadać się.
00:19:10:Jak widać nie ma potrzeby,|bo ksiądz już wszystko wie.
00:19:20:-Spowiedź nie jest po prostu wyznaniem grzechów.|-Wiem.
00:19:25:-Trzeba też za nie żałować.|-Wiem!
00:19:29:Czego ksiądz chce?|Jestem mężczyzną pełnym temperamentu.
00:19:32:Nie wystarczy mi kobieta,|która musi się przeżegnać zanim mnie obejmie!
00:19:38:A po wszystkim mówi tylko|"Jezus Maria"!
00:19:42:Urodziła mi siedmioro dzieci.
00:19:44:I wie ksiądz co?|Nigdy nie widziałem jej pępka!
00:19:51:Czy to w porządku, pytam się księdza?
00:19:54:To ona grzeszy.
00:20:00:Wasza Wysokość...
00:20:03:Może byłem zbyt surowy.
00:20:07:Proszę o wybaczenie.
00:20:13:Ale proszę mnie posłuchać|i wyspowiadać się.
00:20:17:Ani mi to w głowie.
00:20:21:Przynajmniej nie dziś.
00:20:25:Dzisiaj dokonałem pewnych|politycznych odkryć.
00:20:29:Wie ksiądz co się dzieje w naszym kraju?|Zupełnie nic.
00:20:34:Tylko niezauważalne przesunięcia|na drabinie społecznej.
00:20:38:Klasa średnia nie chce nas zniszczyć,
00:20:41:ale zająć nasze miejsce,|i to łagodnie,
00:20:45:może nawet zasilając|nasze kieszenie paroma tysiącami.
00:20:49:A potem wszystko pozostanie jak było.
00:20:53:W naszym kraju wszystko kończy się ugodą.
00:20:57:Jednym słowem chce pan|dogadać się z liberałami.
00:21:01:Mówiąc wprost, masonami.
00:21:04:Naszym kosztem, kosztem Kościoła.
00:21:07:To oczywiste, że nasze dobra,|należące przecież do biednych,
00:21:11:zostaną zagrabione|i rozdzielone pomiędzy prowodyrów.
00:21:16:Co się stanie z tłumami biedaków,|których Kościół karmi i prowadzi?
00:21:22:Jak zaspokoić zdesperowaną ciżbę?|Skończy się na tym,
00:21:25:że rozda się im|wasze ziemie kawałek po kawałku!
00:21:36:Pan uzdrowił ślepca,
00:21:39:ale co się stanie z tymi,|których dusza jest ślepa?
00:21:48:Nie jesteśmy zaślepieni.
00:21:53:Jesteśmy ludźmi żyjącymi|w zmieniającym się świecie.
00:21:58:Cóż mamy zrobić?
00:22:01:Kościołowi przyobiecana jest|nieśmiertelność.
00:22:05:Naszej klasie nikt nic nie obiecał.
00:22:07:Dla nas wieczność znaczy sto lat.
00:22:13:Nie mamy obowiązku wybiegać dalej|niż widzą nasze oczy.
00:22:17:Kościół musi, bo ma trwać wiecznie.
00:22:22:To jest jego pociechą w zagrożeniu.
00:22:25:Czy ksiądz uważa,|że gdyby Kościół miał szansę
00:22:29:ocalić nas poświęcając siebie,|zrobiłby to?
00:22:35:Nie, i byłoby to słuszne.
00:22:49:Wasza Wysokość będzie miał|dwa grzechy do wyznania w sobotę:
00:22:52:wczorajszy cielesny i dzisiejszy duchowy.|Proszę pamiętać.
00:22:58:Proszę spojrzeć na to piękno.
00:23:02:Wiktor Emanuel nie pozbawi nas
00:23:05:tych cudów, którymi co dzień się napawamy.
00:24:37:Puśćcie go!
00:24:46:Dalej, prędko!
00:24:52:Cel! Pal!
00:25:00:Uciekać, nędznice!
00:25:09:Łapać go! Zdrajca!
00:25:24:Tu jest!
00:25:38:-Puszczajcie, jestem niewinny!|-Nie! Zdrajca!
00:25:45:Powiesić go!
00:25:50:Jestem niewinny!
00:25:53:-Morderca!|-Ratunku! Puśćcie mnie!
00:25:57:-Powiesić!|-Tchórz!
00:26:42:Naprzód!
00:26:49:Czysto! Dalej!
00:27:12:Pod ścianę!|Za mną!
00:27:23:Tędy!
00:27:27:-Ratujcie!|-Są tu garybaldczycy!
00:27:31:-Ratuj!|-Tutaj!
00:27:37:To morderca! |Weźmy prawo we własne ręce!
00:27:41:-To tchórz!|-Ostrożnie!
00:27:45:Za mną!
00:27:52:-Kawaleria!|-Jeszcze nie strzelać! Czekać!
00:27:57:Ognia!
00:28:07:Ognia!
00:28:12:Naprzód!
00:28:22:Pierwszy pluton naprzód marsz!
00:28:25:-Drugi pluton naprzód marsz!|-Padnij!
00:28:29:Cel! Pal!
00:29:17:-Wody!|-Lekarza!
00:29:30:-Dobra kobieto, podejdź tu!|-Czego chcecie?
00:29:35:-Co się stało?|-Uciekli!
00:29:38:-Pewnie już są przy porcie!|-Naprzód!
00:30:11:Jezusie, Maryjo, ratuj!
00:30:51:Jak ksiądz uważa?
00:30:56:Czy w tych wspaniałych nowych|czasach lata będą mniej upalne?
00:31:01:Cóż... nie...
00:31:08:Rząd...
00:32:32:Hej! Z drogi! Usunąć się!
00:32:35:-Stop! Nikt nie przejedzie!|-Ruszaj!
00:32:38:-Stój!|-Dlaczego?
00:32:40:-Drogi są zamknięte.|-Mamy przepustkę.
00:32:42:To bez znaczenia, droga do Bisaquino|jest zamknięta!
00:32:45:-Zatrzymać powozy!|-Stać!
00:32:51:-Przykro mi, nikt nie może przejechać.|-Zatrzymaj ich.
00:32:57:Proszę mi pokazać przepustkę.
00:33:04:-Podobno jest nieważna.|-To nie tak.
00:33:08:Według nowych rozkazów|przepustki zostały zawieszone.
00:33:13:Myślicie, że jedziemy dla przyjemności?
00:33:15:Jeśli każę się cofnąć,|to macie się cofnąć.
00:33:18:Z drogi, przepuśćcie powozy!
00:33:20:Stój! Dokąd to?
00:33:23:Nikt nie przejedzie!
00:33:25:Jestem kapitan Falconeri,|walczyłem w Palermo po waszej stronie!
00:33:29:-Otrzymałem rozkaz, co na to poradzę?|-Ja też wydaję rozkaz!
00:33:32:-Usunąć się z drogi!|-Dobrze, panie, tak będzie!
00:33:36:Dalej, przesuńcie to,|oczyśćcie drogę.
00:34:40:Skoro żyje ksiądz pośród arystokracji,|proszę powiedzieć:
00:34:44:co państwo sądzą o tej wojnie?
00:34:48:Co myśli książę Salina,|taki gwałtowny i dumny?
00:34:56:Państwo, jak ich zwiecie,|niełatwo zrozumieć.
00:35:02:Żyją we własnym świecie,|nie stworzonym przez Boga,
00:35:08:ale przez samych siebie, przez wieki
00:35:11:bolesnych i radosnych doświadczeń.
00:35:15:Cieszą ich i martwią rzeczy,|które są dla nas niczym,
00:35:22:ale są najważniejsze dla nich.
00:35:26:Nie mówię, że są źli,|wręcz przeciwnie.
00:35:30:Są po prostu... inni.
00:35:34:Nie dbają o sprawy,|które nas najbardziej obchodzą,
00:35:39:lecz lękają się rzeczy|dla nas nieistotnych.
00:35:42:Na przykład książę Salina.
00:35:44:Nie zniósłby utraty
00:35:47:swojej posiadłości w Donnafugacie,|gdzie się teraz udajemy.
00:35:51:Ale jeśli spytacie|co sądzi o rewolucji,
00:35:58:odpowie, że nie było żadnej rewolucji,
00:36:01:-że wszystko pozostanie po staremu.|-Mam nadzieję, że nie!
00:36:06:Dobrze... Lepiej poczytajmy brewiarz.
00:36:13:Spójrzmy... Psalm 44.
00:36:19:"Z mego serca tryska piękne słowo:
00:36:22:utwór mój głoszę dla króla;|mój język jest jak rylec biegłego pisarza.
00:36:27:Tyś najpiękniejszy z synów ludzkich,|wdzięk rozlał się
00:36:31:na twoich wargach:|przeto pobłogosławił tobie Bóg na wieki.
00:36:39:Bohaterze, przypasz do biodra swój miecz,
00:36:42:swą chlubę i ozdobę."
00:37:44:Szybciej!
00:37:52:Ułóż ładnie! Ty weź butelki,|a ty kieliszki!
00:38:07:Szybciej, państwo nadchodzą!
00:38:12:Co pan rozkaże, a może będzie lepiej.
00:38:18:Tak się cieszę, że pan wrócił,|Wasza Wysokość.
00:38:22:-Teraz trochę wypoczniemy.|-Oczywiście.
00:38:24:-Zasiądziecie pod tymi drzewami.|-Potem pojedziemy do Donnafugata.
00:38:28:-Żołnierze tędy przechodzili?|-Oczywiście.
00:38:31:-Czy wyrządzili jakieś szkody?|-Tak...
00:38:33:-Tu jest gorzej niż w Algierii!|-To nie Algieria, moja droga!
00:38:45:-Jak dobrze! Chcesz się odświeżyć?|-Tak.
00:38:51:Przyłóż do skroni i do czoła.
00:38:57:Jaka chłodna!
00:39:02:Jak przyjemnie.
00:39:05:-Czujesz się lepiej?|-O, tak!
00:39:08:Dołączmy do reszty,|bo nie zostanie nic do jedzenia!
00:39:23:Mogę ją dostać z powrotem?
00:39:29:Chodźmy.
00:39:34:Jesteś głodna?
00:39:55:-Ojcze Pirrone, to dla ciebie.|-Mięso jest przepyszne!
00:39:58:Wszyscy mówili:|"Jego Wysokość nie zdoła opuścić Palermo.
00:40:03:Trudno oczekiwać,|żeby podróżował w takich czasach.
00:40:06:Kto wie, co stało się|z księciem i jego rodziną!"
00:40:11:Ale wszyscy są cali i zdrowi,|dzięki Bogu.
00:40:17:Oczywiście, co nam się miało stać?
00:40:20:Wszystko poszło gładko.
00:40:24:/Kilka dni po przybyciu Garibaldiego|/do Palermo
00:40:28:/Tancredi przyprowadził do domu|/miłego toskańskiego generała,
00:40:31:/który chciał obejrzeć freski w willi.
00:40:34:/Bardzo pomógł w uzyskaniu|/przepustki do Donnafugaty.
00:40:40:Ja i moja rodzina cieszymy się,|mogąc pana gościć, generale.
00:40:44:Dziękuję, Wasza Wysokość.
00:40:55:Nazwał cię "Waszą Wysokością".
00:40:58:To jego pierwsze nieposłuszeństwo|wobec Garibaldiego.
00:41:02:-Concetta!|-Witaj z powrotem.
00:41:10:Generale, siostrzeniec mówił,|że chce pan obejrzeć freski.
00:41:14:Z wielką przyjemnością.
00:41:16:Wkrótce się ściemni,|więc zróbmy to teraz.
00:41:20:W środku Jowisz Gromowładny,|Junona, Mars, Wenus i Merkury.
00:41:26:Z tej strony,|Tetyda w orszaku trytonów i driad
00:41:30:i Apollo otoczony chmurami.
00:41:33:Wszyscy głoszą chwałę domu Salina.
00:41:53:-Chcesz cukierka?|-Tak, dokładnie takie jakie lubię!
00:41:58:Dlatego je wziąłem!
00:42:17:Jaki blady...
00:42:19:-Czy rana na pewno jest niegroźna?|-Słucham?
00:42:32:Cóż, awans jest wart rany.
00:42:38:"Odnalazłem dawne miejsca,
00:42:49:ale nie mogę odnaleźć dawnych dni..."
00:43:08:Nadjeżdżają powozy!
00:44:24:Jestem rad mogąc powitać|Wasze Książęce Mości.
00:44:27:-Don Onofrio, jak się masz?|-Doskonale, Wasza Wysokość.
00:44:30:Pałac jest w takim stanie|w jakim go jaśnie pan opuścił.
00:44:34:-Znakomicie, Don Onofrio.|-Nareszcie!
00:44:38:Rosalie, jaka ubrudzona...|Ty też, biedne maleństwa, chodźcie.
00:44:44:Doskonale, Don Onofrio.
00:44:57:To zaszczyt uścisnąć dłoń|żołnierzowi rannemu w Palermo!
00:45:01:Zrobiono mnie kapitanem|tylko z powodu draśnięcia w oko.
00:45:07:Wiem, że wiele pan zdziałał|dla sprawy, Don Calogero!
00:45:10:-Crispi dobrze się o panu wyrażał.|-Bardzo dziękuję.
00:45:17:-Don Ciccio!|-Witaj w domu, Wasza Wysokość.
00:45:20:Kochana Teresino, miło cię znowu widzieć.
00:45:25:I ciebie też, oczywiście.|Jakie nowiny?
00:45:29:Nowiny?
00:45:31:-Nie wiem, Wasza Wysokość... Czy mogę...|-Idź.
00:48:56:-Pamiętaj o zaproszeniach na dzisiejszy obiad.|-Tak.
00:49:00:-Zaproś też żony.|-Dlaczego?
00:49:03:Tak będzie lepiej.
00:49:06:Zaproś Don Calogero z żoną,|notariusza z żoną,
00:49:12:i Don Ciccio Tumeo,|który, dzięki Bogu, nie ma żony.
00:49:15:-A resztę po obiedzie.|-Tak.
00:50:22:-Co takiego?|-To ja, Mimi.
00:50:27:-Ojciec Pirrone...|-Co z nim?
00:50:29:Chce natychmiast widzieć się|z jaśnie panem.
00:50:34:Dobrze, wpuść go.
00:50:42:Mogę wejść, Wasza Wysokość?|Przepraszam, nie wiedziałem...
00:50:45:Niech się ksiądz nie wygłupia.
00:50:48:Ludzie obnażają przed księdzem dusze,|a ciało jest bardziej niewinne.
00:50:52:-Proszę mi podać ręcznik.|-Słucham? -Ręcznik!
00:50:55:Tak, już.
00:51:05:Szybciej!
00:51:14:-Mocniej, proszę księdza!|-Tak, Wasza Wysokość.
00:51:19:Proszę posłuchać mojej rady|i wykąpać się od czasu do czasu.
00:51:25:Niech ksiądz siada.
00:51:30:Proszę mi wyjaśnić po co ten pośpiech?
00:51:38:Powierzono mi bardzo delikatną misję.
00:51:42:Osoba bardzo panu droga|otwarła przede mną swoje serce
00:51:45:i prosiła, żebym panu powiedział,
00:51:48:może błędnie przekonana|o moim wpływie na Waszą Wysokość...
00:51:52:-Można jaśniej?|-Naturalnie... Rzecz w tym...
00:51:55:-Dalej! Kto to? Księżna?|-Ależ skąd!
00:52:00:Księżna jest zdrożona i wypoczywa.
00:52:03:Mówię o pannie Concetcie.
00:52:08:Jest zakochana.
00:52:10:Panna Concetta?|Jak...?
00:52:14:Bzdury!
00:52:21:Przykro mi, jeśli pana wzburzyłem,|nie sądziłem...
00:52:25:Widzi ksiądz, człowiek czuje się|wciąż młody, nawet mając 45 lat.
00:52:31:Ale kiedy widzi, że dzieci są|już w takim wieku, żeby się zakochać,
00:52:35:myśl o starości|zaczyna sama się narzucać.
00:52:40:Wasza Wysokość...
00:52:43:nawet nie spyta...|o chłopca, którego panna Concetta...
00:52:49:Nie ma potrzeby.
00:52:56:Głupia, dlaczego sama mi nie powiedziała?
00:53:01:Co powinienem rzec?
00:53:06:Życzenie założenia|chrześcijańskiej rodziny
00:53:10:Kościół bardzo pochwala,
00:53:12:a odkąd Pan przybył do Kany...
00:53:14:Nie zbaczajmy z tematu!
00:53:16:Mówię o jednym weselu w szczególności,
00:53:19:nie o weselu w Kanie,|ani o weselach w ogólności!
00:53:24:Czy Don Tancredi już się oświadczył?|Kiedy?
00:53:27:Nie sądzę, żeby już oświadczył się wprost.
00:53:31:Ale panna Concetta nie ma wątpliwości.
00:53:35:Jego troska, spojrzenia, słowa...
00:53:38:Księżniczka jest pewna jego miłości
00:53:41:i czuje, że wkrótce się oświadczy.
00:53:44:Nie ma się czym przejmować.|Jeszcze nic nam nie grozi.
00:53:49:To fantazje romantycznej,|nieśmiałej dziewczyny.
00:53:52:-Dlaczego miałoby nam coś grozić?|-Czy ksiądz ją sobie wyobraża
00:53:58:jako ambasadorową|w Wiedniu czy Petersburgu?
00:54:02:Kocham Concettę.|Jest taka cicha i uległa.
00:54:07:Ale Tancrediego czeka wielka przyszłość.
00:54:11:Więc jak Concetta,|taka cnotliwa i spokojna,
00:54:17:miałaby pomóc mężowi osiągnąć coś|w tym nowym społeczeństwie?
00:54:22:Tancredi potrzebuje pieniędzy.
00:54:26:Concetta naturalnie otrzyma posag.
00:54:28:Ale dobra rodzinne trzeba podzielić|na siedem części!
00:54:35:Tancredi potrzebuje znacznie więcej.
00:54:40:Na przykład którejś z panien Sutera.
00:54:43:Tak, wiem, wiem!|Są szkaradne, biedactwa.
00:54:47:-Ale jakie bogate!|-Tak, ale co z...
00:54:50:Czym? Miłością?
00:54:53:Tak, miłość!|Porusza niebo i ziemię przez rok,
00:54:57:a co przez następne trzydzieści?|Wiem czym jest miłość.
00:55:05:W co jaśnie pan chce się|ubrać do obiadu?
00:55:10:Powie ksiądz Concetcie,|że się nie gniewam,
00:55:14:ale porozmawiamy,|kiedy nie będzie to tylko fantazja.
00:55:18:Co ubiorę? Jakiś frak.
00:55:31:-Au revoir, ojcze.|-Wasza Wysokość...
00:55:55:Tato! Don Calogero idzie ubrany we frak!
00:56:01:Frak!
00:56:08:Wuju, te wieści bardziej cię poruszyły|niż lądowanie w Marsali.
00:56:12:Don Calogero we fraku oznacza,|że rewolucja tu dotarła.
00:56:29:Tak, to frak, ale...|tylko spójrzcie!
00:56:34:A buty...
00:56:36:-Dobry wieczór, Don Calogero.|-Dobry wieczór, książę.
00:56:40:-Moja żona źle się czuje.|-Bardzo mi przykro. -Dziękuję.
00:56:45:Mam nadzieję, że Wasza Wysokość zezwoli,|żeby zastąpiła ją moja córka Angelica.
00:56:52:Oczywiście. Proszę.
00:56:57:Przez cały miesiąc gada tylko o tym
00:56:59:jakby chciała was zobaczyć teraz,|kiedy dorosła.
00:57:04:Pamiętam ją jako dziecko.|Była taka śliczna!
00:57:08:Z przyjemnością ją znowu zobaczymy.
00:57:15:-Dobry wieczór, Don Calogero.|-Dobry wieczór, panienko.
00:57:27:Moja córka zaraz tu będzie.|Nie była jeszcze gotowa.
00:57:31:Nasz dom jest dwa kroki stąd.
00:57:34:-Zaczekamy na nią, Don Calogero.|-Żona źle się czuje. -Przykro mi.
00:57:39:Jak mówiłem,|kościół jest w kiepskim stanie.
00:57:44:-Myślałem, że w zeszłym roku był remontowany.|-Tak!
00:57:47:Ale krokwie są uszkodzone...
00:58:25:-Moja droga.|-Proszę o wybaczenie.
00:58:37:Droga Angeliko.
00:58:40:Wieki cię nie widziałam.
00:58:42:Bardzo się zmieniłaś.|Nie na gorsze.
00:58:50:Jesteśmy szczęśliwi, panno Angeliko,
00:58:53:mogąc powitać tak piękny kwiat|pod naszym dachem. Mam nadzieję...
00:58:58:Mam nadzieję, że częściej będziemy|panią tu widywać.
00:59:01:Dziękuję.
00:59:02:Okazuje mi pan taką samą dobroć,
00:59:05:jaką zawsze okazywał pan mojemu ojcu.
00:59:16:Jak się pani miewa, panno Concetto?
00:59:18:Nie bądź taka formalna,|znamy się od dziecka, Angeliko.
00:59:24:-Dobry wieczór, ojcze.|-Dobry wieczór, kochanie.
00:59:33:Hrabio, przedstawiam moją córkę Angelikę.
00:59:45:Obiad podano.
01:00:17:Tak się to powinno robić!|Zgodnie z tradycją!
01:00:24:Ładnie pachnie.
01:00:29:-Czy podróż była męcząca?|-Niezbyt.
01:00:32:-Jeszcze pana nie obsłużono, przepraszam.|-Nie szkodzi.
01:00:37:-Śliczna, prawda?|-Tak, Concetta.
01:00:40:Dom, który wybuduję koło wioski,
01:00:44:będzie prosty, ale...
01:00:48:bardzo wygodny!
01:00:52:Jesteśmy bardzo głodni.|Gdybyśmy zaczęli od zupy...
01:01:02:Dni niezapomniane...
01:01:04:Hasło przekazywane z ust do ust,|broń i zbrojni.
01:01:08:Teraz generał wie, że kiedy|Sycylijczycy zdecydują się ruszyć,
01:01:12:to już nie ustają.
01:01:16:A pan? Dlaczego został pan|garybaldczykiem?
01:01:20:"Jeśli nie gardzisz Garibaldim|jako towarzyszem broni,
01:01:23:on marzy tylko o tym,|by walczyć w twojej sprawie."
01:01:25:Tak powiedział sam Garibaldi.
01:01:27:Zresztą nie miałem pojęcia,|że będzie tak ciężko!
01:01:30:Nigdy w życiu tak dużo|nie maszerowałem!
01:01:33:-Nocny marsz do Gibilrossy...|-Czy poznał pan Bixia?
01:01:37:Bixio? To taki uparciuch!|Oni wszyscy są uparci i pełni przesady!
01:01:42:Widziałem kłótnię pomiędzy|Bixiem i La Masą...
01:01:46:A zajęcie Porta Termini?|To też widziałem.
01:02:29:Proszę mi wierzyć, miałem dużo zabawy!
01:02:32:Zwłaszcza w noc 28 maja.
01:02:35:Generał chciał mieć punkt|obserwacyjny w klasztorze Origlione.
01:02:39:Puka i puka.|Potem klnie, ale nikt nie otwiera.
01:02:43:To był zakon sióstr klauzurowych!
01:02:50:Skoro o tym mowa,|jutro jedziemy do klasztoru Santo Spirito
01:02:54:pomodlić się przy grobie|błogosławionej Corbery.
01:02:58:Dobre siostry już wiedzą|o wizycie Waszych Wysokości.
01:03:05:Przygotowują się do niej.
01:03:10:Zawsze jedziemy tam w dzień|po naszym przybyciu tutaj.
01:03:22:I co się potem stało?
01:03:28:Już pani mówię.
01:03:30:Z Tassonim, Aldrighettim|i kilkoma innymi chcemy wyważyć drzwi.
01:03:36:Bez skutku. Więc biegniemy|po belkę ze zniszczonego domu
01:03:41:i w końcu udaje nam się wedrzeć.
01:03:46:Wchodzimy i nikogo nie znajdujemy.
01:03:49:Nagle słychać krzyki z jakiegoś kąta.
01:03:53:Siostry ukryły się w kaplicy,|przy ołtarzu!
01:03:59:Kto wie dlaczego tak bały się|kilku wyczerpanych młodzików!
01:04:08:To było zabawne,|bo były takie stare i brzydkie,
01:04:11:w czarnych welonach,|z szeroko otwartymi oczyma,
01:04:15:wszystkie oczekujące...|męczeństwa!
01:04:18:Wyły jak suki.
01:04:25:A Tassoni krzyczy:|"Nie ma mowy siostrzyczki, nie mamy czasu.
01:04:29:Wrócimy, kiedy będziecie miały|jakieś nowicjuszki!"
01:04:34:Wszyscy pękaliśmy ze śmiechu.
01:04:37:Opuściliśmy je i otworzyliśmy|z dachu ogień do wojsk królewskich.
01:04:41:Dziesięć minut później|zostałem ranny.
01:04:43:Musieliście się wszyscy dobrze bawić.|Żałuję, że mnie tam nie było.
01:04:47:Gdyby pani tam była,
01:04:50:nie byłoby potrzeby|czekać na nowicjuszki!
01:05:32:Tancredi! Takie rzeczy mówi się|księdzu na spowiedzi!
01:05:36:Nie opowiada się ich przy damach!
01:05:39:Przynajmniej nie w mojej obecności.
01:07:09:Tak, ma rację i pomogę mu.
01:07:20:Ale trudno zaprzeczyć,|że się degraduje.
01:07:27:Piękna Gigogino!
01:07:46:-Mając lat piętnaście zakochałem się!|-Postąp ku mnie,
01:07:55:Rozkoszy mego serca!
01:08:01:-Mając lat szesnaście ożeniłem się.|-Postąp ku mnie,
01:08:11:Rozkoszy mego serca!
01:08:16:-Kiedy miałem lat siedemnaście rozstaliśmy się!|-Postąp ku mnie,
01:08:26:Rozkoszy mego serca!
01:08:31:Niech żyją Włochy!
01:08:38:Niech żyją zjednoczone Włochy!
01:09:00:Dlaczego ksiądz jest smutny|jak na pogrzebie?
01:09:05:-Nie znoszę tego wiatru.|-Powinien ksiądz dziękować Bogu.
01:09:10:Gdyby nie wiatr, powietrze by cuchnęło.
01:09:37:Stać w kolejce!|Kto wszedł wcześniej, wcześniej głosuje!
01:09:50:Cavour z Donnafugaty.
01:09:56:Wasza Wysokość, to dla mnie|wielki zaszczyt, ponieważ...
01:10:10:Don Onofrio.
01:10:13:Rotolo Onofrio.
01:10:18:-Ksiądz głosował?|-Nie, on nie jest tu zameldowany.
01:10:24:Przerwa na parę minut.
01:10:27:Czy zechcą państwo napić się czegoś?
01:10:35:Beppina! Poczęstunek!
01:10:39:Proszę usiąść.
01:10:54:Napiję się białego,|jest łagodniejsze.
01:10:58:Spóźniony hołd dla flagi Burbonów.
01:11:02:Nie mogę dziś pić,|źle się czuję.
01:11:05:-Problemy z żołądkiem.|-Dziś to nie powinno przeszkodzić!
01:11:12:Nigdy nie piję, dziękuję.
01:11:18:Don Calogero, przyjmuję ten trunek|z wdzięcznością.
01:11:22:Dziękuję, książę.
01:11:28:Powiedziałbym kilka słów, ale...
01:11:33:w wielkiej radości brakuje słów!
01:12:04:Z największą radością...
01:12:12:Mam ogromny zaszczyt|ogłosić wyniki plebiscytu
01:12:18:w naszej gminie Donnafugata.
01:12:31:22 października 1860,|w Donnafugacie, o szóstej wieczór,
01:12:39:zebrał się komitet wyborczy|by policzyć wyniki głosowania.
01:12:50:Sycylijczycy pragną|zjednoczonych i niepodległych Włoch
01:12:56:i Wiktora Emanuela|jako konstytucyjnego króla.
01:13:19:Policzywszy głosy...
01:13:36:Policzywszy głosy|otrzymaliśmy następujący wynik:
01:13:47:liczba zarejestrowanych wyborców: 515,
01:13:52:liczba głosujących: 512,
01:13:56:głosów za: 512,
01:14:03:głosów przeciw: zero!
01:15:48:Don Ciccio, jak pan głosował 21-ego?
01:15:58:Czego się obawiasz?|Jesteśmy tylko my, psy i wiatr.
01:16:03:Proszę mi wybaczyć,|ale to pytanie nie ma sensu.
01:16:07:Dobrze pan wie,|że w Donnafugacie wszyscy głosowali za.
01:16:11:Mówią nawet, że pan sam to poparł.
01:16:15:Prawda.
01:16:18:Więc głosowałeś za?
01:16:33:Nie, Wasza Wysokość, przeciw.
01:16:37:I zrobiłbym to jeszcze sto razy!
01:16:40:Dobrze wiem, co pan mówił|o konieczności, jedności i sposobności.
01:16:48:Może miał pan rację,|nie rozumiem się na polityce.
01:16:53:Ale Ciccio Tomeo jest szlachcicem.
01:16:58:Wiem, że jestem biedny i żałosny,|w tych starych spodniach,
01:17:04:ale nie zapomnę kto mi pomógł!
01:17:08:Wasza Wysokość dobrze wie:|królowa hiszpańska Izabella,
01:17:14:wtedy diuszesa Kalabrii,|opłaciła moją naukę.
01:17:18:Jej zawdzięczam to kim jestem:|organistą,
01:17:23:zaszczycanym łaskawością|Waszej Wysokości.
01:17:30:W czasach niedostatku,|kiedy moja matka prosiła u dworu,
01:17:35:zawsze dostawaliśmy o co prosiliśmy.
01:17:40:Jeśli wszyscy ci królowie|i królowe patrzą na nas z góry,
01:17:45:co sobie pomyślą?
01:17:48:Że syn Leonarda Tumeo ich zdradził? Nie!
01:17:53:Nie, Wasza Wysokość!|Ale przynajmniej w niebie znają prawdę.
01:17:59:Proszę się uspokoić.
01:18:04:Podziwiam twoje oddanie i wierność.
01:18:07:Ale musisz zrozumieć,
01:18:09:że ludzi ogarnął entuzjazm|po zwycięstwach Garibaldiego.
01:18:14:Plebiscyt był jedynym sposobem|na zapobieżenie anarchii!
01:18:18:Dla nas to po prostu mniejsze zło.
01:18:22:Sabaudczyk to bądź co bądź król.
01:18:28:Wiem, że ludzie, których|kochasz i szanujesz
01:18:33:dużo na tym stracili,|ale wciąż żyją i są zdrowi.
01:18:43:Coś musiało się zmienić,|żeby wszystko pozostało jak było.
01:18:51:Rewolucja się skończyła.
01:18:54:Miejmy nadzieję, że nowo narodzone|Włochy będą żyły i prosperowały.
01:18:59:A jednak ja głosowałem przeciw!
01:19:02:Te świnie z ratusza|połknęły mój głos,
01:19:05:przeżuły i wysrały|dla własnej korzyści.
01:19:09:Powiedziałem "czarne",|a oni zmienili to na "białe".
01:19:13:Byłem "wiernym poddanym",
01:19:16:a przez nich nazywam się|teraz "parszywym burbonistą"!
01:19:19:Teraz każdy jest Sabaudczykiem!
01:19:22:Ale Sabaudczycy są dla mnie nikim!
01:19:34:Proszę mi coś powiedzieć.|Znasz wielu ludzi w mieście.
01:19:39:Co oni naprawdę sądzą o Don Calogero?
01:19:43:Sądzę, że moja opinia jest oczywista.
01:19:49:Chcę poznać prawdę|o Don Calogero i jego rodzinie.
01:19:56:Prawda jest taka, że Don Calogero|jest bardzo bogaty,
01:20:03:a także bardzo wpływowy.
01:20:06:Nieokrzesany, ale sprytny jak sam diabeł.
01:20:12:Szkoda, że Wasza Ekscelencja|nie widział go w kwietniu:
01:20:15:był we wszystkich miejscach naraz!
01:20:19:Chodził albo jeździł na ośle,|czy słońce czy deszcz.
01:20:24:Tworzył grupy konspiracyjne,|przygotowywał grunt dla zmian!
01:20:30:Skaranie boskie!
01:20:35:A to dopiero początek jego kariery!
01:20:38:Za parę miesięcy zostanie|deputowanym w Turynie!
01:20:45:Za parę lat, kiedy|dobra kościelne będą sprzedawane,
01:20:49:za bezcen kupi dobra|Marca, Fondacello...
01:20:58:I zostanie największym|posiadaczem ziemskim w okolicy!
01:21:03:Oto Don Calogero, Wasza Wysokość.
01:21:06:Oto "nowy człowiek"!
01:21:11:Przykro mi, że tak to wygląda.
01:21:19:A co z resztą rodziny? Jacy są?
01:21:23:Nikt od lat nie widział jego żony.
01:21:28:Ale ja tak.
01:21:30:Chodzi na mszę o piątej rano,|na której nikt nie bywa.
01:21:36:Wstałem raz bardzo wcześnie,|żeby ją zobaczyć.
01:21:40:Proszę mi wierzyć:|jest piękna jak słońce.
01:21:46:Trudno winić Don Calogero -|jest tak brzydki, że musi ją ukrywać.
01:21:52:Ale sam pan wie, jak jest.|Ludzie gadają, powstają plotki.
01:22:00:Mówią, że Donna Bastiana|jest jak zwierzę:
01:22:06:nie umie czytać ani pisać,|prawie nie umie mówić.
01:22:11:Nie potrafi nawet|zadbać o własną córkę,
01:22:14:a jej jedynym zajęciem|jest wylegiwać się cały dzień.
01:22:18:Ale czego oczekiwać?
01:22:21:Wie pan, czyją córką|jest Donna Bastiana?
01:22:25:Jej ojciec był pańskim pracownikiem|z Runci, zwał się Peppe Giunta.
01:22:31:Był tak nieokrzesany|z wyglądu i zachowania,
01:22:35:że ludzie wołali na niego Peppe Gówno!|Proszę wybaczyć to słowo.
01:22:41:Dwa lata po tym jak Don Calogero|uciekł z Bastianną,
01:22:45:znaleziono go martwego w Rampinzeri,
01:22:49:z 12 kulami w plecach!
01:22:54:-Co za skandal!|-Co się stało?
01:22:57:Nie do wiary, że miałam nadzieję,|że poślubi Concettę!
01:23:00:To zdrajca, jak wszyscy liberałowie!
01:23:04:Najpierw zdradził króla, a potem nas!
01:23:08:Jest taki fałszywy!
01:23:11:Słowa pełne słodyczy,|ale czyny pełne trucizny!
01:23:16:Oto, co się dzieje,|kiedy wpuszcza się do domu
01:23:20:ludzi obcej krwi!
01:23:24:Wypij to.
01:23:34:Zawsze to wiedziałam,|ale nikt mnie nie słucha!
01:23:39:Nigdy nie mogłam go znieść!|Ale ty go lubiłeś!
01:23:44:A teraz on ma czelność prosić ciebie,|księcia Salinę,
01:23:48:ojca dziewczyny, którą zwiódł,
01:23:50:byś oświadczył się w jego imieniu|ojcu tej małej dziwki!
01:23:54:Nie rób tego!
01:23:57:Dość!
01:24:04:Nie wiesz co mówisz.
01:24:07:Angelica nie jest dziwką.
01:24:10:Może jeszcze nią zostać,|ale na razie jest zwykłą dziewczyną.
01:24:14:Tyle, że piękniejszą od innych.|Chce dobrze wyjść za mąż.
01:24:18:Może nawet trochę kocha Tancrediego,|jak wszyscy.
01:24:22:Jest bogata, Stello,|ma mnóstwo pieniędzy.
01:24:26:To w większości nasze pieniądze,|którymi dobrze zarządza Don Calogero.
01:24:29:Dokładnie tego potrzebuje Tancredi.
01:24:32:Jest ambitny i wydaje dużo pieniędzy,|dlatego dużo ich potrzebuje.
01:24:38:Nigdy nie oświadczył się Concetcie,|nikogo nie oszukał!
01:24:42:Jest po prostu synem swojej epoki,
01:24:45:zarówno w polityce,|jak w życiu prywatnym.
01:24:48:To najsympatyczniejszy młodzieniec,|jakiego oboje znamy.
01:25:29:Fabrizio... mój drogi...
01:25:32:Nie zniosę awantur w moim domu,|w mojej sypialni, w moim łóżku!
01:25:38:Nie mów mi co mam robić!
01:25:41:Ja tu podejmuję decyzje!|Zdecydowałem już dawno temu!
01:25:45:I dość na tym!
01:25:55:Śpijmy już.
01:26:00:Jutro jadę na polowanie.|Muszę wstać wcześnie.
01:26:05:Dobranoc, droga Stello.
01:26:39:Mówiłeś mi o szalonej matce|i cuchnącym dziadku,
01:26:45:ale nie o tej, która mnie|interesuje, pannie Angelice.
01:26:49:Ona mówi sama za siebie.
01:26:54:Ma urodę matki bez odoru dziadka.
01:26:58:Jest bardzo inteligentna.|Prawdziwa dama.
01:27:01:Kiedy wróciła ze szkoły,
01:27:04:zaprosiła mnie i zagrała|mojego starego mazurka.
01:27:07:Nie jest dobrą pianistką,|ale wyglądała tak pięknie...
01:27:11:Czarne loki, oczy, skóra i pierś...
01:27:17:-Jej pościel musi pachnieć rajem!|-Spokojnie, Don Ciccio.
01:27:27:Od dziś musisz mówić|o pannie Angelice z respektem.
01:27:30:Dziś oświadczę się Don Calogero|w imieniu mojego siostrzeńca.
01:27:37:Ty dowiedziałeś się pierwszy|i musisz za to zapłacić.
01:27:41:Zamknę cię z psami
01:27:44:i wypuszczę dopiero|po wyjściu Don Calogero.
01:27:49:-Chodźmy.|-Wasza Wysokość! To błąd!
01:27:54:Pański siostrzeniec nie może|poślubić córki pańskiego wroga!
01:28:00:Uwieść ją byłoby podbojem,|ale to jest bezwarunkowa kapitulacja!
01:28:07:To koniec rodów Falconeri i Salina!
01:28:24:Ten ślub nie będzie żadnym końcem!
01:28:27:Będzie początkiem,|jaki ma każda tradycja!
01:28:34:Tych rzeczy nie zdołasz zrozumieć!
01:28:40:Wracajmy do domu.
01:28:42:Umowa stoi?
01:29:28:Nie zbaczajmy z tematu.|To był tylko niewinny buziak!
01:29:33:-Proszę pamiętać, że to ja po pana posłałem!|-Tak, oczywiście, ale...
01:29:43:Pragnę przedstawić panu list|napisany przez mego siostrzeńca.
01:29:48:Otrzymałem go wczoraj w nocy.
01:29:54:Deklaruje w nim miłość|do pańskiej córki.
01:30:01:Prosi, bym przekazał panu|jego oświadczyny.
01:30:19:Teraz pan może powiedzieć, co zamierza.
01:30:28:To taka miła niespodzianka...|Nie wiem co powiedzieć.
01:30:37:Wiem, co myśli i czuje Angelica
01:30:41:i mogę chyba powiedzieć,|że afekt Don Tancrediego nas zaszczyca
01:30:46:i że jest szczerze odwzajemniony.
01:31:09:Prośmy Boga o łaskę dla tego małżeństwa.|To wielka radość.
01:31:15:Doskonale.
01:31:22:-Barometr spada.|-Don Calogero.
01:31:26:Chyba nie muszę przypominać panu|wspaniałości rodu Falconeri.
01:31:32:Przybył tu z Andegawenami,|rozkwitł pod Aragończykami,
01:31:35:Habsburgami i Burbonami,|jeśli wolno mi ich wymienić przy panu.
01:31:40:Byli parami królestwa, grandami Hiszpanii,|kawalerami Orderu Świętego Jakuba.
01:31:47:Choć może nie powinienem o tym mówić,
01:31:53:bo niestety sytuacja finansowa Tancrediego
01:32:00:nie dorównuje szlachetności nazwiska.
01:32:04:Ferdinando, mój szwagier,|nie był troskliwym ojcem.
01:32:08:Żył jak wielki pan,|przepuścił majątek należny synowi.
01:32:14:Don Calogero:|Tancrediego ukształtowały te przeszkody.
01:32:23:Obaj dobrze to wiemy.
01:32:25:Tancredi jest tak interesujący|i wrażliwy,
01:32:34:bo spotkało go wiele krzywd.
01:32:39:Wszystko to dobrze wiem.
01:32:42:Ale miłość jest najważniejsza.|Nikt nie wie tego lepiej niż ja.
01:32:50:Jestem człowiekiem światowym|i wykładam karty na stół.
01:32:56:Słuszne jest, by nasze dzieci|wiedziały na co mogą liczyć.
01:33:01:Córka otrzyma w posagu dobra Settesoli.
01:33:16:1010 hektarów.
01:33:21:Wszystko zboże.
01:33:23:Bardzo żyzne ziemie,|chłodne i przewiewne,
01:33:27:oraz 500 hektarów winnic|i gajów oliwnych w Gibildolce.
01:33:45:W dzień ślubu podaruję|panu młodemu 20 worków
01:33:49:po 10,000 uncji złota każdy.
01:33:57:Moja rodzina jest dla mnie wszystkim.
01:33:59:/"Nikt od lat nie widział jego żony.
01:34:04:/Ale ja tak.
01:34:06:/Chodzi na mszę o piątej rano,|/na której nikt nie bywa.
01:34:11:/Wstałem raz bardzo wcześnie,|/żeby ją zobaczyć.
01:34:15:/Proszę mi wierzyć:|/jest piękna jak słońce.
01:34:32:/Trudno winić Don Calogero -|/jest tak brzydki, że musi ją ukrywać."
01:34:48:Zostanie mi niewiele.
01:34:51:Ale córka to córka.
01:34:54:Ponadto, choć wiem,|że to panu nie zaimponuje,
01:34:59:skoro jest pan potomkiem|cesarza Tytusa i królowej Bereniki,
01:35:03:powiem, że Sedarowie,
01:35:06:obdarzeni tytułem przez|króla Ferdynanda IV,
01:35:09:są również szlachtą!
01:35:13:Doskonale, Don Calogero.|Do zobaczenia.
01:35:15:Mam dokumenty, które tego dowodzą!
01:35:19:Kiedyś świat się dowie,|że pański siostrzeniec
01:35:22:poślubił baronównę!
01:35:24:-Baronównę Sedara dell'Biscotti.|-Biszkoptów?
01:35:27:Gratulacje, Don Calogero!
01:35:29:Mam dokumenty, muszę tylko...
01:35:50:-Przepraszam, Don Ciccio, musiałem to zrobić.|-Rozumiem.
01:35:56:-Dobrze poszło?|-Doskonale.
01:35:59:Nie mogłoby lepiej.
01:36:05:Spotkamy się wkrótce,|Don Ciccio.
01:36:08:Jeszcze raz przepraszam.
01:36:25:"Był zimny, styczniowy dzień.
01:36:28:Wiał lodowaty północny wiatr.
01:36:35:Padało od wielu godzin.
01:36:38:Ale na pustej ulicy|szkapina przykryta dziurawą derką...
01:36:48:ciągnęła mały dwukołowy wózek.
01:36:52:'Przeklęte zwierzę!',|krzyknął wieśniak,
01:36:56:bo miał zwyczaj przemawiać do konia."
01:37:13:-Przybył Don Tancredi! Jest w sieni.|-Nareszcie.
01:37:20:-W taką pogodę!|-Kochany!
01:37:24:-Tak się cieszę.|-Chodźmy.
01:37:29:Wuju!
01:37:33: -Tancredi!|-Nie dotykaj mnie, ociekam wodą.
01:37:40:-Mój chłopcze, tak się cieszę.|-Ja również.
01:37:42:Angelica się ucieszy!
01:37:45:Przepraszam, zapomniałem wam powiedzieć,
01:37:48:że przyjechał ze mną przyjaciel,|hrabia Cavriaghi, którego już znacie.
01:37:52:Kiedyś już nas odwiedził|wraz z generałem.
01:37:54:A oto mój ordynans, Moroni.
01:38:00:-Mój kochany Tancredi!|-Droga hrabino...|-Tak się cieszymy!
01:38:04:Przybyli razem z burzą!
01:38:12:Mówiono mi, że tu nigdy nie pada.
01:38:15:-Pada już od dwóch dni!|-Doprawdy?
01:38:19:Przybył, cały przemoczony.
01:38:23:Angelica się ucieszy!
01:38:26:-Witaj w domu.|-Przepraszam, jestem przemoczony.
01:38:30:-Proszę księdza!|-Jaki przyjemny ogień!
01:38:34:Pozwoliłem sobie przywieźć|hrabiego Cavriaghi z Mediolanu.
01:38:37:-Poznaliście go w Palermo.|-Tak, dobrze go pamiętam.
01:38:40:-Był z generałem.|-Witam księdza. -Carolino.
01:38:43:-Dobry wieczór.|-Ja też pamiętam.
01:38:46:Drogi hrabio, myślałeś,|że nie ma deszczu na Sycylii.
01:38:50:Ale są ulewy!
01:38:52:Kto myśli, że się tu nie przeziębi,
01:38:54:zaraz ląduje w łóżku z gorączką!
01:38:57:Mimi! Rozpal w pokoju Tancrediego.
01:39:02:Przygotuj sąsiedni pokój|dla ordynansa.
01:39:13:Tak się cieszę.|Chciałem znowu panią zobaczyć.
01:39:15:Nie rozumiem.|Byłeś wtedy czerwony.
01:39:22:-Jak to?|-Garybaldczycy noszą czerwone koszule.
01:39:30:To było dawno temu.|Koniec z Garibaldim!
01:39:35:Dzięki Bogu Cavriaghi i ja|należymy do wojsk królewskich.
01:39:42:Kiedy było po wszystkim,|mogliśmy wrócić do domu
01:39:46:albo dołączyć do królewskiej armii.|Wybraliśmy to drugie.
01:39:51:Trudno nam było znieść|żołnierzy Garibaldiego.
01:39:55:Byli okropni!|Nie potrafili nawet strzelać!
01:39:59:Teraz jesteśmy w prawdziwym wojsku.
01:40:03:Ludzie już nie boją się,|że ukradniemy im kury!
01:40:06:Powinniście to zobaczyć.
01:40:08:Kiedy chcieliśmy zmienić konie,|na imię króla
01:40:12:konie pojawiały się|jak za dotknięciem różdżki!
01:40:14:Później wszystko opowiecie.|Teraz idźcie się wykąpać i przebrać.
01:40:20:Wybacz, ciociu.|Chodźmy, Cavriaghi.
01:40:24:Nie! Najpierw pokażę wam|pierścionek dla Angeliki.
01:40:37:-Piękny!|-Tak uważacie?
01:40:43:-Spójrz.|-Naprawdę piękny!
01:40:46:Wygląda na drogi.
01:40:50:-Podoba ci się?|-Bardzo.
01:41:04:Czy był bardzo drogi?
01:41:06:Wykorzystałem twoje pieniądze rozważnie.|Nie wydałem wszystkiego.
01:41:11:-Nawet kupiłem...|-Jakiś mały prezencik?
01:41:17:Nasz porucznik!|Co pan tu ma?
01:41:20:-Mały prezencik dla panny Concetty.|-Jak miło.
01:41:24:-"Pieśni" Aleardiego?|-Tak.
01:41:27:-Mam nadzieję, że się jej spodobają.|-Ja też mam taką nadzieję.
01:41:33:-Podoba ci się?|-Naprawdę cudowny.
01:41:38:Panno Concetto, to "Pieśni" Aleardiego.|To mój ulubiony poeta.
01:41:43:Pozwoliłem sobie przywieźć je|pani z Neapolu.
01:41:46:-Kazałem nawet wytłoczyć pani inicjały.|-Dziękuję.
01:41:50:"Wciąż głucha". Dlaczego?|Przecież świetnie słyszę!
01:41:55:Głucha na me westchnienia.
01:42:03:Czy mogę?|Przepraszam, ale usłyszałam...
01:42:19:Proszę, moja piękna,|to prezent od twojego Tancrediego.
01:42:27:-Powinnaś też podziękować wujowi.|-Dziękuję!
01:42:32:Chodź.
01:43:09:Angelica! Tancredi!|Gdzie jesteście?
01:43:14:Nadchodzi...
01:43:35:Angeliko, chodź...
01:43:43:Nie wiesz, że tu jest pełno szczurów?
01:44:14:Chodź.
01:44:45:Angeliko, gdzie jesteś?
01:45:22:Tancredi, gdzie jesteś?
01:45:40:Wystraszyłeś mnie.|Tu jest pełno szczurów!
01:45:43:Nie dziwi mnie to.|Gdzie Tancredi?
01:45:46:-Nie wiem, nie mogę go znaleźć.|-Naprawdę?
01:45:50:-Chodź, uciekamy.|-Gdzie jesteście?
01:45:57:-Przestraszyłem cię?|-Tak!
01:46:02:Znowu ona!|Chodź, ukryjemy się!
01:46:05:Nie, dość. Dokąd znowu?|Jestem zmęczony.
01:46:10:Jak duży jest ten pałac?|Ile tu jest pokoi?
01:46:13:Nikt nie wie, nawet wuj.
01:46:16:Uważa, że pałac,|którego pokoje można zliczyć,
01:46:19:nie jest wart zamieszkania.
01:46:25:-Chodźmy do niej, jest sama.|-A inni?
01:46:28:Concetta wróciła do ogrodu.
01:46:31:Francesco Paolo pojechał|odebrać gościa z dyliżansu.
01:46:36:-Jakiego gościa?|-Nie wiem, kogoś z Turynu.
01:46:39:Chodźmy!
01:46:42:Nie ma mowy, nie interesują mnie|kolejne nieznane pokoje.
01:46:45:Zresztą chyba wyjadę.|Po co tu siedzieć?
01:46:50:-Concetta mnie nie kocha.|-Pytałeś ją chociaż?
01:46:53:To na nic.|Traktuje mnie jak robaka.
01:47:00:Muszę poszukać sobie pani robakowej,|która mną nie wzgardzi.
01:47:04:Porozmawiaj z nią,|a potem zdecyduj.
01:47:07:Ale może tak będzie dla ciebie lepiej.
01:47:09:Wyjaśnię ci.
01:47:11:Concetta jest za bardzo sycylijska.|Nigdy nie opuszczała wyspy.
01:47:15:Wyobrażasz ją sobie w Mediolanie,|gdzie nie dostaniesz porządnego makaronu?
01:47:20:Sprowadzałbym dla niej|ogromne skrzynie makaronu!
01:47:24:-Większe niż ta!|-Idziemy. Do zobaczenia!
01:47:37:Chodź!
01:47:54:Biedny hrabia.|Concetta w ogóle o niego nie dba.
01:47:57:Concetta jest głupia!|Czego ona chce?
01:48:01:Cavriaghi jest przystojny,|ma nazwisko.
01:48:04:Ma niemałą posiadłość w Brianzy.|To świetna partia.
01:48:16:Concetta ciągle cię kocha.
01:48:23:-To dlatego go przywiozłeś.|-Nieprawda.
01:48:29:A właśnie, że prawda.
01:48:34:A ja ci mówię, że nieprawda.
01:48:40:Concetta ma słuszność.|Kochać ciebie,
01:48:45:a potem poślubić jego,|byłoby jak pić wodę po...
01:48:53:-Po czym?|-...po winie z Marsali.
01:49:17:Dziwne pokoje.
01:49:18:-Jak ktoś mógł tu mieszkać?|-Nikt tu nie mieszkał.
01:49:24:Tu moi przodkowie przychodzili|złamać zasady,
01:49:29:żeby mieć co pamiętać.
01:49:35:-Złamać zasady?|-Tak.
01:49:41:Nudzili się, ukochana.
01:50:06:-Przepraszam, czy pan Aymone Chevalley?|-Tak.
01:50:13:-Jestem synem księcia Saliny.|-Jakże mi miło!
01:50:17:Przybyłem pana przywitać.
01:50:19:Mój ojciec będzie zaszczycony|mogąc pana gościć.
01:50:22:-Bardzo miło z jego strony.|-Proszę założyć cylinder.
01:50:25:-Słońce jest tu bardzo mocne.|-Dziękuję, proszę zrobić to samo.
01:50:29:Chciałem wyjechać po rozmowie|z księciem.
01:50:35:-Tak czy inaczej musi pan pojechać do pałacu.|-Naturalnie.
01:50:38:Tędy proszę.
01:50:40:-Ja to poniosę.|-Nie musi pan...|-Żaden problem.
01:50:44:-Proszę mi pozwolić.|-Dziękuję.
01:50:49:-Nie jest zbyt ciężki?|-Ani trochę.|-Czy to pałac?
01:50:53:-Gdzie oni są?|-Na pewno nie na górze.
01:50:56:-Pewnie wrócili do ogrodu.|-To okropne! O Boże!
01:50:59:Pójdziemy do ogrodu?
01:51:02:-Fruniesz!|-Tak nie można! Proszę posłuchać!
01:51:39:Obawiasz się, że już cię nie kocham.
01:51:56:Boisz się?
01:51:59:Pragnę cię, ale nie chcę tego|robić teraz.
01:52:02:Poczekam aż zostaniesz moją żoną.
01:52:17:O mój Boże...
01:52:37:Spójrz! Przybył gość!
01:53:31:Czego on chce od ciebie?
01:53:35:Nie wiem.
01:53:37:Podróżował przez Sycylię cały miesiąc.|Musi być nieszczęśliwy.
01:53:41:Nasza tłusta kuchnia|pewnie mu nie służy.
01:53:44:Pewnie też boi się bandytów.
01:53:49:Zaproponuję mu grę w wista.
01:54:03:Chevalley,|może zagramy w karty?
01:54:08:Wasza Wysokość,|muszę z panem porozmawiać.
01:54:11:-Jak mówiłem, chcę wyjechać jutro.|-Jutro?
01:54:15:-Nie podoba się tu panu?|-Ależ skąd!
01:54:20:Jest pan moim gościem|i ja zdecyduję kiedy może pan wyjechać.
01:54:27:Zapraszam. Proszę uważać|na ojca Pirrone. Zawsze wygrywa.
01:54:33:Proszę usiąść.|Będę pańskim partnerem.
01:54:41:Będę zapisywał punkty.
01:55:04:-Naprawdę pochodzi pan z Mediolanu?|-Tak.
01:55:08:Więc skąd się pan tu wziął?
01:55:10:Korzystam z gościny księcia.
01:55:13:Bardzo dobrze się tu czuję.
01:55:16:Chevalley.
01:55:50:Gdyby chciał pan zwiedzić Donnafugatę,|oprowadzę pana.
01:55:55:-Pokażę panu dom barona Mutolo.|-Nie zaczynaj!
01:55:59:Żył z rodziną w Girgenti,|dopóki 10 lat temu,
01:56:02:jego syna nie porwali bandyci.
01:56:07:-Biedacy! Musieli zapłacić okup?|-Nie!
01:56:12:Nie stać ich było na to.
01:56:16:Ale w końcu odzyskali syna,|ale w ratach.
01:56:22:W ratach?|Jak to?
01:56:25:Kawałek po kawałku.
01:56:29:Najpierw prawy palec wskazujący.
01:56:31:Tydzień później lewa stopa.
01:56:34:A potem w koszyczku, pośród fig,
01:56:38:bo było to w sierpniu,|odzyskali głowę!
01:56:42:Francesco Paolo, dość takich opowieści.
01:56:45:Nie widziałem tego, bo byłem mały.
01:56:47:Ale ojciec mi wszystko opowiedział.
01:56:50:-Policja Burbonów była do niczego.|-Bez wątpienia.
01:56:55:Takie rzeczy zdarzały się|też w moim miasteczku.
01:56:59:Ojciec był intendentem.|Wtedy to była niebezpieczna praca.
01:57:05:Nie tylko dla niego,|ale dla całej rodziny.
01:57:09:Nasi karabinierzy położą temu kres.
01:57:12:Wbrew powszechnemu przekonaniu,|szacunek do Kościoła wzrośnie.
01:57:18:-Jak za dawnych czasów.|-Mam nadzieję, że bardziej.
01:57:22:Proboszcz w Santa Ninfa został|zabity pięć lat temu podczas mszy.
01:57:27:-Okropne! Zastrzelony w kościele!|-Nie zastrzelony.
01:57:32:Na to jesteśmy zbyt dobrymi katolikami.
01:57:36:Dodano mu trucizny do mszalnego wina.|Bardzo dyskretne.
01:57:40:Bardziej... liturgiczne.|Nie znaleziono winnych.
01:57:45:Proboszcz był porządnym człowiekiem,|nie miał wrogów.
01:57:49:Bardzo ciekawe, książę.|Nadzwyczaj zabawne.
01:57:53:Powinien pan napisać powieść.|Umie pan opowiadać historie.
01:57:57:Tym właśnie są - historyjkami.|Proszę uwierzyć mediolańczykowi.
01:58:01:Sycylia to wspaniała kraina!
01:58:03:W związku ze szczęśliwą aneksją...
01:58:07:to znaczy... nieszczęsną unią
01:58:10:Sycylii i królestwa Sardynii,|rząd w Turynie
01:58:14:pragnie wybrać spośród|zasłużonych Sycylijczyków
01:58:19:senatorów królestwa.
01:58:21:Naturalnie, pańskie nazwisko|zaproponowano jako jedno z pierwszych,
01:58:25:ze względu na starożytność|i prestiż rodu, pańską wiedzę
01:58:34:i pańskie godne zachowanie|podczas ostatnich wydarzeń.
01:58:39:Przed ogłoszeniem listy,|uznaliśmy za stosowne zawiadomić pana
01:58:45:i dowiedzieć się czy pan|przyjmuje propozycję.
01:58:49:Rząd ma nadzieję, że tak będzie.
01:58:53:Oto cel mojej misji,|dzięki której mogłem
01:58:58:poznać pana i jego rodzinę|i zobaczyć wasz piękny pałac.
01:59:08:Co oznacza tytuł senatora?|O czym rozmawiamy?
01:59:17:-Czy to tytuł honorowy?|-Ależ książę!
01:59:21:Senat jest izbą wyższą|naszego parlamentu!
01:59:25:Senat rozważa, dyskutuje,|zatwierdza lub odrzuca prawa,
01:59:30:które proponuje rząd|dla rozwoju państwa.
01:59:35:Jako senator przemówi pan|w imieniu swojego pięknego kraju,
01:59:41:który wkroczy|w ten sposób w nowoczesność.
01:59:45:Może pan zwalczyć bolączki,|urzeczywistnić marzenia.
01:59:52:Pochlebia mi propozycja rządu.
01:59:59:Gdyby to był tylko tytuł,|zgodziłbym się bez wahania.
02:00:07:Ale urzędu nie mogę przyjąć.
02:00:11:Proszę posłuchać uważnie.
02:00:14:Należę do starej klasy,
02:00:17:która była nieodłączną|częścią minionego ustroju
02:00:20:i wciąż jestem z nim związany|sercem i poczuciem przyzwoitości.
02:00:24:Należę do nieszczęsnego pokolenia|rozpiętego pomiędzy dwoma światami
02:00:29:i próbuję zrozumieć oba.
02:00:31:Poza tym nie mam żadnych złudzeń.
02:00:34:Na co się przydam w senacie?
02:00:36:Nie znam się na prawodawstwie|i nie umiem oszukiwać sam siebie,
02:00:40:co jest cechą niezbędną u rządzących.
02:00:44:Nie, Chevalley,|nie jestem stworzony do polityki.
02:00:49:Książę, wprost nie mogę uwierzyć.
02:00:53:Naprawdę odrzuca pan szansę,|by pomóc swojemu ludowi
02:00:58:przezwyciężyć biedę i bezprawie,|którego doświadczają?
02:01:05:Jesteśmy bardzo starzy.
02:01:08:Od 25 wieków uginamy kark
02:01:11:pod ciężarem wspaniałych cywilizacji.
02:01:14:One wszystkie przychodziły z zewnątrz,|nie my je tworzyliśmy.
02:01:18:Od 2500 lat jesteśmy kolonią.
02:01:21:Wiem, że to nasza wina.
02:01:24:Ale jesteśmy zmęczeni,|spustoszeni, straciliśmy żywotność.
02:01:27:Książę, to już przeszłość.
02:01:30:Sycylia przestała być łupem.
02:01:33:Jest wolną krainą w wolnym państwie.
02:01:38:Wiem, że chcecie dobrze,|ale spóźniliście się.
02:02:06:Sen, Chevalley, długi sen.|Tego pragną Sycylijczycy.
02:02:12:Zawsze będą nienawidzić tych,|którzy zechcą ich budzić.
02:02:16:Nawet żeby podarować im coś wspaniałego.
02:02:20:Ale wątpię, żeby nowe królestwo|miało nam coś do zaofiarowania.
02:02:29:Tutaj każde,|nawet najbrutalniejsze działanie,
02:02:33:bierze się z chęci zapomnienia.
02:02:40:Oddajemy się namiętności|bo pragniemy ukojenia.
02:02:45:Posługujemy się kulą i sztyletem,|bo szukamy śmierci.
02:02:49:Nasze lenistwo,|niezrównana słodycz naszych lodów
02:02:55:wyrażają pragnienie|wszechogarniającego bezruchu.
02:02:57:Czyli właśnie śmierci.
02:03:11:Obawiam się, że książę przesadza.
02:03:17:W Turynie poznałem wielu|bardzo pracowitych Sycylijczyków.
02:03:23:Nie wyraziłem się ściśle, przepraszam.
02:03:26:Powiedziałem "Sycylijczycy",|a powinienem powiedzieć "Sycylia".
02:03:30:To otoczenie, przemoc krajobrazu,
02:03:34:okrucieństwo klimatu,|wieczny napór...
02:03:37:Klimat można wytrzymać,|krajobraz zmienić,
02:03:43:wspomnienie złych rządów wymazać.
02:03:46:Na pewno Sycylijczycy|pragną się doskonalić.
02:03:49:Nie przeczę, że jeśli|zabrać Sycylijczyka z wyspy,
02:03:52:może się ocknąć.|Ale trzeba to uczynić kiedy jest młody.
02:03:56:Kiedy skończy 20 lat jest za późno.|Już zastygł.
02:03:59:Potrzebujecie człowieka,|który umie łączyć własny interes
02:04:04:z trudno definiowalnym|dobrem publicznym.
02:04:10:-Mogę coś zaproponować?|-Naturalnie, książę.
02:04:14:Znam kogoś, kto będzie idealny.
02:04:18:Nie palę, dziękuję.
02:04:22:Mówię o...
02:04:25:Calogero Sedarze.
02:04:28:Będzie znacznie odpowiedniejszy|ode mnie.
02:04:31:Pochodzi z bardzo starej rodziny.
02:04:36:Może brak mu prestiżu, ale ma wpływy.
02:04:41:Nie jest zbyt wykształcony,|ale ma zmysł praktyczny.
02:04:46:Był nadzwyczaj użyteczny|podczas kryzysu majowego.
02:04:50:Zaś co do złudzeń...
02:04:57:Wątpię, żeby miał ich więcej niż ja.
02:04:59:Ale jeśli trzeba, potrafi je udawać.
02:05:03:Oto człowiek dla was.
02:05:07:Tak, słyszałem o Sedarze.
02:05:12:Ale jeśli ludzie uczciwi|jak pan wycofają się,
02:05:15:wybiją się ci|pozbawieni skrupułów, jak on.
02:05:21:Wszystko pozostanie jak dawniej,|przez wieki.
02:05:25:Posłuchaj sumienia, książę,|a nie dumnych prawd, które wypowiadasz.
02:05:33:Książę, proszę,|współpracuj z nami.
02:05:42:Jest pan dżentelmenem|i zaszczytem było pana poznać.
02:05:48:Ma pan rację.
02:05:52:Jednak nie kiedy pan mówi,|że Sycylijczycy chcą się doskonalić.
02:05:58:Nigdy nie zechcą,|bo uważają, że są doskonali.
02:06:01:Ich próżność przewyższa nędzę.
02:06:08:Proszę usiąść, coś panu opowiem.
02:06:13:Nim Garibaldi wkroczył do Palermo|kilku angielskich oficerów
02:06:20:poprosiło mnie o wstęp|na taras mojego domu,
02:06:24:skąd widać góry otaczające miasto.
02:06:29:Zachwycił ich widok,
02:06:34:ale wyznali, że są zdumieni|zaniedbaniem ulic.
02:06:39:Nie próbowałem im wyjaśniać|tego co powiedziałem panu,
02:06:43:że jedno wynika z drugiego.
02:06:49:Jeden oficer zapytał mnie:
02:06:51:"Po co garybaldczycy|przybyli na Sycylię?"
02:06:54:Odpowiedziałem:|"Chcą nas nauczyć dobrych manier.
02:06:58:Ale nie uda im się to,|ponieważ jesteśmy bogami."
02:07:01:Roześmiali się,|ale niestety nie zrozumieli.
02:07:11:Późno już, zbliża się pora kolacji.
02:07:14:Musimy się przebrać.
02:07:17:Może pan wyjechać jutro o świcie,|jeśli zechce.
02:08:55:Może pan w to nie wierzyć,|ale obecna sytuacja długo nie potrwa.
02:08:59:Nasza nowoczesna administracja|wszystko zmieni.
02:09:04:Nie powinna potrwać,|ale będzie, na zawsze.
02:09:08:Na ludzką wieczność,|czyli wiek lub dwa.
02:09:11:Potem się zmieni, ale na gorsze.
02:09:14:-Do widzenia, Chevalley.|-Do widzenia i dziękuję za wszystko.
02:09:25:Byliśmy lampartami i lwami.
02:09:29:Nasze miejsce zajmą szakale i hieny.
02:09:33:Ale wszyscy: lamparty, lwy,|szakale i owce,
02:09:38:wciąż będziemy wierzyć,|że to my jesteśmy solą ziemi.
02:09:41:Obawiam się, że nie dosłyszałem.|Co pan mówił?
02:09:45:-Nic, nic.|-Przepraszam, nie dosłyszałem.
02:11:10:-Dobry wieczór.|-Dobry wieczór, Margherito.
02:11:18:Miło was widzieć!|Wcześnie przyjechaliście!
02:11:21:Wasi goście jeszcze nie przybyli.
02:11:26:Droga Stello, twoje córki|wyglądają pięknie.
02:11:31:Tancredi już jest.|Pallavicino wkrótce przybędzie.
02:11:34:To zwycięzca spod Aspromonte.
02:11:44:-Jak się masz?|-Jeszcze raz dziękuję, ciociu.
02:11:48:Wasze zaproszenie było konieczne.
02:11:50:To będzie debiut Angeliki.
02:11:54:Co z frakiem Don Calogero?
02:11:56:Nie będzie miał tego z Donnafugaty.
02:11:58:-Frak jest szykowny, ale Don Calogero nie!|-Chodźmy.
02:12:04:-Witajcie, Concetto, Carolino.|-Witaj, Tancredi.
02:12:34:Jak się masz? Wyglądasz ślicznie!|Dziękuję bardzo.
02:12:45:-Mamo, mogę iść tańczyć?|-Oczywiście.
02:12:48:Śliczna jak kwiatek.
02:12:51:Są takie prześliczne, prawda?
02:12:57:Nie przepadam za balami,|ale musiałam przyjść ze względu na dziewczęta.
02:13:37:-Pułkowniku, to zaszczyt dla nas.|-Cała przyjemność po mojej stronie.
02:13:41:Margherito, chodź tutaj.
02:13:42:Mam zaszczyt przedstawić|pułkownika Pallavicino.
02:13:45:Pułkowniku, to honor i przyjemność|powitać zwycięzcę spod Aspromonte.
02:13:53:Bardzo pani łaskawa.|To ja jestem szczęśliwy.
02:13:57:Mam nadzieję, że pan i pańscy oficerowie|będą się dobrze bawić.
02:14:24:Księżna Lampedusa.
02:14:28:-Hrabina Sutera.|-Cieszę się, że mogę pana poznać.
02:14:39:Księżna Cordera di Salina.
02:14:44:Miło mi, księżno.
02:15:18:-Sprawdzę, czy Angelica przybyła.|-Jasne, idź. -Przepraszam.
02:15:47:Czy to wszystko prawda, pułkowniku?
02:15:52:-Płakałem jak dziecko.|-Zadziwiające! -Jaki on był?
02:15:59:Przystojny i subtelny jak anioł.
02:16:03:Cudowne! Prawdziwy bohater!|Czyż nie jest nadzwyczajny?
02:16:10:-Tancredi.|-Witaj, Mirello.
02:16:13:Pułkownik próbuje dodać im ducha,
02:16:17:ale to nie powinno być konieczne,|skoro bersalierzy zwyciężyli.
02:16:21:-Cieszymy się z tego!|-Proszę wybaczyć.
02:16:32:Spóźniłaś się, czekałem na ciebie.|Dobry wieczór.
02:16:36:Jesteś piękna.|Chodź przywitać się z księżną.
02:16:52:Księżno...
02:16:55:Przedstawiam moją narzeczoną,|Angelikę Sedara.
02:16:59:Moja droga, niech się przyjrzę.
02:17:02:-Jesteś jeszcze piękniejsza niż mówią.|-Dziękuję.
02:17:08:-Co to takiego?|-Krzyż kawalerski Korony Włoskiej.
02:17:13:Tutaj to nie pasuje.
02:17:16:-Zawsze wierzyłam w twój dobry gust.|-Dziękuję.
02:17:20:Mój przyszły teść,|kawaler Don Calogero Sedara.
02:17:24:Bardzo mi miło.
02:17:29:-Piękne miejsce, księżno.|-Podoba się panu?
02:17:59:Spokojnie, chłopcy.
02:18:03:-Tancredi, przedstawisz mnie swojej narzeczonej?|-Jasne!
02:18:07:-Angeliko, to mój przyjaciel Gioacchino Lanza.|-Bardzo mi miło.
02:18:11:-A to Fulco...|-Nie wiem, czy Tancredi się zgodzi,
02:18:14:ale chciałbym się wpisać|do pani karnetu na następnego walca.
02:18:19:Tak, bez pośpiechu, zaraz.
02:18:21:-Zobaczymy.|-Ale z ciebie egoista!
02:18:26:Przepraszam, ale to nie moja wina.
02:18:29:Ona wybiera sobie partnerów.
02:18:31:To walc, zatańczmy.
02:18:34:-Jeszcze nie przywitałam się z wujem.|-Później to zrobisz.
02:18:38:-Wybaczcie.|-Cóż począć.
02:19:36:-Pięknie pani wygląda, jak zwykle.|-Dziękuję. -Mówię szczerze.
02:19:41:-Drogi Fabrizio, dobrze wyglądasz!|-Bo dobrze się czuję, Giulio.
02:20:23:Nudzisz się, Fabrizio?
02:20:25:Wiesz, o czym myślałem?
02:20:27:Za dużo było małżeństw między kuzynami.
02:20:30:To źle dla naszej rasy.|Spójrz na nie.
02:20:33:Wyglądają jak małpy|gotowe wspiąć się na żyrandol
02:20:38:i zwisnąć z niego za ogon,|świecąc pośladkami.
02:21:45:Eleonora Giardinelli:|biały łabędź w żabiej sadzawce.
02:21:51:A propos, gratuluję zaręczyn siostrzeńca.
02:21:54:Dziewczyna jest przepiękna.|Wielu wkrótce pójdzie za jego przykładem.
02:21:58:-Co? Co powiedziałeś?|-Powiedziałem... że jest tu za gorąco.
02:22:04:Tak, jest gorąco.
02:22:06:Nie powinienem był przychodzić.
02:22:10:Jestem trochę zmęczony.
02:22:13:Ale skoro już przyszedłem,|muszę zostać.
02:22:17:-Byłoby niegrzecznie teraz wyjść.|-Racja, Fabrizio.
02:22:22:Do zobaczenia.
02:23:49:Dobry wieczór.
02:23:50:-Fina, ja zatańczę z Joe!|-Doprawdy?
02:24:02:Księżno, byłbym zaszczycony,|gdyby zechciała pani...
02:24:05:-Proszę nie odmawiać.|-Od wieków nie tańczyłam!
02:24:09:-Proszę...|-Przecież tyle tu pięknych kobiet!
02:24:15:-W moim wieku...|-Bardzo dziękuję.
02:24:18:Proszę zaczynać.
02:24:46:Pięknie tu, książę.|W dzisiejszych czasach to już rzadkość.
02:24:51:Przy tych cenach złota!
02:24:55:Tak, Don Calogero, to piękne.
02:25:01:Ale nic tu nie jest tak piękne|jak nasze dzieci.
02:28:28:-Dobry wieczór, książę.|-Dobry wieczór. -Witaj, wuju.
02:28:31:Angelica chciała się przywitać.|Dlaczego siedzisz tu samotnie?
02:28:35:Na co patrzysz?|Flirtujesz ze śmiercią?
02:28:40:Angeliko.
02:28:44:Jesteś bardzo piękna.
02:28:52:To dziwne, że Don Diego trzyma|tu ten przygnębiający obraz.
02:28:58:Wątpię, żeby przychodził do biblioteki|częściej niż raz w roku.
02:29:02:Też prawda.
02:29:06:Ciekawe, czy moja śmierć|będzie taka sama.
02:29:10:Pościel na pewno nie będzie|taka czysta...
02:29:13:Pościel umierających|jest zawsze taka brudna.
02:29:17:Mam też nadzieję,|że Concetta i reszta dziewcząt
02:29:20:będzie przyzwoiciej ubrana.
02:29:23:Ale w sumie będzie podobnie.
02:29:31:Wuju, o czym ty mówisz?|O czym ty myślisz?
02:29:37:Często myślę o śmierci.|Wcale mnie nie przeraża.
02:29:42:Jesteś za młody, żeby zrozumieć.
02:29:45:Dla ciebie śmierć nie istnieje.
02:29:48:To coś, co dotyczy innych.
02:30:05:Trzeba odnowić|rodzinny grobowiec u Kapucynów.
02:30:18:-Tancredi, mogę prosić o chusteczkę?|-Tak, proszę.
02:30:26:Dziękuję.
02:30:35:Książę, powiedziano nam, że tu jesteś,|więc przyszliśmy odpocząć,
02:30:40:ale również prosić o coś.
02:30:45:Mam nadzieję, że nie odmówisz.
02:30:53:-Mów, Angeliko.|-Chciałabym zatańczyć z tobą następnego mazurka.
02:30:58:Zgódź się.|Wszyscy wiedzą, że doskonale tańczysz.
02:31:03:Nigdy nie otrzymałem|bardziej kuszącej propozycji.
02:31:06:-Dlatego muszę odmówić.|-Proszę, książę.
02:31:40:Dziękuję, skarbie,|dzięki tobie czuję się młodszy.
02:31:43:Zatańczę, ale nie mazurka.|Poczułbym się za młody.
02:31:47:Pierwszego walca.
02:31:57:Widzisz, Tancredi,|jakiego masz dobrego wuja?
02:31:59:Nie narzeka jak ty.
02:32:04:Nie chciał, żebym o to poprosiła.|Jest zazdrosny.
02:32:14:Mając tak przystojnego|i fascynującego wuja, muszę być zazdrosny.
02:32:19:Ale tym razem...|zrobię wyjątek.
02:32:25:Chodźmy.
02:32:58:Walc! Jak na zamówienie.
02:33:04:-Słucham?|-To walc! Zmieniłeś zdanie?
02:33:09:Oczywiście, że nie.|Wybacz mi.
02:33:43:Wszyscy są dla mnie tacy mili.|Jestem tu bardzo szczęśliwa.
02:33:48:Tancredi jest taki kochany.|I ty też!
02:33:51:-Cieszę się, że Tancredi tego nie słyszy.|-Nie żartuję.
02:33:54:Wiem, że wszystko tobie zawdzięczam,|nawet Tancrediego.
02:33:57:-Gdybyś się nie zgodził...|-I tak by się z tobą ożenił.
02:34:02:-Wszystko zawdzięczasz sobie.|-To nieprawda.
02:34:07:Ależ tak.
02:34:13:Nikt nie zdoła oprzeć się|twojej urodzie.
02:34:41:-Mówią, że jesteś dobrym tancerzem.|-Przykro mi, że cię rozczarowałem.
02:34:46:Nie jesteś tylko dobrym tancerzem.|Jesteś wspaniałym tancerzem.
02:34:56:-Tak, to mój ojciec.|-Następny. -A więc mazurek.
02:35:01:Wszyscy nas obserwują, książę.
02:35:07:Dziewczyna, z którą twój ojciec|tańczy jest piękna.
02:35:11:Tak, bardzo ładna.
02:35:42:Wuju, nie klaskali tylko dlatego,|że lew taki jak ty
02:35:45:wzbudza za wielki respekt.
02:35:48:-Ale zasłużyłeś na owację.|-Zjesz z nami kolację?
02:35:53:Nie, Angeliko.|Pamiętam, że kiedy byłem młody,
02:35:57:nie cieszyły mnie kolacje|ze starym wujem.
02:36:00:-To nie tak.|-Jesteście zakochani i chcecie być sami.
02:36:03:Zresztą nie jestem głodny.
02:36:06:Idź z Tancredim i nie przejmuj się mną.
02:36:16:Dziękuję, wuju.
02:36:22:-Książę, wciąż świetnie tańczysz!|-Byłeś znakomity!
02:36:28:Gratuluję.
02:37:08:Co u ciebie słychać, Fabrizio?
02:37:14:Nie będziesz jadł?|Wyglądasz na niezdecydowanego.
02:37:19:Za duży wybór.|Donna Margherita jest za dobrą gospodynią.
02:37:24:Ale mój żołądek chyba by tego|nie wytrzymał. Wybaczcie.
02:37:30:-Te kandelabry są wspaniałe!|-Pochodzą z Madrytu.
02:37:34:Dziad Don Diego otrzymał je|kiedy był ambasadorem w Hiszpanii.
02:37:38:Można by za nie kupić szmat ziemi.
02:38:47:-...największe emocje w życiu.|-Co za nudziarz.
02:38:56:Może książę Salina zaszczyci|nas swoim towarzystwem?
02:39:02:Dziękuję.
02:39:10:Cieszę się, Fabrizio.
02:39:12:Teraz lewe skrzydło jest|mi wrogie, bo w sierpniu
02:39:16:rozkazałem moim ludziom|strzelać do generała.
02:39:20:Ale cóż miałem zrobić, książę?
02:39:23:Miałem rozkaz na piśmie.
02:39:26:Ale wyznam, że odkąd|pod Aspromonte ujrzałem zastępy
02:39:33:tych nieuleczalnych fanatyków,|lekkomyślnych lub zbyt buntowniczych...
02:39:42:Cieszę się, że rozkaz był|zgodny z moim przekonaniem.
02:39:53:Zresztą jestem przekonany,|że przysłużyłem się tym Garibaldiemu.
02:40:01:Uwolniłem go od ludzi,|którzy uczepiwszy się go,
02:40:05:wykorzystywali go do swoich|własnych celów, które być może
02:40:09:-były inspirowane przez Palazzo Farnese.|-Pewnie tak.
02:40:13:To nie byli ci sami ludzie,|którzy wylądowali z nim w Marsali.
02:40:18:Oni wierzyli, że Włochy|powstaną tylko dzięki rewolucji.
02:40:24:Generał to wszystko rozumie.
02:40:28:Kiedy ukląkłem przy nim,|uścisnął mi dłoń
02:40:35:i wyszeptał:|"Dziękuję, pułkowniku".
02:40:41:Za co mi dziękował?|Za uczynienie go kaleką?
02:40:46:Nie, za uświadomienie mu,|że większość jego zwolenników
02:40:53:to byli zwykli tchórze.
02:40:55:Proszę wybaczyć,|ale czy nie przesadził pan trochę
02:41:00:opowiadając o tym przyklękaniu|i komplementach?
02:41:06:Nie, z całą pewnością.
02:41:10:Powinien pan zobaczyć tego|nieszczęsnego wielkiego człowieka,
02:41:15:leżącego na ziemi pod kasztanem,
02:41:18:cierpiącego straszny ból,|nie tylko na ciele,
02:41:21:ale i na duszy.|Wstrząsające.
02:41:26:Kiedy powróciliśmy na Sycylię|powiedział:
02:41:29:"Wyjdźmy na spotkanie nieznanemu."
02:41:33:Trudno było oprzeć się emocjom.
02:41:37:Zresztą po co?
02:41:40:Mam zwyczaj całować dłonie dam.
02:41:45:A wtedy ucałowałem dłoń|wolności królestwa,
02:41:50:która jest również damą,|a my wojskowi musimy ją szanować.
02:42:00:Proszę o wybaczenie.|Diego, wybacz.
02:42:45:Trzy bale w tygodniu to za wiele.
02:42:48:Niech to się już skończy.|Co ich tak cieszy?
02:42:53:Mogę prosić o spinki do włosów?
02:42:56:Jak nudno.
02:43:04:Przez te zaproszenia|musimy pozostawać w mieście.
02:43:08:Chciałabym wrócić|do willi San Lorenzo,
02:43:12:do naszego zwykłego,|spokojnego życia.
02:43:15:Ja chciałabym,|żeby ten bal nigdy się nie skończył.
02:43:19:Jest cudownie.|Ciekawe jak będzie na balu u Trabii.
02:43:23:Zamówiłam zieloną suknię.|Jasnozieloną.
02:43:28:A ty?
02:43:31:Jestem taka szczęśliwa.|Tancredi jest taki kochany.
02:43:35:Wszyscy jesteście tacy dobrzy dla mnie.
02:43:38:-Chciałabym, żebyś ty też była szczęśliwa.|-Co ja na to poradzę?
02:43:42:Nie bawię się dobrze|wśród tylu ludzi.
02:43:46:Nie przepadam za tańcem.|Nigdy dobrze nie tańczyłam.
02:43:52:To zależy z kim tańczysz.
02:43:54:-Poszukaj kawalera, którego lubisz.|-Nie, nie dbam o to.
02:43:59:Wiesz ilu młodzieńców chciałoby|móc się do ciebie zalecać?
02:44:04:Ale ty wszystkich zniechęcasz.
02:44:08:Jak biednego Cavriaghi.|Pamiętasz?
02:44:13:Jak ty traktowałaś tego biedaka...
02:44:18:Tu jesteś. Nareszcie.
02:44:21:-Wszędzie cię szukam.|-Poprawiałyśmy stroje i fryzury.
02:44:24:-A ty gdzie byłeś?|-Słuchałem pułkownika Pallavicino.
02:44:30:To nie geniusz, ale mówi z sensem.
02:44:34:Ma rację, że nowe królestwo|potrzebuje porządku i praw.
02:44:38:Anarchię trzeba zdusić w zarodku.|Nie potrzeba więcej zamieszek.
02:44:44:Nawet jeśli wymaga to surowości,|tak jak rozstrzelanie tych zapaleńców,
02:44:50:którzy zdezerterowali,|by wrócić do Garibaldiego.
02:44:53:-Myślisz, że zostaną rozstrzelani?|-Jutro o świcie.
02:44:58:To słuszne - są dezerterami.
02:45:18:Kiedyś byś tak nie mówił!
02:45:27:Mylisz się, moja droga.|Zawsze tak mówiłem.
02:45:32:Rzeczy tych pojąć nie zdołasz.
02:45:40:Concetto, zaczekaj. Posłuchaj!
02:45:43:Puść mnie!
02:45:47:-Wszystko rozumiem doskonale.|-Spokojnie...
02:45:50:Kiedyś tak nie mówiłeś.|I kropka.
02:46:00:Puść mnie.
02:46:13:Jest taka kochana.|Zwłaszcza kiedy się złości.
02:46:18:Tak. Biedna Concetta.|Obawiam się, że wciąż cię kocha.
02:46:27:-A ty? Wciąż mnie kochasz?|-Tak.
02:50:22:-Widział pan księcia Salinę?|-Nie.
02:50:26:-Widział pan księcia Salinę?|-Nie.
02:50:56:Don Calogero, czas iść do domu.|Doprowadzę pana do porządku.
02:51:06:Kawy! Proszę, gorącej kawy!
02:51:10:-Cukru?|-Poproszę.
02:51:13:-Dobranoc, kochani.|-Dobranoc.
02:51:19:Dziękuję, że przyszliście.
02:51:25:Tak miło było was gościć!
02:51:33:Dobranoc.
02:52:37:Księżno!
02:52:40:-Dziękuję za niezapomniany wieczór.|-Bardzo pan miły.
02:52:43:-Już panowie wychodzą?|-Tak, wracamy do koszar.
02:52:49:Służba nie drużba.
02:52:52:Czekają nas jeszcze obowiązki tej nocy.
02:52:57:Doskonale.
02:53:06:-Ogarnijcie tu trochę i zgaście świece.|-Tak, jaśnie pani.
02:53:16:-Concetto, już wychodzicie?|-To był cudowny wieczór.
02:53:22:-Szkoda, że już idziecie.|-Już późno.
02:53:25:-Dziękuję bardzo.|-Dobranoc, skarbie.
02:53:37:Wy też już wychodzicie?
02:53:42:-Do widzenia, Don Diego.|-Dziękuję, dobranoc.
02:53:57:Tu jesteś!|Ciocia cię szuka.
02:53:59:Angelica, Concetta|i Carolina szykują się do wyjścia.
02:54:03:Zrobisz coś dla mnie?|Już się pożegnałem ze wszystkimi.
02:54:08:Wezwiesz dla nich powóz?|Ja wrócę na piechotę.
02:54:12:-O tej porze?|-Potrzebuję świeżego powietrza.
02:54:16:Wuju...
02:54:19:-Źle się czujesz?|-Trochę boli mnie głowa, spacer dobrze mi zrobi.
02:54:23:-Wszystko dobrze dziś poszło?|-Tak, dziękuję, wuju.
02:54:27:Wkrótce będę miał dobre wieści.|Rozmawiałem z Finzonim.
02:54:30:-W wyborach...|-Będziesz kandydował.
02:54:33:-Wiedziałeś? -Nie, tylko...|-Wybacz na chwilę.
02:54:44:-Do widzenia.|-Zawsze taka piękna. Do widzenia.
02:54:48:-Pozdrów ode mnie Nico.|-Dobrze.
02:55:39:O wierna gwiazdo...
02:55:43:Kiedy wyznaczysz mi|mniej błahe spotkanie?
02:55:47:Z dala od wszystkiego,|w twojej krainie wiecznej pewności?
02:56:09:Dobrzy żołnierze.|Znają swój obowiązek.
02:56:18:Tego właśnie potrzebuje...
02:56:23:Sycylia.
02:56:25:Możemy już być spokojni.
02:57:12:tłumaczenie: helena skowron