00:00:02:W 1963 r, A. Hitchcock nakręcił|film pod tytułem "Ptaki".
00:00:05:Opowiadał on o dzikim ataku|chmary ptaków na ludzkie osiedle.
00:00:10:Ludzie się śmiali.
00:00:15:Jesienią 1975 roku,|7 milionów czarnych ptaków najechało
00:00:18:Hopkinsville w stanie Kentucky,
00:00:20:próby przegnania ich spełzły na niczym.
00:00:23:Teraz już nikt się nie śmieje.
00:00:39:Czasy obecne
00:01:35:ATAK POMIDORÓW ZABÓJCÓW
00:02:21:/W porozumieniu z królową, załatwiliśmy|/występ pomidorów z Tetru Narodowego Anglii
00:02:36:/Pamiętaj, najlepsze okazje|/znajdziesz w "Sunny Vale Furniture"
00:02:55:/Miejsce na TWOJĄ reklamę, dzwoń...
00:03:03:/Film oparty na bestsellerowej|/książce "Gniew pomidorów"
00:03:29:Co o tym myślisz?
00:03:32:Nie wiem, Joe. Żadnej|broni, motywu, śladów.
00:03:37:Wszystko co mamy, to te|zmasakrowane zwłoki.
00:03:42:Przyjrzyj się dokładniej Harry.
00:03:47:To nie krew...
00:03:55:...to sok pomidorowy.
00:04:01:/Otrzymaliśmy z kraju wiele, jescze|/niepotwierdzonych doniesień, które...
00:04:06:/...mogą, ale nie muszą być powiązane|/z ostatnimi dziwnymi wydarzeniami
00:04:11:Hmm, to nie smakuje jak sok pomidorowy
00:04:25:Marto, zobacz tego wielkiego pomidora.
00:04:28:Nie wiedziałam że już tak wyrosły.
00:04:31:Zastanawiam się gdzie on idzie.
00:04:35:Ma małego Timmiego.
00:04:37:Biedny Timmie.
00:04:39:Wtrącholił go w całości.
00:04:45:/Departament Rolnictwa,|/Projekt GD-3, Nie Wchodzić
00:05:21:Pomidory atakują, Jim! Chodź tu!
00:05:24:Jezu! Widziałeś to!?|Trafił nas... pomidor!
00:05:28:Pilot, co z pilotem!?
00:05:30:Zapomnij o pilocie! Chodź tu!
00:05:34:- Niewiarygodne! Strącił nas pomidor.|- Pomidory nie latają.
00:05:38:- Taa, nie mogą też zjadać ludzi, a jednak to robią!|- Ej, mam jedno pytanie.
00:05:42:Jim, idź porozmawiać z|szeryfem, jak stoją sprawy.
00:05:45:Chodź tu!|Jak jest źle?
00:05:48:- Sir. Nie wiem czy pilot kiedyś znowu poleci.|- Nie o tym mówię, pało. Co z pomidorami?
00:05:52:Straciliśmy kilku ludzi, ale odepchneliśmy pomidory|i wydaje mi się, że przejmujemy inicjatywę.
00:05:57:Lepiej żeby to była prawda.
00:05:59:Sir, próbowaliśmy chemii,|kul, nic na nie nie działa.
00:06:06:- Słuchaj. Prezydent chce pełnej tajności.|- Tak nie można, trzeba ostrzec ludzi...
00:06:10:- ... i wywołać panikę? Po co?
00:06:04:Wtedy każdy z nas dostanie po dupie.|- Uwaga! Idą!
00:06:21:- Ale co, jeśli prezydent zechce śledztwa?|- Będzie śledztwo! Ale ciche.
00:06:26:Zorganizowałem najmniej znanych wojskowych i naukowców,|a dowodzenie śledztwem oddałem temu człowiekowi.
00:06:33:- Nie znam go.|- Nikt niezna.
00:06:35:Nazywa się Mason Dixon, nie|pracuje od czasu Zatoki Świń.
00:06:39:- co?|- Nie, zarządziłem zamknięcie programu GD-3.
00:06:43:Zaraz, czy to nie sekretarz|prezydenta, co on tu robi?
00:06:47:- Prezydent chce mieć oko na śledztwo.|- Ale czemu, ON!?
00:06:50:Bo ma ogródek z groszkiem, marchewkami, kabaczkami... i pomidorami.
00:06:54:Szeryf mówi, że takie rzeczy|dzieją się w całym chrabstwie.
00:06:58:Pieprzenie, ktoś zobaczył latający spodek|i zaraz zlecą Realianie na imprezę.
00:07:02:- Kto by pomyślał, myślę że to mógł być wielki, lecący pomidor.|- Uważaj! Leci z powrotem!
00:07:09:- Skąd masz ten medal?|- Ten, za wyścig w workach na festynie dnia wojsk szturmowych.
00:07:15:Co jest z generałem numer 2?
00:07:17:Był całą noc na manewrach,|dajmy mu odpocząć.
00:07:20:Przepraszam za spóźnienie|panowie, proszę za mną.
00:07:26:Generale, proszę się obudzić.
00:07:52:Przepraszam za niewygody, ale tylko to|udało mi się załatwić w tak krótkim czasie.
00:08:14:Jak już wszyscy jesteśmy...
00:08:16:Gdzie jest Jim Richardson?
00:08:18:- Sekretarz?|- Tak.
00:08:20:Dajmu mu jescze parę minut.
00:08:22:Panowie, słyszeliście o zebraniu|dowództwa obsługi głowic taktycznych?
00:08:28:Ma pan na myśli operację NISHNICK?
00:08:30:Nie, osobiście nadzorowałem Planowanie Preferencji Personalnych|dla patrolu spadochronowego tzw. "Puszystych Kamyczków".
00:08:35:Aaa, operacja PPPPPP.
00:08:38:- Czego się pan dowiedział o PPPPP?|- Dobrze się ruszają.
00:08:41:- Czy ktoś wspomniał o Mistfits?|- Nie, PPPPPP?
00:08:45:Wiec...
00:09:13:Panowie, panowie, proszę o uwagę.
00:09:16:Jesteśmy w komplecie, proszę więc|pana, d-rze Morris o wprowadzenie.
00:09:21:- Dziekuję kapitanie.|- Majorze.
00:09:23:- Słucham?|- Nieważne.
00:09:28:Zapewne wiecie, panowie, że ten pomidorowy problem|stanowi teraz temat numer jeden dla świata nauki.
00:09:36:Naukowcy z całego świata skierowali|na niego całą swoją uwagę.
00:09:41:Pomimo tego, rezultaty badań|pozostają słabo zauważalne...
00:09:45:...jednak z pomocą dr-a Fuji Nokitofy,|wierzymy że dokonaliśmy przełomu.
00:09:51:Panowie, poznajcie dr-a Nokitofę.
00:09:53:Jak się pan miewa, doktorze?
00:09:55:Dziekuję, bardzo dobrze.
00:09:57:Doktorze, proszę objaśnić|szczegóły projektu.
00:10:12:Panowie, udało się nam stworzyć|hybrydę, pół-człowieka, pół-robota
00:10:17:łączącego ludzką inteligencję z nadludzką siłą.|Broń ta doprowadzi do całkowitego zniszczenia wroga.
00:10:28:Dziekuję doktorze.
00:10:34:Czy są jescze jakieś pytania?
00:10:36:Słuchamy.
00:10:38:Nie chcę dyskutować|osobowości tych dwóch panów.
00:10:44:My w CBŚ uważamym że nie rozwiążemy|problemu za pomocą gadżetów.
00:10:50:To jest klasyczne starcie|człowieka z warzywem.
00:10:54:Technicznie, pomidory to [jak to będzie|po polskiemu? ](ang. fag- także ciota).
00:10:58:Miał na myśli owoce(ang.|fruit-potocznie).
00:11:01:Tak, owoce.
00:11:03:Rozumiecie już co mam na myśli.
00:11:05:Panie Dixon zostałem upoważniony do przydzielenia|panu moich czterech najlepszych agentów.
00:11:10:Panowie, z waszym pozwolenie chciałbym przedstawić|pana Dicksona jego nowym współpracownikom.
00:11:15:Dobrze, w międzyczasie reszta z nas będzie towarzyszyć|naukowcom w prezentacji
00:11:18:najnowszego anty-pomidorowego wynalazku.
00:11:22:Niech będzie, a ty Dickson, załóż płaszcz,|na zewnątrz mamy niezły przymrozek|(ang. jap-także: japoniec, żółtek).
00:11:27:Miał na myśli mróz.
00:11:36:Heja, myju, myju, szoru, szoru.
00:11:41:Możesz mi umyć plecy?
00:11:51:Oczy! Moje oczy!
00:11:54:Wody! Wody!
00:12:05:Oto, panowie, nasz najnowszy wynalazek.
00:12:09:Posiada nadludzką siłę, lecz jego|skomplikowana konstrukcja oraz problemy
00:12:14:budżetowe spowodowały ograniczenie|produkcji do tego jednego modelu.
00:12:20:Bruce, biegnij.
00:12:26:Wystarczy Bruce.
00:12:30:Bruce, pokaż jak skaczesz.
00:12:40:Pomimo małych trudności kadrowych udało|się nam skompletować twój oddział.
00:12:50:Baczność.
00:12:54:Twoi ludzie, Dixon.
00:12:56:Sam Smith, mistrz kamuflażu.
00:12:59:Gretta Attenbaum, mistrz pływania.
00:13:01:Gretta dołączyła do nas|po ostatniej olimpiadzie.
00:13:04:Wierzymy, że będzie znakomitym|nabytkiem ministerstwa.
00:13:08:Greg Colburn, mistrz nurkowania.
00:13:12:Ostatni członek drużyny, por.|Finletter kończy właśnie misję.
00:13:17:O 10:00 znajdziesz go w tym miejscu.
00:13:22:Powodzenia, Dixon.
00:13:45:Przestań.
00:14:07:Coś tam jest.
00:14:35:Panie Daniels, rozumiem, że mogły|pojawić się wątpliwości co do
00:14:40:przeznaczania pieniędzy kancelarii|prezydenta, na jak to niektórzy nazywają.
00:14:45:'kupowaniem sobie osobistych rzeczy'.|Mogę jednak pana zapewnić, że publiczne
00:14:50:pieniądze nie są, ani nigdy nie były|przeznaczane na żaden osobisty cel, za
00:14:55:wyjątkiem zakupu papieru|toaletowego Pupuś.
00:15:00:Jeśli niema więcej pytań...
00:15:02:Dziekujemy panu.
00:15:04:Panie sekretarzu, panie sekretarzu.
00:15:08:Jescze chwila, proszę państwa.
00:15:10:Jescze jedno pytanie od|małego koleżki z tyłu.
00:15:14:Bobby Drake, gazetka|z gimnazjum numer 149.
00:15:16:Mam do pana pytanie.
00:15:19:Oczywiście kolego, co|byś chciał wiedzieć.
00:15:22:Nie dowiedzieliśmy się nic o|rosnącym pomidorowym problemie.
00:15:27:Ja...
00:15:31:Ee...
00:15:33:Co młody człowieku nazywasz... problemem?
00:15:37:Zaobserwowano kilka|niepowiązanych ze sobą przypadków
00:15:42:nietypowej aktywności|tego, konkretnego warzywa.
00:15:48:Lecz, zapewniam że to nie jest|ani nigdy nie stanie się, jak to
00:15:53:nazywasz problemem. Prezydent|jednak powołał kompetentną komisję
00:15:58:mającą na celu przeprowadzenie|gruntownego i wyczerpującego temat
00:16:03:śledztwa obejmującego zbadanie|przyczyn i podłoża tego
00:16:08:interesującego zjawiska naturalnego.
00:16:12:Co więcej, chciałbym zapewnić,|twoich młodych czytelników, że
00:16:17:to nigdy nie przerodzi się w problem|którego, Ameryka powinna się obawiać.
00:16:25:Rozpoczynam zebranie komisji senackiej.
00:16:34:Czy ktoś pamięta nad|czym mieliśmy pracować?
00:16:38:- Sprawę pomidorów.|- Słucham?
00:16:41:Mamy debatować na temat tych pomidorów.
00:16:44:Ach tak.
00:16:47:Więc, dokumentacja. Jedna dla ciebie...
00:16:58:Powinna być jedna dla|każdego. Może gdzieś upadła.
00:17:09:/ŚCIŚLE TAJNE. NIE DO WGLĄDU PRASY
00:17:14:Roberts!
00:17:18:- Tak proszę pana.|- Daj mi Coldstena.
00:17:21:- Jest nadal w Bejrucie.|- Bejrucie!?
00:17:24:- Jest zwolniony, proszę pana.|- A.
00:17:27:- Daj Johnsona.|- Jescze prowadzi sprawę w Texsasie.|- W mordę.
00:17:32:Daj mi kogokolwiek z 'zadań specjalnych'.
00:17:36:Nie mamy 'zadań specjalnych'.
00:17:38:To kogo, do cholery mamy?
00:17:40:- No, pana, proszę pana.|- Dzięki, matole.
00:17:45:Zaraz, mamy Fairlchild.
00:17:48:Kim On, do cholery jest?
00:17:50:Ona, proszę pana. Lois Fairchild,|rubryka o społeczeństwie. Nowa.
00:17:56:O społeczeńswie?
00:17:58:Niech będzie, dawaj ją tutaj.
00:18:02:Teraz, w mordę!
00:18:29:Patrz, jaki śmieszny, mały pomidorek.
00:18:45:Dokąd jedziemy?
00:18:47:- Pomidory napadły kilku tych szalonych motocyklistów.|- Ale co my możemy zrobić?
00:18:52:Możemy utrzymywać to w tajemnicy.
00:18:54:Co!? Przecież do miasta zbliżają|się pomidory. Bedzie wiele ofiar.
00:18:58:Możesz raz odpuścić. Jedziemy|tam na pewną śmierć.
00:19:06:Jestem Fairlchild, proszę pana.
00:19:10:Posłał pan po mnie?
00:19:12:Ach, tak. Usiądź.
00:19:16:Fairlchild, śledziłem twoje postępy i|wydaje mi się masz zmysł organizacyjny.
00:19:22:Dziekuję, proszę pana.
00:19:24:- Masz styl.|- Dziękuję.
00:19:26:- Bystry umysł.|- Dziękuję.
00:19:28:- I niezły tyłek.|- Dzię...
00:19:30:Zamierzam dać ci pierwsze|poważne zadanie.
00:19:35:Oczekuję pełnego poświęcenia.
00:19:39:Jestem pewien, że braki w|doświadczeniu nadrobisz...
00:19:44:...uporem.
00:19:49:To da ci rozeznanie w sprawie.
00:19:54:Do roboty.
00:19:56:Natychmiast, proszę pana.
00:19:59:Jeszcze jedno. Jestem przekonany, że rząd|zrobi wszystko, żeby utrzymać to w tajemnicy.
00:20:08:Powodzenia.
00:20:13:Pomocy! Pomoooocy!
00:20:25:- Czy mnie słyszycie, czy mnie słyszycie?|- Odejdźcie! Nieee!
00:20:33:Masz teraz co chciałeś! Nikt|nie wie, że tu jesteśmy.
00:20:38:Pomocy! Niech ktoś odpowie, pomoże!
00:20:41:Możesz się zamknąć!? Bądź cicho!
00:20:43:- Nie rozkazuj mi, rezygnuję!|- Co!? Rezygnujesz!?
00:20:46:- Pomyśl o ministerstwie.|- Do diabła z nim, mogę tu zginąć!
00:20:49:- Durniu, ja też tu mogę zginąć!|- I dobrze, dobrze, dobrze.
00:20:55:...nie dobrze, panie prezydencie,|powiedziałbym fatalnie.
00:20:59:Nie jestem pod wrażeniem poziomu|kompetencji naszego zepołu naukowego.
00:21:04:Nie zapoznałem się także z|zespołem pana Dixona, lecz
00:21:07:jeśli miałbym wnioskować,|powiedziałbym że mamy problem.
00:21:12:Rozumiem cię, Jim, wiem o czym mówisz.
00:21:15:To jest jak wpychanie bibułki w śmietanę.
00:21:19:Tak jest...
00:21:21:Niezwykłe problemy wymagają|niezwykłych rozwiązań, Jim.
00:21:24:Chyba jedno mam na myśli.
00:21:26:Słyszałeś o Mindmaker?
00:21:28:Oczywiście, agencja promocji,|użyta w pańskiej kampanii.
00:21:31:Zgadza się.
00:21:33:A mówili, że mnie ponownie nie wybiorą.
00:21:36:Zwłaszcza po tym, jak|ośmieszyłem Statuę Wolności.
00:21:40:Tak jest.
00:21:42:Ale siedzę tu teraz, i|zawdzięczam to Mindmaker.
00:21:48:Przy okazji Jim, byłeś ostatnio w NY, jak sie trzyma|nasza 'dziewczynka patrząca się w morze'(Statua Wolności).
00:21:55:Po prostu świetnie, proszę pana.
00:21:57:Dobrze. I mówię ci Jim, jeśli ci ludzie mnie|wybrali, to dadzą się namówić na wszystko.
00:22:02:[Oficjalny Prezydencki Papier Do Podpisów]|Jim, lecisz do Nowego Jorku i spotkasz się z Tedem Swanem.
00:22:07:Mówią że tan facet to geniusz.
00:22:09:Już lecę.
00:22:18:...i zjadł psa. To już cała historia.
00:22:22:Może przyszedłeś wykupić prawa do filmu?
00:22:25:Chyba nie, ale dziekuję za|informacje, myślę że będą pomocne.
00:22:38:Fairlchild, z Time.
00:22:40:Co to za historia z tymi pomidorami?|Słuchaj koleś, nie próbuj udawać głupiego.
00:22:45:Cześć Lois.
00:22:47:Cześć Clark.
00:22:51:- Co tu robisz?|- Bez komentarza.
00:22:55:- Jak poważna jest sytuacja?|- Bez komentarza.
00:22:58:Ludzie mają prawo wiedzieć.
00:23:01:Nie możesz tak traktować kogoś z prasy.
00:23:14:/... teraz przebój, o który tak prosiliście,|/Ronny Desmond i 'Puberty Love'
00:23:23:Co to jest? Człowieku, wyłącz to!
00:23:32:To jest okropne! Zmień szybko kanał.
00:23:39:Cicho! Chcę usłyszeć wiadomości.
00:23:41:/Prezydent zamknął właśnie naszą|/ostatnią bazę łodzi podwodnych.
00:23:47:/Zapytany dlaczego to zrobił|/odpowiedział, tu cytat:
00:23:52:/'Te śmieszne, małe czarne|/okręciki i tak cały czas toną'
00:23:57:/Teraz reszta wiadomości. W Newark, mężczyzna|/został zjedzony przez kanapkę z pomidorem.
00:24:43:Jesteś wolny.
00:25:02:/FIA, samochód nieoznakowany
00:25:20:Geronimo!
00:25:54:Więc to ty jesteś Finletter.
00:25:57:- Jestem Mason Dixon, a to jest...|- Mój Boże, Adolf Hitler.
00:26:19:To jest Sam Smith.
00:26:23:Jest naszym mistrzem kamuflażu.
00:26:28:Jest tylko przebrany za Hitlera.
00:26:42:Wsiadaj!
00:26:44:A co ze mną panie Dixon?
00:26:47:Ty...
00:26:54:Przebierzesz się za pomidora.
00:26:59:I wnikniesz do ich obozu.
00:27:31:Nowy Jork (scena jest z San Francisco).
00:27:36:Tak, dziekuję.
00:27:40:- Jestem Richardson, przyszedłem zobaczyć się z panem Swanem.|- Oczywiście, zaraz go powiadomię, proszę usiąść.
00:27:49:Panie Swan, pan Richardson|chce się z panem widzieć.
00:27:54:Zaraz do pana przyjdzie.
00:27:58:Jimbo, morda, jak się miewasz.
00:28:02:- Ja...|- Super, super, prezydent mówił mi, że macie kłopoty.
00:28:07:Możecie być pewni, że trafiliście w dobre|miejsce. Chodź, zobaczysz Mindmaker w akcji.
00:28:16:Po pierwsze, musimy przekonać tamtą|rodzinkę, że pomidor który zjadł im psa
00:28:21:nie jest wcale groźny. Niema problemu.
00:28:24:Później musimy przekonać lokalne|władze, że te tysiące zagninionych osób
00:28:29:tak naprawdę zapragnęły odbyć sentymentalną|pielgrzymkę do Filadelfii. Niema problemu.
00:28:36:Po trzecie, prezydent chce żeby to|zrobić w taki sposób, aby nikt nie zdał
00:28:42:sobie sprawy, że jest manipulowany.|Z tym też nie będzie problemu.
00:28:46:Ale on chce tego i tego, żeby przkonać|200 milionów amerykanów, że ta
00:28:51:katastrofa jest dla kraju zbawieniem.|I to jest dopiero wyzwanie.
00:28:58:Rozumiem. Prezydent jest|bardzo wymagającą osobą
00:29:02:i czasami oczekuje rzeczy|niemożliwych. Lecz...
00:29:06:Nie powiedziałem 'niemożliwe',|powiedziałem, że to będzie 'wyzwanie'.
00:29:12:Człowiek po to został stworzony|aby podejmować wyzwania, chłopcze.
00:29:16:Myśli pan, że może to zrobić?
00:29:18:Czy mogę to zrobić? Czy mogę to zrobić!?
00:31:15:Więc chodź, wyjdziemy|naprzeciw wyzwaniu, chłopcze.
00:31:19:Już z rana przydzieliłem sprawę moim ludziom.|Więc możemy zobaczyć wstępne projekty.
00:31:28:Załączaj.
00:31:30:...będę mógł powiedzieć prezydentowi,|że przyjął pan zlecenie.
00:31:36:/... drogówka z całego kraju musi|/borykać się takimi problemami codziennie.
00:31:41:/Ten człowiek jest zwykłym policjantem,|/pracuje ciężko, i jest dumny
00:31:46:/z tego, że pomaga ludziom. Jest jak|/cała reszta. Z jednym wyjątkiem...
00:31:51:/... jest ślepy.
00:31:57:/Ogłoszenie publiczne, sponsorowane|/przez ministra zdrowia.
00:32:13:Proszę pana, to nie jest|dobre miejsce na obóz.
00:32:16:Nie będziemy spać na chodniku.
00:32:19:Widzisz ten duży budynek, to jest hotel.
00:32:23:Będziemy spać w hotelu.
00:32:26:- Nie będzie ogniska?|- Nie.
00:32:29:Więc co mam zrobić z Marshmellers'ami?
00:32:57:To jest klucz do mojego pokoju. Sprawdzę|czy niema do mnie wiadomości. Zaraz wracam.
00:33:12:Przepraszam, czy są wiadomości|dla Masona Dixona, pokój 401?
00:33:53:Przepraszam, chcę wynająć|pokój obok pokoju 401.
00:34:21:Wyłącz to. Idziemy spać.
00:34:26:Marshmellers'a.
00:35:15:O, strasznie przepraszam,|myślałam że to mój pokój.
00:35:22:Kto to był?
00:35:24:- Szmata, proszę pana.|- Co!?
00:35:26:Dziwka, kurwa, pani nocy.
00:35:30:Idź spać, durniu.
00:36:02:Co!? Gdzie!?
00:36:06:Zaraz tam będę!
00:36:13:Śniadanie, proszę pana.
00:36:15:- Niemam czasu.|- Ale pańskie witaminy.|- Niemam czasu!
00:36:19:Słuchaj mnie. Musisz powiadomić|Grettę o pomidorach w sektorze 2.
00:36:25:Bez względu na wszystko!
00:36:27:Tak jest.
00:36:30:/Nadamy za chwilę śkrót najświeższych|/wiadomości NBS. Komentowanych
00:36:35:/przez Douglasa Hicklera z NY. NBS,|/stacja która przynosi ci widomości
00:36:40:/zawsze na żywo. Nadaje wiadomości|/zawsze kiedy zachodzi taka potrzeba.
00:36:46:/Zawsze NBS, stacja informacyjna.
00:36:50:/Ten skrót wiadomości sponsorowany|/jest przez Piwo Shrids.
00:36:55:/'Nigdy nie jesteś zbyt pijany by|/zamówić następnego Shrids'a.'
00:36:59:/I przez pastę do zębów 'Jasność',|/dla ludzi ze sztuczną szczęką...
00:37:05:/Zostań z nami...
00:37:31:Co się dzieje, Spark?
00:37:34:Zaraz to sprawdzę, ty tu zostań.
00:38:02:- Co to za czerwone kółka?|- Stanowiska CKM'ów w dolinie. Ale nawet one nie pomogą nam się utrzymamać.
00:38:10:- Ta zielona linia to planowany front?|- Tak jest.
00:38:15:- A te niebieskie punkty?|- Stacje Mobil.
00:38:21:To chyba major Mills.|Przejmij dowodzenie.
00:38:29:Cieszę się, że pana widzę. Mamy|coś co chyba pana zaciekawi.
00:38:33:Tak słyszałem. Dixon, chcę|żebyś to zobaczył. Kapitanie.
00:38:53:Złapaliście wielkiego pomidora.
00:39:11:Obawiam się panowie, że z tym|się jeszcze nie spotkaliśmy.
00:39:17:Nie chce pan powiedzieć...
00:39:19:To jest... Niech Bóg nam pomoże.
00:39:25:Pomidor wisienkowy|(chodzi o rodzaj bomby).
00:39:38:/Sterydy
00:41:03:Dixon kazał mi cię powiadomić o|aktywności pomidorów w tym sektorze.
00:41:32:Dobra, komu zapłacić żeby coś powiedział.
00:41:41:J.P., wspaniały pomysł,|pierwsze płatki Adolfa.
00:41:46:Hitl-Flakes. W trzech|smakach: wiśniowym...
00:41:51:Dobry wieczór, panie Swan.
00:41:54:Oddzwonię, J.P.
00:41:57:Jimbo jak leci?
00:41:59:Myślę, że to moje pytanie.
00:42:01:Racja, śmieeeszne.
00:42:05:Świetnie nam idzie. Zaraz ci|coś pokażę. Usiądź wygodnie.
00:42:10:Zapytałem siebie: Czego nam|trzeba? Czegoś oryginalnego.
00:42:15:Czegoś co trafia do|człowieka wprost. I... jest.
00:42:21:Mindmaker w pełni formy. Kto|może z tym się nie zgodzić.
00:42:26:/Elektrownie pomidorowe kontra Elektorwnie atomowe|/1. Pomidory nie są radioaktywne.|/2. Pomidory są tańsze.
00:42:31:/3. Pomidory lepiej smakują|/4. Pomidory nie wybuchają
00:42:34:Jest tego więcej, posłuchaj.
00:42:39:/Większe pomidory to większa pizza.
00:42:43:/Jeśliś zmęczony życiem czasem,|/pomidor będzie twoim katem.
00:42:49:/W ostatnim roku więcej ludzi|/zginęło w wypadkach samochodowych
00:42:53:/w wyniku ataków serca i raka płuc, razem,|/niż przez jakiegokolwiek pomidora.
00:42:59:Elegancko, co?
00:43:01:Przez duże E.
00:43:03:Właśnie, pan jako przedstawciel prasowy|prezydenta, zna potęgę prostoty przekazu.
00:43:10:Poświęciliśmy ogromne|nakłady czasu i pracy.
00:43:14:Sumę ponad miliona dolarów by zawrzeć|istotę naszego programu w jednym symbolem.
00:43:20:Akcja 'Solidarne Tępienie Pomidorów'.|(logo największego koncernu paliwowego ameryki)
00:43:25:- Tak. Ale to wygląda nieco niekonwencjonalnie.|- Dziekuję.
00:43:30:Wybacz, ale muszę już lecieć.
00:43:33:Jeszcze chwila. Zanim pan wyjdzie|chciałbym panu coś pokazać.
00:43:37:Coś nad czym pracowałem przez wiele lat.
00:43:41:Podsumowanie lat pracy.
00:43:44:Reklama ostateczna.
00:43:54:/Ja, Jezus, wybrałem Technotron|(firma z doliny krzemowej).
00:44:16:/Naród ogarnął chaos. Czy nic nie|/powstrzyma tej pomidorowej rzezi?
00:44:21:/Ostatniej nocy pomidory|/zaatakowały Los Angeles.
00:44:24:/Boston.
00:44:27:/Seattle.
00:44:30:/Chicago.
00:44:33:/Nawet wspomnienie o oprawcach,|/wzbudza niepohamowaną panikę.
00:44:45:Pomidor.
00:44:58:/Reszta wiadomości za godzinę.
00:45:01:/Teraz powracamy do rockowego|/programu Wielgachnego Bagieta.
00:45:13:/... tak jest, teraz zapodamy|/ostre rytmy 'Puberty Love'.
00:45:48:Wszystkie zainteresowane federalne|agencje, zadeklarowały że
00:45:53:nie wszystkie wymagane informacje|zostały przekazane niższym instancjom
00:45:58:w celu ich potwierdzenia. Nie|możemy ignorować lokalnych próśb
00:46:03:o pomoc rządową, która to|sprawa oczywiście może wpłynąć
00:46:08:na nasz międzynarodowy wizerunek.|Nie może być mowy o ignorowaniu
00:46:13:tych próśb, gdyż chodzi|o życie ludzkie...
00:46:27:...wtedy, wcisnąłem gaz do dechy|i uciekłem najszybciej jak mogłem.
00:46:32:To było tak dziwne, nie|wiem co o tym myśleć.
00:46:36:Czy wykonywałał pan|jakieś niezwykłe gesty?
00:46:39:Żadnych o których bym wiedział.
00:46:41:Dziwne.
00:46:43:Może słyszał pan jakieś głośne dźwięki,|które mogły podziałać na pomidory.
00:46:48:Jak przelatujący samolot,|czy przejeżdżający samochód.
00:46:52:Chyba nie.
00:46:54:Przepraszam panowie, muszę|już wracać do Waszyngtonu.
00:46:58:- Powodzenia i niech pan pozdrowi prezydenta.|- Zrobię to kapitanie.|- Mam majora.
00:47:03:Oczywiście.
00:47:05:Wiadomość najwyższego|priorytetu dla Dixona.
00:47:09:A, telefon.
00:47:12:Jeden kwit do moich akt.
00:47:14:Do moich też jeden.
00:47:16:Niech nie zapomni pan o majorze.
00:47:53:Tak?
00:47:54:Kłopoty, proszę pana.
00:47:56:- Halo?|- Kłopoty, proszę pana.|- O co chodzi!?
00:47:59:- Nie widziałam Dixona cały dzień, śledzę jego asystenta, ale to bez celu.|- Śledzony, przez kogo?
00:48:05:Kogo śledzisz?
00:48:06:- Asystenta.|- Szpiega.
00:48:08:- Szpiega?|- Tak jest.
00:48:10:Jak on wygląda?
00:48:11:- Średni wzrost i budowa.|- Ona. Ta dziwka z wczoraj. Ta z wielkimi...
00:48:16:- ... spluwami i mieczem...|- ... blond...|- ... spadochronem...
00:48:19:- ... w okularach...|- ... butach wojskowych...|- ... i sukience.
00:48:23:- Niema w tym nic podejrzanego.|- Nie mówisz poważnie.
00:48:26:Co mam robić?
00:48:27:Słuchaj, wyraziłem się chyba jasno.
00:48:30:Myślę, że nie wykorzystałaś|wszystkich swoich atutów.
00:48:34:Słuchaj, jesteś napewno|przemęczony, odpocznij sobie.
00:48:38:- Ma pan na myśli pójście do łóżka?|- Nie wydaje mi się.|- Dlaczego nie, w końcu jesteś kobietą.
00:48:43:- Wypraszam sobie!|- Miałem na myśli wypoczynek, nie to że się nie nadajesz.
00:48:49:Dobrze, proszę pana. Ja|tylko... Zrobię co będę mogła.
00:48:56:- Do widzenia.|- Do widzenia.|- Do widzenia.
00:49:04:Centrala. Wykręciłęm zły|numer, proszę o zwrot kosztów.
00:49:23:Hej tam.
00:49:26:- Cześć.|- To wczoraj, to był przypadek, nie chciałam...
00:49:32:Była ciemna noc, znaczy świtała były|wyłączone i zrobiło się ciemno.
00:49:37:Miałem na myśli, że było|ciemno. Było jaśniej wcześniej.
00:49:42:- Chcesz iść do łóżka?|- Ja, przepraszam panią, muszę się położyć.
00:50:46:[Myślę, że nie użyłaś|swoich wszystkich atutów. ]
00:51:20:Ja, e...
00:51:24:Miałem rację. Miałem rację. Szpieg!
00:52:19:Ostrzegłeś Grettę?
00:52:21:Tak, ale była już martwa.
00:52:25:Na to wygląda.
00:52:30:Chcieliście spróbować czarnego mięsa?
00:52:34:Tak.
00:52:36:Ty chciałeś pierś?
00:52:42:A ty udko?
00:52:59:Uwaga! Uwaga!
00:53:02:Cały 56 kontyngent, o 9:00 ma się|zameldować w pełnej gotowości.
00:53:07:3-cia dywizja melduje|się w koszarach 5-tej.
00:53:10:5-ta melduje się w koszarach 3-ciej.
00:53:14:Kierowca jeepa 38421,|zostawiłeś włączone światła.
00:53:26:- Dobrze ci się sypia?|- A co?
00:53:29:Zależy. Czy masz krewnych w Wyoming?
00:53:34:Powtórz. Arkansas, jesteś pewien?
00:53:39:Arkansas.
00:53:48:Wywiad donosi, że pomidory przygotowują|się do ostatecznego natarcia.
00:53:53:Jedyną naszą szansą jest|umocnienie się na wybrzeżu.
00:53:58:Jeśli się utrzymamy, możemy wygrać... Ta.
00:54:01:- Czy mogę jakoś pomóc?|- Tak, prezydent chce wstępnego raportu.
00:54:05:Zadzwoń na czerwoną linię o 11:00.
00:54:07:I nie waż mi się załamać|z powodu rodziny.
00:54:11:Cholera, Dixon to jest wojna!
00:54:13:Dobrze.
00:54:23:Myślę, że ktoś do nas strzela.
00:54:25:Co ty powiesz?
00:56:11:Jak pan widzi, panie Dixon. Nie mamy|wyboru, musimy wycofać się na zachód.
00:56:16:Ma się pan upewnić, czy żołnierze|zdają sobie sprawę z powagi sytuacji.
00:56:23:Jestem pewien, że tak.
00:56:26:Przy okazji, czy nie ma|u was mojego sekretarza?
00:56:29:- Jestem ciekaw, jak idzie nam wojna.
00:56:32:- Wspaniale. Moje chłopaki wygrywają z pomidorami 30/1.
00:56:36:Naprawdę wspaniale.
00:56:38:Prawie zapomniałem. Shirley, Daj mi gen.|Mitchella, musimy zbombardować Nowy Jork.
00:56:47:Ale panie prezydencie, pomidory nie|są nawet w pobliżu Nowego Jorku.
00:56:52:Słuchaj, ty masz swoje sprawy,|ja mam swoje. Nie mieszaj się.
00:56:56:Tak jest.
00:57:02:- To już ostatnie pióro?|- Tak proszę pana.|- Dzięki Bogu.
00:57:19:Ma ktoś może trochę ketchupu.
00:57:32:Formować się.
00:57:38:Wygląda pan na gotowego, majorze.
00:57:40:Już bardziej nie będę, Dixon.
00:57:44:Wiesz Dixon, człowiek w takiej chwili|myśli o domu, żonie, dzieciach.
00:57:53:- Jest pan żonaty, majorze?|- Nie.
00:57:55:Ja też.
00:57:58:Zastanawiem się co teraz myślą pomidory.
01:01:33:/Poprzez kraj przetacza się|/niezatrzymana fala pomidorów, które...
01:01:40:/Podpalają.
01:01:42:/Grabią.
01:01:44:/Gwałcą.
01:02:00:Będziesz kręcić z tamtąd.
01:02:03:Niech zostanie z nami chwilę. Nie ucieka.
01:02:08:Zaczynamy od bliskiego ujęcia.
01:02:10:Powiedz kiedy będziesz gotów.
01:02:13:Nie uciekaj.
01:02:18:Pomidorowa rzeź, dotknęła większość|ludzi w naszym kraju, w jakiś sposób.
01:02:23:- Pani Williams. Rozumiem, że pani mąż zaginął.|- Tak.
01:02:26:Znaczy że nie żyje.|Czy będzie pani tęsknić?
01:02:29:Czy wyjdzie pani znowu za mąż?|Niech pani kogoś znajdzie zanim będzie za późno.
01:02:34:Musi sobie pani znaleźć faceta.|Nie jest pani już młodą jałówką.
01:02:38:Co pani zamierza zrobić?|Niech pani odpowie.
01:02:43:Proszę patrzyć w kamerę pani Williams.
01:02:47:/Porażka wojsk ubiegłej nocy,|/rzuciła cień na cały naród.
01:02:52:/Niedobitki, niegdyś dumnej|/cywilizacji, o złamanych duchach
01:02:57:/i okaleczonych ciałach,|/kryją się przed wrogiem.
01:03:01:/Panika na ulicach. Nikt|/nie czuje się bezpieczny.
01:04:47:/... zgadza się, chcieliście,|/macie, Ronny Desmond...
01:04:51:/'Puberty Love'
01:05:33:Nic nie słyszałeś?! Posuń się!
01:05:50:Panie Dixon! Proszę!
01:07:03:- Proszę pana! Musimy go gonić!|- Staram się.
01:07:13:- Zaraz cię odczepię!|- Nie! Musimy go złapać!
01:07:19:- Możemy go złapać, proszę pana!|- Zapomnij!
01:07:54:Stać.
01:08:14:Dobry wieczór, panie Dixon.
01:08:20:Richardson. Nie jestem zaskoczony.
01:08:23:Panie Dixon, nie spodziewałem się|niczego innego. Dlatego pan tu jest.
01:08:30:Co zamierzasz?
01:08:32:Proszę nie być naiwniakiem, Dixon.|Pan jedyny wie jak mnie powstrzymać.
01:08:38:Nie bądź głupi,|Richardson. Nie uda ci się.
01:08:40:Wiesz dobrze, że się uda.
01:08:44:Wiesz...
01:08:47:To zabawne, Dixon...
01:08:52:Żaden człowiek nie jest bliżej|potęgi, niż sekretarz prezydenta USA.
01:09:00:I chociaż jest tak blisko, to|nadal nie jest w twoich rękach.
01:09:07:Tańczy ci przed oczami.|Drwi, kusi, kpi z ciebie.
01:09:14:Nie pozwolę więcej kpić ze mnie!
01:09:17:Nie będę dawać cudzych|odpowiedzi na cudze pytania.
01:09:24:Odpowiedzi będą moje. Pytania|będą moje. Wszystko będzie moje.
01:09:33:To będzie wspaniałe Dixon.
01:09:36:Szkoda, że tego nie zobaczysz.
01:09:39:Skąd wiesz, że możesz|zapanować nad pomidorami?
01:09:46:Pytania, pytania.
01:09:51:Dixon, jadłeś dzisiaj obiad?
01:09:56:Masz, zjedz pomidora.
01:09:59:Nie bój się. Jest całkiem mały i|niegroźny. Jest z mojego ogródka.
01:10:09:Można powiedzieć, że jestem|'zgrany' z moimi pomidorami.
01:10:20:W odpowiednim czasie, kiedy upadną rządy.
01:10:26:Wjadę na swoim białym rumaku i uratuję|naród. Albo co z niego zostanie.
01:10:33:Ludzie będą mi dozgonnie wdzięczni.
01:10:37:Nie będą mieli wyjścia i napewno|wybiorą mnie na swojego opiekuna.
01:10:47:To będzie mój wielki dzień.
01:10:54:Lecz Dixon...
01:10:56:Myślę, że to twój ostatni dzień.
01:10:59:- Jesteś pewny, jak na człowieka który spudłował dwa razy.|- Trzy razy.
01:11:04:Ale kto by liczył.
01:11:06:Myślę, że nie możesz tego zrobić.
01:11:09:Wiesz Dixon, może i masz rację.
01:11:11:Nie zabiłem jeszcze|człowieka. Może i masz rację.
01:11:20:Kto tam.
01:11:22:UPS. Przesyłka dla pana.
01:11:27:Wjedź.
01:11:42:Z drugiej strony.
01:11:44:Może nie miałeś racji.
01:11:47:Czekaj.
01:11:49:Zanim naciśniesz spust.
01:11:51:Powiedz jak to zrobiłeś.
01:11:54:Przestań.
01:11:56:Jakie to żałosne.
01:11:59:Dobra.
01:12:01:To naprawdę całkiem proste.|Wszystko co musiałem zrobić to...
01:12:47:Finletter. Finletter.
01:12:49:Masz zebrać wszystkich ludzi z miasta na|stadionie. Nie ma czasu do stracenia.
01:12:54:Ale, proszę pana, wszyscy już uciekli,|ci co zostali to chyba szaleńcy.
01:12:58:Nie ważne, po prostu zrób to.
01:13:23:Jak ustaliła nasza komisja, nie|podjęte zostaną żadne czynności.
01:13:57:/Musimy wszystko wysprzedać. Ceny|/zamordowane, niewiarygodne okazje, kupuj.
01:14:03:/Sofy 5$, łóżka piętrowe 2$, stołki barowe|i..., Co to!?, Co, do...!!
01:14:08:/... Uciekać! Uciekać! To/... Pomocy!! Pomóżcie nam!!
01:14:13:/Jesteśmy zaraz na południe|od... AAAAAA!...
01:14:29:Mam to. Mam to.
01:14:41:Idą. Patrzcie.
01:15:11:Jest ich więcej! Idą tu.
01:15:17:Puść płytę.
01:15:20:Zakryjcie uszy. Wszyscy.
01:15:37:Pomidory... Wycofują się. To działa!
01:16:02:Na nich!
01:18:37:Chcę podziękować za uratowanie mi życia.
01:18:40:Wykonywałem swoje obowiązki, proszę pani.
01:18:45:Więc... chyba nie zostało nic do|dopowiedzenia. Pa, panie Dixon.
01:18:51:Do widzenia, pani Fairchild.
01:18:53:Lois.
01:18:59:Do widzenia, panie Dixon.
01:19:02:Mason.
01:21:38:Dobra chłopaki, już sobie poszli.
01:22:33:Tłum na stadionie|- menele z San Diego.
01:22:37:Odwiedź www.NAPiSY.info