PMP Wykład


PMP Wykład 13. 16.01.2009 r.

Cd. zastrzeżeń i deklaracji interpretacyjnych

Zakres obowiązywania umów - DOCZYTAĆ Z PODRĘCZNIKA

1. Procedura składana zastrzeżeń - KWPT w art. 23 i prace KPM

Na podstawie traktatu mogą powstać organy odpowiedzialne za Inter. i przestrzeganie traktatu. Są to organy monitorujące, kontrolne. Organy polityczne - formułują opinie. Organy sądowe mają prawo weryfikacji zastrzeżeń, zwłaszcza w przypadku traktatów normo- i prawotwórczych (np. w zakresie praw człowieka). Tak jest np. z ETPC. 1. raz w sprawie Belilos ETPC uznał, że zastrzeżenie jest nie ważne. Nie jest przewidziane, że taką możliwość mają wszystkie organy (z jednej strony organ powstał po tym jak złożono zastrzeżenie, ale z drugiej strony powinien tą kwestię regulować). Istnieją również miękkie organy takie jak Komitet ds. praw Człowieka przy ONZ (tylko opinie, nie może anulować zastrzeżeń). Sekretarz Generalny sygnalizuje państwom, że ich zastrzeżenie powinno być anulowane.

KPM wskazała, że są też takie oświadczenia, które nie są traktowane jak zastrzeżenia. To mogą być np. oświadczenia informacyjne (notyfikujące wykonanie traktatu na poziomie krajowym), ogólne oświadczenie polityczne, oświadczenia, które traktat dopuszcza w kwestii rozwiązań warunkowych.

Deklaracje interpretacyjne

1998 r. - III Raport KPM o Deklaracjach interpretacyjnych. Początkowo deklaracje nie były odróżniane od zastrzeżeń. Nazwanie oświadczenia d. i. nie oznacza, że faktycznie nią jest. Trzeba zbadać treść, by to stwierdzić. D. i. jest oświadczeniem, które może być składane w późniejszym czasie niż zastrzeżenie. D. i. to jednostronne oświadczenie woli stron zmierzające do nadania specyficznego znaczenia lub zakresu całego traktatu lub części albo też do wyjaśnienia znaczenia lub zakresu traktatu. Może być składana łącznie przez 2 lub więcej stron. Jeśli wszystkie strony traktatu składają oświadczenie o takiej treści to nie jest to d. i. tylko porozumienie co do wykładni traktatu.

D. i. są:

D. i. mogą być złożone do każdego traktatu.

Jak odróżnić d. i. od zastrzeżeń?

D. i. składana jest pisemnie.

Procedura składania - wszelka d. i. musi być złożona na poziomie mnar. a nie krajowym. Musi być notyfikowana.

W przypadku warunkowej d. i. obowiązuje zasada pisemności i potwierdzenia (jeśli jest składana przy podpisywaniu umowy).

Moment związania się deklaracją obowiązuje od przyjęcia przez inne strony.

Uchwały org. mnar. pokazują, że niektóre regionalne org. mnar. same regulują procedurę składania zastrzeżeń. OPA w 1987 r. - procedura. RE - podobna uchwała.

Alternatywy wobec zastrzeżeń i d. i.

Zdarzają się w organizacjach takich jak UE, bo byłyby sprzeczne z integracyjnym charakterem danej org. mnar.. Ustala się, że za zgodą pozostałych państw pewne państwo będzie obowiązywać zmodyfikowany traktat; przyjmują wówczas specjalne protokoły (np. rozumienie Układu z Schengen przez WB i Danię). Mogą to być rozwiązania trwale modyfikujące rozwiązania umowy (Ustawodawstwo antyaborcyjne na Malcie zapisane w protokole z 2003 r.)

Zasady przestrzegania umów

Każda umowa, która została wynegocjowana/zarejestrowana i weszła w życie musi być przez strony dochowywana. KWPT w art. 26 zapis o zasadzie pacta sunt servanda i art. 27 „Strona nie może powoływać się na postanowienia swojego prawa wewnętrznego dla usprawiedliwienia niewykonywania przez nią traktatu. Reguła ta nie narusza w niczym artykułu 46.”

Zasada pacta sunt servanda czyli p.s.s. obowiązuje wyłącznie traktaty wiążące. Przesłanka wejścia w życie jest sine qua non (wymagana) dla zaistnienia tej zasady. Traktat wiąże strony tylko w takim zakresie w jakim się zgodziły. Podstawową konsekwencją związania się jest obowiązek wykonywania zobowiązań w dobrej wierze (w art. 2. KNZ jako zasada prawa mnar.)

Zasada p.s.s. składa się z 2 elementów:

Traktat zawarty obowiązuje (ma skutki prawne) nie tylko wobec stron, ale też podmiotów wewnętrznych stron. Traktaty z dziedziny praw człowieka wywierają skutki wobec jednostek itd.

Każdy traktat ma zakres obowiązywania:

Istnieją sytuacje, kiedy traktat nie kodyfikuje normy zwyczajowej, ale ją implikuje. MTS w sporze RFN vs. Dania i Niderlandy w 199…. stwierdził, że traktat może powodować powstanie normy wiążącej podmiot nie będący stroną umowy, co może wynikać z samego traktatu lub praktyki państw nie będących stroną umowy. MTS wymienia elementy, które powinny być brane pod uwagę przy ocenie czy traktat rodzi nową normę zwyczajową czy nie. Wg niego:

Wykładnia traktatowa

Historycznie nie zawsze uważano wykładni za integralną część prawa mnar., traktowano ją bardziej jako reguły logiki prawniczej.

Art. 31 - 33 KWPT i praktyka mnar. potwierdziły, że art. 31 i 32 należą do prawa zwyczajowego. Kluczowe znaczenie dla wykładni ma art. 31, który zawiera jej ogólną regułę. Reguła jest jednorodna, tzn., że jest jedną scaloną regułą interpretacji traktatów. Ważne jest użycie słowa reguła, a nie norma prawna, bowiem oznacza ono elastyczną formułę pozwalającą zastosować ją we wszystkich działach prawa mnar.

art. 31 ust. 1. - Traktat należy interpretować w dobrej wierze, zgodnie ze zwykłym znaczeniem, jakie należy przypisywać użytym w nim wyrazom w ich kontekście, oraz w świetle jego przedmiotu i celu.

Art. 31 zawiera dyrektywy kierunkowe (w jaki kierunku powinna zmierzać interpretacja - dobra wiara, zwykłe znaczenie słów, w świetle przedmiotu i celu) oraz dyrektywy techniczne, które mówią jakie elementy należy brać pod uwagę przy wykładni traktatu (kontekst, wykładnia systemowa i wykładnia historyczna)

Zasada wykładni w dobrej wierze - interpretować umowę w sposób umożliwiający jej wykonanie (nadawanie umowie użytecznego skutku - effe(t) util(e)). Jest domniemaniem wzruszalnym (można udowodnić, że tej skuteczności nie ma, ale nie założyć to z góry). Należy interpretować w sposób pozwalający na zachowanie mocy obowiązującej każdej części traktatu lub jego załącznika. Tak interpretować, by osiągnąć założony (ze świadomością czemu on służy, nie należy zawężać celu). Jeśli traktat dążył do osiągnięcia zamierzonego celu i jest on wyartykułowany w traktacie to nie należy poszukiwać innego celu traktatu. Istnieje zakaz wykładni traktatu w sposób prowadzący do absurdu (w przypadku traktatu dwustronnego ma skutek taki, że strona która proponowała niejasne postanowienia, to na jej niekorzyść się interpretuje - wykładnia kontra proferendem); nie należy interpretować traktatu w zależności czy nakłada zobowiązanie na 1, 2 lub wszystkie strony traktatu, a więc rozszerzająco interpretować w stosunku do strony, która podjęła jakieś zobowiązanie, a zwężająco w stosunku do tej, która ich nie podjęła. Ma wyhamować nadmierny tekstualizm, ale nie może być oderwana od woli stron.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
pmp wykład podmioty 2011 2012
pmp wykład 03 15
PMP Wykład#
pmp wykład 02 15
PMP Wykład
PMP Wykład 7
PMP Wykład
PMP Wykład'
PMP Wykład' i(
PMP Wykład 8
PMP wykłady
PMP Wykłady 1-21, studia prawnicze, 4 rok, prawo miedzynarodowe publiczne
PMP Wykład
PMP Wykład&
PMP Wykład)
PMP Wykład
PMP Wykład 2
PMP Wykład"
PMP Wykład

więcej podobnych podstron