PMP Wykład)

  1. Karta Narodów Zjednoczonych (KNZ).

Mówi się kolokwialnie, że KNZ pełni funkcję „Konstytucji” społeczności międzynarodowej.

Zawiera bardzo istotne postanowienia dla całej społeczności międzynarodowej, dla systemu PMP.

  1. Cele ONZ (art. 1 KNZ):

  1. utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa:

  1. rozwijanie przyjaznych stosunków między państwa, oparte na zasadzie równouprawnienia i samostanowienia narodów;

  2. współdziałanie międzynarodowe w rozwiązywaniu zagadnień o charakterze społecznym, gospodarczym, kulturalnym, humanitarnym, a także popierania i zachęcanie do poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności dla wszystkich bez względu na rasę, płeć, język, wyznanie’

  3. bycie ośrodkiem uzgadniającym działalność międzynarodową, zmierzającą do osiągnięcia powyższych celów.

  1. Zasady ONZ (art. 2 KNZ).

  1. Zasada suwerennej równości wszystkich członków.

Wszyscy są równi, ale nie biorąc pod uwagę sumę praw i obowiązków w odniesieniu do innych podmiotów PMP; chodzi o gwarancje i możliwości funkcjonowania jako podmiot PMP w stosunku do innego PMP; Fidżi może zawierać takie same regulacje jak Rosja; każde państwo może zawierać umowy międzynarodowe, może być stroną przed sądem międzynarodowym, może się bronić, etc.

  1. Wykonywanie zobowiązań w dobrej wierze.

Odesłanie do rdzenia prawa traktatowego, fundament PMP; KNZ zasadę tą powtarza, a jej nie generuje, powtarza coś, co jest fundamentem PMP, bez dobrej wiary nie byłoby PMP w obecnej postaci.

  1. Pokojowe rozstrzyganie sporów międzynarodowych:

  1. metody dyplomatyczne (rokowania, negocjacje, mediacje, koncyliacje)

i

  1. sądowe (stałe, sądy ad hoc, arbitrażowe).

W pierwszym wariancie wykorzystujemy kompetencje państw w takim czy innym układzie, słaba zazwyczaj metoda z punktu widzenia skuteczności, gdyż musi być chęć konsensualnego rozstrzygnięcia; mediacja – dwa nieprzyjazne państwa: chęć by coś zrobić i chęć by pomóc osiągnąć zadowalający rezultat; koncyliacja – niejako połączenie sądowej i dyplomatycznej – komisja koncyliacyjna rozwiązuje spór, np. skład z państwa trzeciego – ale wyrok nie jest wiążący, ani nie mamy rozstrzygnięcia wiążącego, jest ono jednak tylko zaleceniem.

W sądowym – to nie państwa sugerują rozwiązanie, a niezależny od państwa organ, w przypadku tym mówimy o wiążącym strony rozstrzygnięciu (pamiętać o The Jay Treaty).

Problem: jeżeli 2 państwa zgodnie nie zechcą wykonać wyroku sądu międzynarodowego, to czy może mówić o naruszeniu PMP? – należy odwołać się do wiedzy podstawowej, konsensualny charakter PMP; niewykonanie wyroku jeśli nie stanowi aktu agresji, nie narusza praw państwa trzeciego, nie stanowi naruszenie pokoju i bezpieczeństwa to ciężko powiedzieć, że to złe – konsensualne, zgodne odrzucenie wyroku (trochę zjadamy swój ogon, ale spoko ) – mamy zatem wyjątkowy przypadek tutaj; co jeśli jedno chce wykonać, a drugie nie chce – KNZ stanowi, że drugie państwo może się poskarżyć RB, że tamte nie chce wykonać wyroku; RB może np., zalecić rozwiązanie sposobami pokojowymi albo stwierdza, że niewykonanie przez jedno z państw stanowi zagrożenie dla pokoju albo naruszenie (wyboista ścieżka ).

  1. Powstrzymanie się od użycia siły lub groźby jej użycia w stosunku do całości terytorialnej albo niepodległości państwa.

Czy użycie siły prewencyjnie, wyprzedzająco atak (formuła prawa do samoobrony); czy można legalnie użyć broni jądrowej? – MTS w formule opinii doradczej: kontekst prawa do samoobrony, utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa, międzynarodowego prawa humanitarnego, czy systemowo użycie tej broni jest dopuszczalne? MTS stwierdził trochę pokrętnie, chciał każdego zadowolić , brak normy PMP, która zakazywałaby użycia broni jądrowej; z drugiej strony bierzemy jednak aspekty różne inne, odwołajmy się do reguł systemowych PMP – nie da się pogodzić użycia broni jądrowej z tym, by nie było strat w ludności cywilnej (międzynarodowe prawo humanitarne).

  1. Okazanie wszelkiej pomocy przez członków ONZ w każdej akcji podjętej w zgodzie z KNZ i powstrzymanie się od udzielenia pomocy jakiemukolwiek państwu, przeciwko któremu ONZ zastosowała sankcję prewencji lub przymusu.

Co w sytuacji jeśli mamy np. do czynienia z państwem członkowskim UE?

  1. Zapewnienie, aby państwa niebędące członkami ONZ postępowały zgodnie z niniejszymi zasadami w stopniu koniecznym do utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.

  2. Zasada nieinterwencji w kompetencje wewnętrzne któregokolwiek z państw (wyjątek – rozdział VII KNZ).

Odwołanie się do podstaw: PMP wiąże w czymś, na co wyraziły zgodę państwa; możemy wyróżniać różne stopnie skuteczności

Sędzia Trindade z MTS – znany z tego, że praktycznie do każdego wyroku MTS-u odwołuje się do aspektów prawa człowieka i z tej perspektywy ocenia wszystkie sprawy PMP. Jest to nurt przewijający się w PMP.

Odwołanie do czegoś fundamentalnego, podstawowego.

Dziękuję czytelnikom za korzystanie z moich wykładów.

Życzę powodzenia na egzaminie!

I jak to mówi wujek Artur: Odważcie się myśleć!


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
pmp wykład podmioty 2011 2012
pmp wykład 03 15
PMP Wykład#
pmp wykład 02 15
PMP Wykład
PMP Wykład 7
PMP Wykład
PMP Wykład'
PMP Wykład' i(
PMP Wykład 8
PMP wykłady
PMP Wykłady 1-21, studia prawnicze, 4 rok, prawo miedzynarodowe publiczne
PMP Wykład
PMP Wykład
PMP Wykład&
PMP Wykład
PMP Wykład 2
PMP Wykład"
PMP Wykład

więcej podobnych podstron