Krąg tematyczny: JAK ZWIERZĘTA SPĘDZAJĄ ZIMĘ (str. 10–12)

Cel ogólny:

Wzbogacanie wiadomości na temat zwyczajów zwierząt w okresie zimy.

Wdrażanie do pomagania zwierzętom i ptakom w okresie zimy.

Ćwiczenia słuch fonematycznego.

Doskonalenie umiejętności budowania zdań i wypowiedzi.

Usprawnianie małej motoryki.

Cele operacyjne

Dziecko

– poprawnie buduje zdania na temat leśnych zwierząt,

– rozwiązuje słowne zagadki o zwierzętach,

– samodzielnie układa zagadki słowne o zwierzętach,

– wylicza zwierzęta, które zapadają w sen zimowy,

– wymienia po kolei czynności wykonywane przy budowie karmika,

– odczytuje globalnie nazwy ptaków, które można spotkać w karmiku,

– składa ptaka z papieru techniką orgiami przestrzennego,

– wymienia przysmaki dla poszczególnych ptaków,

– rozpoznaje głosy niektórych ptaków,

– układa wyrazy z zakresie poznanych liter,

– wykonuje płaskorzeźbę z ciastoliny.

Sposoby realizacji celów

● Słuchanie wiersza Anny Sowińskiej Różne dom.

Różne domy

Na drzewie, pod ziemią,

wśród trawy czy słomy.

Zwierzęta budują,

bardzo różne domy.

Gniazda – duże i małe,

nory – gawry wspaniałe.

W kształcie koszy – legowiska,

albo kopców jak mrowiska.

Każdy kształtny, zgrabny

– godny lokatora.

Zmieści się w nim jeden

– lub też cała sfora.

Dla bociana z gałęzi,

dla jaskółki z błota.

A jeż – szuka liści,

– gdy nadchodzi słota.

Motyl kokon wije,

pająk sieci plecie,

– Gdzie mieszkają pszczoły?

– Może mi powiecie?

● Zabawa „Stary niedźwiedź”

Zabawa przebiega tradycyjnie, jednak złapane przez niedźwiedzia dziecko musi

powiedzieć zdanie o dowolnym leśnym zwierzęciu składające się 4, 5 lub 6 wyrazów.

(Liczbę wyrazów podaje dziecko będące w zabawie niedźwiedziem.)

● Zabawa „Jakie to zwierzę?”

Dziecko losuje obrazek, na którym przedstawione jest leśne zwierzę. Nie pokazując

ilustracji innym dzieciom, stara się ułożyć o min zagadkę.

Obrazki zwierząt:

sarna, niedźwiedź, borsuk, jeż, lis, wiewiórka, wilk, dzik, dzięcioł.

● Słuchanie wiersza Wiesława Czermaka Zimowa stołówka

Zimowa stołówka

Gdy śnieg ziemię przykryje,

nie martwcie się, zwierzęta,

bo pan Grzegorz, gajowy,

będzie o was pamiętał.

Zaprzęgnie konia do sanek

i co dzień wcześnie rano

przywiezie wam porcję buraków,

brukiew, zboże lub siano.

A może do leśnej stołówki

przyjdą kiedyś i zuchy…

Wsypią wtedy pod daszek

dla głodnych ptaków okruchy.

● Globalne odczytywanie nazw ptaków: wróbel, gołąb, sroka, wrona, kruk, gawron, gil,

sikora, jemiołuszka

● Słuchanie i odgadywanie zagadek o ptakach z karmnika.

Dzieci siedzą przed tablicą, na której przypięte są napisy oznaczające nazwy ptaków.

Na podłodze leżą sylwety ptaków z podpisami. Dzieci słuchają zagadek odczytywanych przez

nauczyciela. Osoba, która zna rozwiązanie zagadki, wybiera odpowiednią sylwetę

i przyczepia ją na tablicy pod pasującym do niej podpisem.

Ptaszki z zimowej krainy jedzą korale jarzębiny.

A ich głodny brzuszek okrywa czerwony puszek.

gil

Który ptak często, pomyślcie proszę,

podniebnym bywa listonoszem.

gołąb

Latem ją w mroźnych krajach spotkamy,

bo tam odżywia się komarami.

U nas przebywa od października

i jarzębinę z jemiołą łyka.

jemiołuszka

Przyleciała do karmika – łyka,

…łyka tłuszcz z patyka.

Mamy dla niej siemienia pół worka,

Wszyscy wiedzą, że to jest…

sikorka

Jaki ptak mówi i w lecie, i w zimie

o tym, co zimą po rzece płynie?

wrona

Ja nie śpiewam jak kanarek,

piórka moje zwykłe, szare.

Zwykle po swojemu ćwierkam,

do okienka twego zerkam.

wróbel

Po drzewach kręci się i skacze.

Ładna jest czarno-biała.

Błyszczące nęcą ją rzeczy,

porwała je, schowała.

sroka

Joanna Stec, Zagadki dla najmłodszych, Kielecka Oficyna Wydawnicza PW „MAC” SA, Kielce 1997.

● Zabawa ruchowa „Ptaki do karmników”.

Dzieci w rytm muzyki poruszają się po sali, udając latające ptaki.

Na podłodze leżą duże obręcze – karmiki. Na przerwę w muzyce nauczyciel podnosi kartonik

z dowolną cyfrą (od 2 od 6), a „ptaki” odpowiednio zajmują miejsca w karmikach.

● Rozmowa z dziećmi na temat „Co trzeba zrobić, aby zbudować karmnik?” – ćwiczenie

rozwijające mowę i logiczne myślenie.

● Wykonanie sylwety ptaka techniką orgiami przestrzennego.

● Słuchanie głosów ptaków nagranych na płytę CD lub podczas spacerów.

● Zabawa dydaktyczna „Co jest przysmakiem ptaków?”

Do fotografii ptaków przyczepione są pocięte na części obrazki przedstawiające

pokarm dla danego ptaka, np.:

wróbel – ziarna zbóż, płatki owsiane, kasza, siemię lniane,

gil – suszone owoce, owoce jarzębiny, pestki,

sikorka – słoninka, siemię lniane,

jemiołuszka – owoce jemioły, głogu, jarzębiny.

Dzieci zostały podzielone na cztery zespoły. Każdy zespół wybrał odpowiednią fotografię

pasującą do wylosowanego przez nich podpisu (czytanie globalne).

wróbel gil sikorka jemiołuszka

Zadaniem poszczególnych grup jest ułożenie obrazków z części (puzzli) i dopasowanie do nich

pojemniczków z takimi samymi owocami i ziarnami. Dzieci próbują nazywać owoce i ziarna.

Nauczycielka nazywa nieznane owoce i zboża. Może wykorzystać atlas roślin.

● Ćwiczenia oddechowe i relaksacyjne z użyciem piórek.

● Spacer do parku

– obserwacja zachowań ptaków,

– tropienie śladów ptaków na śniegu,

– poszukiwanie pokarmu dla ptaków (korale jarzębiny, głogu itp.),

– rozwieszenie przygotowanych przysmaków dla ptaków.

● Wykonanie płaskorzeźby ptaków z „domowej ciastoliny” i przyozdobienie ich różnego

rodzaju ziarnami i pestkami.

Domowa ciastolina

Co jest potrzebne:

• 4 szklanki mąki

• 2 szklanki soli

• 2 szklanki wody

• 4 łyżeczki proszku do pieczenia

• 2 łyżeczki oleju roślinnego

• barwniki spożywcze

1. Wymieszać wszystkie składniki w miseczce.

2. Po dokładnym zmieszaniu składników podzielić ciasto na kilka części i do każdej

dodać inny kolor barwnika.

Susan Dazzo, Super MAMA– 150 gier i zabaw z dziećmi. Wesołe i oryginalne pomysły, KLUB DLA CIEBIE

Warszawa 2007.

● Zabawa „Ułóżcie taki sam wyraz” – utrwalenie poznanych liter.

Nauczycielka pokazuje na kartoniku różne napisy (mak, mama, tata, rak, mak, most,

sok, kret, krem rok, tama itp.). Zadaniem dzieci jest ułożenie takiego samego napisu z alfabetu

ruchomego. Chętne dziecko odczytuje wyraz.

● Zabawa „Wesoła kostka” (str. 13)

Dzieci stoją w dość dużym kręgu. Pierwsze dziecko turla kostką w kierunku wybranego

kolegi i mówi „Podskocz na jednej nodze tyle razy, ile wskazuje kostka”. Wskazane dziecko

odczytuje liczbę oczek na kostce, wybiera również spośród kartoników ułożonych na dywanie

cyfrę odpowiadają liczbie oczek na kostce i wykonuje zadanie ruchowe, np. skacze cztery razy

na jednej nodze. Po wykonaniu polecenia dziecko turla kostką do innego kolegi i mówi, jakie

ma ruchy wykonywać.