2 (K). PRZEDMIOT ROZWAŻAŃ METODYKI PRACY
OPIEKUŃCZO - WYCHOWAWCZEJ

Różnorodność i złożoność sytuacji składających się na proces wychowania wymagają ciągłego korygowania dyrektyw praktycznego postępowania wychowawczego. W działalności praktycznej należy uwzględnić ogólne reguły teorii wychowania. Metodyka bowiem nie jest samodzielną dyscyplina lecz szczegółowym działem teorii i stąd w działaniu praktycznym należy stosować wiedzę o wychowaniu.

Metodyka wychowania to teoria działania wychowawczego podjętego całościowo, to wiedza o charakterze syntetycznym. Powinna być przeniknięta jedną myślą przewodnią: wartościującą i syntetyzującą. Różne propozycje wychowawcze, konkretne rozwiązania metodyczne muszą wzrastać z jakiegoś ogólnego poglądu na prawo do wychowania.

Teoria wychowania jest układem odniesienia dla każdej metodyku, ustalając bowiem i formułując cele wychowania, wykrywa sposoby i warunki efektywnej ich realizacji, stanowiąc podstawę uzasadnień dla działalności praktycznej.

Działania wychowawcze są wspólnym przedmiotem dla teorii wychowania i metodyki wychowania. Metodyka pracy opiekuńczo - wychowawczej zajmuje się ustalaniem celów i zadań opieki i wychowania w odniesieniu do konkretnych instytucji opiekuńczo - wychowawczych oraz wykrywaniem i opisywaniem zasad, sposobów i warunków realizacji procesu opiekuńczo - wychowawczego w tych instytucjach oraz środowiskach wychowawczych.

Przedmiotem rozważań metodyki jest:

• analiza celów opieki i precyzowanie celów wychowawczych oraz warunków wykonywania tych zadań;

• organizacja procesu opiekuńczo- wychowawczego, czyli tworzenie rozwiązań całościowych i alternatywnych;

• koncepcje jednostki wychowania i techniki działań wychowawczych;

• ocena skuteczności zadań wychowawczych i działań w poszczególnych formach opieki;

• działania wychowawcy, (jaki powinien być, jego kompetencje), współdziałanie wychowawców z wychowankami i innych pracowników w celu optymalizacji celów.

---