085 5

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO LUB PRZEKLEŃSTWO

Kiedy dokonamy już tego wyboru, możemy prosić o uwolnienie nas od jakiegokolwiek przekleństwa. Jakie musimy przedsięwziąć kroki? Nie ma ustalonego wzorca, który każdy musiałby naśladować. Prowadząc jednak ludzi do uwolnienia, stwierdziłem, że dobrze jest zapoznać ich z siedmioma etapami opisanymi poniżej.

Może podchodzisz do zagadnienia z perspektywy osoby, która chce pomagać innym. Abyś jednak mógł w pełni skorzystać z tej instrukcji, zachęcam cię, żebyś postawił się w sytuacji człowieka, który potrzebuje uwolnienia. Robiąc to, możesz sobie nagle uświadomić, że i ty go potrzebujesz!

1.    Wyznaj wiarę w Chrystusa i w Jego ofiarę złożoną za ciebie.

W Rzym. 10,9-10 Paweł wyjaśnia, że istnieją dwa podstawowe warunki skorzystania z dobrodziejstw wypływających z ofiary Chrystusa: należy uwierzyć sercem, że Bóg wzbudził Jezusa z martwych i wyznać ustami, że On jest Panem. Sama wiara nie jest w pełni skuteczna, do-póki nie uzupełni jej wyznanie ustami.

Słowo wyznawać znaczy dosłownie „mówić to samo”. W kontekście wiary biblijnej wyznanie oznacza wypowiadanie ustami tego, co Bóg już powiedział w swoim Słowie. W Hebr. 3,1 Jezus został nazwany „arcykapłanem naszego wyznania”. Gdy składamy właściwe biblijne wyznanie dotyczące jego osoby, Chrystus zaczyna sprawować dla nas swoją arcy-kapłańską służbę.

Aby skorzystać z dobrodziejstw płynących z ofiary Chrystusa, musimy uczynić nasze wyznanie konkretnym i osobistym, na przykład:

Panie Jezu Chryste, wierzę, że jesteś Synem Bożym ijedyną drogą do Boga. Wierzę, że umarłeś na krzyżu za moje grzechy i powstałeś z martwych.

2.    Pokutuj ze wszystkich swoich grzechów i buntu.

Mogą istnieć zewnętrzne czynniki, wywodzące się nawet z poprzed' nich pokoleń, które przyczyniły się do zaistnienia przekleństwa w two-

SIEDEM KROKÓW DO UWOLNIENIA

im życiu. Niemniej jednak, korzeń wszystkich problemów tkwi w tobie samym. Można ten stan podsumować jednym słowem: awon (wina) — buntownicze nastawienie do Boga i wynikające z tego grzechy.

Zanim przyjmiesz Boże miłosierdzie, musisz pokutować. Musisz podjąć dobrowolną decyzję: przestaję się buntować i podporządkowuję się bez reszty Bożym wymaganiom. Osoba, która prawdziwie pokutowała, nie spiera się już z Bogiem!

Według Nowego Testamentu nie ma wiary bez pokuty. Gdy Jan Chrzciciel przyszedł przygotować drogę Jezusowi, pierwsze słowa jego poselstwa brzmiały: Pokutujcie*. (Mat. 3,2). Później kiedy Jezus rozpoczął swoją publiczną służbę, podjął poselstwo w miejscu, gdzie zakończył je Jan:

„Pokutujcie i wierzcie ewangelii” (Mar. 1,15). Niemożliwa jest skuteczna wiara bez pokuty. Wielu chrześcijan zmaga się ciągle z problemami wiary, ponieważ nigdy nie wypełnili podstawowego warunku pokuty. Dlatego też nigdy nie mogą w pełni cieszyć się korzyściami płynącymi z ofiary Chrystusa.

Oto proponowane wyznanie wyrażające pokutę, której żąda od nas Bóg:

Panie Jezu, rezygnuję z buntu i wszystkich moich grzechów, poddaję się Tobie jako Panu.

3. Przyjmij przebaczenie grzechów.

Nieprzebaczony grzech jest poważną przeszkodą, która uniemożliwia otrzymanie w naszym życiu Bożego błogosławieństwa. Bóg już uczynił wszystko, aby nasz grzech został przebaczony, ale nie przebaczy nam grzechu, dopóki go nie wyznamy. Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wier-nyjest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości ’ (1 J. 1,9). Bóg jest wierny i dotrzyma swojej obietnicy, Ponieważ zawsze dotrzymuje swoich obietnic. Bóg jest także sprawiedli-

ponieważ pełną karę za nasz grzech zapłacił już Jezus.

Może Bóg ukazał ci konkretny grzech, który sprowadził na ciebie przekleństwo. Jeśli tak, to wyznaj ten konkretny grzech.

170

171