189

Rozpoznawanie zaburzeń rytmu — część II 193

2. Jak można stwierdzić, czy przedwczesne pobudzenie komorowe częściowo zdepo-laryzowało wstecznie węzeł AV?

Następujący po pobudzeniu komorowym odstęp PR jest wydłużony, ponieważ węzeł AV częściowo pozostaje w refrakcji.

EKG 102. Przedwczesne pobudzenie komorowe musiato przynajmniej częściowo zdepotaryzować wstecznie węzeł AV, ponieważ następujący po nim odstęp PR jest wyraźnie wydłużony (i opóźnia początek następnego zespołu QRS).

Uwaga: Gdy odstęp PR po ektopowym pobudzeniu komorowym wydłuża się w następstwie wstecznego przewodzenia do poziomu węzła AV, jest to przykład przewodzenia utajonego.

EKG 103. Wtrącone pobudzenie komorowe nie uniemożliwiło przewiedzenia przez węzeł AV zatokowego załamka P, ukrytego w zatamku T pobudzenia komorowego, mógł więc powstać kolejny prawidłowy zespół QRS. Odstęp RR obejmujący pobudzenie wtrącone (Y) jest dłuższy od zwykłego odstępu RR pomiędzy prawidłowymi zespołami QRS (X), a odstęp RR po nim następujący (Z) jest krótszy od zwykłego odstępu RR.

Pobudzenia zgrupowane

1. Co oznacza określenie „bigeminia”?

jest to rytm, w którym zespoły komorowe pojawiają się parami. Jego najczęstszą przyczyną są przedwczesne pobudzenia komorowe (bigeminia komorowa) albo pobudzenia przedsionkowe (bigeminia przedsionkowa), występujące po każdym prawidłowym zespole QRS. Synonimem bigeminii jest rytm bliźniaczy.

EKG 104. Bigeminia komorowa. Przy końcu każdego ektopowego zespołu komorowego widoczne są zablokowane załamki P pochodzenia zatokowego.