236 III. Kształtowanie społecznych warunków pracy
(e) okazanie pomocy „honorowej kapitulacji” i przestawieniu się na nową metodę działania.
Umiejętność wyzwalania inicjatywy robotników (np. przez podnoszenie ich ideowości, świadomości społecznej itp.) i odpowiedniego wykorzystania zdolności każdego robotnika oraz umiejętności analizy czynności produkcyjnych.
(5) Umiejętność doboru ludzi do zadań produkcyjnych i odwrotnie — zadań do właściwości ludzi.
(6) Umiejętność rozwiązywania problemów wynikłych w pracy majstra oraz umiejętność podejmowania decyzji.
Ostatnia umiejętność stanowi przedmiot zainteresowania nowopowstającej nauki, teorii podejmowania decyzji,
0 której już wspomniano w rozdz. I (19).
Wyżej omówione zalecenia (20) co do metod i organizacji szkolenia majstrów, a zwłaszcza ostatnie, dotyczące umiejętności kierowniczych — mają znaczenie znacznie szersze
1 można je stosować przy kształceniu personelu kierowniczego w ogólności. Nazywamy je zaleceniami, gdyż w zasadzie nie ma sztywnych reguł, według których szkolenie powinno być prowadzone. W każdym przypadku trzeba jego formy dostosować do sytuacji i możliwości.
W zakresie szkolenia kierowników można wskazać dodatkowo na dwie nowoczesne metody, które obecnie coraz szerzej spotyka się na kursach doskonalenia kadr kierowniczych.
Pierwsza z nich to tzw. metoda sytuacyjna (case study), polegająca na zbiorowym rozważaniu (dyskutowaniu) konkretnych sytuacji (przykładów) zaczerpniętych z praktyki kierowniczej. Sytuacje te przedstawiane są uczącym się w postaci drukowanych lub powielanych opisów, opracowanych na podstawie autentycznych faktów. Opisy te służą za punkt wyjścia do analizy sytuacji, w której wyniku uczestnicy rozważań dochodzą do wniosków, jak dany problem powinien być rozwiązany (przy czym rozwiązań może być kilka). Uczy to samodzielności myślenia, oceny błędów, V---
(19) Zainteresowanym tą nauką można polecić książkę W. Sadowskiego [120] oraz publikację [7].
(2°) Wypróbowane już u nas przez Instytut Ekonomiki i Organizacji Przemysłu (Warszawa).