2009 05 01 1116 43

Sumaryczny model cyklu życia ^ organizacji

Sumaryczny model może „byćprzydatny dla kierowników, gdyż uwidacznia rozwój organizacji zgodnie z logicznym wzorem oraz to, że każdy etap tego rozwoju ma pewne typowe cechy. Wskazuje także, że niektóre teorie zarządzania mogą byc przydatniejsze w jednych etapach niż w innych. Jednakże model ten daje niewiele wskazówek w sprawie tak ważnego zadania, jak przewidywanie przejścia danej organizacji z jednego etapu do drugiego. Nie określa też czynników wpływających na okres trwania poszczególnych etapów."

Istota cyklu życia organizacji

• Pełniejsze wyjaśnienie istoty cyklu żyda organizacji ze zwróceniem uwagi na konkretne sytuacje, w których organizacja przechodzi z jednego stadium do drugiego zaproponował L. Greiner.

. Zdaniem tego autora organizacja przechodzi przez następujące fazy: przedsiębiorczości, kolektywności, delegacji, koordynacji, współdziałania.

Pięciofazowy model cyklu życia .^organizacji

Kryz>'i V-odnowy

Kryzys    r-~_/

Sliurokrałyznn! fs_si

..-i

fam

wjpćŚdlłBianiu

Kryzys    F

kontroli N_s\

r~ fum rklogogi

Kryzys

Faza przedsiębiorczości

Fazą przedsiębiorczości można przedstawić w następujący sposób:

1)    zabieganie o stworzenie produktu i znalezienie jego nabywców;

2)    praca w niewielkich zespołach;

3)    osobista kontrola i nadzór zapewniające uzyskiwanie bezpośrednich informacji zwrotnych;

^ Faza przedsiębiorczości cd.		^ Faza kolektywności
4)    odnoszenie sukcesów powoduje rozrost organizacji, złożoność jej struktury i wywołuje potrzebę zastąpienia przedsiębiorcy w kierowaniu organizacją; 5)    niechęć przedsiębiorcy do podejmowania działań menedżerskich prowadzi do kryzysu przywództwa. Najważniejsze punkty w fazie przedsiębiorczości to: wytwarzanie i sprzedaż oraz wzrost przez kreatywność.		Fażaltolektywności, inaczej zespołowości wiąże się z takimi działaniami i warunkami, jak: > ustanowienie pierwszego kierownictwa złożonego z menedżerów; •    wprowadzenie organizacji z kryzysu przywództwa; •    wprowadzenie zcentralizowanego podejmowania decyzji umożliwiającego koncentrowanie się na celach organizacji; « przewidywanie kierunku działań oraz zapewnianie zbiorowego poczucia zintegrowania grup w organizacji; •    złożoność organizacji wzrasta tak długo, aż struktura organizacji i możliwości jej menedżerów staną się niewystarczające z punktu widzenia realizacji wytyczonych celów;