DSC04135 (Kopiowanie)

137

ROZDZIAŁ 3 Postępowanie z osobą przeżywającą kryzys

niedobry posmak w ustach i powoduje mdłości. Ale o tym powinieneś powiedzieć lekarzowi i poinformować go, że odstawiłeś leki.

W tej pracy istotne jest zaznajomienie się z podstawowymi grupami leków uspokajających, przeciwdepresyjnych i przeciwpsychotycznych (Pope, 1991). Zważywszy jednak na dużą ilość tych lekarstw i rozmaitość ich nazw handlowych i rodzajowych, trudno być w tej materii zorientowanym na bieżąco. Informacje na temat sposobu działania tych leków, przeciętnym dawkowaniu i działaniach niepożądanych znaleźć można w publikacji Leki współczesnej terapii. Każde biuro telefonicznej linii kryzysowej powinno dysponować ostatnim wydaniem tej książki.

Bądź realistyczny w swoich oczekiwaniach. Pracownik linii kryzysowej powinien realistycznie oceniać możliwe skutki swoich działań. Zaburzenia psychiczne rozmówcy nie pojawiły się z dnia na dzień. Nikomu nie uda się zmienić przewlekłych zachowań psychotycznych jedną rozmową telefoniczną. Prowadzący telefoniczną interwencję kupuje jedynie czas dla dzwoniącego w chwili, w której znajduje się on w stanie nasilonego lęku, i usiłuje przywrócić rozmówcy minimum kontroli i kontaktu z rzeczywistością. Jeżeli rozmówca próbuje przedłużać konwersację w nieskończoność, to bezpośrednie postawienie problemu umożliwia zazwyczaj stwierdzenie, czy klient czuje się po prostu samotny, czy też potrzebuje natychmiastowej pomocy.

P. i.: Wygląda na to, że nie rozwiążemy tej sprawy, a mówisz, że nie możesz czekać do jutra z pójściem do kliniki. To mnie niepokoi na tyle, że uważam, iż powinniśmy zorganizować ci natychmiastowy transport do szpitala.

Utrzymuj profesjonalny dystans. Telefony od osób ciężko zaburzonych mogą u pracownika linii kryzysowej wywołać poczucie wszelkiego rodzaju zagrożeń, wzbudzając przeświadczenie o niedorastaniu do zadań, zamęt w myślach i wręcz wtrącając go we własny kryzys! Utrzymywanie profesjonalnego dystansu przy wysłuchiwaniu niezwykle bolesnych i tragicznych historii jest trudne, nawet dla najbardziej doświadczonych pracowników linii kryzysowych. Kiedy takie uczucia zaczynają się pojawiać, najważniejszą dla pracownika sprawą jest zwerbalizowanie ich w oświadczeniach własnych typu Ja i natychmiastowe postaranie się o superwizora. Przekazanie słuchawki innemu pracownikowi wcale nie oznacza, że nie nadajesz się do tej pracy.

P. 11do klienta): Szczerze mówiąc, nie za bardzo wiem, co teraz zrobić. Zrobiłem tyle, ile umiałem, i nie mam dalszych pomysłów. Chciałbym połączyć cię z Irmą, która może mieć jakieś inne pomysły, a ja porozmawiam z naszym szefem.

Zaburzeni rozmówcy, jakkolwiek by byli splątani i zdezorientowani, wydają się szóstym zmysłem wyczuwać słabe punkty innych osób. Przeciwprzeniesienie (przypisywanie klientowi własnych problemów terapeuty) nie jest czymś rzadkim, a zaburzeni rozmówcy potrafią czasem odsłonić ukryte problemy i słabe strony prowadzącego interwencję. Silne reakcje na takich rozmówców - pozytywne czy negatywne