DSC04126 (Kopiowanie)

128

CZĘŚĆ I Teoria i praktyka Interwencji kryzysowej

R. (ż lekką emfazą): Tak było, ale nie zniosłabym myśli, że ten skurczybyk i jego nowa kochanka przejmą opiekę nad Jimmym.

P. i.: To chwała Rogu! Musiałem się upewnić. Mówiłaś, że mieszkasz obecnie u przyjaciółki ze studiów i to ona skłoniła cię do wykonania tego telefonu. Czy teraz jesteś właśnie u niej?

R.: Tak, ale nienawidzę tak się jej narzucać. Tylko że nie mam dokąd pójść (znowu zaczyna szlochać).

P. i.: Ale ona nie ma nic przeciwko twojej obecności?

R.: No nieee. Ale nienawidzę być dla niej ciężarem.

P. i.: Przecież po to ma się przyjaciół. Czy nie zrobiłabyś dla niej tego samego, gdyby sytuacja wyglądała odwrotnie?

R.: Oczywiście, że tak, bez problemu.

P. i.: Czyli na razie masz dach nad głową, coś do jedzenia i jesteś bezpieczna?

R.: Tak, chyba tak, ale nie wiem, jak długo to może trwać.

P. i.: Teraz pomyślimy, czy uda nam się coś zrobić, żebyś znowu stanęła na nogi, dobrze? Chcesz spróbować? (Cicily potwierdza, że będzie próbowała.) To dobrze. Wprawdzie nie mogę zwrócić ci męża, a wiem, że to właśnie wpędziło cię w poczucie samotności i beznadziei, ale mogę się zorientować, na czym polega problem z pracą i czy uda nam się coś załatwić. Zacznijmy więc od tego. Mam tutaj wiele adresów ośrodków, które, być może, będą mogły znaleźć ci pracę zgodną z twoimi umiejętnościami, wykształceniem i zdolnościami. Gdybyś mogła więc powiedzieć mi trochę więcej o sobie: wykształcenie, dotychczasowe zatrudnienie, pożądany rodzaj pracy - mógłbym przekazać te informacje do kilku ośrodków współpracujących z nami i sprawdzić, co możemy zdziałać. (Słuchając przekazywanych przez Cicily informacji, Chris wzmacnia w niej postanowienie podjęcia pracy, skłania ją do myślenia i stara się kontrolować jej rozchwiane emocje.)

Rozważanie możliwości i układanie planów. Szukanie możliwości i tworzenie planów są ze sobą ściśle powiązane w każdej sytuacji kryzysowej, ale w poradnictwie telefonicznym związek ten jest szczególnie silny. Aby zniwelować bezpośrednie zagrożenie sytuacyjne, osoba udzielająca porady przez telefon musi wspólnie z klientem rozważyć te możliwości przezwyciężenia kryzysu, które są proste i wyraźnie zdefiniowane. Nie mając możliwości osobistego kontaktu z klientem i bez gruntownej znajomości jego historii życiowej, prowadzący interwencję musi uważać, by nie zaproponować klientowi rozwiązań, które mogą się okazać dla niego skomplikowane ze względu na taktyczne lub logistyczne trudności, o jakich prowadzący nie ma dostatecznych informacji. Możliwości te należy rozważać powoli i stopniowo, sprawdzając, czy klient jest zdolny do psychicznego i fizycznego wysiłku związanego z ich realizacją. Odgrywanie ról, głośne powtarzanie poszczególnych fragmentów planu i wreszcie krótkie omówienie przez klienta wytyczonych celów to niezbędne składniki tworzenia funkcjonalnego planu. Żaden projekt nie powinien uzyskać akceptacji, jeśli klient nie jest wstanie upewnić prowadzącego interwencję, że plan dokładnie zrozumiał i wprowadzi go w życie.