larsen0479

21. Intubacja dotchawicza i maska krtaniowa 479

Początkujący lekarz powinien więc przede wszystkim opanować ten typ intubacji. Za pomocą laryngoskopu uwidocznia się szparę głośni, a następnie pod kontrolą wzroku wprowadza się rurkę przez usta i krtań do tchawicy.

4.2    Intubacja przez nos

W tej technice rurkę wprowadza się przez otwór nosowy, jamę nosową do części ustnej gardła, a następnie, podobnie jak w przypadku intubacji przez usta, do tchawicy. Często używa się kleszczyków intubacyjnych, którymi można uchwycić koniec rurki i przesunąć w odpowiednim kierunku. Intubacja wykonywana bez używania laryngoskopu i kleszczyków, określana jest mianem intubacji na ślepo przez nos.

Zazwyczaj przeprowadzenie intubacji przez nos jest trudniejsze niż przez usta.

4.3    Konikotomia (krikotyreotomia)

Metoda ta, określana także jako laryngotomia, polega na operacyjnym utworzeniu dostępu do tchawicy poprzez więzadło pierścienno-tarczowe między chrząstką pierścieniowatą a tarczowatą. Można tego dokonać przez nacięcie skalpelem, albo - w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia -wykonując nakłucie igłą. Nie wolno jednak uszkodzić strun głosowych. Konikotomia może być wykorzystana w sytuacjach nagłych, jeżeli wykonanie zwykłej intubacji dotchawiczej nie jest możliwe.

4.4    Tracheotomia

Podczas tracheotomii operacyjnie otwiera się tchawicę i wprowadza się do jej światła rurkę ze sztucznego tworzywa. Zabieg ten jest wykonywany z określonych wskazań i nie ma zastosowania w rutynowym postępowaniu anestezjologicznym. Tracheotomię najlepiej wykonywać jako zabieg planowy, po uprzednim zaintubowaniu chorego, ponieważ tracheotomie ze wskazań nagłych ze względu na stosunki anatomiczne są obciążone licznymi powikłaniami, zwłaszcza jeśli wykonuje je osoba niedoświadczona.

4.5    Wybór metody intubacji

W większości znieczuleń, w których jest konieczna intubacja, wykonuje się ją przez usta. Intubacja przez nos wybierana jest w sytuacjach wyjątkowych, np. w zabiegach w obrębie jamy ustnej albo ustnej części gardła. Przy długotrwałych intubacjach bardziej wskazana jest intubacja przez nos, ze względu na lepszą tolerancję rurki nosowej przez pacjentów, a także łatwiejsze jej umocowanie i pielęgnację.

W wielu ośrodkach stosujących oddech kontrolowany, nadal wykonuje się tracheotomię, u pacjentów wymagających długotrwałej wentylacji mechanicznej lub długo trwającej intubacji. Jeżeli nie można wprowadzić rurki przez usta lub przez nos z powodu przeszkody leżącej powyżej tchawicy (np. guz), należy wykonać tracheotomię.

5 Wyposażenie i sprzęt

Laryngoskopy i rurki dotchawicze są najważniejszym specjalistycznym sprzętem potrzebnym do przeprowadzenia intubacji dotchawiczej.

5.1    Laryngoskopy

Laryngoskopy są to narzędzia, za pomocą których można uwidocznić krtań. Składają się z dwóch części:

-    łyżki ze źródłem światła,

-    uchwytu z bateriami.

Uchwyt służy do trzymania laryngoskopu oraz jako pojemnik na baterie. Jego powierzchnia jest szorstka, co ułatwia trzymanie. Większość uchwytów w położeniu gotowym do użycia tworzy z łyżką kąt prosty.

Łyżką uciska się tkanki miękkie dna jamy ustnej, żuchwę pociąga się do dołu, a język przesuwa się na stronę lewą. Umożliwia to zwiększenie objętości jamy ustnej i bezpośrednie uwidocznienie krtani.

Laryngoskopy można podzielić ze względu na kształt łyżki na dwa rodzaje:

-    laryngoskopy z łyżką zakrzywioną (np. Macin-tosha),

-    laryngoskopy z łyżką prostą (np. Millera).

5.1.1    Laryngoskopy z łyżką zakrzywioną

Laryngoskopy z łyżką zakrzywioną (ryc. 21.5) wprowadza się przed nagłośnię, tzn. między nagłośnię a podstawę języka (zob. ryc. 21.1 la). Z ich pomocą można lepiej przesunąć język na bok; są