21. Intubacja dotchawicza i maska krtaniowa 497
powinno się znieczulić błonę śluzową nosa, a także, o ile to możliwe, próbować zmniejszyć jej obrzmienie za pomocą środka wazopresyjnego. Podczas intubacji na ślepo nie jest konieczne powierzchowne znieczulanie warg, języka i podniebienia.
Użycie bronchofiberoskopu (ryc. 21.15) umożliwia przeprowadzenie bezpiecznej intubacji, także u pacjentów z trudnymi warunkami anatomicznymi, u których wczes'niej nie można jej było wykonać lub była wykonana przez bardzo sprawnych anestezjologów (przy odrobinie szczęścia). Ryzykowne lub nawet zagrażające życiu próby konwencjonalnej intubacji mogą być zastąpione przez intubację bronchofiberoskopową, którą najczęściej można przeprowadzić bez istotnych powikłań. Dlatego każdy anestezjolog powinien opanować tę relatywnie łatwą do nauki i efektywną technikę.
Wskazania. Zasadniczo przeprowadzenie intubacji fiberoskopowej jest wskazane wówczas, gdy nie można zaintubować pacjenta w sposób konwencjonalny przez usta lub przez nos oraz gdy dane z wywiadu lub wyniki badania przedoperacyj-nego wskazują, że należy się liczyć z dużym prawdopodobieństwem wystąpienia trudnej intubacji.
Bezwzględne wskazania do zastosowania intubacji fiberoskopowej:
- wady wrodzone i schorzenia w obrębie głowy i szyi,
- guzy albo traumatyczne uszkodzenia twarzy, szyi lub górnych dróg oddechowych,
Ryc. 21.15 Bronchoskop zasilany przez baterie.
- ograniczenia ruchomości w stawie skroniowo--żuchwowym,
- schorzenia lub zranienia szyjnego odcinka kręgosłupa; niestabilność,
- dane z wywiadu wskazujące na możliwość pojawienia się trudności podczas intubacji,
- pełny żołądek.
- nieoczekiwana trudna intubacja,
- wymiana rurki intubacyjnej u pacjentów z dużym ryzykiem,
- intubacja jednego oskrzela,
- kontrola położenia rurki podczas jednostronnej intubacji,
- instrukcja i kształcenie innych,
- wysokie ryzyko uszkodzeń zębów.
Istotna korzyść intubacji fiberoskopowej polega na tym, że może być przeprowadzona zarówno u przytomnych pacjentów przy zachowanym spontanicznym oddychaniu - jeżeli to konieczne, jak również podczas znieczulenia ogólnego ze zwiotczeniem mięśni lub bez. Można zastosować dostęp przez usta lub przez nos.
Intubację fiberoskopową należy u przytomnych pacjentów przeprowadzać z użyciem środków miejscowo znieczulających i pod wpływem seda-cji. Preferowana jest droga przez nos, ponieważ jest łatwiejsza z technicznego punktu widzenia, a poza tym jest lepiej tolerowana przez pacjenta.
- najbezpieczniejszy sposób postępowania w wypadku spodziewanych trudnych dróg oddechowych,
- możliwość utrzymania spontanicznego oddychania, drożnych dróg oddechowych,
- brak ograniczeń czasowych w wykonywaniu intubacji,
- wykonywanie głębokich wdechów na polecenie, co ułatwia uwidocznienie szpary głośni,
- pacjent może sam połykać wydzielinę,
- konieczna współpraca ze strony pacjenta,
- zabieg niezbyt przyjemny dla pacjenta,
- przeszkadzające odruchy połykania przy niewystarczającym znieczuleniu miejscowym,