21. Intubacja dotchawicza i maska krtaniowa 511
u kobiet w ciąży ok. 6 min, a u małych dzieci ok. 3,5 min. Czas ten można wydłużyć stosując natlenianie w czasie bezdechu (zob. rozdz. li). W czasie, gdy utrzymują się wystarczające rezerwy tlenowe można spróbować zaintubować znieczulonego pacjenta sposobem fiberoskopowym lub za pomocą technik alternatywnych.
Jeżeli u znieczulonego i ewentualnie także zwiot-czonego pacjenta wystąpi nieoczekiwanie trudna intubacja, a można wentylować go wystarczająco skutecznie za pomocą maski 100% tlenem, dla anestezjologa nie ma żadnego powodu do obaw czy paniki. Powinien on raczej poprosić o pomoc i spokojnie zastanowić się, w jaki sposób można będzie poradzić sobie z problemem trudnej intubacji.
Odwrotnie jest w sytuacji, gdy pacjenta nie można wystarczająco skutecznie lub nawet wcale wentylować za pomocą maski, intubacja nie jest możliwa, a oprócz tego zostało wyłączone oddychanie spontaniczne. Bardzo szybko rozwija się tutaj groźna sytuacja, która wymaga, właśnie ze względu na swą niepewność, natychmiastowego i rozważnego działania, aby nie dopuścić do wystąpienia ciężkiego uszkodzenia mózgu lub zatrzymania krążenia. Taka sytuacja pojawia się w 15% przypadków wszystkich trudnych intubacji. Jako pierwsze należy zastosować takie środki, które poprawią prowadzenie wentylacji za pomocą maski i zwiększą dostarczanie tlenu. Należy przedsięwziąć następujące kroki:
^ unieść szczyt brody i pociągnąć do przodu za żuchwę,
wprowadzić rurkę ustno- lub nosowo-gardłową,
"r zapewnić pomoc drugiej osoby: jedna osoba szczelnie przykłada maskę do twarzy chorego, a druga uciska worek oddechowy.
Jeżeli pomimo zastosowania tych kroków nie udaje się wentylować pacjenta za pomocą maski, należy zastosować następujące środki:
^ wprowadzenie maski krtaniowej, wprowadzenie Combitube, konikotomia,
^ przezskórna dotchawicza jet-wentylacja.
Jeżeli nie można prowadzić wentylacji za pomocą maski ani wykonać intubacji dotchawiczej, to priorytetowe znaczenie spośród alternatywnego wyposażenia udrażniającego drogi oddechowe mają maska krtaniowa i Combitube. Można je wprowadzić na ślepo w ciągu sekund i ich zastosowanie wiąże się z niewielkim odsetkiem powikłań. Jeżeli po zastosowaniu tych metod osiągnie się możliwość prowadzenia wystarczająco skutecznej wentylacji lub skuteczne oddychanie spontaniczne, można w celu opanowania sytuacji bez pośpiechu wdrożyć inne bardziej czasochłonne czynności.
| Należy jednak pamiętać, że elementy wyposażenia udrażniającego drogi oddechowe powyżej głośni nie są skuteczne przy istnieniu przeszkód oddechowych w okolicy krtani i okolicy podgtoś-niowej.
Maska krtaniowa może być wprowadzona na ślepo i szybko także przez osoby mniej doświadczone. Umożliwia ona zwykle wystarczająco skuteczne prowadzenie wentylacji mechanicznej oraz jest obarczona małą liczbą powikłań.
Intubacja na ślepo za pomocą maski krtaniowej. Postępowaniem alternatywnym do użycia konwencjonalnej maski krtaniowej może być zastosowanie, w przypadku trudnej intubacji, maski krtaniowej przeznaczonej do wykonania intubacji (LMA-Fastrach), i wprowadzenia po niej na ślepo (lub z pomocą fiberoskopu) specjalnej silikonowej rurki dotchawiczej. Użycie środków zwiotczających mięśnie nie jest potrzebne.
Wybrać odpowiedni rozmiar maski.
^ Położyć głowę pacjenta w pozycji neutralnej. Wprowadzić LMA-Fastrach, w sposób opisany dla konwencjonalnej maski krtaniowej. Maskę wsunąć wzdłuż podniebienia twardego do dolnej części gardła; ucisnąć przy tym mocno podniebienie miękkie i tylną ścianę gardła, aby nie zagięła się końcówka maski. Trzymając maskę nie stosować nią dźwigni.
^ Wypełnić maskę wymaganą objętością powietrza; wentylować pacjenta: maksymalne ciśnienie oddechowe 20 cmFLO.