wyłączona z obiegu płynu chłodzącego. Płyn chłodzący krąży tylko w kadłubie, głowicy i wymienniku ciepła układu ogrzewania.
■ Odkręcić pokrywę termostatu od dolnej części korpusu pompy.
■ Zlać płyn chłodzący do czystego naczynia.
■ Wyjąć termostat.
■ Wyczyścić powierzchnie uszczelniające pokrywy termostatu.
■ Zawiesić termostat w naczyniu z wodą.
■ Podgrzewać wodę, kontrolując jej temperaturę termometrem.
■ Termostat musi zacząć się otwierać w temperaturze 87°C, a w temperaturze 102°C musi być całkowicie otwarty. Skok trzonka termostatu wynosi 7 mm.
■ Odtłuścić powierzchnie uszczelniające pokrywy termostatu i sprawdzić, czy kołnierz pokrywy nie jest skrzywiony. Jeśli tak, wymienić pokrywę.
■ Osadzić termostat i pokrywę. Śruby mocujące dokręcić momentem 10 N m. Śruby należy dociągać równomiernie, gdyż kołnierz pokrywy łatwo można skrzywić.
■ Napełnić układ chłodzenia.
Chłodnica jest zamontowana z przodu pojazdu. Do tylnej strony chłodnicy jest przymocowany wentylator służący do intensyfikacji przepływu powietrza w wysokich temperaturach zewnętrznych albo podczas postoju pojazdu. Wentylator jest wyłączany i załączany, w zależności od temperatury płynu chłodzącego, wyłącznikiem termicznym umieszczonym w chłodnicy. Stosowane przez firmę Volkswagen chłodnice mają rdzeń aluminiowy. Jeśli chłodnica zostanie wymontowana, opróżniona z płynu chłodzącego i tak pozostawiona, to po 48 godzinach utlenią się miejsca lutowania. Z tego względu chłodnicę należy przechowywać zawsze napełnioną płynem chłodzącym. Do napełniania układu chłodzenia jest wolno stosować tylko płyny dopuszczone przez firmę Volkswagen (patrz następny podrozdział). Uszkodzone części chłodnicy wymienić na nowe. Napraw się nie zaleca.
Zastosowanie aluminiowego rdzenia chłodnicy wymusza używanie do sporządzania płynu chłodzącego płynu nisko zamarzającego „G11" produkcji firmy Volkswagen. Po zmieszaniu z czystą wodą w odpowiednich proporcjach uzyskuje się pożądane działanie ochronne. Niżej podano proporcje mieszania:
- do temperatury zamarzania — 25°C: 2,8 dm3 płynu „G11" i 4,2 dm3 wody,
- do temperatury zamarzania — 35°C: 3,5 dm3 płynu „G11" i 3,5 dm2 wody. Odporność na zamarzanie płynu chłodzącego należy mierzyć areometrem. Płyn do pomiarów należy pobierać ze zbiornika wyrównawczego.