156 VI. Oddziaływanie na przedsiębiorstwa turystyczne...
działalności jest - jak dotąd - mizerny. Wszelkie statystyki dotyczące liczby turystów przyjeżdżających do Polski są bardzo mylące19. W rezultacie (z punktu widzenia wpływów z turystyki) liczą się jedynie ci, którzy dysponują większą ilością pieniędzy i przebywają w Polsce kilka lub kilkanaście dni. Do rozwoju tej formy turystyki (turystyka biznesowa, adventure tours, trekkingi) oprócz bazy niezbędne jest zaangażowanie się polskich tour operatorów i agentów tworzących we współpracy z zagranicznymi tour operatorami sieć dystrybucyjną. Stąd też działania marketingowe zagranicą, oprócz niewątpliwie pożytecznej akcji promocyjnej naszego kraju, winny umożliwić kontakty firm polskich (nieraz agencji o niewielkim kapitale), potrafiących jednak zaproponować oryginalny produkt i adaptować się do życzeń i trendów panujących w krajach rozwiniętych. Działania tych agencji powinny być promowane, wspierane i ubezpieczane.
W rozwiązaniach ekonomiczno-finansowych określających reguły gry dla przedsiębiorstw nadal nie podjęto próby przeciwdziałania negatywnym wpływom zjawiska sezonowości na rezultaty ekonomiczne przedsiębiorstw. Zwiększa to w bardzo istotny sposób ryzyko funkcjonowania przedsiębiorstw na rynku turystycznym - przede wszystkim hoteli.
W istniejącym systemie podatkowym i kredytowym efektywność projektów inwestycyjnych w turystyce jest niska, a ryzyko nietrafnych inwestycji wysokie. Niestety, nie stosuje się żadnych instrumentów ekonomiczno-finansowych ułatwiających i zwiększających dochodowość prowadzonych procesów inwestycyjnych. Wprowadza się co prawda próby stymulacji rozwoju małej bazy alternatywnej (agroturystyka, pensjonaty prywatne), jednakże rezultaty tych działań są w wysokim stopniu niezadowalające. Jedną z form bezpośredniej pomocy budżetowej są zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów z tytułu prowadzenia pokoi gościnnych, jeżeli nie będzie ich więcej niż 5. Umożliwia się też uzyskiwanie preferencyjnych kredytów (wraz z możliwością ich umorzenia) na modernizację gospodarstwa rolnego w celu przekształcenia go w agroturystyczne (ale tylko do 20 miejsc noclegowych). Rozwojowi agroturystyki służą też preferencyjne kredyty na zakup ziemi, która może być przeznaczana na zwiększenie usług turystyczno--rekreacyjnych20. Propozycje te, aczkolwiek w jakiejś mierze interesujące, nie
19 W statystykach tych bowiem uznaje się za turystę zagranicznego każdą osobę, która przekroczyła granicę. W ten sposób ruch przygraniczny (nieraz kilkakrotne wyjazdy w ciągu jednego dnia) sprawia, że liczba statystycznych turystów jest sztucznie zawyżona. Wielu tych ludzi jeździ do Polski raczej po to, by zarobić pieniądze niż je wydawać.
20 T. Burzyński, Wybrane problemy polityki turystycznej i strategii rozwoju turystyki, Centrum Edukacji Kadr Turystycznych w Krakowie, Instytut Turystyki, Kraków 1997.